Morgunblaðið - 19.11.1978, Blaðsíða 28
60
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. NÓVEMBER 1978
M ORÖilM-
KAFP/NU
Ertu búinn að bíða hér voða
lengi, elsku vinur?
1156
Pssst...
WBL-
barna er hann þessi. sem er að
yrkja um dásemdir haustsins!
Hversu langt má ganga?
BRIDGE
Umsjón: Páil Bergsson
Venjan er að í daglcga lífinu
sleppir sá sem valdið hefur því
ekki fyrr en á heppileKum tíma
oií jafnvel ekki fyrr en í nauðirn-
ar rekur. Siimu venjur ættu að
Kilda í hrid/íe en þó er oft
misbrestur þar á.
Gjafari austur, allir á hættu.
Norður
S. G8652
II. D874
T. 98
L. D5
Austur Vestur
S. Á973 S. D104
H. 1093 H. G652
T. Á73 T. 64
L. ÁG6 L. K832
Suður
S. K
H. ÁK
T. KDG1052
L. 10974
álil ll/-
7778 COSPER-----------
Auðvitað elska ég þi/í, annars myndi ég ekki láta sjá mig með þér
hér á baðstriindinni!
„Kæri Velvakandi.
Tilefni tilskriftar minnar eru
hjálagðar auglýsingaúrklippur úr
Dagblaðinu og Vísi, sem hafa þann
fáheyrða, siðlausa boðskap að
flytja að í öðru tilfellinu hjón um
þrítugt og í hinu tilfellinu þar að
þau séu frjálsleg í ástarmálum og
nú sé öllum boðið uppá að kynnast
anda hins frjálsa kynferðislífs.
Er hér um samspil tveggja para
sem undanfari að hóruhúsi? Ég
held að það varði við lög að hvetja
gift fólk opinberlega til framhjá-
halds og kynsvalls og greinilegt er
að ekki er um nein aldursmörk að
ræða þannig að ég sé ekki betur en
að reynt sé að tæla unglinga, án
tillits til aldurs, til kynsvalls.
Spurningin er sú og er henni
beint til yfirvalda dómsmála og
siðanefndar blaðamanna einnig,
hversu langt geta eða mega blöðin
ganga í að birta afsiðaðar auglýs-
ingar sem hér um ræðir og hafa
birzt eins og framhaldssaga í
Dagblaðinu og Vísi að undanförnu.
Einnig skal á það bent að auglýs-
ingar undir einkamál í báðum
biöðunum, einkum Dagblaðinu,
hafa vakið hneykslun almennings
þar sem auglýst hefur verið í sama
dúr, þ.e. auglýst eftir kynnum við
gift eða ógift fólk. T.d. Karlmaður
óskar eftir kynnum við konur á
öllum aldri, giftum eða ógiftum.
^nior
Slíkar auglýsingar hafa birzt í
Dagblaðinu alltof oft og í Vísi en
þó sjaldnar.
Það er ósk mín að ósóminn verði
stöðvaður því annað er ekki
sæmandi þjóð sem telur sig
einhverju skipta siðferði og
kristindóm. Það er ósæmandi
þjóðinni að verða fyrir áföllum
siðferðilega vegna kapphlaups í
auglýsingum blaðanna. Ef þau
geta ekki þrifizt nema leyfa slíka
afsiðun, sem ég kalla svo, ættu þau
bara að fá að lognast út af.
Kristinn maður.“
An þess að Velvakandi ætli sér
að verja umrædd dagblöð eða
auglýsingar þeirra má benda á að
þær auglýsingar sem hér hafa
verið til umræðu lýsa vart öðru en
siðferði þeirra sem auglýsa, en
ekki siðferði blaðanna sem þær
birtast í, enda bera blöðin varla
nema takmarkaða ábyrgð á aug-
lýsingum sínum. En óski menn
áframhaldandi umræðna um þessi
mál skal því ekki mótmælt, en
óskað hinsvegar eftir að skrifað sé
undir nafni.
