Morgunblaðið - 06.09.1978, Síða 29

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR, 6. SEPTEMBER 1978
29
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
0100KL. 10— 11
FRÁ MÁNUDEGI
'fr fly ujAmorana'u if
þar því strax sneri hann við og ók
hinn rólegasti í næstu götur og lá
leiðin fram hjá Breiðholtsskóla og
upp að verzlunarmiðstöðinni, þar
sem hann sneri við á hringtorgi og
kom til baka, og virtist lítið liggja
á. Að svo búnu ók lögreglumaður-
inn 'aftur út á Reykjanesbraut, á
löglegum hraða og vel það, áleiðis
upp í efra Breiðholt. Er að
Seljahverfinu kom beygði hann
þar inn og sá ég það síðast til hans,
að hann lónaði í rólegheitum milli
íbúðarhúsanna.
Forvitni mín beinist ekki að því,
hvað umræddur lögreglumaður
var að gera upp í Breiðholt, því
bersýnilegt var, að þangað átti
hann ekkert brýnt erindi. Fróðlegt
væri hins vegar að vita hvernig í
ósköpunum stendur á því, að sömu
lögregluþjónar í sömu lögreglubíl-
unum á sömu götunum þverbrjóta
lög, sem þeir sekta og kæra aðra
menn fyrir að brjóta. Flestir
þekkja dæmi þess arna, þótt þeir
hafi ekki aðstöðu til eða koma því
ekki í verk að greina frá því svo
nákvæmlega sem hér hefur verið
gert. Vera má að svarið sé fólgið
i því, að engum, þ.á m. lögreglunni,
þyki nauðsynlegt að aka á lögleg-
um hraða á vissum götum við
beztu aðstæður. Ef svo er, ætti
lögreglan að beita sér fyrir því að
meiri hraði væri þar leyfður, þó
ekki væri nema sjálfrar sín vegna.
Ef einhver af hálfu lögreglunnar
sér ástæðu til að svara þessum
skrifum, eru það vinsamleg til-
mæli, að hann birti orðrétt þau
lagaákvæði, sem heimila lögreglu-
mönnum við sérstakar aðstæður
að aka á „ólöglegum" hraða.
Borgari“.
Þessir hringdu . .
• Bjór er ekki
lækning eða
vörn gegn
ofdrykkju
Örn Asmundsson les Velvek-
anda í pennann öðru hvoru eða
sendir honum pistla sem hann
skrifar sjálfur. Venjulega er efnið
um frjálsa áfengissölu og oftast
víkur hann að því að frjálsleg sala
á sterkum bjór myndi stórbæta
þjóðlífið. Meðan þessar kenningar
eru fluttar af trúarsannfæringu er
ástæða til að varpa öðru hvoru á
þær ljósi reynslu og þekkingar.
Örn lét hafa eftir sér um daginn
að það væri bara í kommúnista-
ríkjum sem hömlur væru hafðar á
sölu áfengis svo að það fengist
ekki í hverri búð. Samkvæmt
þessu er Finnland, Svíþjóð og
Noregur kommúnistaríki en þar er
ríkiseinkasala á áfengi líkt og hér.
Trúlega eiga England og Frakk-
land líka að teljast til kommún-
istaríkjanna því að þar eru lög-
boðnar hömlur á sölu áfengis og
veitingum, fjöldi veitingastaða,
opnunartími o.fl.
Hitt er svo ástæða til að minna
á enn einu sinni, þó að allir ættu
raunar að vita það, að bæði Finnar
og Svíar urðu fyrir því óláni að
gera tilraun til að bæta áfengis-
menninguna með frjálslegri sölu á
öli. Svíar hafa nú horfið frá því
aftur^og Finnar eru á sömu leið þó
SKÁK
Umsjón:
Margeir Pótursson
I sveitakeppni Sovétríkjanna í
ár kom þessi staða upp í skák
þeirra Kononenkos og
Malevinskys, sem hafði svart og
átti leik
44
46.
4o. — un^+, 47. Kfl —
Dxe2+. 48. Kgl - Del+, 49. Kg2
— He2+ og hvítur gafst upp þar
sem að stutt er í mátið.
að það bíði enn að breyta lögum.
Nefnd hefur unnið í málinu og
skilað áliti og má telja víst að
horfið verði af braut frjálshyggj-
unnar eins og Svíar hafa gert,
enda er reynslan af henni ægileg.
