Morgunblaðið - 30.09.1978, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 30. SEPTEMBER 1978
Konan mín, + GUÐMUNDÍNA GUÐMUNDSDÓTTIR fré Drangsnesi, Vallargötu 8, Sandgeröi,
lézt 28. september. Andrés Magnússon.

Maöurinn minn, + GUDNI MAGNÚSSON, Hólmum, Austur-Landeyjum,
lézt 28. september. -
Rósa Andrésdóttir.
+
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
JÓN SIGURDSSON,
Framra-HáM,
K|ó«,
andaöist aö Landakotsspítala 27. þ.m.
Ingibjörg Eyvindsdóttir og börn.
Eiginmaöur minn, + EINAR GUNNARSSON,
Skarphéóinsgötu 20,
er látinn. Guöbjörg Sveinsdóttir.
+
Móöir mín, tengdamóöir og amma,
SIGRÍDUR JÓNSDÓTTIR,
Bólstaöahlíö 40,
andaöist aö heimili sínu mánudaginn 25. september.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 2. október kl. 10.30.
Kristinn Sigurösson,
Lilja Hulda Auöunsdóttir
og börn.
Móöir okkar, amma og langamma,
ÓLAFÍA SIGURDARDÓTTIR,
Vífilsgötu 17,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 2. október kl. 13.30.
Unnur Pétursdóttir,
Sigríóur Pétursdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö viö andlát og jarðarför,
ZOPHONÍASAR ÁRNASONAR,
fyrrv. yfirtollvarðar,
Mööruvallastr. 6, Akureyri.
Davíö Zophonfasson,
Lérus Zophonfasson, Júlia Garðarsdóttir,
Soffia Árnadóttir,
+
Þökkum auösýnda samúö viö andlát og útför,
ÁRNA EIRÍKSSONAR,
bifreióastjóra,
Hraunbraut 1, Grindavik.
Alicc Fossédal,
Hafdfs Árnadóttir,
Heba Árnadóttir,
Oddur Árnason.
+
Þökkum innilega fyrir auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför fööur
okkar, bróöur og afa,
KRISTJÁNS S. GUÐMUNDSSONAR,
Langholtsvegi 63.
Börn, systkini og barnabörn.
Arnfríöur Thorlacius
Erlendsdóttir — Maming
F. 20. apríl 1885.
D. 23. scptember 1978.
Klli þú crt ckki þunv;
anda (iudi ka-rum.
Fiiiíur >ál t*r ávallt un^
undir >ilfurha rum.
StKr. Thorst.
I dag er kvödd í Eyrarkirkju á
Patreksfirði Arnfríður Th.
Erlendsdóttir. A þessum tímamót-
um er margt að þakka og margs að
minnast frá bernsku og æsku.
Allar eru þær minningar lýstar
ástúð og umhyggju, sem hún bar
fyrir okkur bæði sem börnum og
fullorðnum, er okkur bar að garði.
Síðast fyrir tveimur árum nut-
um við gestrisni og hlýju hennar
og fjölskyldu hennar á Patreks-
firði. Hún rifjaði upp fyrir okkur
viðburði frá langri ævi. Minnið var
óskert. Arnfríður las mikið eink-
um á efri árum og þá helzt
ættfræðirit og ævisögur. Hug-
þekkastar voru henni þó lausavís-
ur og ljóð, sem hún átti mjög
auðvelt með að læra. Henni var
tamt að vitna í vísur og hendingar,
það prýddi málfar hennar og
gæddi frásögnina lífi og fjöri.
Foreldrar Arnfríðar voru hjónin
Steinunn Ólafsdóttir Thorlacius
frá Dufansdal í Arnarfirði og
Erlendur Kristjánsson ættaður af
Barðaströnd. Þau bjuggu fýrst á
Siglunesi á Barðaströnd en flutt-
ust áriö 1895 að Hvallátrum í
Rauðasandshreppi. Búrekstur á
Hvallátrum var fjölþættur, byggð-
ist á útvegi, sauðfjárrækt, tóvinnu
og því sem sótt var í bjargið, auk
þess sem húsbóndinn varð síðar
vitavörður Bjargtangavita. Arn-
fríður ólst upp á hinu annasama
heimili foreldra sinna, þar sem
keppt var að því, að heimilið væri
sjálfu sér nóg. Hún lærði vélprjón
og klæðasaum í Reykjavík hjá
Kristínu Thorlacius móðursystur
sinni. Það hefur þótt mikill fengur
í afskekktri sveit að hljóta slíkan
heimilisiðnaðarauka.
