Morgunblaðið - 28.12.1978, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 28. DESEMBER 1978
/ Vv'5i,> 1
MCRöilK/- ,
KAFF/NO 4 "
GRANI GÖSLARI
Ileyrðu — heyrðu — ertu vitlaus?
I>ykir þér það skynsamlegt að
kosta drentfinn til fiðlunáms?
Get ég ekki fengið að tala við
lækninn strax. — Ég gleypti
sprengju.
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Næstu daga fiirum við yfir.
þrautirnar. sem hirtust í jólahlað-
inu. í þeirri fyrstu þeirra spilaði
vestur úr lauffimmi gegn sex
spiiðum. Gjafari norður. A-V á
hættu.
Norður
S. ÁK8
H. ÁK9872
T. D6
L. ÁD
Vestur Austur
S. G103 S. 9
G. 54 H. DG106
T. 84 T. KG109
L. G97542 L. K1063
Suður
S. D76542
H. 3
T. Á7532
L. 8
COSPER
Vissulega sorglegt. — Nú get ég ekki lengur haft skiptinguna!
A að takmarka
auglýsingar?
Ofangreindri spurningu varpaði
áhorfandi sjónvarps fram nýlega
og óskaði eftir umfjöllun lesenda
um hana, en hann segir sjálfur
m.a,:
„Það hefur vart farið framhjá
heinum að auglýsingar í öllum
fjölmiðlum hafa verið með mesta
móti nú fyrir jól og hefur verið
talað um a.m.k. 20% meira magn
en t.d. í fyrra. Svo mikið var um
auglýsingar í sjónvarpi að hinir
ýmsu dagskrárliðir næstum kaf-
færðust og því vildi ég leyfa mér
að varpa fram þeirri spurningu við
sjónvarpsmenn og landsmenn
hvort þeim fyndist þessi þróun
ákjósanleg."
Er hér ekki komið nóg og er ekki
mál að takmarka lengd auglýs-
ingatímanna við 10—15 mínútur
eða jafnvel enn minna? Jafnvel
þótt gert sé ráð fyrir löngum
auglýsingatímum í dagskrá fer
það jafnan svo að öllu seinkar og
því verður erfitt að fylgjast með
dagskránni nema sitja undir öllum
Þar sem greinilega er ekki hægt
að ráða við mjög slæma legu í spili
þessu verður að láta almennan
líkindareikning nægja. Utspilið
tökum við í borðinu og síðan
snerum við á andstæðingana með
því að spila lágu hjarta frá
sexlitnum. Austur fær slaginn og
sama er hvað hann gerir. Segjum
hann reyndi laufkónginn, við
trompum, tökum á trompdrottn-
ingu og kóng, trompum hjarta,
síðasta tromp vesturs fer í spaða-
ásinn og í hjartaslagina fjóra, sem
nú bíða tilbúnir í borðinu látum
við alla tíglana af hendinni.
Segja má, að hætturnar í spili
þessu séu tvær. Séu trompin tekin
af andstæðingunum vantar inn-
komur í borðið til að fríspila
hjartalitinn. í framhaldi af því1
hefði verið reynt að gera tígullit-
inn góðan og hámarkið orðið tíu
slagir.
Sjálfsagt hafa einhverjir tekið á
hjartaásinn strax í öðrum slag. En
það dugir ekki, þar sem þá eru of
snemma tekin hjörtu af hendi
vesturs, sém á þrílitinn í trom-
pinu. Hann verður þá í þeirri
óskemmtilegu aðstöðu að geta
yfirtrompað og eftir það verða
ellefu slagir hámarkið og austur
fær úrslitaslaginn á tígulkóng.
Spilið sýnir hve miklu máli
skiptir, að gefa sér góðan tíma í
upphafi og fara rétt af stað. Sé
ekki spilað lágu hjarta strax frá
borðinu verður ekki við snúið.
[ „Fjólur — mín ljúfa“
Framhaldssaga eftir Else Físcher
Jóhanna Kristjónsdóttir Þýddi
18
— Og hvað heíur Martin svo
gert? spurði Susanne.
