Morgunblaðið - 22.05.1977, Side 13

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. MAÍ 1977
13
ur talar. Hann segir að mjög
óheillavænleg þróun hafi oróið.
Hinn mæti félagi okkar Sergei
Sergeivich Ivanko hafi verið að
rækja skyldur sínar við ríkið, og á
meðan hafi vissar persónur látið
hótunarbréfum rigna yfir nefnd-
ina og staðið fyrir undirskrifta-
söfnun.
. ,Má ekki skilja fyrr en skellur
í tönnum?
„Vissar persónur“ eru að
reyna að gera að engu ábyrgð
störf í þágu ríkisins: það er þessar
persónur hafa þar með risið gegn
stefnu flokksins og stjórnarinnar.
Á öðrum stjórnarfundi skýrir
Turganov formaður frá hörmu-
legu atviki, alveg einstöku sem á
sér enga hliðstæðu og tekur út
yfir allan þjófabálk. Svo að
fyllstu nákvæmni sé gætt gerist
það að morgni 26. april að þá sést
til tveggja persóna, karls og konu,
sem eru að draga hlut út úr íbúð-
inni nr. 7. Hlutur þessi likist
svefnsófa. Hluturinn var dreginn
inn í innganginn númer fjögur í
húsinu. Þetta athæfi persónanna
var þegar i stað tilkynnt
formanninum. I símtali spurðist
hann fyrir um þetta hjá lyftu-
verði i inngangi númer fjögur. Jú,
þau eru að flytja inn! Hvað á ég
að gera. Ég get ekki stöðvað þau.
Ég er bara vanmáttug konukind
og þau hlusta ekki á mig.
Skömmu siðar er hluturinn
sem likist svefnsófa (og reyndist
vera það) kominn inn i íbúðina
númer 66. Á eftir svefnsófanum
er siðan hafinn snarlegur
flutningur á ísskáp, ritvél,
sjónvarpstæki, fjórum stólum.
Með fylgir framkvæmdastjórinn i
húsinu. Af orðum hans mátti
marka að hann var að iáta í ljós
vanþóknun sina á þessum atburði
og bjóða fram aðstoð sína að koma
hlutunum aftur á fyrri stað. Hann
greip meira að segja I svefnsóf-
ann og gerði tilraun til að færa
hann í átt til dyranna. En þegar
hann fékk 120 rúblur frá mannin-
um, sem stóð fyrir flutningunum,
ákvað hann að gefa málið upp á
bátinn og hvarf á braut.
28. aprfl Mér hefur verið skip-
að að koma á fund varasaksókn-
arans L. N. Yakivleva klukkan tiu
fyrir hádegi.
Klukkan er tiu. Litið herbergi.
Stærðarinnar kvenmaður situr
við skrifborðið. Án þess að slíta
símtalinu sinu, bendir hún í átt-
ina að stól við gluggann. Ég sezt
niður. Hún er að skipuleggja fríið
sitt á næstunni.
— Jæja þá.
Hún leggur tólið á og lítur á
mig með brosi, sem boðar fátt
gott.
— Svo að þér fluttuð inn I
íbúð annars aðila og leyfislaust
með öllu.
— Hún brosir kuldalega.
Kinkar kolli.
— Segið mér hvernig þetta
bar að.
Ég segi frá málsatvikum og sé
á svipnum að henni leiðist. Hún
hefur við sitt að glima. Hún verð-
ur að taka ákvörðunina. Ef á að
flytja mig úr íbúðinni minni, sem
ég hef lagt svo mikið á mig til að
komast höndum yfir, verður það
að gerast í dag. Á morgun byrjar
fríið og lögreglan mun ekki hafa
tíma til að vafstra i slíku og hún
mun ekki geta aflað sér neinna
vitna.
— Hafið þér flutt inn í íbúð-
inanúmer66?
— Já.
— Og hvað svo?
— En ekki í leyfisleysi.
— En hér stendur að svo hafi
verið.
En stendur þar að almennur
fundur í húsfélaginu hafi sam-
þykkt að ég fengi þessa íbúð?
Hún lítur yfir bréfið.
— Nei, það er ekki tekið fram.
— Fyrst svo er verðið þér að
kynna yður þetta skjal.
Ég rétti henni samþykktina.
—Jamm, segir varasaksóknar
inn. — Þetta breytir málinu.
