Morgunblaðið - 31.12.1976, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 31. DESEMBER 1976
55
sagði hann lágt, eins og við
sjálfan sig.
Hann sá, að það væri
stjórn fyrir klaustrið að missa
af svo góðum eignum. En var
það rétt að nota sér varnar-
leysi ekkjunnar og hræða
hana til að undirskrifa þetta
gjafabréf? Hann var að velta
þessu í huga sér, og var um
það allhörð barátta, sem
hann háði með sjálfum sér.
En allt í einu fannst honum
hrollur fara um sig, og hann
fann til líkrar tilfinningar eins
og þegar einhver starir á
mann, manni óafvitandi.
Hann sneri sér snöggt við
og leit á drenginn, sem lá þar
sofandi á bekknum. Hann
svaf, og sakleysi og fegurð
hvildi yfir ásjónu hins sofandi
drengs. Príorinn horfði hug-
fanginn á þessa sýn, og svo
tók allt í einu hjartað að
brenna í hinum gamla príor,
og hann sá fyrir sér ekkjuna
og þrjá syni hennar, alla i
ómegð, og svo áður en hann
vissi, hvað hann var að gjöra,
hné hann niður á kné fyrir
framan krossmark sitt; hann
horfði á hið krossfesta mann-
líkan og fór að hugsa um sár
frelsa rans.
Hann gat séð, þaðan sem
hann lá á knjánum, hinn sof-
andi dreng, því hvílbeðurinn
var á vinstri hönd við hann
og höfðalagið var þeim meg-
in, sem krossmarkið var.
Ósjálfrátt varð honum litið á
drenginn. Þá sá hann, að
hann hafði lagt höndina ofan
á brekánið, sem hann var
vafinn í. Og honum sýndist
hann sjá stórt sár á hendinni,
og það vætlaði blóð út úr
sárinu, og um leið opnaði
drengurinn augun og horfði
á hann, og augun voru björt
og skær eins og blástjarnan á
frostbjartri vetrarnótt.
Príorinn stóð upp, gekk að
bekknum og sagði: „Hefur
þú meitt þig?"
Og drengurinn sagði: „Það
er gamalt sár, mjög gamalt,
en það blæðir úr því stund-
um enn; og það er einlægt
að ýfast upp. Sundurrifið
pergament gaeti stöðvað
blóðrásina núna!"
Príorinn starði agndofa á
drenginn. Honum fannst
hann vera að hníga niður.
Myndin af pergamentinu á
halllokinu kom fram í huga
hans. Drengurinn horfði á
hann; honum fannst bruna-
sviði leggja um sig allan.
Hann vildi lita undan, en það
var eins og hann væri negld-
ur við gólfið; svo var eins og
móða sigi yfir augu hans: Allt
hvarf sjónum hans, en svo
fóru að koma fram myndir í
móðunni.
Hann sá alt i einu fyrir sér
herbergi, og þar við rúm inni.
í rúminu lágu sofandi þrír
drengir, og kona kraup við
rúmið i bæn. Hann þekkti
herbergið, þekkti konuna og
drengina. Það var ekkjan.
Honum fannst hann heyra
bænina: Herra Kristur, heii-
agi sonur Mariu; hjálpaðu
mér fyrir blóðið þitt, sem
draup niður fyrir augum
þinnar elskuðu móður undir
krossinum! Hjálpaðu mér og
drengjunum varnarlausu
mínum!”
Þá sveif móðan yfir aftur,
og hann sá ekkert, en þá
fannst honum hann heyra
rödd eins og langt að úr
fjarska, og röddin var í einu
ströng og þó var eins og
grátstafur í henni, og röddin
sagði: „Vei yður, þér farísear
og fræðímenn! Þér sem upp-
setið hús ekkna og föður-
leysingja!" Þá stundi príorinn
og kom til sjálfs sín.
Hann stóð enn í sömu
sporum og horfðist i augu við
hinn undarlega dreg. Svo leit
hann niður á höndina á hon-
um og sá, að blóðdropar
runnu úr sárinu. Þá sneri
príorinn sér snöggt við og
gekk að halllokinu og tók
pergamentsblaðið og þreif
um leið hnif, sem lá þar, og
risti það í sundur og kom
með það og lagði það í lóf-
ann á drengnum. Þá stóð
drengurinn upp og rétti úr
sér, og fannst príornum, að
birta skini um allt herbergið.
