Morgunblaðið - 10.12.1976, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 10. DESEMBER 1976
— Kommúnistar
Framhald af bls. 3
frjálsa samningsrétt af verkalýðshreyf-
ingunni og ríkisstjórnin. sem kommún-
istar hafa gjarnan kallað ..ríkisstjórn
hinna vinnandi stétta” skyldi nú hafa
alla tauma í sinni hendi, var eftirfar-
andi ákvæði sett i 7. gr.:
„Kjarasamningar, sem gerðir hafa
verið eftir 31 desember 1973 og
gerðir verða til 30. nóvember 1974,
skulu sendir félagsmálaráðuneytinu til
skráningar. Kjarasamningar, sem gerð-
ir hafa verið fyrir 30. april 1 974, skulu
sendir félagsmálaráðuneytinu eigi sið-
ar en 7. maí 1974
Verði ágreiningur um það, hvað telja
skuli grunnlaun eða grunnlaunahækk-
un samkvæmt þessari grein skal leita
úrskurðar þriggja manna dómnefndar.
Alþýðusamband íslands skal tilnefna
einn mann i nefndina og vinnuveit-
endasamband íslands annan. Hæsti-
réttur nefnir oddamann. Neiti annar
hvor aðili að nefna mann í nefndina
skal félagsmálaráðherra nefna mann í
hans stað Úrskurður dómnefndarinnar
er endanlegur Komi fram þrjú atkvæði
í dómnefndinni ræður atkvæði odda-
manns."
^ Björn Jónsson
rekinn úr
vinstri stjórninni
Eins og áður sagði var þetta frum-
varp lagt fram fyrir Alþingi af vinstri
stjórninni með kommúnista í broddi
fylkingar hinn 2 maí 1974 Frumvarp-
ið varð aldrei að lögum vegna þess að
Björn Jónsson forseti ASÍ, þáverandi
félagsmálaráðherra neitaði að styðja
það og skorti þá meiri hluta fyrir því
Þessi ákvörðun Björns varð til þess að
hann var rekinn úr stjórninni En það
stóð ekki á kommúnistum að semja og
styðja þessa aðför að samningsrétti
launþega
Ég minnist þess ekki — sagði
Magnús L Sveinsso, að hafa séð þá
menn, sem nú tala um íkisstjórn, sem
sé fjandsamleg launþegum og kölluðu
okkar sjálfstæðismenn útsendara
hennar á ASÍ-þingi, hreyfa moomælum
við þessu frumvarpi vinstri stjórnarinn-
ar, þar sem átti með einu pennastriki
að afjnema frjálsan samningsrétt
verkalýðsreyfingarinnar Það er ekki
sama hverjir fremja verknaðinn, sem er
fjandsamdlegur launþegum Ef það eru
„réttir' menn í „réttri" ríkisstjórn, þá
hlýtur það að vja í „þágu" launþega
Eða hvað?
Þessu frumvarpi fylgdi allítarleg
greinargerð um ástand og horfur í
efnahagsmálum þjóðarinnar um það
leyti sx vinstri stjórnin var að skilja við
Það er fróðlegt að lesa í þessari
greinargerð þeira eigin orð um efna-
hagsástandið eftir nær þriggja ára
vinstri stjórn. Þar segir m.a
„Síðustu mánuði hefur verðbólgan
hérlendis magnazt, og nú blasir við, að
hún færist enn i aukana i kjölfar ný-
gerðra kjarasamninga Þessi þróun tefl-
ir atvinnuöriggi og skipulegri viðleitni
til efnahagslegra framfara i landinu i
tvísýnu auk þess sem miklum verð-
bólgusveiflum getur fylgt félagslegt
ranglæti."