• Nokkur orð um
morgunútvarp
Kona frá Vík í Mýrdal skrifar
hér nokkrar línur um álit sitt á
morgunútvarpinu og vill hún
Eink
a«i áf
'Stórglæsilega konan
[sem auglýsti í DB l.11. sl.; MyndarJegUr
!sTenUvarrflaSaU8,ýSÍngUna Þann 3 “
nú Zro ð° semnaðsenda tilboð, biður
nu stórglæsdegu konuna að senda sér til
boð ásamt sem mestum im^i um sig ™
I0. þ.m.
I <&ka
,viðfrjáiZK*nnun
f ára’ OgifUnT konu áalci ~~~~ rjfglæS',CgU konuna að sei
J e'nnig"ti) 6a-gllta, fn?k . 'nurn I7~~ bo6 áLsamt sem mestum uppl. ur
me^Curh8aminSusöm“ *
|Einkamái ^ j
me0sv‘PuOliZ7J kynnnm mim' Ungt par sem aðhyllist frjálsræði
Um eift eða A„ /Öhorf- Einu oal '1 I ástarmálum óskar eftir kynnum
Sem'zBllí flSlL- . ollCJir h\ fAlIr moA cnrrm clrníSnnir C*ift
=•■* coa Aov -^nuoiu- I ástarmaium osKar eiur Kynnum
!em eru fó>k er að r » Þ viö fóik me& sömu skoðanir, gift
afereiðshinn trúna<brmái i Sv eöa ó8ift' Pör eöa einstaklinga
merkt „666” egg,st", Svör ásamt upplýsingum sen
Mn ~~ —— * foriK vorhnr maltílör
sem
_ ___ farið verður með sem algjört
, trúnaðarmál leggist inn á augld.
Oska eftir kynnu . a\drinum 17—35 Visis merkt Gagnkvæm ánægja
viðfrjáKlynda konuáa rkcmurW
ára,ógiftaeðagta^n ^ u. naöarm4 , .___
einnig «\ grema^ A ö DB. merkt.
Svar ieggist mn á atgr
Tilbreytmg-'
• Að þessu sinni fikruðu spilar-
arnir sig ekki hátt í sagnastigan-
um. Austur opnaði á einu laufi,
suður stökk í tvo tígla og fleiri
urðu sagnirnar ekki. Óvenjuleg
lokasögn í bridgedálki ekki satt.
Vestur s|úlaði út lauftvisti og
fimmuna tók austur með gosa.
Honum þótti þá rétt að gefa eftir
vald sitt á trompinu og tók á
tígulás og spilaði aftur tígli til að
koma í veg fyrir lauftrompanir í
borðinu. Suður tók slaginn og eftir
þetta var auðvelt að vinna spilið.
Ilann tók einn trompslag til og bjó
sér síðan til slag á lauf. Þannig gaf
hann aðeins fimm slagi, þrjá á
lauf og á ásana tvo í spaða og tígli.
Slétt unnið.
Austur var heldur fljótur á sér
eftir fyrsta slaginn. Ekki var tími
til kominn að gefa frá sér valdið á
tromplitnum þegar hann tók á
tígulásinn. Betra var að spila þá
lágum tígli. Sagnhafi fengi slag-
inn, spilaði aftur laufi, nú eða tígli,
en austur hefði þá algert vald á
stöðunni. Mundi eftir tígulásinn
spila sínu þriðja laufi og fá síðan
að trompa lauf og yrði það sjötti
slagur varnarinnar,-
JOL MAIGRETS
Framhaldssaga eftir Georges Simenon.
Jóhanna Kristjónsdóttir íslenzkaói.
38
sveit. Hann á sumarhústað og
þar er stúr I<>ð og ég held hann
hafi grafið líkið þar eða kastað
því í ána. Ég veit ekki hvort.
