Morgunblaðið - 12.12.1975, Side 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 12. DESEMBER 1975
Minning:
Hörður Þórðarson
sparisjóðsstjóri
Fæddur 11. desember 1909
Dáinn 6. desember 1975.
Á fáum stöðum hér í Reykavík
eða nágrenni, var áður fyrr jafn
kvöldfagurt og friðsælt og inni
við „Sundin blá“ i landi Klepps-
spítala. Þarna á æskustöðvum
Harðar hittumst við fyrsta sinni.
Atvik voru þau, að þegar nýi
spítalinn var byggður-vorum við
þar, tveir drengir, sumarlangt til
snúninga og aðstoðar smiðum og
öðrum byggingamönnum. Mér er
þetta sumar enn í barnsminni.
Vinnuflokkurinn dvaldistþar inn
frá í viðlöguskúrum, en Hörð-
ur að sjálfsögðu hjá foreldrum
sínum, en faðir hans, prófessor
Þórður Sveinsson, var yfirlæknir
spítalsns. 1 vinnuflokknum og í
starfsliði staðarins voru margir
góðir og frískir drengir, svo sem
Hermann Jónasson síðar forsætis-
ráðherra, Bjarni Bjarnason
seinna alþingismaður og skóla-
stjóri á Laugarvatni, o.fl. Félags-
andi var þar með ágætum. Á góð-
kvöldum eftir vinnu var oft
hópast saman til leiks og
skemmtana. Bændaglíma var
reynd, enda „bændurnir" sjálf-
kjörnir, aflraunir reyndar og
ýmiskonar keppni. Ekki þóttum
við Hörður þar alltaf hlutgengir,
enda kapparnir, sem þar reyndu
með sér, ekki meðfæri „aftur-
réttinganna", en því heiti hafði
Hermann sæmt okkur, vegna
þess, að m.a. höðfum við þann
starfa að „rétta nagla“. Nú mun
sú iðja almennt ekki lengur
tíðkuð við húsbyggingar hér f
Reykjavík á hinum síðustu og
verstu tímum.
Við Hörður minntumst oft
þessarar sumardvalar, enda sam-
mála um, að hún hefði verið
okkur hollur skóli í umgengni við
góða og tillitsama félaga.
II
Næst lágu leiðir okkar saman í
4. bekk Menntaskólans í Reykja-
vík, en þangað kom Hörður frá
gagnfræðaskólanum á Aureyri.
Vorum við sfðan bekkjarbræður
þar til við lukum stúdentsprófi
1927. Hörður var yngstur okkar
félaga, fæddur 11. desember 1909
og því nálega 66 ára þegar hann
andaðist. Hann var gæddur
góðum námsgáfum eins og hann
átti kyn til. Hinsvegar má
geta þess hér, að sumum hinna
eldri félaga þótti hann á þessum
árum nokkuð ærslafenginn. Var
hann jafnan í fararbroddi, þegar
um það var að ræða að lífga upp á
tilveruna með þvf að stofna til
græskulauss gamans. Þóttu
margar hugdettur hans í því sam-
bandi oft bráðsnjallar og hlutu
almennt lof og fylgi.
Að loknu stúdents prófi innrit-
aðist Hörður í lagadeild Háskóla
íslands ásamt mörgum bekkjar-
félögum. Hann lauk lögfræðiprófi
með góðri einkunn snemma árs
1933.
Á námsárunum er ósjaldan
stofnað til vináttu sem endist
mönnum ævilangt. Á það við um
Hörð og marga okkar skólafélaga.
í hópnum okkar var Hörður kær
vinur vegna mannkosta og vegna
þess, að hann reyndist jafnan
drengur góður, í þessa orðs bestu
merkingu.
