Morgunblaðið - 31.12.1976, Blaðsíða 6

38
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 31. DESEMBER 1976
Hvers er helzt að
minnast frá árinu 1976
SlÐASTI dagur árs hefur löngum ordið Morg-
unblaðinu jafnt og öðrum fjölmiðlum tilefni
upprifjunar og endurminninga. Þjóðkunnir
menn og konur, er þykja standa ofarlega á
sjónarhólnum, eru þá gjarnan innt eftir áliti:
— hver er að yðar mati merkasti atburður
ársins, sem nú er að hverfa í skaut aldarinnar?
Og enn er spurt. Þó ekki eftir sögulegu
gildismati á atvikum ársins 1976, — heldur
einkum eftir því, hvað eftirminnilegast væri
frá persónulegra sjónarhorni...
Aðalsteinn
Ingólfsson
Merkasti atburður ársins
hvað mig snertir — enda til-
heyrandi mlnu sviði — er að
við skulum hafa megnað að
halda Listahátíð þrátt fyrir
ýmsa erfiðleika. Og þá um leið
að listamenn sjálfir höfðu for-
gang Iþvl máli.
Uppgangur grafiklistarinnar
á árinu er ánægjuleg og eftir-
minnileg þróun. Þá þykir mér
gleðilegt að listamenn og borg-
aryfirvöld hafa aftur hafið
virka samvinnu á Kjarvalsstöð-
um.
Bryndís
Schram
Eftirminnilegasti atburður
ársins? Ja, — það voru engar
kosningar I ár — ekkert eldgos
— ég eignaðist ekki barn á
árinu og ég fékk ekki friðar-
verðlaun Nóbels.
Hvað er þá eftirminnilegt?
Er það, þegar blllinn valt ofan
I ána? Eða þegar ég gleymdi
einum nemanda mínum norð-
ur I Jökulfjörðum I haust? Eða
þegar Bretar yfirgáfu land-
helgina? Eða...?
Það er reyndar aðeins
tvennt, sem mér er efst I huga
að árinu liðnu: Aðskilnaður —
endurfundir. En um það segi
ég ekki fleira!
Stemuim
Rnnbogad.
Árið hefur verið okkur
gjöfult að mörgu leyti, rign-
ingin sem dundi á okkur I
sumar hefur gleymst I feg-
urð og bllðu haustsins.
Fyrst ég nefni veðrið þá vil
ég segja að mér eru minnis-
stæðir atburðirnir við Kröflu
og reunar flest sem henni
hefur tengst. Forsjóninni
virðist hafa þótt ástæða til
þessa að hrista mannskapinn
all hraustlega, e.t.v. til að
minna á að við erum æði völt á
jarðkringlunni þegar allt kem-
ur til alls, en vonandi verður
þetta ekki undanfari annarra
og meiri tlðinda.
í stjórnmálunum hafa skipst
á hæðir, lægðir og háþrýsti-
svæði, eins.og gengur, og þó að
stjórnmálin séu sú veðurfræði
sem allir verða að skyggnast I,
beint eða óbeint, þá ætla ég
ekki I þessu stutta svari að
undirstrika neitt sérstaklega
þar nema fenginn rétt okkar
islendinga I landhelgismálinu.
Það undirstrika ég sem sér-
stakt gleðiefni ársins.
Mér er líka minnisstætt að
nú hefur nýja Kvensjúkdóma-
og fæðingar.deildin verið af-
hent heilbrigðisráðherra.
Bygging hennar var baráttu-
mál kvennasamtakanna I land-
inu og er enn eitt sýnishorn af
samtakamættinum. Þetta er
glæsileg bygging, búin full-
komnum tækjum og sérmennt-
uðu starfsfólki. Þessu ber að
fagna. Islenzkar konur eru
sannarlega verðugar þessa
alls, og þó fyrr hefði verið. Við
skulum þó ekki miklast en
vera minnug þess, að hvert
einstakt verkefni I dagsins önn
gefur hverri stofnun hið sanna
gildi. Það eru þau verk og það
hugarfar sem rlkir hvern dag,
sem ræður þvf hvort glæsíleg
bygging verður góð stofnun.
En sjálf hef ég ástæðu til að
þakka guði og mönnum árið
sem er að líða, og vil nota
tækifærið sem mér gefst hér
til að óska landsmönnum öll-
um velf arnaðar á nýia árinu.
