Morgunblaðið - 19.06.1976, Blaðsíða 16
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. JUNÍ 1976
16
Útgefandi
Framk væmdastjóri
Ritstjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Fréttastjóri
Auglýsingastjóri
Ritstjórn og afgreiðsla
Auglýsingar
Askriftargjald 1000,(
í lausasólu i
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthias Johannessen,
Styrmir Gunnarsson
Þorbjörn Guðmundsson
Björn Jóhannsson.
Árni Garðar Kristinsson.
Aðalstræti 6, simi 10100
Aðalstræti 6, simi 22480.
kr. á mánuði innanlands.
,00 kr. eintakið.
Áróðurspési
Fylkingar kennslubók
í gagnfræðaskóla
Ipésa, sem Fylkingin, baráttu
samtök sósíalista, hefur gefið
út og ber heitið „Verkalýðs-
baráttan, fyrsta hefti“ getur að
finna eftirfarandi viðhorf
Fylkingarinnar til málefna
vinnumarkaðarins og verkalýðs-
samtakanna: „Félagsdóm, sem er
að fjórum fimmtu hlutum stéttar-
andstæðingar verkalýðsins, hafa
fulltrúar borgarastéttarinnar sett
til að túlka lögin um stéttarfélög
og vinnudeilur... Ekki er lagt í
að hefja verkföll á þeim tíma,
sem atvinnurekendum kemur
verst og að þeim óundirbúnum,
en þannig mætti oft knýja fram
sigur á skömmum tíma... Vinnu-
löggjöfin er þær lagalegu skorður
sem fulltrúar borgarastéttarinnar
setja stéttarbaráttu verkalýðs-
ins... Starfsgreinasamböndin eru
dauðar og máttlausar stofnanir.
sem ekki einu sinni fullnægja
lágmarks skilvrðum um þjónustu
til handa veikburða aðildafélög-
um í dreifbýli og er Verkamanna-
samband tslands þar gott dæmi
... Samfara ráðandi sérhags-
munastefnu innan BSRB er
stjórnun þess og aðildarfélag-
anna ákaflega skriffinnskukennd
og þunglamaleg ... Þannig hefur
mundast skriffinskuveldi, sem
um margt er Ifkt veldi verkalýðs-
aðalsins innan ASI ... En borg-
arastéttin verður ekki knúin til
þess með góðu, það verður tæpast
gert nema með verkfallsaðgerð-
um 1 einhverri mynd þótt ólögleg
séu.“
Hið athyglisverða við pésa
þann, sém þessar tilvitnanir eru
sóttar 1 er ekki að hann hefur
verið gefinn út af „Fylkingunni,
baráttusamtökum sósíalista". ts-
land er lýðfrjálst land og hér er
stjórnmálahreyfingum og öðrum,
hverju nafni sem nefnast, frjálst
að gefa út bæklinga eða kynna
skoðanir slnar og viðhorf að vild,
gagnstætt því sem er f rfkjum
sósfalismans, en slíku rfki vilja
Fylkingin og önnur sósfalfsk
stjórnmálasamtök á tslandi koma
á hér. Nei, hið eftirtektarverða
við þennan pésa er sú staðre.vnd,
að fvrri hluta nýliðins skólaárs
var áróðursbæklingur þessi not-
aður til kennslu í samfélagsfræði
í framhaldsdeildum gagnfræða-
stigsins í Víghólaskóla í Kópa-
vogi. Nokkrir nemendur mót-
mæltu notkun þessa áróðurspésa
við kennslu, við skólastjóra og
nokkrir foreldrar nemenda kvört-
uðu við skólanefnd í Kópavogi og
var greinargerð um málið send til
menntamálaráðuneytisins. Kvart-
anir nemenda við skólastjóra
báru ekki árangur og nemendur
urðu að taka próf úr bókinni um
síðuðu jól. Greinargerð skóla-
nefndar f Kópavogi var send til
menntamálaráðuneytisins f októ-
bermánuði 1975 en svar hefur
ekki borizt enn, né heldur nokkur
viðbrögð frá hinu háa ráðuneyti. t
viðtali við Morgunblaðið í dag
kemst Vilhjálmur Hjálmarsson,
menntamálaráðherra, svo að orði,
að mál þetta hefði af einhverjum
ástæðum dagað uppi f höndum
starfsmanna ráðunevtis hans.