Enginn hefur að því er ég bezt
vcit spurzt fyrir um herra
Boissy, hvorki fyrr né síðar.
— Tókst yður að koma Lor
illeux einum síns liðs af stað til
Belgíu?
— l>að var ekki ýkja erfitt.
— Og síðan tókst yður líka
að halda honum í burtu í
hartnær fimm ár?
— Ég skrifaði honum. poste
restante. og sagði honum að
hann væri eftirlýstur og að
ásta-ðan fyrir því að ekkert
sta“ði um hvarf hans í blöðun-
um væri vegna þess að með því
ætti að reyna að lokka hann
fram úr fylgsni sínu. Ég sagði
að lögreglan vari stöðugt að
kveðja mig í yfirheyrslur. Ég
átti meira að segja frumkva-ði
að því að hann hélt til
Suður-ameríku ....
— En hann kom aftur tveim-
ur mánuðum síðar.
— Hafið þér sent honum
peninga?
— Ekki mikið.
— Og hvers vegna ekki?
Hún svaraði ekki að bragði
en hvarflaði augum á klukk-
una.
— Hafið þér hugsað yður að
taka mig með yður? Ilvað ætlið
þér að ákæra mig fyrir? Ég hef
ekkert gert! Ekki myrti ég
herra Boissy. Ég var ekki
viðstödd þegar hann var ráðinn
af dögum. Ég hjálpaði ekki til
að íela líkið.
— Hafið engar áhyggjur.
Við höfum nóg. Þér hélduð cítir
peningunum vegna þess að alla
ævi hafið þér girnzt peninga
ekki beinlínis til að eyða og
spenna heldur miklu frekar tií
að vita að yður verður ekki
fjárvant.
— l>að er mitt mál.
— Þogar Lorilleux furðaði
sig á því nú upp á síðkastið
hvers vegna þér gætuð ekki
komið honum tii liðs, va*nti ég
þér hafið haft sjúkleika Colette
sem fyrirslátt og þér hafið
sjálfsagt sagt að ógerningur
væri að komast að felustaðnum.
Ekki satt? Svo hafið þér reynt
eftir mætti að fá hann á ný til
að hverfa úr landi.
— Ilann var um kyrrt í
París og var í felum.
ósjálfrátt brosti hún ha'ðnis-
lega og rak síðan upp kulda-
hlátun
— Þvílíkur fáráðlingur.
Hann hefði getað látið alla sjá
sig og haft samneyti við hvern
scm var, það hefði engu breytt
fyrir hann og engum hefði
dottið f hug að taka hann
fastan.
— En svo datt honum í hug
að búa sig eins og jólasveinn.
En málið var bara að
peningarnir voru ekki lengur
undir fjölunum. Ég geymdi þá f
saumakassanum mfnum. Iiann
hefði ekki þurft annað en lyfta
lokinu.
— Eftir níu mfnútur —
kannski fimmtán — kemur
maðurinn yðar.
— Lorilleux sem er kominn
inn í húsið veit um það, vcgna
þess hann hefur aflað sér allra
nauðsynlegra upplýsinga.
Hann vissi að Martin var í
Bergeroc og hann heíur trú-
lega fylgzt með lestartfmunum.
Hann hlýtur að vera að
nálgast .... Það kæmi mér á
óvart ef hann væri óvopnaður.
Hafið þér í hyggju að bíða eftir
þeim báðum?
— Takið mig með yður. Ég
ætla bara að kasta yíir mig
kápunni...
— Kvittunin.....
— Hún er í ábyrgðar-
póstkassanum á Boulevard
Beaumarchais.
Hún gekk inn í svefnherberg-
ið og lokaði ekki á eftir sér. Án
þess að sýna af sér minnstu
fcimni svipti hún af sér
morgunsloppnum. settist á
rúmstokkinn og klæddi sig í
sokka. Síðan steypti hún yfir
sig kjól og jakka.