Morgunblaðið - 28.08.1975, Blaðsíða 29

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. ÁGUST 1975
29
VELVAKAIMDI
Velvakandi svarar í síma 10-100
kl. 14—15, frá mánudegi til föstu-
dags.
■% Athyglisverð
starfsemi
Þessa yfirskrift velur Sig-
urdur Sveinbjörnsson í Stykkis-
hólmi bréfi sínu:
„Það er svo margt ef að er gáð,
sem um er þörf að ræða. — Þann
20. júli barst mér í hendur bréf
frá Gfsla Sigurbjörnssyni for-
stjóra í Reykjavík. Hafði það að
geyma tilboð .um, að ég og Lilja
kona mín kæmum og dveldum
eina viku í Hveragerði, — þ.e.
einum hjónum frá Stykkishólmi
var boðið og urðum við fyrir val-
inu. Var boðin dvöl á dvalar-
heimilinu, sem kennt er við Ás og
er í umsjá Gísla.
Við þágum strax hið góða boð,
sem sumir töldu véra eitthvert
loddaratilboð. Ég minnti á NLFÍ i
Hveragerði, sem ég kynntist fyrir
tveimur árum. Ef þetta væri þvi
líkt þá væri ekkert að óttast. Við
brugðum skjótt við, fórum með
flugvél þann 21. júlí til Reykja-
víkur og til Hveragerðis næsta
dag.
Er ekki að orðlengja það, að
þarna vorum við strax boðin
veikomin óg visað í stórt herbergi
með öllum þægindum, sem í alla
staði hefði nægt hvaða konungs-
fólki sem væri. Með okkur voru í
þessu boði 8 manns, allt indælt og
skemmtilegt fólk. Allur við-
urgerningur var eins og bezt
verður á kosið á þessu indæla
heimili og gestgjafanum til mikils
sóma.
Eftir dvölina í Hveragerði sótti
okkur dóttir okkar, sem býr i
Steinsholti í Gnúpverjahreppi og
dvöldumst við þar í eina viku.
Þaðan lá leiðin svo til Reykja-
víkur til dóttur okkar, sem þar
býr. Þar var dvalizt i viku og
síðan farið með flugvél vestur i
Búðardal. Þá vorum við í tæpa
viku hjá dóttur okkar að Sáms-
stöðum í Laxárdal og flutti hún
okkur svo heim.
Það má segja, að við værum
borin á englahöndum allan tíman.
Með þessum línum vil ég færa
hr. Gisla Sigurbjörnssyni hjartan-
legar þakkir fyrir hugulsemina og
gestrisnina. Við biðjum góðan guð
að styrkja hann í göfugu starfi.
Einnig færum við þakkir fólk-
inu, sem dvaldist með okkur í
Hveragerði og gjörði okkur dvöl-
ina ánægjulega i alla staði.
Sigurður Sveinbjörnsson,
Stykkishólmi."
Q Auðn í út-
varpsmannsheila?
Arnþór Helgason, Forn-
haga 11, skrifar:
„Velvakandi.
lega vfs að hegðun hennar átti sér
aðrar orsakír. Hún var stolt, sjúk-
lega stolt og hrokafull. Ég hef
bcðið fyrir henni, ákallað guð al-
máttugan um hjálp, en það illa f
henni var of sterkt. Ég hef að eins .
einu sinni í öil þessi ár lagt hend-
ur á hana og það var kvöldið sem
ég fann hana með Jamie Go»eIick
á ófélegu hóteli. Ég dró hana með
mér heim, og lamdi hana eins og
vitlaus maður. Ég viðurkenni það
að ég var trylltur, en hún sagði
ekki eitt einasta orð, grét ekki,
heyrðist ekki frá henni stuna.
Loks sleppti ég henni, en hún var
hrædd um ég myndi ráðast á sig
aftur og hopaði f áttina að eida-
vélinni. Yzt á vélinni stóð ketill
með sjóðandi vatni, en tunga mfn
var sem iömuð, ég fékk ekki ráð-
rúm til að aðvara hana, áður en
ketilinn steyptist yfir hana. Hún
hrópaði upp yfir sig einu sinni,
en neitaði að leyfa mér að hjálpa
sér.
Hún sagði móður sinni aldrei
hvað gerzt hefði, hvorkí um refs-
ingu mfna né að hún hefði
brennzt á lærinu. Hún róaðist dá-
lítlð eftir þetta kvöld, en ég vissi
að hún beið ... beið ... Ég varð
sannspár, daginn sem hún hafði
Þar sem Morgunblaðið er nú
orðið vettvangur ritdeilna og
frjálsrar hugsunar, langar mig til
að koma á framfæri I dálki þínum
eftirfarandi pistli um útvarp;
í kvöld var verið að útvarpa
þætti Sverris Kjartanssonar, sem
nefnist „Ur handraðanum".
Ég var I Vestmannaeyjum
sunnudaginn 6. júlí s.l. og þá var
þáttur þessi á dagskránni og
fjallaði um söngför Karlakórs
kristilegs félags ungra manna til
Noregs fyrir um 50 árum.
Ég hefi tekið eftir þvi að þáttur-
inn „I handraðanum“ er á
dagskrá á hálfs mánaðar fresti, og
enn var Sverrir að f jalla um söng-
förina. Hefir honum ekki dottið i
hug, að það væri dálítið útjask-
andi meðferð þessa efnis að töngl-
ast á öllu því lofi, sem hlaðið var á
þennan karlakór, þátt eftir þátt
eftir þátt?