Fyrsta árið sem frjálsa ölsalan
var í Finnlandi óx brennivíns-
drykkja þar meira en nokkur
dæmi eru til á einu ári. Þetta mun
ég biðja Velvakanda að endurtaka
öðru hvoru meðan hann birtir
annað eins og það sem Örn
Ásmundsson les honum í pennann.
Þeir sem trúa á bjórinn mættu
svo kynna sér það sem Billedblad-
et danska flytur um áfengismál í
sumar. Það hefur framhaldsþátt
um þau efni og þykist hafa brotið
ríkjandi bannhelgi með því að taka
áfengisvandann til umræðu. Það
hefur m.a. birt viðtöl við marga
kunna menn sem nota antabus.
Hvergi hef ég séð í þeim skrifum
að bjór væri lækning eða vörn
gegn ofdrykkju en hins vegar það,
að hann veldur ástríðu og böli eins
og annað áfengi.
H.Kr.
• Áfengi og bjór
í verzlanir
Örn Asmundssoni
Af sérstöku tilefni vil ég endur-
taka það einu sinni enn að ég vil
fá áfengi og bjór í verzlanir og
kirkjur landsins vil ég að verði
gerðar að ölstofum.
HÖGNI HREKKVÍSI
„Æ, æ!
aftur!“
Það lítur út fyrir að hann sé okkur reiður,
Q3P S\GGA V/öGA £ l/LVtRAM
Aðalheiður Antons-
dóttir - Minningarorð
Fædd 2. janúar 1907.
Dáin 29. ágúst 1978.
— Nokkur minningarorð —
Enn hefur Akureyri misst eina
af sínum sómakonum, sem settu
svip á bæinn, Aðalheiði Antons-
dóttur.
Hún fæddist að Urðum í
Svarfaðardal 2. janúar 1907, dóttir
Guðlaugar Sigurðardóttur og
Antons Ásgrímssonar. Aðeins
þriggja ára hvarf hún til Reykja-
víkur með ipóður sinni, sem síðar
giftist Magnúsi Þórarinssyni á
Bakkastígum, miklum öðlings-
manni, sem Aðalheiður minntist
ávallt með þökk og virðingu.
Móður sína missti hún ung að
árum og uppvaxtarár sín var hún
hjá ömmu og afa, þeim Ingibjörgu
Jónsdóttur og Ásgrími Guðmunds-
syni er þá bjuggu að Jötunheimum
við Eyjafjörð. I Reykjavík dvaldist
Aðalheiður síðar við nám og vinnu.
Til Akureyrar fór hún tvitug að
aldri og þar réðust framtíðarörlög
hennar er hún kynntist Lórenz
Halldórssyni frá Eskifirði. For-
eldrar hans voru Guðrún
Sigurðardóttir og Halldór Sveins-
son er bjuggu á Bakka á Eskifirði.
Á nýársdag árið 1928 voru þau
gefin saman í hjónaband, degi
fyrir tuttugu og eins árs afmæli
brúðarinnar. Á þessum árum var
lífsbaráttan hörð hjá verkafólki,
barátta við fátækt og atvinnuleysi
og fóru þau Aðalheiður og Lórenz
sannarlega ekki varhluta þar af.
Börnin urðu sjö, svo að marga
munna varð að metta og marga
flík að sauma, en það var Aðal-
heiði leikur að gera mikið úr litlu.
Starfsvettvangur hennar var
heimilið og ekki legið á liði sínu.
Árin liðu og fyrr en varði var
allur barnahópurinn á bak og burt
nema einn sonurinn, Gunnar
verkstjóri hjá Útgerðarfélagi
Akureyrar, sem búið hefur með
foreldrum sínum og verið þeim
stoð og stytta. Hin eru: Pálína, gift
Hauki Hallgrímssyni í Reykjavík,
Magnús, kvæntur Elínu Eyjólfs-
dóttur, búsett á Akureyri, Gísli
Kristinn, kvæntur Rögnu Frans-
dóttur, búsettur á Akureyri, Guð-
björg, gift Þorgeir Gíslasyni í-
Kópavogi, Inga gift Reyni Valtýs-
syni á Akureyri og yngstur er
Skúli, kvæntur Guðrúnu Þorkels-
dóttur, einnig búsettur á Akureyri.
