Morgunblaðið - 25.09.1975, Síða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 25. SEPTEMBER 1975
Minning:
Steinbjörn M. Jónsson
bóndi, Hafsteinsstöðum
Fæddur 6. maf 1926
Dáinn 7. september 1975
Ilann féll frá fyrir aldur fram
— snöggt og óvænt. Var á ferð
ásamt öðrum norður í Þingeyjar-
sýslu. Gistu þeir félagar að bæ
eftir að dagsverki lauk, en að
morgni er risið var á fætur var
hann allur. Ilafði sofnað á venju-
tíma en ekki vaknað aftur. Bana-
mein hans var heilablóðfall. Eigi
er vitað að hann hafi kennt sér
neins sérstaks meins undanfarin
ár.
Þau hjón höfðu ætlað næsta
sumar að fara f sína fyrstu utan-
ferð, en þá hefði Steinbjörn orðið
fimmtugur, en margt fer öðru vísi
en ætlað er, — sannast þar.
Steinbjörn Marvin Jónsson var
fæddur á Stóru-Seylu í Skaga-
firði. Þar bjuggu þá á hluta af
jörðinni foreldrar hans Sigriður
Trjámannsdóttir og Jón Björns-
son. Var Steinbjörn einkabarn
þeirra. Sigríður var Eyfirðingur
að ætt og uppruna, fædd og upp-
alin í öxnadal, en Jón var sonur
Björns L. Jónssonar bónda og
hreppstjóra á Stóru-Seylu og
Steinvarar Véfreyju Sigurjóns-
dóttur, konu hans.
Þau hjónin, foreldrar Stein-
björns, höfðu leitað að hentugri
jörð til ábúðar, en þá lágu jarðir
ekki á lausu. Samt heppnaðist
þeim að fá jörðina Brekku hjá
Víðimýri á leigu og fluttu þangað
sania ár. Þarna ólst Steinbjörn
upp næstu 10 árin en þá var flutt
að Reykjarhóli, næsta bæ fyrir
utan Brekku. Árið 1939 festu for-
eldrar hans kaup á Hafsteins-
stöðum í Staðarhreppi og bjuggu
þar æ síðan. Þar höfðu þau hjón
loks fengið samastað og var fljótt
hafizt handa um byggingar, bæði
íbúðarhúss og peningshúsa og var
byggt af miklum myndarbrag
samhliða ræktun lands. Aðstoðaði
Steinbjörn foréldra sína þegar á
unga aldri við öll venjuleg störf
og þegar hann hafði aldur til fór
hann til náms á Reykjaskóla, en
að því námi loknu hvarf hann
aftur heim í sveitina. Hafði hann
ákveðið að verða bóndi og helga
sig þeim störfum.
Hinn 29. desember 1953 kvænt-
ist Steinbjörn Ester Skaftadóttur
bónda í Kjartansstaðakoti í
Skagafirði, Óskarssonar og konu
hans Ingibjargar Hallgrfmsdótt-
ur. Eignuðust þau 4 börn. Elztur
er Jón, fæddur 1953, ókvæntur,
Skafti, fæddur 1955, heitbundinn
Ilildi Claessen, Björn fæddur
1957 í menntaskóla, og yngst er
Sigríður, fædd 1960 í gagnfræða-
skóla. Áður en Steinbjörn giftist
eignaðist hann dóttur með Elísa-
betu Ragnarsdóttur. Heitir hún
Ragnheiður og er gift Þorsteini
Birgissyni. Eru þau búsett syðra
og eiga 1 barn.
Á fyrstu árunum eftir að Stein-
björn og Ester giftust bjuggu þau
í samvinnu við foreldra Stein-
björns á Hafsteinsstöðum, en
seinna tóku þau að miklu leyti við
búinu og eftir að Sigríður móðir
hans lézt, þá fluttist Jón faðir
hans nokkru síðar út á Sauðár-
krók og hætti alveg búrekstri. Er
Jón Björnsson organisti við Sauð-
árkrókskirkju síðustu árin og
ennfremur við Staðar- og Glaum-
bæjarkirkju, sem hann raunar
hefur verið síðustu áratugi.