Og Magnús L. Sveinsson hélt áfram:
Hér kennir vinstri stjórnin nýgerðum
kjarasamningum um aufcna verðbólgu
Og eina ráð hennar var að banna hluta
af þeim launahækkunum, sem samið
hafði verið um í greinargerðinni er
talað um „Sprengihækkun launa '
Þetta áttu þó aðeins að vera bráða
birgðaráðstafanir, þvi að frekari að-
gerðir voru boðaðar samkvæmt eftir-
farandi í greinargerðinni
9 Svipting samningsréttar
aðeinsbráðabirgðar
ráðstafanir
„Við þessum vanda vrður að snúast
án tafar. Frumvarp þett má skoða sem
fyrsta áfanga áætlunar til þess að koma
á jafnvægi í efnahagsmálum. Megmtil-
gangur þess er að lögfesta þegar í stað
þær efnahagsráðstafanir, sem telja má
forsendu þess, að föstum tökum verði
náð á efnahagsmálum þjóðarinnar á
næstu misserum Það svigrúm, sem
með þessum ráðstöfunum fengizt, yrði
notað til undirbúnings og fram-
kvæmda frekori ráðstafana bæði til
þess að fást við sérstök vondamál líð-
andi stundar, sem frekari athugunar og
úrræða kunna að krefjast og eins til
þess að koma á almennum umbótum í
hagkerfinu, sem ætlað væn að auð-
velda stjórn efnahagsmála í landmu til
frambúðar
Vandinn sem við er að fást er bæði
aðkallandi og margslunginn
0 Hættuástand
Samkvæmt greinargerðinni var mikil
hætta framundan
„Við blasir háskaleg verðbólguþró-
un, sem stefnir atvínnuöryggi, láns-
trausti þjóðannnar erlendis, og hag-
vexti í framtíðínni í hættu " Og um
þjóðhagshorfur segir ..Atburðarás síð-
ustu vikna og mánaða á sviði efna-
hagsmála hefur verið svo ör og breyt-
ingar verðlags og launa svo tíðar og
miklar, að torvelt er að setja fram
nákvæmt mat á þjóðhagshorfum árs-
ins. Sama gildir að miklu leyti um það
mat á afkomuhorfum atvinnuvega,
sem fram komu hér að framan.
Þetta er nauðsynlegt að hafa í huga,
þegar tölurnar eru skoðaðar Hitt er
svo jafnvíst, hvað sem nákvæmni taln-
anna líður, að efnahagsveðramótin
framundan eru svo skörp og vandamál-
in, sem þeim fylgja svo alvarleg, að
varla er of fast að orði kveðið, þótt
ástandið fram undan sé nefnt: hættu-
ástand."
Þá er greint frá verðhækkunartilefn-
um, sem höfðu hrannazt upp og þeim
lýst þannig með orðum vinstri stjórnar-
innar:
„Rekstrarhalli og fjárvöntun kemur
fram hjá mörgum opinberum fyrirtækj-
um og verðhækkunartilefni hrannazt
upp í rekstri þeirra, sem vafalaust er
ekki að fullu tekið tillit til í visitöluspám
hér að framan Mikil fjárvöntun er hjá
fjárfestingalánasjóðum að óbreyttum
útlánaáformum. Geysimikil aukning
hefur verið í útlánum bankanna á
fyrstu mánuðum þessa árs, þrátt fyrir
það að lausafjárstaða þeirra hefur farið
ört versnandi. Vaxandi verðbólga og
peningaþensla hefur þannig haldizt í
hendur " Að lokum segir í greinargerð-
inni með frumvarpinu: „Efnahagsvand-
inn, sem við er að fást — og lýst hefur
verið i greinargerðinni hér að framan
— er svo mikill og margþættur, að
hann verður ekki leystur nema með
róttækum, alhliða ráðstöfunum, sem
margar hverjar þola ekki bið Frumvarp
þetta er flutt til þess að koma þeim á "
Magnús L. Sveinsson sagði:
„Þannig var þá i raun efnahags-
ástand þjóðarinnar í lok þriggja ára
valdatima vinstri stjórnarinnar, sam-
kvæmt hennar eigin orðum. Ég veit að
þeim, sem syrgja nú vinstri stjórnina
og telja sér trú um að allt væri í himna
lagi ef hún hefði verið áfram við völd,
dettur ekki i hug að halda því fram að
þeirra eigin lýsing á efnahagsástand-
inu sé ýkt. Sannleikurinn er sá, að
kommúnistar gerðu sér grein fyrir því
að raunverulegt efnahagshrun blasti
við þjóðinni, þegar þeir skildu við og