Jón
Qlason
Frá árinu sem er að llða eru
manni efstar I huga náttúru-
hamfarirnar frá sfðasta vetri"*
en þær verða öllum hér
ógleymanlegar. Vegna þeirra
hafa orðið gifurlega miklar
breytingar á landi og hér
myndast stöðuvötn og mikil
jarðsig. Þá hafa verið sffelldir
erfiðleikar með vatn sem hef-
ur ásótt okkur. Óneitanlega
hefur þetta svo haft áhrif á
minn búskap og annarra, bæði
er að mikið af landi hefur farið
undir vatn og þá voru fjárhús
mln svo illa staðsett að ég
þurfti að fækka við mig fé I
haust. Ræktað land slapp þó að
mestu við að fara undir vatn,
en þó seig það nokkuð. Hin
eftirminnilega og góða tlð sem
var I fyrrasumar bjargaði
miklu, en vegna þurrkanna
lentu tún ekki á floti sem þau
vafalaust gera I einhverju vot-
viðri.
Það verður manni eftir-
minnilegt hversu mikil ein-
muna tíð hefur verið hér frá
áramótum og fram úr. Þetta
bjargaði miklu um málefni
okkar bændanna, en hver
framtíðin verður er ekki hægt
að segja um.
Það sem manni er einnig
ofarlega I huga frá árinu sem
er að llða er að það skyldi
Hukkast að koma á friði á mið-
anum, en hvort sá friður verð-
ur varanlegur eða ekki verður
að láta framtíðina skera úr um.
Guðný
Sigurðard.
Hvað mér er minnisstæðast?
Andlát Maos formanns, en ég
varð bæði hrædd og hrygg,
þegar ég frétti það.
Ég vænti þess af framtíðinni
að Ólafur Jóhannesson segi af
sér.
Valgeir
Guðjónsson
„Ef hringt er I þig um hálf-
fimmleytið á þriðja I jólum og
þú beðinn að skrifa pistil f
Moggann um það, sem þér er
efst I huga frá árinu 1976,
verður vandinn I höndum þín-
um svo stórvaxinn og stæðileg-
ur, að hann skyggir á allt það
sem þú bisast við að tína fram
stórum hluta landsmanna til
uppfræðslu og ánægju á ára-
mótum.
Reyndar dettur mér nú eitt I
hug, sem mér finnst alltaf jafn
makalaust: Sjónvarpið skenkti
fjórum mönnum jafnmörg lita-
sjónvarpstæki (ansi dýr) en
borgaði á sama tíma mér og
mörgum fleirum skltakaup
fyrir ýmis verkefni og bar við
geigvænlegum fjárskorti.
Hvernig er nú svona lagað
hægt? Og það er svo margt
og margt, t.d. lánamál náms-
manna, allir réttarfarsóskund-
arnir og fleira og fleira. Yfir-
leitt þykja mér stuttir pistlar
taka löngum fram, svo ég nota
tækifærið áður en ég botna
þennan og óska þjóðinni allri
árs og friðar. Kannski fer
Eyjólfur að hressast.“
Sigrún
Stefánsd.
I heild verður mér árið 1976
minnisstætt sem gott ár. Mér
finnst árið hafa verið okkur
Islendingum heldur hliðhollt.
Við höfum náð mikilvægum
áföngum I ýmsum stórmálum,
sem ég læt vera að tíunda hér.
En það sem að sjálfri mér
snýr, þá verður mér það
minnisstæðast að ég og fjöl-
skylda mín komum því I fram-
kvæmd að flytja búferlum til
Reykjavlkur, en það hafði
lengi verið á döfinni. I sam-
bandi við þessa flutninga þá
minnist ég þess sérstaklega
hversu erfitt það var að fá sig
til að selja fyrstu íbúðina, sem
Framhald á bls. 53
Helgi
Ólafsson
Auðvitað e landhelgissigur-
inn efst I huga manns þegar
litið er yfir árið sem er að llða.
Samningurinn sem gerður var
i Ósló er auðvitað forleikurinn
Framhald ábls. 53
Halldór
Halldórsson
Burtséð frá Mao, Kröflu,
Carter, landhelgismálum og
dómsmálum og öðru merku,
sem var ofarlega á baugi á
síðasta ári, þá á ég ákaflega
bágt með að grafa úr huga
mér, það sem mér er minnis-
stæðast frá árinu. Bæði vegna
þess, að ég hefi tiltölulega
lélegt minni og svo vegna hins,
að árið 1976 var mjög viðurða-
ríkt ár. Fyrir fréttamann held
ég, að sjaldan hafi komið jafn
mikið fréttaár og þá sérstak-
lega I innlendum fréttum. Allt
frá upphafi ársins, með setn-
ingu Ólafs Jóhannessonar
dómsmálaráðherra, „Mafia er
það og Mafia skal hún heita“
og tilboði sama manns um að
aðstoða sjómannsfrú við að
smygla kjúklingum inn I land-
ið og til loka ársins hafa blöðin
verið uppfull af spennandi
fréttum.
Fyrir sjálfan mig er árið og
Framhald á bls. 53