Hún hringir og talar við ein-
hvern sem heyranlega er kunnug-
ur þessum „ólöglegu flutning-
um“. „En félaginn hefur komið
með samþykkt þar sem stendur
svart á hvitu að honum sé úthlut-
að íbúðinni og ég mun ekki undir
neinum kringumstæðum brjóta
lögin. Það er allt og sumt. Málið
er leyst. Góða skemmtun I friinu.
Þökk fyrir.“
Athugum nú næsta fund stjórn-
arinnar. Við borðið stendur for-
maðurinn og heldur þettingsfast
um skjalamöppuna sina. Hann
vaggar egglaga höfðinu, en hvers
vegna er hann svo hikandi að sjá?
Svo virðist sem hann hafi skrif-
að upp á eigið eindæmi til vara-
saksóknarans án þess að láta hina
stjórnarmennina vita.
Félagi Turganov er spurður að
þvi, hvers vegna hann hafi gert
þetta.
Turganov herðir takið um
skjalamöppuna. Spurningin á rétt
á sér, segir hann. Kannski honum
hafi orðið á smávægileg skyssa.
En sem formaður hefur hann séð
sig tilneyddan að gera taf arlausar
ráðstafanir gegn ólöglegri iðju.
En sagði formaðurinn þá
varasaksóknaranum frá því að
félagi Voinovich hafi verið að
flytja inn í íbúð sem áður hafði
verið samþykkt að fá honum til
íbúðar, og það á almennum fundi.
Nei, hann skýrði ekki frá því.
Hvers vegna ekki?
— Tja, sjáið þið félagar. Það
kemur i ljós að fundurinn sem
greiddi um þetta atkvæði var ekki
fullgildur. í byggingunni eru 132
félagar en á fundinum voru að-
eins 79 og 88 þurfti til að sam-
þykktin væri lögmæt.
Er það virkilega ! En á sama
fundi var samþykkt að dóttir Las-
kins rithöfundar fengi ibúð. Svo
að hafi verið gildur meiri hluti
fyrir hennar veitingu hlýtur það
hið sama að eiga við um Voino-
vich.
En niðurstaðan er að formaður-
inn verður að skrifa viðbótarbréf
og taka þetta fram.
Og formaðurinn fnæsir en sam-
sinnir því.
Viðbót við bréf félaga Turgen-
ovs til varasaksóknarans:
„Ég leyfi mér að upplýsa yður
um að ibúð nr. 66 var veitt Voino-
vich á almennum fundi. En fund-
urinn hafði ekki lögmætt umboð
til þess, þar sem vantaði níu upp
á. Engu að siður situr Voinovich
sem fastast i íbúð nr. 66, og hefur
einnig umráðarétt yfir íbúð nr.
138. Sem ábyrgur aðili i þessu
máli krefst ég þess að Voinovich
verði tafarlaust borinn út úr íbúð
nr. 66“
I niðurlagi greinarinnar segir
Voinovich síðan frá þvi hverjar
urðu lyktir þessa grátbroslega
íbúðamáls. Samstarfsnefnd rit-
höfunda er boðuð saman til
skyndifundar og þar samþykkt
einróma að félaga Turgenov yrði
yikið úr formannsstöðu fyrir af-
glöp i starfi. Voinovich er ekki
ánægður með það:
„Félagar — ég tek til máls. Það
er ekki bara hann Turgenov.
Turgenov var ekki einn að verki.
Fyrst við erum nú samankomnir
hér ættum við samtímis að kné-
setja þann sem...
Þeir pata og benda og gefa mér
merki. Þegiðu! þegiðu!
Nú er allt i lagi. Já, ég býst við
að segja megi að nú sé allt i lagi.
Meginmarkmiðinu hefur verið
náð: Turgenov hefur verið settur
af og okkar mæti félagi Ivanko
fékk ekki fjórða herbergið sitt og
fær það líklega aldrei í þessu
húsi. En ég vildi draga hann fram
í ljósið og sýna samkundunni
hver hann væri.
Þögn! Þögn!
. Pltca aas opanaa »„
c'Ía'IrÍTn'^1 ~voí2,ÍX?f•'W»«ortc.l
''•aoitlon. accorolnon»IðSíftl0r lB r#votutlonar*
-sx 2-ss,sri!*œ.