— Martin hefur ckki búið
ncitt til. Ilann fær grænar
bólur ef hann kcmur hingað
niður, sagði Gitta. — En hérna
gcturðu séð það scm Ilólm
la'knir bjó til. öskubakki mcð
rós. Er hann ekki elskuleg vcra
þcssi gamli maður.
— Og þctta skip? spurði
Susanne og rétti fram höndina
eftir glæsilegu skipi.
— Gitta leit á Lydiu. Svo
yppti hún öxlum.
— Hermann frændi gerði
skipið. Hann átti sjálfur lysti-
snekkju á árum áður ... en það
tölum við nú ckki um.
Susanne leit spyrjandi á
Lydiu, en Lydia virtist víðs-
fjarri í hugsunum sínum. í
köldu ljósinu f vinnustofunni
var hún eins og græn í framan
og Susanne hélt að hún væri að
verða vcik.
— Láttu mig fá leir svo að ég
geti gert eitthvað, . sagði
Susanne til að rjúfa þá
ankannalegu þögn sem þarna
ríkti.
— Nei, þetta er kjánalegur
Icikur. svaraði Gitta og tók
gætilega skipið úr höndum
hennar. — Það er ár og dagur
síðan ég hef skoðað vinnustof-
una mína og nú þegar ég kem
hingað sé ég ýmislegt skýrar
en áður. Nú látum við allt á
sinn stað og svo förum við upp
og ef þið hafið komið við eitrið
þá held ég það væri heiilaráð að
þið þvoið ykkur almennnilega
um hendurnar áður en þið
farið upp. __________
Eiturkrukkan var læst inni f
litlum skáp á veggnum og
Susanne notaði tímann til að
virða fyrir sér ýmislegt það
sem Gitta hafði sjálf gert. Að
Gitta væri góð í sínu fagi var
ekki nokkur vafi á, en að mati
Susannc var hún full abstrakt f
verkum sínum og hlutir hennar
ekki beinlínis þægilegir eða
hentugir, hvort sem um var að
ræða tepotta eða öskuhakka.
— Jæja. nú komum við upp.
Mér verður alltaf hálfillt ef ég
er lengi í einu í kjallara.
Og Lydia smeygði sér upp
stigann áður en þær hinar
höfðu lagt nokkuð til málanna.
— Og kvöldverðarklukkan
glymur okkur. sagði Gitta og
Icit á úrið. — Klukkan er á
mfnútunni átta. Ég skal vera
viss um að hin hafa nú reynt að
komast að samkomulagi á
meðan varðandi Mosaha'ð.
Vonandi það hafi tekizt. Og
laugardagsmáltfðir Mögnu
fra'nku eru svo ekkert slor.
— Hvernig leizt þér á vinnu-
stofu Gittu? Martin stóð uppi í
forstofunni að taka á móti
þeim.
~ Já, það geturðu bókað og
það er heilmikið sem mig
langar að spyrja þig um.
— Seinna, ástin mín. Nú
skulum við njóta réttanna hjá
Mögnu frænku og við njótum
matarins enn betur nú þegar
Herman frændi og Jasper hafa
náð fullu samkomulagi um
söluna á Mosahæð.
Hugsanir af öllu tagi leituðu
á huga hennar. þegar hún lá
nokkrum klukkutfmum sfðar f
rúminu í notalegu gestaher-
berginu. Það var svo margt
sem hana fýsti að spyrja
Martin um. Og hún hafði ekki
getað komizt að með neitt. Það
var til dæmis með þessi kaup
scm hún skildi ekki og hafði
verið pressað í gegn. Hún skildi
ckki hvers vegna ekki var bara
hægt að útskýra fyrir Einari
Einarsen að hann gæti ekki
fengið Mosahæð ... og hvers
vegna allir voru svo fjáðir í að
trúa því að hún hefði keyrt út í
skurð og að maðurinn hefði
bara verið fullur ... svo var
eitthvað með lystisnckkju sem
mátti ekki minnast á ... og
krukka með eitri sem var svo
hættuleg ... og svo var það
þessi fórnarkrukka, eftir
Ifkingin frá því til forna ...
Susanne var komin í drauma-
landið.