Sinnir hann hugðarefnum sínum
í tómstundum þess á milli og
semur tónverk og er landskunnur
maður á þessu sviði.
Sigríður móðir Steinbjörns var
fríðleikskona mikil og jafnan hýr
og hress í viðmóti og hugljúfi
allra er henni kynntust.
Þegar á bernskuárum Stein-
björns var mikið sungið og spilað
á heimilinu þar sem Jón faðir
hans var einn helzti forvigis-
maður í héraðinu um söngmennt
og söngstjóri karlakórsins Heimis
um fjóra áratugi. Steinbjörn var
snemma söngelskur og þegar tím-
ar liðu gekk hann í karlakórinn
Heimi og varð aðaleinsöngvari
hans um 15 ára skeið. Hann hafði
háa tenórrödd og bjarta og flutti
lagið af næmri smekkvísi.
Frá unga aldri fór ekki milli
mála, að áhugi Steinbjörns
beindist mjög að hestum. Enda
eru bernskuár hans í Brekku og
Reykjarhóli og seinna á Haf-
steinsstöðum tengd því tímabili,
þegar bílar eru að taka við þvi
hlutverki sem hesturinn hafði
gegnt frá upphafi byggðar i
landinu. I framhaldi af þessu
kemur síðan vélvæðing land-
búnaðarins. Steinbjörn hefur þvi
frá fyrstu æskuárum mótazt af
þeim áhrifum, sem þessar breyt-
ingar höfðu í för með sér í bú-
skaparháttum landsmanna.
Steinbjörn reyndist góður
bóndi þegar tímar liðu og tók
hann snemma ásamt föður sínum
að afla nýtizku heyskaparvéla til
að auka afköst g létta af erfiði.
Svo þegar börnin uxu úr grasi, þá
fór verulega að muna um og verk-
ing flugu áfram. Var Steinbjörn
talinn með dugmestu bændum í
Skagafirði og má þá ekki gleyma
því hlutverki sem Ester kona
hans innti af höndum i stöðu hús-
freyju. Hefur gestrisni verið
mikil á heimilinu alla tíð og
margir þurft að koma og spjalla
við húsráðendur. Þar hefur líka
sem vænta mátti oft verið glatt á
hjalla og sungið dátt.
En hesturinn átti rík itök í huga
hans, enda kom fljótt í ljós, að
Steinbjörn reyndist mjög laginn
við hesta. Oft var það að hann
fékk til tamningar baldna hesta
og harðsnúna, sem öðrum urðu
ofjarlar en Steinbjörn beitti
þolinmæði og frábærri lagni og
urðu sumir þeirra gæðingar í
höndum hans.
Steinbjörn tók mikinn og góðan
þátt í landsamtökum hestamanna
og var í aðaldómnefnd um
gæðinga á landsmótum. Þá var
hann formaður hestamanna-
félagsins Stíganda í Skagafirði
hin siðustu ár og bar mjög fyrir
brjósti að málum væri fylgt af
festu og framsýni með framtíð
íslenzka hestsins í huga.
Mörgum fleiri störfum sinnti
hann fyrir sveit sina og má óhikað
segja að héraðið hafi misst einn
sinna beztu sona.
Steinbjörn var maður vörpuleg-
ur á velli og í hærra lagi. Hann
var fríður sýnum og hæverskur i
framkomu. Vinsæll var hann og
greiðvikni hans var viðbrugðið.
Við fráfall þessa mæta manns
vil ég og fjölskylda mín flytja
Ester, börnunum og Jóni föður
hans innilegustu samúðar-
kveðjur.
Óskar Þórðarson.
Það brá skugga yfir Skagafjörð
þann 7. sept. s.l., þegar sú hel-
fregn barst um héraðið, að Stein-
björn Jónsson bóndi á Hafsteins-
stöðum væri látinn. Við sem sáum
hann nokkrum klukkustundum
fyrr glaðan og reifan vorum
harkalega minnt á, „að enginn
ræður sínum næturstað".