III
Enda þótt Hörður lyki lögfræði-
prófi, svo sem fyrr er sagt, var
ævistarf hans þó meira á sviði
peninga- og bankamála, enda kom
lögfræðimenntun hans þar einnig
að góðum notum. Hann gerðist að
loknu prófi starfsmaður Lands-
banka islands og vann þar um
árabil að banka- og Iögfræðistörf-
um, þar til hann árið 1942 varð
sparisjóðsstjóri Sparisjóðs
Reykjavíkur og nágrennis og
gegndi þvf starfi til dauðadags. Er
það mál þeirra, er til þekktu, að
honum hafi farist það starf vel úr
hendi, enda hefir stofnunin undir
farsælli stjórn hans og samstarfs-
manna hans eflst og dafnað til
hagsbóta atvinnulífi Reykjavíkur
og margra þeirra, sem hér hafa
búið. Ekki fór hjá því að samhliða
aðalstarfi Harðar væru honum
falin ýmis önnur trúnaðarstörf
vegna staðgóðrar þekkingar hans
og almenns trausts, sem hann
naut. Þannig var hann 1947 skip-
aður formaður „Framtals-
nefndar", sem ekki aðeins var
mjög vandasamt starf heldur
einnig þess eðlis, að mikið valt á
hvernig framkvæmt var. I stjórn
happdrættis SIBS var hann skip-
aður 1949. Þá átti hann sæti í
niðurjöfnunarnefnd Reykjavíkur
1955—57 og í yfirkjörstjórn
Reykjavíkur 1952—58. En einnig
á öðrum sviðum naut hann verð-
skuldaðs trausts. Hann var forseti
íþróttadómstóls ÍSI frá stofnun
hans 1934 til 1947 og formaður
Bridgefélags Reykjavíkur var
hann um skeið.
Þetta er í stórum dráttum þurr
upptalning á þeim verkefnum
sem Herði voru falin. Ber þetta að
vísu vott um það traust og það álit
sem hann naut, en segir þó ekki
þá sögu sem á bak við liggur. Sú
saga myndi greina frá því að
hvert það verk sem hann tók að
sér, vann hann af trúmennsku og
samviskusemi.
IV
Eins og áður segir var Hörður
fæddur á Kleppi 11. desember
1909. Foreldrar hans voru
prófessor Þórður Sveinsson, yfir-
læknir, og kona hans Ellen
Johanne, f. Kaaber, danskrar
ættar. Eignuðst þau hjón 7 börn
og var Hörður elstur systkina
sinna. Árið 1934, 24. nóvember,
kvæntist Hörður unnustu sinni og
æskuvinkonu Ingibjörgu Odds-
dóttur. Foreldrar hennar voru
Oddur Bjarnason, skósmiður í
Reykjavík, og Andrea Guðlaug
Kristjánsdóttir. Þeim Ingibjörgu
og Herði varð tveggja barna
auðið: Þórður, læknir, kvæntur
Sólrúnu Jensdóttur, og Anna, gift
Leifi Dungal lækni.
Hörður andaðist 6. þ.m. í
Reykjavík. Um nokkurt skeið
undanfarið hafði hann ekki
gengið heill til skógar og átti við
mikla vanheilsu að stríða. I þeim
veikindum naut hann í rfkum
mæli umönnunar konu sinnar.
Sambúð þeirra Ingibjargar var
alla tfð einlæg og ástrfk og
reyndist hún honum traustur
förunautur og góður félagi. Börn-
um þeirra var hún og er góð og
umhyggjusöm móðir. Er nú mikill
harmur kveðinn að Ingibjörgu og
börnum þeirra, en systkin Harðar
hafa einnig mikils misst. Vil ég að
lokum votta þeim öllum innilega
samúð okkar bekkjarbræðranna
og f jölmargra vina.
Megi guð blessa þeim
minninguna um ástrfkan eigin-
mann, umhyggjusaman föður og
góðan bróður.
Oddur Guðjónsson.
Kynni okkar Harðar Þórðarson-
ar, sparisjóðsstjóra, hófust fyrri
hluta árs 1958, þegar ég var fyrst
kosinn í stjórn Sparisjóðs Reykja-
víkur og nágrennis.
Þá var sparisjóðurinn til húsa á
horni Hverfisgötu og Smiðjustígs
í þröngu húsnæði, þar sem hver
krókur og kimi var gernýttur.
Það var á einhverjum fyrsta
stjórnarfundinum, sem ég sat, að
ég lét einhver orð falla, hvort
ekki væri nauðsynlegt að hraða
undirbúningi að nýbyggingu
sparisjóðsins við Skólavörðustíg.
Hörður tók vel undir það, en
bætti svo við: „Heyrðu mig,
Baldvin, hér í þessari stofnun
gerast ekki stökkbreytingar,
mundu það og „festína lente“
(flýttu þér hægt) eða sígandi
lukka er bezt.“
Þessi orð Harðar hafa komið mér
oft f hug f löngu og farsælu sam-
starfi okkar enda lýsa þau vel
skapgerð hans og lífsviðhorfi.
