Morgunblaðið - 14.08.1977, Síða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. AGUST 1977
/---------------
Einar Vilberg
Pelikan
skreppnr
heim frá
Danmörku:
Það er kominn tími til að Slag-
brandur láti af slfku orðskrúði og
snúi sér að aðalatriðinu sem er
viðtal við tvo liðsmenn hljóm-
sveitarinnar Pelikan (með kái).
Þessi hljómsveit hcfur haldið sig
í Danmörku um skeið, en skrapp
heim til Islands á dögunum til að
hitta ættingja og vini og einnig til
að spila fyrir landsmenn. En áður
en viðtalið við þá Omar Óskarsson
og Júlíus Agnarsson hefst fyrir
alvöru, er rétt að kynna liðsmenn
hljómsveitarinnar — og jafn-
framt er vfsað á myndina af þeim
hér á síðunni.
ómar Óskarsson er gftarleikari
og syngur einnig. Hann lék áður
með Pelican (með céi) og er
löngu kunnur fyrir gftarleikinn
og lagasmíðar. Júlfus Agnarsson
er gítarleikari. Hann er popp-
áhugamönnum Iftt kunnur, e.t.v.
muna þó einhverjir eftir stórri
plötu sem bar nafnið Andrew, en
Júlíus var annar tveggja sem áttu
hlut að því máli. Ólafur Sigurðs-
son er trommuleikari með langan
feril að baki, en sfðari árin hefur
hann einkum verið kenndur við
Eik, enda var hann trommuleik-
ari hennar um langt skeið. Jón
Ólafsson var bassaleikari f Pcli-
can og áður m.a. f Töturum. Hann
er aðalsöngvari Pelikan ásamt
Omari. Þessir f jórir eru kjarni
hljómsveitarinnar og komu hing-
að til lands. En auk þeirra eru
tveir aðrir fhlaupaliðsmenn f
Pelikan: Sören Larsen er danskur
fiðluleikari. Magnús Magnússon
lék f eina tíð á trommur f Tötur-
um, en stundar nú sálfræðinám f
Kaupmannahöf n og grfpur f slag-
verk hjá Pelikan annað slagið.
Þeir Magnús og Sören höfðu ekki
tök á að koma til tslands með
Pelikan í þetta skiptið. Þeir leika
með hljómsveitinni þegar um
stór, vel launuð verkefni er að
ræða, en annars eru bara f jórir
fastir liðsmenn f Pelikan.
Og nú lætur Slagbrandur viðtal-
ið vaða ...
„Þennan tíma sem við höfum
verið úti f Danmörku höfum við
varið miklum tíma f að velta hlut-
unum fyrir okkur og gera tilraun-
ir með tónlist. Við erum núna
komnir með tónlist sem okkur
finnst skemmtilegt að leika, hef-
ur góðan danstakt og er melódísk.
Og mér finnst að hfjómsveitin sé
jafn lífleg og Pelican, þegar hún
var upp á sitt líflegasta. Það er
sami andinn sem svffur yfir vötn-
unum ...“
Ómar Óskarsson hefur orð fyrir
þeim félögum f fyrstu, en Júlíus
leggur æ fleiri orð f belg eftir þvf
sem lfður á viðtalið.
„Við höfum spilað mest á Kaup-
mannahafnarsvæðinu, bæði á
dansleikjum og tónleikum, við
ágætar undirtektir. Það var auð-
vitað erfitt að koma ókunnur í
ókunnugt land og byrja að afla
sér sambanda. Það tekur allt sinn
tfma, en þetta er allt að ganga,
kemur hægt og sígandi.“
Og þessu til staðfestingar nefna
þeir plötusamninginn við Poly-
dor-fyrirtækið í Danmörku.
Samning þennan gerðu þeir fyrir
ári og gildir hann í tvö ár. Hann
kveður á um gerð einnar stórrar
plötu til að byrja með og tveggja
Pelikan hefur í hálft annað ár haldið
sig í Kaupmannahöfn og þreytt þar flugið í
samkeppni við hljómsveitir innfæddra.
Stöðugt hefur miðað upp á við og hagur
áhafnarinnar farið batnandi, en eins og
aðrir farfuglar viðð Pelikan hverfa aftur
heim til æskustöðvanna í sumarblíðunni.
Og heim er Pelikan kominn og hyggst á '
næstunni fara að dæmi lóunnar og spóans
og syngja fyrir íslendinga.
annarra, ef sú fyrsta heppnast
vel. Einnig hefur fyrirtækið
heimild til að gefa út tveggja laga
plötur með lögum af stóru plötun-
um. t samningnum segir að fyrsta
stóra platan skuli tekin upp, þeg-
ar báðir aðilar eru sammála um
að rétti tfminn sé kominn. „Við
erum að hugsa um að taka hana
upp þegar við förum út aftur,“
segja þeir félagar. „Við teljum
okkur komna á það stig með tón-
4istina.“
Pelikan tók upp eina litla plötu
sl. sumar, en rétt eftir að þeir
höfðu lokið þvf verki f jölgaði f
hljómsveitinni og tónlist hennar
fór að laka breytingum. Þess
vegna stöðvaði hljómsveitin út-
gáfu plötunnar, enda eru ákvæði f
samningnum um að ekki megi
gefa út plötu nema báðir aðilar
séu þvf samþykkir.
