Morgunblaðið - 27.07.1978, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 27. JÚLÍ 1978
11
Þyrnirósu og vandamönnum henn-
ar. „Ef allt stæði kyrrt, fyndist
mér ég kominn í þennan ævintýra-
heim eins og maður átti sér í
bernsku. Var það ekki fyrir
atbeina þessara Grims-bræðra,
sem báru nafn með rentu, eins
grimmar og sögurnar þeirra voru?
Ef allt væri hér frosið fast, færi
ég sennilega að reyna eins og
prinsinn í ævintýrinu að leita mér
að prinsessunni." Hamm kímdi.
„Þetta er orðið alveg stórhættu-
legt ástand hér í Austurstrætinu,
það er svo mikið af fallegum
stúlkum um allt. —Annars finnst
mér ég eiginlega hafa fengið útrás
fyrir það í gamla daga, ef einhver
þáttur hefur'verið í mér sem beið
eftir því að allt næmi staðar.
fyllsta, sem gefið var þann daginn:
„Ætli ég myndi ekki bara stoppa
líka.“
Það var ekki eins ábyrgðarfullt
svarið sem Hilmar Oddsson gaf.
„Ég myndi auðvitað nota tímann
til að ná forskoti á aðra, verða
beztur á einhverju sviði." sagði
hann og leit til himins. Þegar við
fórum að velta fyrir okkur mögu-
leikanum á því að umhverfið yrði
orðið grámyglað áður en honum
hefði tekizt að þjálfa sig til slíkra
afreka, varð hann hugsi en sagði
svo: „Það myndi ekki mygla ef ég
tæki að mér að verða beztur í að
jóðla."
Þögn.
„Nei, ég er að vísu ekki mjög
klár í að jóðla." sagði hann svo.
HILMAR ODDSSON teiknar.
Þegar maður var barn, lék maður
sér í þessum svokölluðu mynda-
styttuleikjum, og þegar hinir
krakkarnir urðu að vera grafkyrr-
ir í alls konar ómögulegum stöð-
um, gat ég sjálfur valsað um að
vild“
Myndi bara stoppa líka
Engu var líkara en vegfarendur
hefðu nýskeð sameinazt í einum
heljarins myndastyttuleik og feng-
ið útrás fyrir allar kyrrsetningar-
hvatir í sálinni, því að þeir höfðu
nær allir neglt aftur hugmynda-
flugið hvað þessu viðvék, vildu fáu
svara og héldu för sinni áfram út
og suður. Þó játaði hún Delia
Howser, sem við mættum með
tóman gítarkassa, að hún gæti vel
hugsað sér að halda píanótónleika
á Tjarnarhólmanum. Og niður við
Tjörn rákumst við á Jenný og
Oddnýju. Sú fyrrnefnda komst að
þeirri niðurstöðu, að vel mætti
nýta tímann sem gæfist við þessa
allsherjarstöðvun til þess að
hreinsa Tjörnina. En svar Oddný-
ar var sennilega hið ábyrgðar-
„Það væri því betra að velja
eitthvað sem tæki styttri tírna."
Hann ákvað loks að það væri
happadrýgst fyrir alla aðila að
hann tæki að sér að verða beztur
í að þvo upp í sínum eigin vaski,
svo að hann ætti möguleika. Við
báðum hann þá að teikna inn á
ljósmynd það sem hann vildi
breyta í miðbænum ef honum
gæfist slíkt draumatóm til þess.
An nokkurra skýringa breytti
hann turninum umdeilda í Hall-
grímskirkju, rauf gat á Útvegs-
bankann og setti Jón Sigurðsson
við Hlið Tómasar. Svo var hann á
brott.
Reyndar lét Megas það eitt sinn
henda í smásögu, að Hallgríms-
kirkja tók sig til og skreið með
„hreifunum" eins og selur niður
Skólavörðustíginn. Og kannski
væri Lækjartorgið að mörgu leyti
hentugri staður fyrir hana en
Skólavörðuholt. En allar slikar
framkvæmdir verða að bíða þess
tíma, þegar mannlífið í miðbænum
stöðvast einn góðan veðurdag.
skæruliða kemur á óvart og
hverjar afleiðingarnar verða.