Þá dvaldist Aðalheiður, dóttir
Pálínu og Hauks, að mestu leyti
hjá afa og ömmu til sextán ára
uldurs. Nú eru barnabörnin orðin
uttugu og eitt. Það er barnalán að
'eta fært þjóð sinni stóran hóp af
mannvænlegu fólki, sem allt hefur
brotist fram og haft reglusemi og
dugnað úr föðurhúsum í veganesti.
Betra er yndi en auður, segir
máltækið. Á það vissulega við um
líf Aðalheiðar. Auðurinn lagði
aldrei leið sína í Fróðasund 3, en
yndið var þar innan veggja. Gleðin
og kætin höfðu þar völdin og
aldrei meir en þegar börnin og
barnabörnin komu. Aldrei leið svo
dagur að ekki kæmi eitthvert
þeirra í heimsókn. Ekki af skyldu-
rækni, heldur vegna þess að
bæjarferð var ekki lokið nema litið
væri við í gamla húsinu, þar sem
öllum var veitt af rausn og
húsbóndinn átti kannski eina
smellna veiðisögu ósagða. Þá tók
undir af margradda hlátri.
Aðalheiður var hannyrðakona
Be2+!, 45. Bxe2 - Dhl+,
KÍ2 — Dh2+, 47. Kfl -
^ 'ÚH vn hKlltf A$ SO0A (M
, flfi) A9 WA \ <t?AV, \iMRA
v\VJ/V VZ ALtffö OWTSKIlW
3;
e$K0, MÚ VAW YlAm .
V/9 VÍ/6, Yí/tf-J
LI'KLAVlBltfA'Zm, VY
A0 V/SO YlA^/ K4V/V
^ /ir "T „ A*&mt\QVL S/'A/S
'KLVtlNN V/£jV/VA^QT^v(ÁiS \ V£7TA
lllli
0:1

S-/*-
svo af bar. Þegar tómstundirnar
fóru að gefast sat hún við útsaum
og hún lék sér við að knipla og
baldera. Hún unni íslenska þjóð-
búningnum og tók það sárt ef hann
var ekki útfærður sem vera bar.
Sjálf skartaði hún þeim búningi
við ýmis tækifæri og bar hann vel,
nett og kvik á fæti, með þykkt
rautt hár áður en aldur fór að
færast yfir.
Hún var styrkur félagi í kven-
félagi kirkjunnar á Akureyri og í
mörg ár sá hún, ásamt öðrum, um
kyrtla fermingarbarnanna.
Á Akureyri var hún alltaf Alla
hans Lolla. Enda var annað alltaf
þar sem hitt var. I fimmtíu ár
leiddust þau gegnum lífið með ást
og trúnaðartraust hvors annars að
leiðarljósi.
Hún beið hans með morgunkaff-
ið ilmandi á könnunni þegar kallið
kom, stóð' sína pligt til enda.
Að leiðarlokum vil ég fyrir hönd
systkina minna, frændfólks
Lórenzar, þakka tryggð og vináttu
liðinna ára. Á útfarardegi Aðal-
heiðar Antonsdóttur sendum við
innilegar samúðarkveðjur í
Fróðarsund 3.
Helga S. Einarsdóttir.
Fyrirlestur
um atvinnu-
lýðræði
ALMENNUR fyrirlestur um „At-
vinnulýðræði sem verulegan þátt í
félagslegum markaðsbúskap,"
verður fluttur í Lögbergi stofu 101
n.k. fimmtudag á vegum Háskóla
íslands.
Fyrirlesari er Dr. Fritz Voigt
prófessor í þjóðhagfræði við há-
skólann í Bonn. Prófessor Voigt er
forstöðumaður tveggja háskóla-
stofnana. Er önnur um iðnaðar- og
samgöngumál en hin um peninga-
mál. Prófessor Voigt er höfundur
margra kennslubóka og fræðirita
og þekktur innan og utan heima-
lands síns m.a. fyrir umfangs-
mikla könnun á framkvæmd at-
vinnulýðræðis í Sambandslýðveld-
inu Þýzkalandi.
Ana.VslNUASÍMINN KK:
22480
Bl«rj}iwbTntiiti
^ÉTTA U 5\/ö ttNYALT
A9 víré mvi ttTAQ
vStUT
lí~i/