Morgunblaðið - 29.10.1975, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 29. OKTÓBER 1975
■C,
A.
Eiginkona mín,
ÞÓRHILDUR JÓNASDÓTTIR,
Markarflöt 41, Garðahreppi,
lézt af slysförum 26 október
Stefán Árnason.
Ástkær eiginmaður minn
SVAVAR HELGASON,
framkvæmdastjóri,
Fornuströnd 5, Seltjarnarnesi,
lézt af slysförum 26 október s.l.
Fyrir hönd foreldra, barna, systkina og annarra vandamanna
Unnur Bjarnadóttir.
t
Móðir okkar
JÓNA KRISTINSDÓTTIR.
fyrrverandi Ijósmóðir,
Vestmannaeyjum,
andaðist mánudaginn 27 október s.l. að Hrafnistu.
Dætur hinnar látnu.
t
Móðir min
SIGRÍÐUR BJÖRNSDÓTTIR,
Skógargötu 1 2, Sauðárkróki
andaðist i Landspitalanum 26. okt
Fyrir hönd barna og tengdabarna
Lovisa Hannesdóttir.
t
Elskuleg eiginkona mín og móðir
SIGURRÓS JÓHANNSDÓTTIR
Sæviðarsundi 32,
andaðist á heimili sínu mánudaginn 27.10
Jarðarförin auglýst siðar
Hrólfur Gunnarsson og börn.
Móðir okkar og tengdamóðir
JÓDÍS BJARNADÓTTIR,
Mávahlíð 5,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 30 október kl
13.30
Sigurbjörg Sigurbjarnadóttir.
Helga Sigurbjarnadóttir, Ólafur Berteisen,
Birgir Jakobsen, Ragnhildur Vilhjálmsdóttir,
Þórmundur Sigurbjarnason, Þðra Filippusdóttir.
Sigurbjörg Jónsdóttir
kennari — Minning
Fædd 29. júll 1884.
Dáin 21. okt. 1975.
Sigurbjörg var fædd á Tjörn á
Vatnsnesi i Vestur-
Húnavatnssýslu. Foreldrar henn-
ar voru hjónin Ingibjörg Eggerts-
dóttir og Jón Stefán Þorláksson
prestur.
Um siðustu aldamót var mikill
vorhugur í þjóðinni. Mönnum var
ljóst að mörgu þyrfti að breyta í
búskaparháttum, sem haldist
höfðu i liku horfi frá landnáms-
tið. Hér verður aðeins nefnt eitt
af mörgum framfaramálum sem
þá voru á dagskrá, þvi að þar
kemur Sigurbjörg við sögu; það
var bætt meðferð mjólkur og
stofnun rjómabúa. Búnaðarfélag
Islands kom á fót mjölkurskólum
þar sem stúlkum var kennd með-
ferð og vinnsla mjólkur. Veturinn
1905—1906 var Sigurbjörg í
mjóikurskólanum á Hvitárvöll-
um. Ári siðar fór hún til Dan-
merkur til að afla sér meiri þekk-
ingar I mjólkurfræðum. Að Ioknu
námi kom hún heim og gerðist
rjómabússtýra og starfaði við það
118 sumur.
Meiri menntunar vildi Sigur-
björg afla sér. Hún fór I Kennara-
skólann og lauk þaðan prófi 1913.
Næstu ár kenndi hún á ýmsum
stöðum, en 1919 varð hún kennari
við Barnaskóla Reykjavíkur, síðar
Miðbæjarskóla, og starfaði þar til
sjötugs 1954.
Sigurbjörg var mjög skyldu-
rækin kennari eins og við allt
annað sem hún tók að sér. Mikið
far gerði hún sér um að innræta
nemendum slnum siðgæði og
kristilegt hugarfar. Hún lét sér
annt um nemendur sina og fylgd-
ist eftir föngum með þeim, þött
þeir væru farnir úr hennar um-
sjá.
Mikið starfaði Sigurbjörg utan
skólans, einkum var kristilegt
starf henni hjartfólgið og einnig
mannúðarmál. Hún gerðist
snemma félagi I K.F.U.K. og
kvenfélaginu Hvítabandinu. 1
báðum þessum félögum lagði hún
fram mikla vinnu og var oft I
stjórnum þeirra.