róttækra ráðstafana var þörf, sem að
sjálfsögðu myndi koma hart niður á
landsmönnum Þá ábyrgð vildu komm-
únistar ekki axla — heldur hlaupa frá
öllu i kalda koli og kenna siðan öðrum
um En þeirra eigin orð verða ekki aftur
tekin. Því standa þeir nú berskjaldaðir
frammi fyrir þjóðinni sem óábyrgur
flokkur, sem hleypur frá þeim vanda,
sem þeir áttu hlut að að kalla yfir
þjóðina Slik vinnubrögð má líkja við
vinnubrögð manns, sem kveikir i húsi
og ásakar siðan slökkviliðið fyrir að
standa sig ekki nógu vel við slökkvi-
starfið "
0 Launþegar verða
að standa saman
Að lokum sagði Magnús L Sveins-
son:
„Björn Jónsson forseti ASÍ undir-
strikaði það í framsöguræðu sinni fyrir
stefnuskrá ASÍ, aðallir launþegar, hvar
í flokki sem þeir stæðu, sneru bökum
saman og sameinuðust fyrir faglegum
réttindum launþega Hann sagði rétti-
lega, að verkalýðshreyfingin væri sterk
og ósigrandi, þegar henni tækist að
sameinast um fagleg réttmdi Björn
Jónsson sagði einnig, að allir yrðu að
virða lýðræðislegan rétt til að skipa sér
í hvaða pólitískan flokk sem mönnum
sýndist Hér er í raun verið að fjalla um
grundvallaratriði þess lýðræðisskipu-
lags, sem við höfum búið við og mikill
meirihluti þjóðarinnar styður Það er
von min, að ábyrgari menn innan
verkalýðshreyfingarinnar beri gæfu og
hafi þroska til að vinna saman burt séð
frá pólitískum skoðunum hver annars,
og þeir munu sameiginlega varða veg-
inn, sem framundan er til að tryggja
launþegum, sem bezt kjör. Meginþorri
launþega krefst þess."
— Þorskafli mun
minnka um 2%
Framhald af bls. 32.
meir og það dæmi liti ekki alveg
eins vel út. Reyndar yrðu menn
að taka tölunum um ýsuna með
svolitilli varúð, þar sem reiknað
væri með að allur fiskurinn, sem
slyppi í gegn Iifði. Það væri ekka
öruggt með ýsuna, þar sem hún
væri viðkvæmari en aðrir fiskar
og skaddaðist þar af leiðandi
meira á möskvunum er hún færi I
gegnum þá.
Guðni var spurður hvort skip-
stjórar og útgerðarmenn togar-
anna hefðu sætt sig við stækkun
möskva úr 135 mm, sem er frá þvi
I vor, i 155 mm nú um áramótin.
„Skipstjórar flestra togaranna
hafa mótmælt riðilstækkuninni.
Mótmælin byggjast fyrst og
fremst á því, að pokinn togni tölu-
vert mikið og fari upp fyrir 155
mm.
Vegna þessa meðal annars fór
ég eina veiðiferð með skuttogar-
anum Guðbjörgu IS. 1 veiðiferð-
inni var notaður tviskiptur poki,
annar 135 mm, en hinn 155 mm. I
lok Veiðiferðarinnar mældum við
riðilstærðina með sérstöku
áhaldi. Mældust möskvarnir að
meðaltali 150.3 mm i lok ferðar-
innar en voru 149.8 mm i upphafi
veiðiferðar. Á 135 mm pokanum
mældust möskvarnir 131.2 mm i
upphafi ferðar en 130,8 mm i lok-
in.
Á vissum stað I stórriðnari
pokanum, það er 11 til 15 möskv-
um frá pokaenda, tognaði á
möskvunum um 5 mm og það
bendir til þess að skipstjórarnir
hafi eitthvað fyrir sér, um að
sums staðar togni á möskvunum,
en það vegur upp á móti, að á
öðrum stöðum hlaupaþeir."
Guðni sagði að í stórriðna
pokanum hefði fiskurinn mælst
að meðaltali 63,5 sm langur, en
61,7 sm I þeim smáriðnari, Þeir
hefðu verið % hluta togtlmans
með botnvörpuna og fengið I hana
65 tonn, en Ví hluta með flotvörpu
og fengið í hana 85 tonn, þar af
tvö 30 tonna höl. Meðalstærð
fisksins í flotvörpunni hefði verið
65.9 sm, eða töluvert stærri en sá
sem fékkst i botntrollið.
Gerðar hafa verið tilraunir með
170 mm möskva í dragnót og er
þessi stóri riðill miðaður við það
að ná skarkola með góðu móti og
þá á svæðum, sem hafa verið lokð
uð ragnót fram til þessa.