Arið 1905 er Arnfríður var úm
tvítugt giftist hún Trausta
Traustasyni bústjóra í Breiðuvík,
myndarmanni sem hafði á fyrstu
búskaparárum Erlends á Hval-
látrum leiðbeint heimilisfólki hans
að nýta bjargið. „En sorgin
gleymir engum“. Eftir um eins árs
sambúð andaðist eiginmaðurinn
og ung móðir með nýfædda dóttur,
Sigríði Steinunni, syrgði ástvin
sinn.
Öðru sinni giftist Arnfríður
1912 og þá Arna Magnússyni frá
Hnjóti í Örlygshöfn (f. 1885, d.
1961). Þau reistu bú á Hnjóti og
bjuggu þar til ársins 1931 er þau
fluttust til Patreksfjarðar.
Börn Árna og Arnfríðar urðu
sex: Trausti verzlunarmaður,
Magnús sjómaður, Fjóla húsmóðir,
Sigurveig dó sex ára, Ólafur
múrarameistari og Erlendur
sjómaður.
I baðstofunni á Hnjóti gat að
líta starfsama fjölskyldu. Að
loknum húsverkum og öðrum
búverkum utanhúss lásu börnin,
rokkurinn suðaði við hné hús-
móðurinnar, prjónavélin söng í
sífellu undan átökum húsbænd-
anna, sem skiptust á við heimilis-
iðnaðinn. Á þeim árum gengu
flestir í heimaunnum ullarfötum.
Það kom í hlut þeirra Arnfríðar og
Árna að prjóna ullarfötin á megin
hluta hreppsbúa. Eftir að þau
fluttust á Patreksfjörð fékk marg-
ur togarasjómaðurinn ullarfatnað-
inn hjá þeim hjónum á Kambin-
urn, allt frá á síðasta áratug.
Yngsta systir Arnfríðar geymir
með sér þá hugljúfu mynd frá
heimilinu á Hnjóti, er húsbóndinn
að vökulokum tók „Kvöldhug-
vekjurnar" og las húslestur, en
húsmóðirin breiddi yfir börnin sín
með blessunarorð á vörum.
Þríbýli var á Hnjóti á þessum
árum og engir möguleikar til að
auka bústofninn í slíku þröngbýli.
Mun Jtað hafa ráðið mestu um að
þau Árni fluttu til Patreksfjarðar
með fjölskyldu sína.
Árni Magnússon var sjálf-
menntaður, víðlesinn og fróður.
Honum var annt um kirkjuna.
Hann var í sóknarnefnd Sauð-
lauksdalssóknar og meðhjálpari í
Sauðlauksdalskirkju þegar hann
var enn ungur maður og bjó á
Hnjóti. Hann var formaður
sóknarnefndar í Eyrarsókn á
Patreksfirði í 14 ár og meðhjálpari
í Eyrarkirkju meðan honum entist
heilsa. Vandvirkni hans í því starfi
var viðbrugðið.
Árni var verkhygginn og traust-
ur starfsmaður. Hann var góður
fulltrúi þeirrar hefðar sem bar
uppi íslenzka verkmenningu um
aldir, að hinn aldni og reyndi
miðlaði hinum unga byrjanda af
reynslu sinni. Þegar hann kenndi
aðkomudreng að flaka fisk fannst
drengnum hann vera að nema list.
Árni var afbragðsleiðbeinandi og
vinnan varð göfugt hlutverk undir
leiðsögn hans.
Arnfríður var fríð kona sýnum.
Hún klæddist jafnan íslenzkum
húfubúnaði og upphlut. Hún var
létt í spori og tigin í fasi og bar
háan aldur með sérstakri reisn.