Starfsorka Sigurbjargar var
mikil, auk kennslunnar og félags-
málanna hafði hún oft um stórt
heimili að hugsa. Á heimili henn-
ar áttu athvarf bæði skyldir og
vandalausir og mun margur hafa
verið þar fyrir lítið gjald, enda
var það rikt I eðli Sigurbjargar að
styrkja og styðja aðra. Hún var
trygglynd og vinföst og innilega
þqkklát fyrir það, sem hún taldi
sér vel gert.
Minning:
Þorsteinn Þorkels-
son skrifstofustjóri
Föstudaginn 17. okt. síðast-
liðinn andaðist á Landspltalanum
Þorsteinn Þorkelsson skrifstofu-
stjóri, sem kvaddur var I gær
hinztu kveðju. Með Þorsteini er
genginn slíkur mannkostamaður,
að hann mun ævinlega verða hug-
stæður þeim, er honum kynntust
náið.
Þorsteinn var Árnesingur,
fæddur að Hamri I Gaulverja-
bæjarhreppi 20. ágúst 1912 og var
því á 64. aldursári, er hann lézt. A
Hamri bjuggu þá foreldrar hans,
er bæði voru af bændaættum I
Árnesþingi. Ættir hans kann ég
að öðru leyti ekki að rekja, enda
er það ekki aðalatriði, en vita
þykist ég það, að góðir stofnar
muni hafa að honum staðið. Það
sýndi hann jafnan I öllu því, sem
mest er um vert, — hver hann
sjálfur var.
Ungur hélt Þorsteinn til
Reykjavikur, því að hugurinn
stefndi að meira náms en farskóli
sveitarinnar gat veitt. Hér gekk
hann I Verzlunarskólann, og kom
þá þegar I ljós, hve frábærum
námsgáfum hann var gæddur.
Mátti þar aldrei á milli sjá, hver
námsgrein lét honum bezt, svo
jafnvlgur var hann á þær allar,
skilningurinn skarpur og áhuginn
lifandi. Nú — á dögum hinnar
miklu skólagöngu — þætti sjálf-
sagt, að slíkur afburða-
námsmaður héldi áfram námi allt
upp I æðstu menntastofnanir
innan lands eða utan með til-
heyrandi námsstyrkjum, enda að
makleikum; en fyrir fjörutíu ár-
um, á tímum kreppunnar miklu,
— hinnar raunverulegu kreppu
— var ekki til slíks að hugsa fyrir
félausan son einyrkjabónda,
elztan átta systkina, sem alla tíð
hafði unnið búi foreldra sinna,
allt hvað hann mátti.
Eftir að námi lauk hvarf Þor-
steinn um sinn aftur I heimahaga
t
Móðir mín, tengdamóðir og systir okkar
SIGRÍÐUR GUÐMUNDSDÓTTIR,
Austurbrún 6,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 30. þ.m. kl. 3 e.h
Gyða Svavarsdóttir, Heiðar Ásmundsson,
Geirlaug Guðmundsdóttir,
Jón E. Guðmundsson.
t
Þökkum kærleiksríka samúð vegna hins sviplega fráfalls sonar og
stjúpsonar okkar
ÓLAFS SIGURJÓNSSONAR,
hreppstjóra
Ytri-Njarðvlk.
Sigurjón Jónsson,
Ingunn Ingvarsdóttir.
t
Þökkum hjartanlega auðsýnda vináttu og samúð við andlát og jarðarför
SOFFÍU JÓHANNSDÓTTUR,
Hverfisgötu 112.
Sérstaklega þökkum við læknum og hjúkrunarliði Landakotsspítala
frábæra umönnun I veikindum hennar
Arndls Stefánsdóttir
og aðrir vandamenn.
t
Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og útför föður okkar,
tengdaföður og afa
JÓNSBJARNASONAR
Kirkjuteigi 7.
Hrefna Jónsdóttir, Kristján Þorsteinsson
Pétur Jónsson, Guðrún Konráðsdóttir,
Sigurður og Gisele Jónsson.
Bjarni Jónsson, og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
jarðarför
HERDÍSAR SÍMONARDÓTTUR,
Rauðalæk 44.
Valborg Jónasdóttir.
Brjánn Jónasson, Unnur Guðbjartsdóttir
Snæbjörn Jónasson, Bryndfs Jónsdóttir
og barnabörn.
t
Þökkum auðsýnda vináttu og hlýhug við andlát og jarðarför mannsins
míns, föður, tengdaföður og afa,
SIGURJÓNS EINARSSONAP
Tryggvagötu 18. Selfossi.