Og ósjálfrátt hneig hann nið-
ur á kné sin.
Drengurinn lét hið sundur-
skorna pergament falla niður
og lyfti upp hendínni. Hún
var alheil. Hann sagðí, og
málrómur hans var blíður og
glaðvær:
„Nú er rúm fyrir mig hér.
Friður sé með þér!"
Priorinn draup höfði djúpt,
og einhver gleði, sem hann
aldrei hafði fundið áður,
streymdi gegn um sál hans.
Svo leit hann upp. Þá var
hann aleinn, og við kné hans
lá hið sundurrifna perga-
ment. Hann stóð upp, tók
blöðin, kyssti þau og læsti
þau inni i skápnum. Síðan
gekk hann að krossmarkinu
og kraup niður Þar lá hann á
bæn, er leikbróðirinn kom
inn um morguninn.
var góða stund að átta sig.
Svo leit hún undrandi á
mömmu.
„Timi til að vakna,“ sagði
mamma brosandi. „Það er
komið langt fram á dag,
nýársdagur.“
Nína áttaði sig smátt og
smátt, en sagði ekkert.
Hún þurfti tíma til að jafna
sig. Hún var örþreytt, og
henni var órótt innan-
brjósts. Hún leit í kringum
sig í rúminu og sá allar
brúðurnar og dýrin, þau
voru þarna alveg eins og i
gærkvöldi, þegar hún lagð-
ist til svefns.
Nína leit rannsakandi á
þau, eins og hún byggist
við, að þau hefðu eitthvað
breytzt. En svo var ekki að
sjá. Svo tók hún snöggt við-
bragð. Apinn, gamli apinn,
hvar var hann? Allt í einu
mundi hún, hvar hún hafði
séð hann síðast. Hún stökk
fram úr rúminu og þreif
hann upp af gólfinu. Hún
þrýsti honum þéttingsfast
að sér með tárin í augun-
um.
„Litli, góði apinn minn,“
sagði hún lágt. „Hvernig
gat ég látið þig liggja á
gólfinu?“. Hún kyssti hann
rembingskoss á óhreint
andlitið og lagði hann síðan
upp í rúmið hjá hinum leik-
föngunum.
Skömmu seinna varð
mamma að lofa Nínu þvi að
sauma nýjan handlegg á
gamla apann og snyrta
hann til. En sjálf tók Nína
til við að þvo hann og fötin
hans. Hann skyldi ekki
verða vanræktur framar.
Mamma sagði líka, að það
væri eðlilegt, að manni
þætti vænst um leikföngin
sem væru elzt. En mamma
hafði ekki verið þátttak-
andi í leik apans i nótt.
Nina sá fyrir sér allt, sem
gerzt hafði. Og hún óskaði
sér þess, meira en nokkurs
annars, að hún gæti lifað
þessa nótt upp aftur.
rg
N
Leikir - Þrautir
— Gátur
Leikir
1. Þátttakendur fá eina tóma
flösku hver. Þeir eiga að reyna
að ýta henni á undan sér þvert
yfir gólfið með þvf að ýta við
henni með fætinum. Fiaskan á
að standa upp á endann, og ef
hún veltur verður að byrja
aftur. Sá sem er fyrstur yfir,
hefur unnið kapphiaupið.
2. Á hnjánum!
Hér reynir aðeins einn sig f
einu, en hinir fylgjast með. Sá
sem ætlar að reyna sig, leggst á
hnén og reisir eldspýtnastokk
upp á rönd fyrir framan sig
þannig, að hann lætur olnbog-
ann nema við hnéð á sér um
leið og hann nemur við gölfið,
en eldspýtnastokkur stendur
upp á endann við fingurgðm-
ana. Sfðan leggur hann hendur
fyrir aftan bak, og reynir að
fella eldspýtnastokkinn með
nefbroddinum. Ekki er leyfi-
legt að hreyfa hnén hið
minnsta og falli maður úr réttri
stellingu, er maður úr leik.
Kannski er rétt að hver fái að
reyna a.m.k. tvisvar sinnum.
3. Að lyfta fæti!
Undir venjulegum kringum-
stæðum er það enginn vandi að
lyfta vinstra fæti. En stilltu þér
upp við vegg, þannig að hægri
fótur, hné, mjöðm og öxl séu
þétt við vegginn, og reyndu svo
að lyfta vinstra fæti, og gáðu
hvernig gengur!