Steinbjörn var fæddur á Stóru-
Seylu I Seyluhreppi 6. maí 1926.
Hann var einkabarn hjónanna
Sigríðar Trjámannsdóttur og Jóns
Björnssonar bónda og tónskálds,
en þau hjón bjuggu lengst á Haf-
steinsstöðum í Staðarhrepppi.
Arið, sem Steinbjörn fæddist,
hófu þau Jón og Sigríður búskap i
Brekku í Seyluhreppi og bjuggu
þar í 10 ár, en árið 1939 festu þau
kaup á jörðinni Hafsteinsstöðum
og bjuggu þar síðan, þar til sonur
þeirra tók við búi, fyrst í sambýli
við foreldra sína, en siðar á allri
jörðinni.
t Bróðir okkar FRIÐJÓN ÞORLÁKSSON, andaðist 22 september t Jarðarför sonar okkar, SVEINS SIGURÐAR GUNNARSSONAR, fer fram frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 27 þ m kl. 2 e.h.
Sigrlður Þorláksdóttir, Sólborg Þorláksdóttir. Fjóla Sigurbjörnsdóttir, Gunnar Sveinsson og systkini.

t Útför mannsins míns, föður okkar, tengdaföður og afa, STURLAUGS SIGUROSSONAR, skipasmiðs, Hringbraut 86, ferfram frá Fossvogskirkju, föstudaginn 26. sept kl 13.30 Hallfrlður Guðmundsdóttir, börn, tengdabörn og barnabörn. t Faðir okkar og tengdafaðir 1 JÓN A. ÓLAFSSON, húsgagnasm.m. sem andaðist 19 þ.m., verður jarðsunginn frá Dómkirkjunni föstudag- inn 26 sept. kl. 2 síðd Ottó J. Ólafsson Borghildur Ólafsdóttir Ólafur J. Ólafsson

Útför systur okkar JÓNÍNU SIGURÐARDÓTTUR, Nýja Garði, Reykjavik. ferfram frá Fossvogskirkju föstudaginn 26 september kl 10.30. Margrét Sigurðardóttir, Ingibjörg Sigurðardóttir, Soffia Sigurðardóttir. t Þökkum af alhug auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og jarðarför, elskulegs sonar okkar, bróður og mágs, GUÐMUNDAR BIRGIS JÓNSSONAR, Vallartröð 6, Kópavogi. Guðný Guðmundsdóttir, Jón Óskar Guðmundsson, Guðrún H. Bjarnadóttir, Edward Kiernan, Sigrlður Jónsdóttir, Jón Óskar Jónsson.

t Útför eiginmanns míns, föður og sonar, ÁRNA HINRIKSSONAR, framkvæmdastjóra, Bröttubrekku 5, Kópavogi verður gerð frá Dómkirkjunni í Reykjavík laugardaginn 27. september n k kl 10.30 fyrir hádegi. Þeir, sem vildu minnast hans eru vinsamlegast beðnir að láta Dvalarheimili aldraðra sjómanna njóta þess. Helga Henrysdóttir og börn, Anna Árnadóttir. t Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug við andlát og útför, JÓNS SIGURÐSSONAR, Bugðulæk 1 7, öllu starfsfólki Lyflækningardeildar 3d eru færðar innilegar þakkir fyrir hjúkrun í langri og erfiðri legu hins látna. Gróa Guðjónsdóttir Þórunn Jónsdóttir Sæmundur Gunnarsson Guðjón Jónsson Gréta Jónsdóttir og barnabörn.
Þann 29. des. 1953 kvæntist
Steinbjörn eftirlifandi konu sinni
Ester Skaftadóttur, sem er dóttir
hjónanna Ingibjargar Hallgríms-
dóttur og Skafta Ólafssonar á
Kjartansstöðum í Staðarhreppi.
Þeim Steinbirni og Ester varð
fjögurra barna auðið og eru þau
þessi: Jón, f. 1953, Skafti, f. 1955,
og er hann heitbundinn Hildi
Claessen, Björn, f. 1957, og Sig-
ríður, f. 1960. Allt eru þetta
mannvænleg börn og munu verða
móður sinni ljósgjafar á ókomn-
um árum.