Leikritið er fyrst og fremst
skopmynd af breskum hermönnum
í framandi landi.
Peter Nichols kynntist lífinu í
Malasíu af eigin raun þegar hann
fór þangað til að skemmta her-
mönnunum bresku. Leikrit hans
ristir ekki djúpt en er dálagleg
skemmtun. Leikstjóri er Michael
Blakemore. Meðal leikara sem
athygli vekja eru Nigel Haw-
thorne, Denis Quilley og Emma
Williams.
í The Times 3. júlí skrifar
Sheridan Morley um leikritahöf-
undinn Cristopher Fry sem nú er
sjötugur að aldri. Morley segir að
fyrir þrjátíu árum hafi verið litið
á Fry sem helsta leikritaskáld
Breta. í dag séu skoðanir skiptar
um hver sé í fararbroddi, en líkleg
nöfn séu Pinter, Stoppard og
Ayckbourn. Það er ljóst að Bretar
eiga marga góða leikritahöfunda.
Sumir þeirra hafa verið kynntir í
íslenskum leikhúsum, en í raun-
inni of fáir. Bresk leiklist er líka
þróttmikil og fáar eða engar
borgir bjóða upp á jafn mikla
fjölbreytni í leiklist og London.
Meðal kvikmynda, sem eru
sýndar í London, er Julia, gerð af
Fred Zinnemann, aðalleikarar
Jane Fonda og Vanessa Redgrave.
Myndin byggir á sögu eftir Lillian
Hellman, en leikrit hennar Refirn-
ir var leikið hjá Iðnó í vetur. Þessi
kvikmynd er um margt lofsverð. í
henni er lýst sérkennilegu vináttu-
sambandi tveggja kvenna. Aðdrag-
andi síðari heimsstyrjaldar sundr-
ar þeim og sameinar um leið. Julia
verður fórnarlamb nasismans,
Lillian hlýtur frama fyrir leikrit
sín. Evrópu millistríðsáranna er
eftirminnilega lýst og mörg atriði
myndarinnar eru átakanleg dæmi 1
um grimmd og niðurlægingu fólks.
Yfir myndinni í heild er þó
rómantísk birta. Það er að vísu
búið að gera margar kvikmyndir
um líkt efni, en Julia tekst
óvenjuvel að spegla hræringar
mannshugans á örlagaríkum tím-
um. Ýmis smáatvik daglegs lífs
öðlast merkingu í myndinni. Það
má ef til vill segja að Jane Fonda
sé höfð einuip of ósjálfbjarga
þegar þess er gætt að hún á að
túlka heimsvanan rithöfund. Hlut-
ur hennar er engu að síður góður
og Vaneksa Redgrave skapar
sterka persónu í hlutverki Júlíu.
Þess má að lokum geta að Veldi
tilfinninganna eftir Japanann
Oshima er nú sýnd í London þrátt
fyrir nokkuð strangt kvikmynda-
eftirlit þar í borg.
Karvel Pálmason fyrrverandi þingmaður Vestfirðinga að koma úr róðri fyrir helgina.
Karvei mun stunda sjómennskuna í sumar.
Sumir versla dýrt —
aórir versla hjá okkur
Okkar verð eru ekki tilboð
|j| heldur árangur af r j
■ hagstæóum innkaupum^j
Sérverð
Hangikjöt: pr'kg'
Úrbeinaðir frampartar kr. 1.980.-
Heilir frampartar kr. 1.084.-
Saltkjöt kr. 1.090.-
Nýir frampartar:
Heilir eða niðursagaðir kr. 925.-
Úrbeinaðir frampartar kr. 1.750.-
STARMYRI 2 AUSTURSTRÆTI 17
m 'q)