„1 fyrra veiddum við aðeins
4400 tonn skarkola, I stað þess að
geta veitt 10 þúsund tonn, þarna
áttum við sem sagt 5600 gjafa-
tonn. Við tilraunir hefur komið í
ljós, að þroskur sleppur betur út
um hinn stóra riðil á dragnót en
botnvörpu og því tel ég, að sá
fiskur, sem veiddist I þessa stór-
riðnu dragnót yrði eingöngu stór
þorskur fyrir utan skarkolann.
En eftir þessa breytingu á drag-
nótina má segja að hún sé orðin
algjört skarkolaveiðarfæri,“ sagði
Guðni að lokum.
- Enginákvörðun
Framhald af bls. 1.
lantshafsbandalagsins IBriiss-
el, og spurði hvort nokkuð
hefði verið ákveðið um fram-
haldsviðræður lslendinga og
Efnahagsbandalagsins. Utan-
rikisráðherra kvaðst hafa feng-
ið boð frá Finn Olav Gundelach
þess efnis, að Efnahagsbanda-
lagið hefði áhuga á framhalds-
viðræðum 16. eða 17. þessa
mánaðar. Sagði Einar, að engin
afstaða hefði verið tekin til
þessarar málaleitunar enn sem
komið væri.
1 samtalinu við sjávarútvegs-
ráðherra bar Morgunblaðið
undir hann þau ummæli Finn
Olav Gundelachs, að bandalag-
ið mundi ekki geta farið yfir 30
þúsund tonna aflakvóta til
handa Islendingum i skiptum
fyrir veiðiheimildir aðildar-
rikja bandalagsins innan 200
milnanna við tsland.
„1 þeim könnunarviðræðum,
sem fram hafa farið, hafa engin
bein tilboð komið fram um
hugsanlegt aflamagn okkar á
miðum Efnahagsbandalagsins.
Þar var allt mjög óljóst, og því
get ég ekki skilið hvernig þessi
tala um 30 þúsund tonn er til-
komin."
Um núverandi aflamagn Is-
lenzkra skipa á 12 mánaða tíma-
bili á miðum, sem verða innan
200 milna EBE frá næstu ára-
mótum, sagði ráðherrann, að
þar væri um að ræða um það bil
23.200 tonn, — 12.200 af
Norðursjávarsíld og samanlagt
11 þúsund tonn af karfa og
þorska, m.a. við Grænland.
Þá spurði "Morgunblaðið
hvort ráðherrann vildi tjá sig
um það hvort Gundelach eða
Austin Laing væru nær raun-
veruleikanum, miðað við um-
mæli hins siðarnefnda í
Morgunblaðinu I gær, þar sem
Laing hafði það eftir heimildar-
mönnum hjá Efnahagsbanda-
laginu, að i viðræðunum væri
stefnt að gerð rammasamnings
til langs tima en engar veiði-
heimildir. Um þetta atriði hafði
Matthias Bjarnason þetta að
segja:
Ég get ekkert um það sagt
hvort Austin Laing eða Gunde-
lach er nær raunveruleikanum,
þvi að við höfum engin tilboð
fengið frá Efnahagsbandalag-
inu. Það var bandalagið, sem
óskaði eftir könnunarviðræð-
um og það hafði ekki á síðasta
fundi tekið endanlega afstöðu
til þess hvernig það mun nýta
sína fyrirhuguðu fiskveiðiland-
helgi. Þegar næsti fundur verð-
ur haldinn fáum við væntan-
lega upplýsingar um það,“
sagði ráðherrann.