Hann hugsaði ætið vel sitt ráð
og flanaði aldrei að neinu. Hann
var fastur fyrir og rökvís og ákaf-
lega fljótur að átta sig á kjarna
hvers máls. En þótt „stökkbreyt-
ingar" væru honum lítt að skapi,
fylgdist hann vel með nýjungum
m.a. í bankarekstri og var fljótur
að taka þær upp í starfsemi spari-
sjóðsins ef hann taldi þær bæta
þjónustuna við viðskiptavini
sjóðsins.
Hörður Þórðarson var ráðinn
forstöðumaður Sparisjóðs Reykja-
vfkur og nágrennis 1. apríl 1942
og gegndi starfi sparisjóðsstjóra
til hinztu stundar. Hann var ein-
staklega samvizkusamur og
traustur starfsmaður og bar slíka
umhyggju fyrir hag sjóðsins og
viðskiptavinum hans, að slfks
munu fá dæmi. Einkum var hon-
um annt um hagsmuni hinna
smærri viðskiptavina sjóðsins.
Það kom í hans hlut eins og
annarra forstöðumanna lána-
stofnana að þurfa oftar að segja
nei en já, þegar beðið var um lán.
Slíkt starf er erfiðara en flestir
gera sér grein fyrir, og það veit ég
af nánum og löngum kynnum
okkar Harðar, að oft þurfti hann
að brynja sig hörku til að standast
þá raun að geta ekki veitt mönn-
um þá úrlausn, sem þeir óskuðu
eftir.
Hörður Þórðarson var einkar
vel látinn af starfsfólki sjóðsins
og þótti afar góður húsbóndi, sem
sést kannski bezt á því hve vel og
lengi sparisjóðnum hefur haldizt
á góðu starfsliði.
Fyrir nokkru tók Hörður að
kenna þess sjúkdóms, sem sffellt
varð honum þyngri í skauti er á
leið. En þótt líkamlegur styrkur
hans dvínaði hélt hann stöðugt
sama andlegu atgervi sínu. Hann
var þess fullviss að ný lyf og
læknisráð myndu veita honum
heilsubót.
Síðastliðinn föstudagsmorgun
5. desember óskaði hann eftir
nokkurra vikna leyfi frá störfum,
enda hafði hann ekki tekið sér
sumarleyfi þetta árið eins og
raunar oft áður. En þótt leyfið
væri fúslega veitt vildi hann þó
ekki þiggja það nema hann fengi
að fylgjast með gangi mála í sima
helzt daglega.
En það fór á aðra leið en hann
hugði, því að enginn veit sína
ævina fyrr en öll er.
Næsta morgun fór hann f
gönguferð eins og háns var vandi
samkvæmt læknisráði og lá leiðin
eins og oft áður út i Örfirisey. En
þar varð hann fyrir þvi slysi, sem
leiddi til sviplegs fráfalls hans.
Hann var sannfærður um að
gönguferðir veittu honum aukinn
styrk og þrek, og ég er þess full-
viss að þann kraft, sem hann
hugðist sækja í gönguferðir,
ætlaði hann um fram allt að nota
til að efla Sparisjóð Reykjavíkur
og nágrennis, þá stofnun, sem var
orðinn nánasti hluti af honum
sjálfum eftir nærfellt 34 ára
forustustarf þar.
I þessum orðum mínum verður
ekki rakinn æviferill og fjölþætt
störf Harðar Þórðarsonar á 66 ára
ævi hans. Það munu aðrir gera.
Ég vil aðeins af hálfu okkar f
Sparisjóði Reykjavíkur og ná-
grennis láta í ljós alúðarþökk fyr-
ir frábærlega gott starf hans í
þágu okkar, samvizkusemi hans,
umhyggju og ráðdeild.
Með Herði Þórðarsyni er geng-
inn mætur maður og traustur,
skarpgreindur og hollráður.
Eftirlifandi konu hans, Ingi-
björgu Oddsdóttur, börnum hans
og ættingjum öllum votta ég
dýpstu samúð mína.
Baldvin Tryggvason.
Ég heyrði eins og i fjarska:
„Hann Hörður er dáinn." Ég bara
hlustaði. Auðvitað vissi ég, eins
og allir, sem til hans þekktu, að
hann hafði lengi átt við vanheilsu
að striða. Og samkvæmt læknis-
ráði fór hann í göngutúr á hverj-
um degi, en samt er erfitt að trúa
svona frétt, en svona er lífið eng-
inn fyrirboði, bara kaldur sann-
leikur. Síðustu göngunni hér var
lokið. Ég ætla ekki að fara að
rekja ætt Harðar, það gera aðrir.