•"0 ltáa'

310542 — i
VyaggSRp ~ y lalrian
papar •atlaa* híi ó, ” tm
aovlat aoclal-iawerlalla«ð}ÍiPlIÍ •,’*rPl:
•frlcan countrlHr •tt.«p,ln#
» racolonlfa
«?,.«t,i;?.:,Miriir5fc*tn **
Ou, ,na vnole atrl.
•ovla, atrataoy. et,OM
1» ,0 ..,abllííi‘a NPW* ^
■oicn alll atloa , N , . »
íf%SS'"tPlM *Mcn . * 1
0' lnfluanca aould o

•frlca.* "*lr •cna«a ,o racolonlia
.<~v~ ...
~,r ’“** *«.-**
0'‘M, - !?::;*!: sss «-
»carl,**!Si“?IÍÍ. ?i, !í77 cnainnuai — ,
;s*~"... “"-íSs.rí!:!:,.r
^:’::,”^£»..7.,:.'1.:."*.;r*.*
££=“s^3íi:rj~:a.^.;r,"“*-
t^.notnar
HE^S
agencv

. nas tiM íSMK c~"*Pl««
•x.í?ád,S},!^loÍu“12r*n« ,na aovi.1 unio
•vt 4t.o on Nlatn. Pr.s.ur, no, onty ,
na.
•nO PollUcat^tJáJU?1^* *"• •o»l«t ■lll««ry
"«»••» ano S.niS!Íi!!fr. i« «<»o«o. ,na, iÍ.ríNy
Kínverjar vitna
í Morgunblaðið
„ÍSLENZKT blað afhjúpar
hernaðarógnun Sovétríkj-
anna í Norður-Evrópu,“
segir kínverska fréttastof-
an Hsinhua í daglegu
fréttabréfi sínu nýlega.
Fréttastofan vitnar í tvo
leiðara Morgunblaðsins 25.
og 26. marz, „Sovézk
ágengni á Norður-
Atlantshafi" og „Hern-
aðarleg ógnun við Norður-
lönd“, og segir að blaðið
hafi í fleiri greinum af-
hjúpað sovézku ógnunina.
Ur fyrri leiðaranum er þessi
tilvitnun tekin orðrétt: „Nauðsyn
okkar Islendinga og frændþjóða
okkar á traustu varnarsamstarfi
við önnur Natoríki verður stöðugt
rikari. Við megum aldrei sofa á
þessum verði.“ Hsinhua segir.að í
leiðaranum sé bent á að Danir og
Norðmenn verði fyrir barðinu að
vaxandi Sovézkum hernaðarum-
svifum og Rússar hafi stóraukið
umsvif á norðurvæng NATO
Tilvitnunin úr síðari leiðaran-
um er þess efnis að Sovétrikin
verði æ ágengari á Norður-
Atlantshafi, að Noregur, tsland
og Danmörk verði aðallega fyrir
barðinu á þessum ágangi, að sem
stendur sé þrýstingurinn á Norð-
menn langmestur, að samninga-
viðræður Norðmanna og Rússa
um Barentshaf hafi verið mjög
erfiðar, að framkoma Sovét-
manna sé með þeim hætti i við-
ræðunum að til fádæma teljist i
samskiptum tveggja sjálfstæðra
þjóða, að Sovétríkin hafi orðið
stöðugt frekari á Svalbarða og að
vakið hafi vaxandi eftirtekt hern-
aðarlegur þrýstingur Sovétrikj-
anna ekki aðeins á Norðmenn
heldur einnig Dani.
Enn fremur er vitnað til þess
sem segir í leiðaranum, að hern-
aðarleg og pólitisk umsvif Sovét-
rikjanna séu ekki ný af nálinni en
þau aukist stöðugt, að öryggi
íslendinga sé ekki siður ógnað
með hinum sovézku umsvifum á
hafsvæðinu milli íslands og
Noregs en öryggi Norðmanna, að
um sé að ræða samhliða þrýsting
við Danmörku og Noreg jafn-
framt því sem nærvera Rússa við
Island verði stöðugt meira áber-
andi og að islendingar, Norðmenn
og Danir eigi eftir að verða enn
áþreifanlegar varir við návist
hins sovézka stórveldis.
HUSIÐ
GRETTISGÖTU 46 • REYKJAVÍK SÍMI 25580.