4. Vmsar hugmyndir.
Hægt er að benda á ýmsar
hugmyndir til leikja, en tegund
leikjanna fer oft eftir aldri
þeirra, sem taka þátt f þeim.
Hægt er að minna á leiki eins
og: 1) Að fela hlut, þar sem
þátttakendur syngja hátt eða
lágt eftir þvf, sem viðkomandi
nálgast hlutinn, sem hann
leitar að, 2) Sá, sem flösku-
stúturinn bendir á — þar sem
þátttakendur sitja f hring og
snúa flösku. Sá, sem snýr flösk-
unni, segir þá hvað sá á að taka
sér fyrir hendur, sem flösku-
stúturinn bendir á t.d. að
standa á öðrum fæti og gala
eins og hani, standa f miðjum
. hringnum og syngja Dansi,
dansi dúkkan mfn o.s.frv. 3)
Láta orðið ganga, þar sem þátt-
takendur sitja einnig f hring og
einn byrjar að hvfsla einhverju
orði f eyra sessunautar sfns.
Hann má aðeins hvfsla einu
sinni og sfðan er orðið látið
ganga hringinn. Þá segir sfðasti
þátttakandinn orðið upphátt
eins og honum hefur heyrst það
vera — og ber það saman við
orðið eins og það var f upphafi!
4) Að borða epli f vaskafati —
þar sem tveir þátttakendur
reyna að borða epli sem fljóta í
vaskafati. Þeir eru með hendur
fyrir aftan bak og mega ekkert
hjálpa til á anna hátt, en mega
aðeins nota höfuðið og munn-
inn sér til hjálpar. 5) Boðhlaup
— ýmiss konar boðhlaup eru
til, sem unnt er að nota innan
húss eins og t.d. að hlaupa með
kartöflu f skeið, hlaupa með
epli á milli hnjánna, að ganga
með bók eða hlut á höfðinu án
þess að missa hann o.s.frv.
Gátur
1. Af hverju hefur strúturinn
svona langa fætur?
2. Hvar stóð Eva, þegar Adam
slökkti Ijósið?
3. Hvar sló Nói gamli fyrsta
naglann f örkina sfna?
4. Hvaða spurningu getur
maður aldrei með réttu svarað
játandi?
5. Hver er það, sem er hvorki
sonur guðs né manna, en er þó
bæði skfrður og fermdur?
6. Hvaða sjúkdómur er það sem
aldrei hefur geisað í nokkru
landi?
7. Ég hef það ekki og vildi mjög
ógjarna hafa það. En ef ég
hefði það vildi ég alls ekki
missa það. Hvað er það?
8. Hvaða eyja var stærst f
heiminum áður en Grænland
fannst?
9. Hvaða mánuður hefur 26
daga?
10. Hve mörg linsoðin eggg etur
mjög stór og sterkur maður
borðað á fastandi maga?
(Lausn á gátum er á bls. 53.)
Hvað er f pokanum?
Þessi leikur er f þvf fólginn að
finna út hvað er í pokanum.
Vmislegt er hægt að setja f
pokan eins og t.d. skeið, nagla,
blýant, strokleður, tappa, lvkil
o.s.frv.
Þáttakendur fá að þreifa á
pokanum og hlutunum og
reyna að geta sér til um hlutina
innan ákveðinna tfmatak-
marka. Sá, sem getur flesta
hluti, hefur unnið.
Barna- og f jölskyldusfðan hvetur alla til þess að senda blaðinu efni.
Það getur fjallað um hvað sem er eins og: hvað er að gerast f
sveitinni, þorpinu, bænum — f skólanum. llvernig vinnið þið f
skólanum? Hvernig finnst þér best að læra? Hvernig á fvrir-
myndarskólinn að vera? Hvernig á skólinn ekki að vera o.s.frv.
Einnig getið þið skrifað um útvarp og sjónvarp, hvernig er efnið og
hvernig mætti það vera? Hver eru vandamál meðal barna og
unglinga? Og svona mætti lengi telja. Einnig má senda frumsamdar
sögur.
Utanáskriftin er:
Barna- og f jölskyldusíöa Morgunblaösins,
Morgunblaöshúsinu,
Revkjavfk.