Morgunblaðið - 17.09.1978, Blaðsíða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 17. SEPTEMBER 1978
Félagarnir fimm úr íslenzka
Alpaklúbbnum, Helgi Benedikts-
son, Ingvar Teitsson, Sveinn
Sigurjónsson, Ævar Aðalsteinsson
og Örvar Aðalsteinsson, sem sagt
hefur verið frá hér í Morgunblað-
inu á ferð þeirra um Alpana, komu
í sínum síðasta áfanga til franska
fjallabæjarins Chamonix um miðj-
an dag, og var því of seint að hugsa
sér til hreyfings á nein fjöll að svo
stöddu. Því var ákveðið að halda
kyrru fyrir í bænum en fara þess
í stað í svokallaða bæjarklettj,
sem eru æfingaklettar í bænum
fyrir fjallgöngumenn. — Þá var
það sem fyrsta óhapp ferðarinnar
varð. Á mjög saklausum stað á
einhvern óskiljanlegan hátt fór
Sveinn úr axlarlið, og gat sig
hvergi hrært. Það var því brugðið
við skjótt og honum hjálpað á
öruggan stað í klettunum og sigið
síðan niður á jafnsléttu, og haldið
á sjúkrahús sem er þarna í
grenndinni.
Eftir mikið japl og jaml og
fuður tókst loks að ná sambandi
við lækni sem skildi eitthvað
annað en frönsku, en enginn í
hópnum treysti sér til að afgreiða
málið á frönsku. Hann brá við
skjótt og kom Sveini í liðinn aftur,
en með þessu voru dagar Sveins á
fjöllum auðvitað taldir að þessu
sinni.
Þegar málum var svona komið
var ákveðið að Helgi yrði eftir
niðri með Sveini en hinir héldu
áleiðis upp á Mont Blanc, hæsta
fjall Evrópu. Hópurinn fór þegar
um morguninn af stað og setti
markið á fjallaskála í 3875 m hæð
þar sem venjulega er sofið áður en
lagt er á tindinn. Ferðin þar upp
gekk alveg að óskum en ekki
máttum við seinni vera, því að öll
svefnpláss í skálanum voru því
sem næst upp urin í fjölmenninu.
Það mál endaði svo með því að sex
menn sváfu í fjórum fletum. —
Ástandið á mannskapnum um
morguninn var ekki sem bezt því
einhver kveisa hrjáði menn, senni-
lega hefur hæðin haft slæm áhrif.
Það var því afráðið að fresta
uppgöngu að sinni og haldið aftur
til byggða.
Á sama tíma lentu Helgi og
Sveinn í heldur óskemmtilegum
aðstæðum. Þeir höfðu farið með
kláfferju upp fyrir bæinn og voru
á gangi undir snarbrattri ísbrekku
þegar þeir heyrðu einhver óhljóð
og stuttú seinna lágu tveir fjall-
göngumenn í blóði sínu við nefið
á þeim. — Það lenti sem sagt á
þeim að veita slysahjálp þessum
tveimur slösuðu fjallgöngumönn-
um þar til sjúkraþyrla frá Franska
Alpaklúbbnum kom til að sækja
þá og flytja á sjúkrahús.
I sigti næst var að klífa hið
nafnkunna fjall Grand Jorres
tæplega 4300 m hátt, en tii þess er
nauðsynlegt að fara upp Italíu-
megin þótt svo fjallið tilheyri
Frakklandi. Það var því enn einu
sinni ekið af stað í rúgbrauðinu og
var ekið í gegnum svonefndan
Mont Blanc-tunnel, sem eru göng
í gegnum Mont Blanc, hæsta fja.ll
Evrópu. Fljótlega var síðan lagt af
stað gangandi upp í svonefndan
Bugalett-fjallakofa sem er eign
ítalska Álpaklúbbsins, en frá
honum er vanalega farið þegar
Grand Jorres er klifin. Dvalið var
þar í góðu yfirlæti fram á kvöld og
þá snæddur góður kvöldverður.
Eins og alltaf áður var vaknað
eldsnemma morguns til klifursins,
eða upp úr tvö. Það er gert til þess
að losna við sólbráðina sem getur
verið mjög varhugaverð þegar líða
tekur á daginn. Uppferðin gekk í
alla staði mjög vel í frábæru veðri.
Á tindum var staldrað stutta
stund og síðan haldið af stað aftur,
en nú var farin önnur leið sem
talin er tryggari þegar líða tekur
á daginn, vegna snjóflóðahættu,
sem er mjög mikil á þeirri leið sem
farin er upp. Þessi leið sem farin
er niður eru töluvert seinleg svo að
ferðin til baka tók óvenjulangan
tíma, nærri jafn langan og upp-
ferðin.
r
Morgunbladid á faraldsfæti með Islenzka Alpaklúbbnum:
4. grein
Matterhorn,
<478 m
Þennan sama dag hélt hópurinn
svo aftur til byggða og ók sömu
leið aftur til Frakklands. — Þá var
komin upp sú spurning hvort ætti
að enda ferðina á því að klífa
fjallið Dent de Gient í Frakklandi
eða snúa aftur til Sviss og reyna
við hið nafnkunna Matterhorn,
sem hafði verið illkleift vegna
snjóa fyrr í ferðinni. Eftir nokkrar
vangaveltur kom svo fram meiri-
hluti fyrir því að fara aftur til
Sviss og gera atlögu að Matter-
horni, en það er sennilega nafn-
kunnasta fjall veraldar sé Mount
Everest hæsti tindur jarðar
undanskilinn. Ekið var til smábæj-
arins Tásch fyrir neðan Zermatt
og þar dvalið í tjöldum í ágætu
yfirlæti. Þar fengum við þær
„Ólýsanlega fagurt og
mikið útsýni af tindi
Matterhorns"