— Geðdeild
Framhald af bls. 2
að ekki verður hægt að vera þar Þá
þyrfti að rýma enn meir til þess að
koma fyrir fleiri rúmum sem eru til
ráðstöfunar. en siðan þarf mikið
átak að halda þeim sem sllkum Er
læknunum sifellt legið á hálsi að
leysa ekki vandamál sjúklinga. sem
eru úti i bæ og þarf að koma fyrir til
frambúðar En ef það yrði gert, við
þessar aðstæður, sem spitalinn býr
við nú, myndum við á mjög skömm-
um tima sitja uppi með mjög vel
mannaðan spitala, en hann væri
algjörlega vanbúinn að taka við sjúk-
lingum. Er þvi ekki hugsanlegt að
reka virka göngudeild, nema hafa
rúm til þess að taka við sjúklingum
til bráðrar innlagningar. T d. hafa
sjúklingar utan af landi ekki i annað
hús að venda, a.m k ekki i bráða-
ástandi
Morgunblaðið spurði þá Jóhann-
es Bergsveinsson að þvi I sambandi
við það, sem hann sagði um sam-
bandsleysi geðlækninganna og há-
skólasjúkrahússins. Landspitalans,
hvort menntun lækna i Háskólanum
væri þá gölluð og nýútskrifaðir
læknar hefðu ekki skilning sem
skyldi á geðsjúkdómum og geðræn-
um kvillum. Jóhannes svaraði:
„Tvimælalaust. Fyrir lækni, sem
ekki ætlar að sérmennta sig i geð-
sjúkdómum, er nauðsynlegt að taka
þátt i að meta þá sjúklinga. sem ekki
eru flokkaðir sérstaklega sem geð-
sjúklingar út frá geðlæknislegu
sjónarmiði Þetta er vegna þess að
margir sjúkdómar hafa verulegan
geðrænan þátt. Við skulum taka
sem dæmi alls konar sjúkdóma. sem
fylgja streitu. magasár, ristilbólgu.
astma, — jafnvel húðsjúkdóma
o.sv.frv. Okkur er ekki tamt að lita á
þessa sjúkdóma fyrst og fremst sem
geðræna sjúkdóma, en geðflækjur
eru samt stór þáttur i að þeir verða
til og viðhaldast. Oftast fá þessir
sjúklingar ekki árangursrika meðferð
— ekki meðferð sem beinist að þvi
að leysa innrí togstreitu, heldur
meðferð sem fyrst og fremst ræðst
af einkennum. Þetta er llkast því að
við færum að meðhöndla beinbrot
með asperini Það er kannski i lagi,
ef brotið er þess eðlis, að ekki þarf
annað en láta handlegginn hanga i
kraga um háisinn — þá værí unnt
að gefa asperín við sársaukanum á
meðan brotið festist En með asper-
ini læknar maður ékki beinbrot sem
slíkt Sama er að segja um marga þá
sjúkdóma, sem hafa verulega geð-
ræna þætti. Þeir verða ekki læknað-
ir, nema notaðir séu til þess aðrar
aðferðiren einkennameðferð
Jóhannes Bergsveinsson kvað
þetta afskaplega veigamíkið atriði,
því að stúdentarnir kæmu inn á
Klepp Þar kynnast þeir geðsjúkling-
um, sem eru fyrst og fremst haldnir
geðrænum kvillum. Þeir læra að
greina þá sjúkdóma og meðhöndla
þá sem sérstaka--sjúkdóma. en það
tengist ekki saman vitundin um
þetta hvorttveggja Þá er einnig
nauðsynleegrar aðstöðu þessara ein-
staklinga,'því að oft spilar hún ekk-
ert slður inn i. Þetta verður ekki
lagfært, nema með samvinnu —
náinni samvinnu allra þessara
lækna. Þetta skiptir ennþá meira
máli ef til vill en sú viðbót sjúkra-
rúma. sem geðdeild Landspltalans
hefur i för með sér. þótt hún s^
mjög mikilvæg
Ár hvert útskrifast mikill fjöldi
lækna og þvi fleiri læknar sem koma
á markaðinn, sem ekki hafa þessí
tengsl milli llkamlegra og geðrænna
kvilla, þeim mun verr erum við
staddir Að þessu leyti höfum við
mjög gAllaða læknismenntun Það
eru ekki kennararnir, sem eru gall-
aðir, heldur það kerfi sem við búum
við Þetta vandamál ætti geðdeildin
að leysa." sagði Jóhannes Berg-
sveinsson I lok viðtalsins
— Atlantshafs-
bandalagið áfram
Framhald af bls. 1.
hafsbandalagsins er ekki síður
mikilvægt nú en þegar það var
stofnað," sagði Carter I yfirlýsing-
unni
Kissinger, sem sat nú utanríkis-
ráðherrafundinn I siðasta sinni,
sagði I ræðu sinni að það væri
nauðsynlegt að bandalagið drægi
ekki úr vörnum sinum. Hann
sagði, að það væri óhugsandi með
öllu að árás frá austri myndi hefj-
ast með kjarnorkuvopnum.