Hér er um svo alvarlegt mál að
ræða, að það verður að taka föst-
um tökum þegar f stað. Tvennt
vekur sérstaka athygli: 1 fyrsta
lagi er ljóst, að kennarinn hefur
misnotað þá aðstöðu, sem hann
hefur til að velja kennslugögn
fyrir nemendur sína, og fyrirskip-
að þeim, þrátt fyrir mótmæli
þeirra, að nota áróðurspésa frá
Fylkingunni, sem nemendum þar
að auki var gert að kaupa af þess-
um stiórnmálasamtökum. Er þvf
hér bæði um að ræða misnotkun
kennarans á aðstöðu varðandi val
á kennslugögnum og jafnframt
misnotkun á aðstöðu f því skyni
að veita þessari stjórnmálahreyf-
ingu fjárhagslegan stuðning með
fyrirmælum til nokkurs hóps
nemenda um að verja fjármunum
til kaupa á áróðursgögnum
þessarar stjórnmálahreyfingar. t
öðru lagi er Ijóst, að skólastjóra
Vfghólaskóla bárust þegar
snemma skólaárs kvartanir frá
nemendum vegna notkunar þessa
áróðurspésa en hann hefur ber-
sýnilega haft þær kvartanir að
engu og hefur ekki komið fram
skvnsamleg skýring á þeirri af-
stöðu skólastjórans en sjónarmið
hans koma fram f frásögn
Morgunbl’.ðsins af þessu máli 1
dag. 1 þriðja lagi gerast þau
fáheyrðu tfðindi að mál þetta er
sent menntamálaráðuneytinu og
það hefur nákvæmlega ekkert
gert í þvf ekkert sinnt kvörtunum
sem borizt hafa frá nemendum,
foreldrum nemenda og skóla-
nefndarmönnum f Kópavogi.
Jafnframt þvf, sem þeir aðilar,
sem hér hafa komið við sögu,
hljóta að verða að standa
reikningsskil gerða sinna, vaknar
sú spurning, hvort hugsanlegt sé,
að um frekari misnotkun aðstöðu
af þessu tagi geti verið að ræða f
skólakerfi okkar. Kennsla í svo-
nefndum þjóðfélagsfræðum eða
samfélagsfræðum, en hér er
raunar um svipað eða sama náms-
efni að ræða, sem gengur undir
mismunandi heitum, hefur rutt
sér til rúms á flestum skólastig-
um á undanfiirnum árum. Ljóst
er, að þetta námsefni gefur tæki-
færi til misnotkunar aðstöðu f þvf
skyni að hafa áhrif á þjóðfélags-
skoðanir nemenda, ýmist með
vali kennslugagna eins og f þessu
tilviki eða f munnlegri kennslu.
Eru fleiri tilvik af svipuðu tagi og
því, sem hér hefur verið gert að
umtalsefni? Dæmið úr Víghóla-
skóla gefur tilefni til að það verði
rannsakað ofan f kjölinn. Það er
auðvitað algjörlega óþolandi ef
einstakir kennarar gera tilraun
til þess að hafa áhrif á þjóðfélags-
skoðanir nemenda með einum
eða öðrum hætti.
Blómsveigur lagður að minnisvarða Bjarna Benediktssonar, Sigrfðar Björnsdóttur og dóttursonar
þeirra.
50 ára stúdentar á Þingvöllum:
Lögðu blómsveig að
minnisvarðanum og minntust
látinna bekkjarsystkina
StÐDEGIS í gær komu 50 ára
stúdentar frá Menntaskólanum f
Revkjavfk saman á Þingvöllum
,til þess að fagna hálfrar aldar
stúdentsafmæli. Bjarni Bene-
diktsson var í hópi þeirra, sem
luku stúdentsprófi fyrir 50 árum,
og kom hópurinn saman f gær við
minnisvarðan á Þingvöllum og
var lagður blómsveigur við hann.
Þar flutti Ragnar Olafsson hrl.
stutta ræðu og sagði:
Kæru bekkjarstystkin
10. júlí 1970 barst fréttin, að
Bjarni Benediktsson forsætisráð-
herra, kona hans og dóttursonur
hefðu þá um nóttina brunnið inni
hér á þessum stað. íslendingar
skynjuðu þá, að þeir höfðu misst
ekki aðeins stjórnmálaleiðtoga,
heldur þjóðarleiðtoga sinn.
Fyrir okkur bekkjarstystkin
Bjarna var þetta djúp og persónu-
leg sorg.
Þegar við komum hér saman á
50 ára stúdentsafmæli, eru 15
okkar horfin, þau:
Bjarni Benediktsson,
Einar Sturlaugsson,
Einar Sveinsson
Eiríkur Sigurbergsson,
Eyþór Gunnarsson,
Fríða Proppé,
Gísli Guðmundsson,
Guðrún Guðmundsdóttir,
Jóhann Sæmundsson,
Jón Blöndal,
Jón Jakobsson,
Jósep Einarsson,
Kristinn Stefánsson,
Óskar Erlendsson og Sveinn Pét-
ursson.
Öll þessi ágætu bekkjarsystkin
okkar, sem til aldurs komust,
urðu þjóðkunn og sum komust til
æðstu meðorða. En nú minnumst
við fyrst og fremst gleði og
ánægjustunda, sem við áttum með
þeim á þroskaárum okkar í
Menntaskólanum og síðar alltaf
þegar við hittumst. Við minnumst
þeirra með söknuði og þakklæti.
Blessuð sé minning þeirra.
Um leið og við leggjum blóm-
sveig að minnisvarða bróður okk-
ar, sem héðan gekk svo skyndi-
lega með konu sinni og dóttur-
syni, sendum við kveðju til allra
bekkjarsystkinanna, sem á undan
eru gengin og beygjum höfuð
okkar í auðmýkt og þögn.
50 ára stúdentar við minnisvarðann.