Heldur eru þessar fátæklegu lín-
ur ritaðar til þess að reyna að
þakka honum allt sem hann gerði
fyrir mig og mína fjölskyldu.
Það er margt sem rifjast upp
þegar maður lítur til baka. Frá
því ég var barn fannst mér
gamlárskvöld aldrei byrja fyrr en
Hörður kom til að skála við for-
eldra mfna fyrir komandi ári og
þakka allt gamalt og gott. Vinátta
föður míns og hans er einstök.
Svo þegar ég opinberaði trúlofun
mína fyrir 19 árum á gamlárs-
kvöldi var Hörður sá fyrsti til að
óska okkur til hamingju og alls
hins bezta. Þegar ég svo missti
foreldra mína fyrir 4 árum var
það siðasta sem pabbi sagði við
mig: „Aslaug mín, mundu að
Hörður mun leiðbeina þér, og
hjálpa á allan hátt.“ Og það voru
orð að sönnu. Hann var ekki ein-
ungis leiðbeinandi og hjálpar-
hella, heldur sá tryggasti vinur
sem ég hef átt. Það brást aldrei
það sem hann Sagði eða lofaði.
Hann var einn af þessum akkúrat
mönnum. Allt stóð eins og stafur
á bók. S.l. sumar var hann við
útför litla drengsins okkar þótt
mikil annadagur væri hjá honum
og erfitt að komast frá. Oft
hringdi hann til þess að heyra af
mér og mínum. Þegar ég ók Herði
heim úr vinnu s.l. fimmtudags-
kvöld þ. 4. þ.m. töluðum við
saman að vanda og kvaðst hann
vera með versta móti núna. Þá
fann ég, að hann var áhyggjufull-
ur og lasinn, Þegar ég kvaddi
hann sagði ég: „Ég kem svo þann
11. Ég gleymi ekki afmælinu.“ Þá
brosti hann innilega og sagði:
„Nei, þú gleymir því aldrei.“ En
nú hefur þetta farið á annan veg
og við sjáumst ekki aftur hér.
Ég bið Guð að gefa Herði frið og
ró og þakka enn einu sinni allt
sem hann gerði fyrir okkur Björn
og börnin.
Megi Guð gefa Ingibjörgu,'
börnunum þeirra tengdabörnum
og barnabörnum, sem hann var
svo stoltur af, styrk f þeirra miklu
sorg. 1 Guðs friði.
Áslaug H. Kjartansson
Það er með djúpum trega sem
ég tek mér penna í hönd til að
minnast Harðar Þórðarsonar.
Okkar fyrstu kynni hófust fyrir
um 30 árum er leiðir okkar lágu
saman í Bridgefélagi Reykjavík-
ur, og tókst þá strax með okkur
góður kunningsskapur. En árið
1950 fór héðan sveit á Evrópumót
f bridge sem haldið var í Brighton
+
Innilegar þakkir færum við öllum
þeim sem sýndu okkur samúð
við andlát
ÁSGEIRS MAGNUSSONAR
Magnús Magnússon,
Gerður Magnúsdóttir,
Helgi B. Magnússon.
+
Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda
samúð við andlát og útför
KETILS BRANDSSONAR
frá Hrútafellskoti.
Óskar Ketilsson
og vandamenn.
+

Eiginkona mín, móðir og dóttir
GUÐBJORG ÓSKARSDÓTTIR
Faxabraut 38, D,
Keflavík,
verður jarðsungin laugardaginn 13 desember kl 13.30 frá
Innri-Njarðvíkurkirkju 1
Sigurður R. Sigurbjörnsson,
Gestur Pétursson, Óskar F. Sigurðsson,
Margrét Gestsdóttir, Óskar V. Grimsson.
+
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
GUÐMUNDUR PÁLSSON
matsveinn,
Hólagötu 3,
Ytri-Njarðvik,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 1 3 des kl 2
Jóhanna Stefánsdóttir, Páll Guðmundsson,
Ólína Guðmundsdóttir, Kristófer Valdimarsson,
Júlíana Guðmundsdóttir, Markús Hjaltested
Hulda Guðmundsdóttir, Þór Magnússon
og barnabörn.
LOKAÐ
í dag frá kl. 1 —3
vegna jarðarfarar
HARÐARÞÓRÐARSONAR,
sparisjóðsstjóra.
ELECTRIC H.F.
Sparisjóður Reykjavíkur
og nágrennis
verður lokaður frá hádegi í dag, föstudag vegna
jarðarfarar
HARÐARÞÓRÐARSONAR,
sparisjóðsstjóra.