Fundur utanrikisráðherranna
var haldinn fyrir luktum dyrum,
en samkvæmt áreiðanlegum
heimildum sagði Kissinger, að
vestræn lönd og þá sérstaklega
B : ndaríkin yrðu að gera sér fulla
grein fyrir þvi hversu langt So-
vétar mættu ganga. Hann stað-
hæfði að hann hefði ekki trú á
þvi, að Sovétrikin hefðu gert og
ættu í fórum sinum heildaráætl-
un um árás á Vesturlönd. En aft-
ur á móti myndu Sovétar halda
áfram að ná fótfestu á hinum ólík-
legustu stöðum, sagði Kissinger
og nefndi Angóla sem dæmi.
Kissinger visaði eindregið og
afdráttarlaust á bug samþykkt
Varsjárbandalagsrikjanna um að
bandalögin tvö ættu að gera með
sér samkomulag um að hvorugt
yrði fyrra til að taka í notkun
kjarnorkuvopn ef til vopnaðra
átaka kæmi. „Þessi tillaga er ekki
einu sinni til umræðu,“ sagði
hann. Ræða Kissingers mótaðist
töluvert af þvi að sögn fréttaskýr-
enda að hann talaði nú á utanrik-
isráðherrafundi NATOS I siðasta
sinn. Hann fjallaði í alllöngu og
ítarlegu máli um pólitisk mál og
alþjóðamál vitt og breitt. Hann
sagðist ekki líta svo á að nýju
leiðtogarnir I Kina myndu taka
upp róttækari stefnu og áleit
hann ekki að í uppsiglingu væri
batnandi sambúð Kina og Sovét-
ríkjanna. Aftur á móti kvaðst
hann hafa trú á að sambandi Kina
og Bandaríkjaanna myndi enn
batna.
Þegar kom að málefnum Mið-
austurlanda lét Kissinger i ljós
bjartsýni og sagði að nú væru
langtum betri möguleikar á því að
koma þar á friði en nokkru sinni
siðan ísraelsriki var stofnað árið
1947. Hann sagði að mesta vanda-
málið væri ókyrrðin i Arabaheim-
inum.
Kissinger vék einnig að ástand-
inu I suðurhluta Afriku og sagði
að þar væri engin patentlausn á
málunum. Hann varaði við þvi að
aðilar í þeirri viðkvæmu deilum
yrðu beittir of miklum þrýstingi
og sagði að þar væri margs að
gæta.
Kissinger sagði að enda þótt hlé
hefði orðið á þróun detente I
heiminum upp á síðkastið, mætti
það ekki verða til að draga úr trú
manna á því að detente væri
nauðsynlegt.
1 niðurlagsorðum ræðu sinnar
fór Kissinger lofsamlegum orðum
um væntanlegan eftirmann sinn,
Cyrus Vance, og kvaðst vonast til
að hann fengi jafn góðar og hlýjar
móttökur innan bandalagsins og
hann hefði notið frá fyrstu tið.
Utanríkisráðherrarnir hafa
fengið til athugunar tvær skýrsl-
ur um evrópsk öryggismál svo og
um ráðstefnuna í Belgrad næsta
haust. 1 þessum skýrslum mun
koma fram að enda þótt ljósa
punkta sé að finna sé þó langur
vegur frá því að Sovétríkin hafi
uppfyllt ákvæðin í yfirlýsingunni,
sem snýst um manneskjuleg sam-
skipti og almenn mannréttindi.
Utanrikisráðherra Vestur-
Þýzkalands, Genscher, studdi
-skoðanir Kissingers varðandi til-
lögur Varsjárbandalagsins og er
búizt við að formlegt svar verði
samið og sent vegna Búkaresttil-
lagnanna að þvi er óstaðfestar
heimildir segja.
Anthony Crosland, utanríkis-
ráðherra Breta, fjallaði einkum
um Ródesiumálið í ávarpi sinu og
kvaðst ekki hafa gefið frá sér
vonir um að lausn næðist á þvf
máli, enda þótt hægt hefði miðað
að Genfarfundinum. Crosland
sagði að almennt markmið Sovét-
—rikjanna væri að reyna að eyði-
leggja viðleitni til að ná friðsam-
legri lausn á þvi vandamáli.