Það er harla aumt þegar
jafnágætur útvarpsmaður sem
Sverrir Kjartansson auglýsir það
jafnrækilega fyrir alþjóð og hann
gerir nú, hversu mikil andleg
auðn ríkir i hans útvarpsmanns-
heila.
Sverrir var með svipaða þætti i
vetur og gat þá leyft sér að taka
nokkra þætti I hvert málefni fyrir
sig, en hann skyldi athuga, að nú
eru þættir hans á hálfs mánaðar
fresti og þess vegna er hætt við
þvi að þráðurinn slitni.
Tökum hliðstætt dæmi til
samanburðar.
Nú má fastlega búast við þvi, að
upp úr næstu aldamótum taki
menn að rifja upp ýmislegt, sem
gerðist merkilegt á þessari öld,
t.d. á 1150 ára þjóðarafmæli.
Imyndið ykkur, ef einhver tæki
eitt af beztu tónverkum Islend-
inga, Þrymskviðu, flytti um hana
15 þætti á hálfsmánaðar fresti,
sem væri einungis lestur á lof-
greinum um óperuna, teknar úr
Morgunblaðinu, Tímanum og
Vísi, og sletti inn i þættina einum
og einum tóni úr kviðunni, hefði
kannski eitt eða tvö viðtöl við
afgamla söngvar'a, sem ennEynnu
að vera á lífi.
Nei, Sverrir, hættu nú. Með
beztu kveðju,
Arnþór Helgason."
% t þúsundasta
sinn — fáiö
þjálfað fólk til
að lesa í útvarp
Björn Björnsson skrifar:
„Velvakandi góður.
Áður hef ég leitað á náðir þinar
með svipað erindi og nú. Ég
hlusta jafnan mikið á útvarp og
hef yfirieitt mikla ánægju af að
hlusta á upplestur, sögur, kveð-
skap eða annað þvi um líkt.
Um þessar mundir les Böðvar
Guðmundsson ásamt Kristínu
Ölafsdóttur þýðingu sina á sögu
eftir Heinrich Böll. Böll er mikill
öndvegishöfundur og meira en
vel þess virði að saga eftir hann
sé valin til flutnings í útvarpi. Sá
galli er þó á gjöf Njarðar, að
flutningurinn er langt frá þvi að
vera boðlegur. Þýðinguna læt ég
liggja á milli hluta og Kristin,
kona Böðvars, les þokkalega, en
lesturs Böðvars uppfyllir engan
veginn þær kröfur, sem gera
verður til lesturs í útvarpi.
Það er oft búið að tala um það á
ýmsum vettvangi, að vanda þurfi
betur upplestur í útvarpi. Til þess
þarf helzt að fá leikara sem
þjálfaðir eru í raddbeitingu og
upplestri, auk þess sem það er
alveg undir hælinn lagt, að raddir
manna og þá lika kvenna, henti til
„útvarpsnotkunar".
I þúsundasta sinn, kæru ráða-
menn þessarar ágætu stofnunar,
fáið þjálfað fólk til að lesa í út-
varpið! Þetta ætti að vera svo
einfalt mál og auðskilið hverjum
sem er.
Ég er annars hissa á því, að
samtök leikara skuli ekki láta
þetta til sin taka. Ég er anzi
hræddur um að sum stéttarfélög
iðnaðarmanna væru búin að láta I
sér heyra, ef utanstéttarmenn
sætu við sama borð og þeir, þegar
um væri að ræða verksamninga.
Björn Björnsson“.
Svona getur smekkurinn verið
mismunandi — það er ekki lengra
síðan en í gær, að Velvakandi
heyrði á tal tveggja ungmeyja,
sem voru að spóka sig i Austur-
stræti. önnur sagði: „Mér finnst
Böðvar hafa svo sérkennilega og
„sjarmerandi“ rödd.“
HÖGNI HREKKVÍSI
óskar eftir starfsfólki
SEYÐISFJÖRÐUR
HVERAGERÐI
INNRI NJARÐVÍK
TEIGAHVERFI,
M osf ellssveit
Umboðsmenn óskast til að sjá um dreifingu og
innheimtu Mbl. uppl. hjá umboðsmönnum og á afgr. í
síma 10100.

//IV.V PETERSEN",
BANKASTRÆTI
S^S 20313
GLÆSIBÆ
S 82590
Lak
— ávallt feti framar
Við afgreiðum
litmyndir
ydará 3 dögum
Allar myndir okkar eru fram-
leiddar á úrvals Kodakp^ppír
med silkiáferö
•s • ' , ■>..
Myndirnar eru afgreiddar.
án hvítra kanta
Höfum þrautþjálfað starfsfólk er
vinnur myndir í fullkomnustu
vélum sem fáanlegar eru -
Þér greiðiö aöeins fyrir myndir
sem hafa heppnast hjá yður
= o 0 o o
Notió einungis Kodak-filmur
svo þér rráið fram sem mestum
gæðum í myndum yðar
Munið: Það bezta verður ávallt*
f- o
ódýrast
Umboðsmenn um land allt
ak
Hann ætlar aldrei að gera þetta aftur!