Nýlega lék hljómsveitin eitt lag
fyrir danska sjónvarpið til flutn-
ings f skemmtiþætti með blönd-
uðu efni. Ekki var þeim félögum
kunnugt um hvort búið væri að
sýna þennan þátt, en þeir telja
þetta verða góða auglýsingu fyrir
hljómsveitina og styrkja stöðu
hennar.
„Fyrirætlanir okkar eru að
halda áfram að spila í Danmörku
fram yfir áramót, en síðan langar
okkur að reyna að komast inn á
markaðinn í Þýzkalandi og jafn-
vel vfðar. t gegnum tónlistarfor-
lagið okkar komumst við í sam-
band við Þjóðverja sem hefur góð
sambönd á þýzka markadnum.
Það er feikna stór markaður, borg
við borg. Þetta er í deiglunni
núna og við vonum það bezta.“
Þeir segjast þó ætla að halda
áfram að búa f Danmörku og
sækja þar á brattann:
„Þetta hefur gengið hægt og
sfgandi upp á við, við höfum feng-
ið að spila á betri og betri stöðum
og við höfum lifað á þessu. Við
höfum Ifka verið meira saman en
tfðkast meðal hljómsveita hér á
landi, við höfum hitzt oftar og
haft meiri tfma til að ræða málin
og velta þvf fyrir okkur sem við
erum að gera. Hér er aldrei tfmi
til slfks, þvf að menn eru roknir
heim í faðm fjölskyldunnar strax
og færi gefst.“
Telja þeir erfiðara fyrir hljóm-
sveit að koma sér áfram í Dan-
mörku en hér á landi? Ömar svar-
ar á þennan veg:
y
/
Pelikan:
Dajiír (nía varla að fclenzk
hljómsveit geti verið góð
„Eg held að það sé ekkert erfið-
ara. Við erum búnir að vera úti f
eitt og hálft ár og erum komnir
vel á veg með að skapa okkur
nafn. Hér heima var ég f nokkur
ár að ná sama árangri".
Þeir Ómar og Júlfus kváðust
sannfærðir um að þessi Danmerk-
urdvöl hefði haft góð áhrif á þá
tónlistarlega séð. Þarna er að
ýmsu leyti þroskað tónlistarlff,
f jölbreytni mikil bæði í jassi og
poppi og tíðar heimsóknir heims-
frægra listamanna til tónleika-
halds. Hins vegar telja þeir obb-
ann af dönskum hljómsveitum
ekkert sérlega góðan og sfzt betri
en islenzkar hljömsveitir. Það séu
aðeins nokkrar danskar hljóm-
sveitir sem standi upp úr. Það sé
nefnilega mjög algengt að hljóm-
listarmenn séu f fleiri en einni
hljómsveit, spili með þeim til
skiptis, en æfi fremur Iftið. Hinar
hljómsveitirnar eru mun færri,
þar scm menn halda saman og
æfa vel. Fremstar í röðum
danskra hljómsveita telja þcir
Gasolin og Shu-bi-dua, sem eru
cinskonar Bftlar og Stones þeirra
Dana. Sú fyrrnefnda spilar af
brezkum og bandarfskum vin-
sældalistum, en semur við þá
danska texta. Nýtur hún mikilla
vinsælda hjá unglingum og minn-
ir um margt á Lónlf Blú Bojs.
„Þó að Danmörk sé ekki stórt
samfélag, þá er íbúaf jöldinn þó
nógu mikill til þess að hljóm-
sveitirnar geta sérhæft sig. Þann-
ig er til dæmis Secret Oyster
(sem lék hér á landi fyrir nokkr-
um árum) orðin alveg svfvirði-
lega góð, og þó að tiltölulega fáir
Danir nenni að hlusta á hana, þá
eru þeir þó nægilega margir til
þess, að hljómsveitin getur lifað
af þvf að leika fyrir þá. Sama má
segja um Rödemor, sem er brjál-
æðislega pólitfsk. Hér er þjóðfé-
lagið svo Iftið, að hljómsveitirnar
verða að vera æðislega fjölhæfar
til að geta þjónað öllum sem
koma á dansleiki," segja þeir.
I lokin spyr Slagbrandur hvort
þeir hafi átt f einhverjum sér-
stökum erfiðleikum vegna þess
að hljómsveitin sé fslenzk:
„Það er varla hægt að segja
það,“ svara þeir. „Þó má kannski
segja, að fólk trúi þvf ekki al-
mennilega, að það sé mögulegt að
hljómsveit frá tslandi geti verið
góð. Ætli fólk hér myndi ekki
hugsa svipað, ef þvf væri boðið að
hlusta á hfjómsveit frá Græn-
landi. Það héldi líklega, að hún
gæti varla verið neitt sérstök, af
því að Grænland sé svo einangrað
... En þegar við erum búnir að
spila fyrstu lögin, þá er fólkið
orðið alveg sátt við hljómsveitina
ii
Og nú ætlar Pelikan að fara f
hringferð um landið, byrja á
Akranesi föstudaginn 19. ágúst og
enda f Reykjavík 4—5 vikum sfð-
ar, gjarnan með hljómleikum.
Við látum Ómar Óskarsson eiga
síðasta orðið:
„Maður var farinn að sakna túr-
anna um landið. Það var viss
menning...“
— sh.