Áður en Steinbjörn kvæntist
átti hann dóttur með Elísabetu
Ragnarsdóttur frá Bergstöðum í
Borgarsveit. Heitir hún Ragn-
heiður og er búsett í Reykjavík og
er gift Þorsteini Birgissyni og
eiga þau eitt barn.
Ester og Steinbjörn hófu
búskap á hálfum Hafsteinsstöð-
um árið 1955 og hafa búið þar
með miklum myndarbrag siðan.
Gestrisni þeirra hjóna var slik að
af bar, og hygg ég að úr flestum
sveitum landsins hafi einhver
orðið hennar aðnjótandi og það
mun mörgum fleirum en mér
hafa orðið að gjöra sér fer heim á
Hafsteinsstaði til þess að njóta
ánægjulegra samfundi við þau
hjón.
Steinbjörn tók snemma virkan
þátt í félagsmálum, og þó að Haf-
steinsstaðabúið væri umfangs-
mikið virtist hann sjaldan skorta
tíma til að sinna hugðarefnum
sínum. Hann var 18 ára að aldri,
er hann gerðist félagi í karlakórn-
um Heimi og starfaði í kórnum til
ársins 1968, og var um tíma for-
maður kórsins, og um langt árabil
aðal einsöngvari kórsins og átti
mikinn þátt I framgangi hans á
þeim árum, ásamt Jóni föður sín-
um, sem þá var söngstjóri. En þó
að Steinbjörn kæmi víða við sögu
í félagsmálum hér í sveit, þá hygg
ég að framgangur hestamanna-
félaganna hafi verið honum hug-
stæðastur enda markaði hann á
þeim vettvangi stór spor á alltof
stuttum starfstíma sinum. Stein-
björn var landskunnur hesta-
maður og naut trausts og virð-
ingar innan þeirra samtaka. Til
dæmis má nefna, að hann átti sæti
í gæðinga-dómnefnd á þremur
síðustu landsmótum.
Hér í sínu heimahéraði á hann
að baki giftudrjúgt starf að þess-
um málum. Hann átti sæti í stjórn
Hestamannafél. Stiganda frá
1964, og árið 1968 varð hann for-
maður félagsins. Þessi ár hafa
verið mikil framfaraár í félaginu
og vil ég þá fyrst nefna uppbygg-
inguna á Vindheimamelum, sem
félögin Léttfeti og Stígandi sam-
einuðust um árið 1970. Ég held ég
geri engum rangt til þó ég segi, að
það muni enginn eiga stærri hlut
en Steinbjörn Jónsson í því
giftudrjúga uppbyggingarstarfi.
Fyrir forgöngu hans var efnt
hér til nokkurra daga námskeiðs í
hestamennsku og þrátt fyrir það,
að hann stæði í fremstu röð hesta-
manna landsins, þá tók hann þátt
i þessu námskeiði sem nemandi.
Þetta lýsir honum vel, hann
miklaði aldrei af sjálfumsér.
Ég tel ekki upp allt það sem við
félagar í Stíganda eigum Stein-
birni að þakka. En ég veit að ég
mæli fyrir munn okkar allra er ég
segi: Þökk sé Steinbirni og Guðs
blessun fylgi honum.
Það er vist um það, að miklum
söknuði veldúr, er slíkur sam-
ferðamaður sem. Steinbjörn var
er á burt, kvaddur í blóma lífsins.
En þvi skulum við ekki gleyma,
að því meira sem við söknum, þvi
meira eigum við að þakka fyrir
það allt sem samfylgd góðs drengs
veitti okkur.
Við biðjum Guð að halda
verndarhendi yfir ástvinum hans,
svo að skuggar harms og kvíða
megi víkja fyrir ljóma ógleyman-
legra minninga.
Sveinn Jóhannsson,
Varmalæk.
Útfaraskreytingar
^Gróðurhúsið v/Sigtun simi 36770