Magnea Pétursdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
Fram á síðustu ár var Sigur-
björg heilsugóð og létt á fæti. Að
vonum mun það hafa orðið henni
mikil raun, þegar hún varð fyrir
því áfalli að geta sig lítt hreyft og
vera upp á aðra komin.
Sigurbjörg var góðum gáfum
gædd og vel hagmælt, þótt hún
héldi því Iítt á loft. Hún hafði fast
mótaðar skoðanir og stóð fast á
máli sínu.
í skólanum tók hún mikinn þátt
í samfundum kennara, hvort sem
um var að ræða fundi um skóla-
mál eða gleðifundi. Hún var ætíð
glaðlynd og kunni vel að blanda
geði við aðra.
Við sem störfuðum með Sigur-
björgu I Miðbæjarskólanum þökk-
um henni góða samfylgd.
Pálmi Jósefsson
og vann um skeið I skrifstofu
Kaupfélags Árnesinga, en fluttist
slðan alfarinn til Reykjavíkur og
starfaði lengst af hjá sama fyrir-
tæki, ölgerðinni Agli Skalla-
grímssyni. Vona ég, að á engan
starfsmann þess gamalgróna
fyrirtækis sé hallað, þótt sagt sé
að fáa hans líka um árvekni I
starfi muni það nokkra sinni hafa
haft I þjónustu sinni. Munu þeir
dagar fáir, sem hann stundaði
ekki starf sitt fullan vinnudag. og
til marks um samvizkusemi hans
og skyldurækni má nefna, að
sumarleyfi, er hann átti vita-
skuld rétt á sem aðrir, tók hann
sjaldnast nema rétt einstaka daga
endrum og sinnum og það þrátt
fyrir tæpa heilsu síðasta áratug,
sem hann lifði.
En þótt Þorsteinn helgaði sig
þannig starfi sínu, gaf hann sér
tíma til að sinna ýmsum hugðar-
efnum, þar sem gáfur hans nutu
sín bezt. Hann hafði allt frá æsku-
árum haft yndi af lestri góðra
bókmennta og eignaðist eftir að
til Reykjavíkur kom, gott safn
bóka, bæði íslenzkra og erlendra.
Jafnframt vaknaði með honum
áhugi á öðrum listgreinum, sem
hann hafði lítil kynni haft af
áður, einkum málaralist, og eru
ótaldar þær málverkasýningar,
sem hann sótti. Ekki lét hann þó
við það eitt sitja, heldur keypti
hann ýmis málverk, sem honum
féllu í geð, eftir þvl, sem efni
leyfðu. Var gott við hann að ræða
um öll þessi efni og heyra hleypi-
dömalausar skoðanir hans.
Árið 1947 gekk Þorsteinn að
eiga Friðgerði Friðfinnsdóttur,
ættaða úr Dýrafirði. Varð þeim
það báðum hið mesta gæfuspor.
Þau eignuðust þrjú börn. Elztur
er Jóhann, sérfræðingur hjá
Rannsóknastofnun fiskiðnaðar-
ins, kvæntur Kolbrúnu
Guðmundsdóttur, þá Gunnar, sem
starfar hjá ölgerðinni Agli
Skallagrimssyni, kvæntur
Kolbrúnu Hreiðarsdóttur, en
yngst Sigríður Helga, sem stund-
ar menntaskóla- og tónlistarnám.
Votta ég þeim öllum hluttekningu
mína I sorg þeirra.
Að segja um hinn látna vin
minn, að hann hafi ekki mátt
vamm sitt vita, væri I rauninni
lftið lof, svo voru hinar fornu
dyggðir drengskaparins sam-
grónar öllu eðli hans. Hann var og
vann flest það, sem vönduðum
manni sæmdi, af eðlisþörf, án um-
hugsunar um laun eða umbun
þessa heims eða annars. Sllkir
menn eru öðrum glæsileg fyrir-
mynd. Þeir hafa ekki til einskis
lifað.
i <•»» ••*»*»•***#» •«-**-* * • * a #•*■• ir »«'«-« ••'-»••***••••*#%•«•'• « t • • • • • • ft
• • M » • • * « • -• • » «-• ft ■ Ir « » * *
Jón S. Guðmundsson.
. r i-iH' > )m íi r(i