Afkomendurnir eru orðnir um 60
talsins, börn, barnabörn, barna-
barnabörn og eitt í fimmta ættlið.
Eftir fráfall Árna bjó hún enn
nokkur ár í litla húsinu á Kambin-
um. Það átti svo vel við hana að
ráða húsum og fagna afkomend-
um, vinum og vandamönnum. Á
níræðisaldri tók hún sér fyrir
hendur að hekla lopateppi sem hún
gaf flestum eða öllum afkomend-
um Erlends á Hvallátrum. Það var
hrífandi að sjá hana afhenda ungu
barnabarni systur sinnar teppi.
Hún strauk milt með fínlegum
höndum um teppið rétt eins og hún
breiddi áður með blessunarorðum
yfir börnin sín. Teppin eru
gersemar.
Þegar kraftarnir tóku að þverra
stóðu henni opnar dyr hjá dóttur-
inni Fjólu og tengdasyninum Jóni
Sveinssyni. Jón andaðist á Sjúkra-
húsi í Reykjavík árið 1975. Fjóla
hjúkraði móður sinni af mikilli
fórnfýsi og ástríki. Síðustu mán-
uðina dvaldi Arnfríður á sjúkra-
húsi Patreksfjarðar og andaðist
þar.
Að lokinni samfylgd viljum við
þakka Guði allt sem okkur hefur
hlotnazt og elsku Arnfríði alla
ljúfmennsku og velgjörðir.
Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi, haf þú hjartans þökk fyrir
allt.
Jóna Erlendsdóttir
og fjölskylda.
Björg Jónsdóttir
—Minningarorð
Fædd 3. september 1892
Dáin 22. september 1978.
Hinn 22. september 1978 lagð-
ist til hinstu hvíldar hún „amma í
sveitinni“, en svo kölluðum við
systkinin Björgu Jónsdóttur, sem
lengi bjó aö Skútustöðum en flutti
síðar eða árið 1959 að nýbýlinu
Heiði í Mývatnssveit.
Ekki kunnum við að rekja æfi
„ömmu“, enda er það ekki tilgang-
urinn með þessum fátæklegu
orðum, en við systkinin höfum á
undanförnum 20 árum átt því iáni
að fagna, að hafa fengið að
dveljast sumarlangt fyrst að
Skútustöðum og síðar á Heiði, hjá
Mörtu dóttur hennar og manni
hennar Sigurði Bárðarsyni, sem
þar voru húsbændur, en Björg og
eftirlifandi maður hennar, Stefán
Sigfússon bjuggu hjá dóttur þeirra
og tengdasyni.
Ávallt verða okkur minnisstæðir
fagnaðarfundirnir í hvert skipti
sem við komum að Heiði, en þá
ljómaði andlitið á „ömmu“, svo
sem á öðru heimilisfólki þar.
Fundum við vel hve sambúð þeirra
hjóna, Bjargar og Stefáns, var
innileg og að þau nutu stuðnings
hvors annars, enda var Stefán hjá
henni er hún dvaldi á sjúkrahús-
inu í Húsavík, uns dagar hennar
voru allir.
Nú þegar komið er að leiðarlok-
um, viljum við færa henni innileg-
ar þakkir fyrir alla góðvild okkur
sýnda og óskum henni fararheilla
til æðri heima. Stefáni, börnum
þeirra og öðru skyldfólki biðjum
við allrar blessunar.
Útför hennar verður gerð í dag,
laugardaginn 30. sept.
Friður veri með sálu „ömmu í
sveitinni".
Kristín. Guðbjörg
og Björn Sveinsson
+
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför konu
minnar, móöur, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
MARÍU ÞÓRDARDÓTTUR,
Félkagötu 34.
Siguröur Eyjólfsson,
Nanna Nikulésdóttir, Lérus Halldórsson,
Mér Nikulésson,
Óskar Nikulésson,
Helga Nikulésdóttir,
SigÞór Sigurósson,
Gylfi Sigurósson,
Þóra Þorvaldsdóttir,
íris Ingibergsdóttir,
Guömundur Einarsson,
Þóra Björnsdóttir,
Jensína Jóhannsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn.