Morgunblaðið - 21.02.1979, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. FEBRUAR 1979
23
María Guðmundsdótt-
ir — Minningarorð
Þrátt fyrir háan sótthita síðustu
dagana, var kyrrð og friður, já,
einhver undursamleg ró yfir and-
litsdráttum Maríu. Sannfæringin
um að afi hennar og amma væru á
næsta leiti og biðu hennar, endur-
speglaðist í augunum, þegar af
henni bráði. Trú hennar var alla
tíð hrein og einlæg og hún brást
henni ekki nú, þegar umbreytingin
nálgaðist. Hún andaðist á Hrafn-
istu í Reykjavík 14. þ.m. og verður
útför hennar gerð kl. 15 í dag frá
Fossvogskirkju.
Við sem eftir lifum vonum og
erum reyndar sannfærð um að
henni hafi orðið að trú sinni og
ferðin yfir móðuna miklu, sé nú
hafin í samfylgd ástvinanna, sem
farnir voru á undan henni.
María Guðmundsdóttir fæddist
á Bessastöðum á Álftanesi hinn 24.
september árið 1883, dóttir hjón-
anna Guðmundar Jónssonar, síðar
bakara og Rósu Jóhannesdóttur,
sem þá voru til húsa hjá Grími
Thomsen. Skömmu eftir að þau
eignuðust Maríu sem var þeirra
fyrsta barn, fluttust þau norður til
Sauðárkróks, þar sem Guðmundur
hóf nám í bakaraiðn hjá Carl
Fredriksen bakarameistara. Á
Sauðárkróki liðu svo bernskuárin
áhyggjulaust í skjóli foreldra og
föðurforeldra hennar, Jóns
Sigurðssonar og nöfnu hennar
Maríu Þorkelsdóttur, sem einnig
voru búsett á Króknum. Börnum
þeirra Guðmundar og Rósu fjölg-
aði ört og sjálfsagt hafa erfiðar
fjárhagsástæður valdið því að
María var send í sveit til vanda-
lausra, aðeins 7—8 ára gömul.
Mikil viðbrigði hafa þetta verið
barnssálinni, því afi hennar og
amma máttu ekki til þess hugsa,
að hún flentist fjarri venslafólki
sínu og tóku hana að sér. Ólst hún
síðan upp hjá þeim og upp frá því
leit María jafnan á þau sem
foreldra sína, enda þótt hún héldi
góðu sambandi við hina raunveru-
legu foreldra og systkini sín.
Þegar María var 16 ára gömul
hleypti hún heimdraganum. Á
Sauðárkróki bjó þá Björn
Símonarson gullsmiður og var um
þær mundir að flytja suður til
Reykjavíkur með fjölskyldu sína.
Fór hann þess á leit að fá Maríu til
að fara með þeim og má segja að
sú ákvörðun, hafi orðið hennar
örlagavaldur. Var hún á heimili
Björns fyrsta árið eftir að hann
flutti suður, en réði sig þá í vist til
Andrésar Bjarnasonar, söðla-
smiðs, sem bjó á Laugavegi 11 og
margir eldri Reykvíkingar muna
eftir. Hjá Andrési og Guðlaugu
konu hans var hún næstu árin og
líkaði mjög vel, enda minntist hún
oft, síðar á ævinni, veru sinnar þar
og vináttutengslanna við börn
þeirra hjóna.
Hjá Ándrési var þá við nám
ungur maður, Erlendur Þorvalds-
son, ættaður vestan af Mýrum og
dóttursonur hins kunna bænda-
höfðingja, Erlendar ríka á Álftar-
ósi, sem margt hefur verið ritað
um. Felldu þau hugi saman og
giftu sig árið 1906. Bjuggu þau
allan sinn búskap í Reykjavík, en
Erlendur lézt árið 1938.
María og Erlendur eignuðust 9
börn, en af þeim létust 3 á æsku-
skeiði og skildi sá missir eftir djúp
sár í hjarta Maríu, sem unni
börnum sínum mjög. Sérstaklega
er mér minnisstætt hversu oft og
að því er virtist með sárum trega,
hún minntist Rósu dóttur sinnar,
sem lézt aðeins 3ja ára gömul,
enda hafði hún verið yndi hennar
og augasteinn, þann stutta tíma,
sem hún fékk að dveljast hjá
móður sinni. 6 barna hennar lifa
móður sína, Oddfríður, húsmóðir,
sem gift er Baldvin Ólafssyni,
Ástbjörg, húsmóðir, sem gift var
Sigurþóri Runólfssyni, en hann
lézt fyrir fáum árum, Ágústa
húsmóðir, gift Jóhanni Björnssyni,
Jón verkstjóri giftur Sigríði
Jónasdóttur, Guðmundur, ljós-
myndari, giftur Auði Guðmunds-
dóttur og Sesselja, eiginkona
undirritaðs. Öll eru þau búsott í
Reykjavík nema Sesselja sem býr í
Hafnarfirði. Er stór ættleggur
þegar kominn frá Maríu, en niðjar
hennar munu vera orðnir 50 tals-
ins. Fylgdist María mjög vel með
hverjum og einum í þessari stóru
fjölskyldu, fram á allra síðustu ár
og lét velferð þeirra sig miklu
skipta, hvort sem þau bjuggu hér á
landi eða erlendis.
Nokkrum árum eftir að María
gifti sig, tóku foreldrar hennar sig
upp og fluttu til Vesturheims með
þau af börnum sínum, sem enn
voru í föðurgarði. Á þeim árum,
eins og bæði fyrr og síðar, átti
alþýða manna í miklum erfiðleik-
um að sjá sér og sínum farborða í
oft erfiðu árferði. Guðmundur,
annar bræðra Maríu, hafði fluzt til
Ameríku nokkrum árum áður og
vegnað vel. Hvatti hann foreldra
sína til að flytjast til sín með
fjölskylduna, en hann bjó í North
Dakota. Bjuggu þau þar fyrstu
árin, en eftir að Guðmundur dó, lá
leiðin lengra vestur, allt til Seattle
í Washingtonfylki, þar sem systur
Maríu stofnuðu sín eigin heimili.
Þrjár systranna eru enn lifandi, en
sú fjórða, Jenný, lézt um s.l.
áramót. Fyrir allmörgum árum
síðan, tók María sér ferð á hendur
og dvaldist hjá þessu frændfólki
sínu í Seattle í nokkra mánuði og
minntist hún jafnan þeirrar ferðar
sinnar með mikilli ánægju. Einnig
hafa systurnar allar og fleira
frændfólk hennar komið til ís-
lands með nokkurra ára millibili
og heimsótt ættingja sína hér, svo
að samskipti fjölskyldu hennar að
þessu leiti, hafa verið með ágæt-
um.
Eftir að börn hennar komust á
legg, fór María að taka virkan þátt
í félagsmálastarfi ýmiskonar. T.d.
starfaði hún af miklum áhuga í
Góðtemplarareglunni og gerðist
snemma félagi St. Einingin nr. 14
og gegndi þar embætti í áratugi.
Einnig vann hún mikil störf í
Stórstúkunni og síðar Hástúku
templara. Góðtemplarareglan
heiðraði hana á myndarlegan hátt
á merkum tímamótum í lífi henn-
ar, enda var hún alla tíð ötull
baráttumaður fyrir framgangi
Reglunnar og bindindi í landinu.
Þá starfaði hún á yngri árum
mikið í K.F.U.K. og tók einnig
virkan þátt í safnaðarstarfi
Fríkirkjunnar í Reykjavík, en þau
hjónin voru meðal stofnenda þess
safnaðar. Ekki verður svo skilið
við félagsmálastörf hennar að ekki
sé minnst á Mæðrafélagið í
Reykjavík, en því félagi helgaði
María krafta sína um langt árabil.
María hafði yfirleitt mjög fast-
mótaðar skoðanir á mönnum og
málefnum og var ekki myrk í máli
þegar hún vildi ryðja skoðunum
sínum braut. Skipti þá ekki máli
hvort í hlut áttu skyldir eða
vandalausir, háir eða lágir. Hún
var aldrei rík af veraldarauði, en
þó var hún ætíð aflögufær, ef
styðja þurfti gott málefni að henn-
ar dómi. Hún gat átt það til að
vera hörð og hrjúf hið ytra, en
„hjartað gott, sem undir slær“ svo
notuð séu orð Arnars Arnars-
sonar. Oft á tíðum var líf hennar
heldur enginn dans á rósum, þrátt
fyrir hennar annars ágætu dans-
mennt. Þó hefi ég það einhvern-
veginn á tilfinningunni að hefði
hún þurft að lifa lífinu upp að
nýju, þá hefði það ekki orðið mikið
öðruvísi. „Ég er bara svona og mér
verður ekkert breytt," sagði hún
stundum. Ég held að hún hafi
meint það.
Það var minnst á það í upphafi
að kyrrð og friður hefði einkennt
ásjónu Maríu, síðustu hérvistar-
daga hennar. Hún gerði sér fylli-
lega grein fyrir því, að hverju
stefndi og hvarf héðan fyllilega
sátt við alla menn og umhverfi
sitt. Þannig er gott að kveðja.
Við þökkum samfylgd hennar og
biðjum henni blessunar Guðs.
Eggert ísaksson.
+
Konan mín, móöir okkar, tengdamóöir og amma
LAUFEY BÆRINGSDÓTTIR,
Granaakjóli 5, Rvík.
verður jarösungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 22. febr. kl. 10.30.
Hinrik J. Svainaaon,
Ólafur Ólafaaon, Daobjört Guöjónadóttir,
Guórún Hinrikadóttir, Jónaa Runóltsaon,
Margrót I. Hinrikadóttir, Ágúst Guömundsson,
og barnabörn.

Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö fráfall og útför móöur
okkar, tengdamóöur og ömmu
LAUFEYJAR ÞORLEIFSDÓTTUR,
Hrafnsstaöakoti, Dalvík.
Baldvin Magnúsaon, Ámi Magnúsaon,
Jónína Magnúadóttir, Alta Ragnaradóttir,
Guömundur T. Magnúsaon,
og barnabörn.
+
Innilegar þakkir faeri ég öilum þeim er veittu mér samúö og vinarhug vlö
andlát og jaröarför sonar míns,
ÓLAFS BJÖRNS JÓNASSONAR.
Sérstakar þakklr færi ég læknum og starfsfólki Kópavogshælis.
Guö blessi ykkur öll.
Þórkatla Bjarnadóttir,
Grundarfiröi.
Konan mín + JÓNÍNA GÍSLADÓTTIR,
frá Uthlíð
Hamraborg 4, Kópavogi
er látin. Siguróur Jónsson.
+
Faöir minn
HÖSKULDUR ÞÓRHALLSSON,
tónlistarmaóur,
lést í Borgarspítalanum mánudaginn 19. febrúar.
Gunnlaugur Þ. Höskuldsaon.
Bróöir okkar og mágur, + HAUKUR HJARTARSON,
Njálsgötu 110,
sem lézt 11. þ.m. veröur jarösunginn frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 22. þ.m.
kl. 10:30. Kristján Hjartarson, Þórunn Siguröardóttir, Kolbrún Hjartardóttir, Jamas Dunshaa.
+
Eiginkona mín, móöir okkar, tengdamóöir og amma,
ANNA SIGRÍÐUR TEITSDÓTTIR,
Fornhaga 24,
veröur jarösungin frá Neskirkju, fimmtudaginn 22. febrúar kl. 13.30.
Þeim, sem vilja minnast hennar er vinsamlega bent á Krabbameinsfélag
íslands.
Fyrir hönd aöstandenda,
Lérus Bjarnason.
+
Systir mín og móðursystir,
GUOBJÖRG SIGURDARDÓTTIR,
Stangarholti 12,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 22. febrúar kl. 2 e.h.
Ágúatína Sigurðardóttir,
Ingibjörg Siguröardóttir,
og aörir vandamann.
+
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúö og vlnarhug viö andlát fööur míns og
bróöur
INGIBJARTAR JÓNSSONAR,
Bjargarstíg 16.
Útförin fór fram í kyrrþey aö ósk hins látna.
Ingibjörg Ingibjartsdóttir,
Jóna Raykfjörö.
+
Þökkum innilega samúö og hlýjug viö fráfall
HÁLFDÁNAR HJALTASONAR,
Húsavfk.
Anna Sigfúsdóttir,
Hjalti Hálfdinarson,
Karl Hálfdánarson,
Rós Haraldsdóttir,
Anna Lilja Karisdóttir,
Ása Stafánsdóttir,
Stafán Hjaltason,
María Þorstainadóttir,
Linda Stafánadóttir.
+
Okkar innilegustu þakkir fyrir hlýhug og samúö viö andlát og útför fööur okkar.
tengdafööur, afa, langafa, fööurbróöur og mágs,
SIGURÐAR ÁRNASONAR,
Stóragaröi 13,
Aöalstainn Sigurösson,
Árni Sigurösson,
Hjördis Þorbjðrg Siguröardóttir,
Bryndís Ágústa Siguröardóttir,
Jórunn Bjömsdóttir,
Sigrióur Svava Guömundadóttir,
Kristinn Þoriaifur Hallsson,
Finnur Eyjótfsson,
Sigurjón Hildibrandsson,
barnabörn og barnabarnaböm.

Skrifstofa mín veröur lokuö í dag vegna jarðarfarar Benedikt Sveinsson hrl. Vegna jarðarfarar Sveins Benediktssonar framkvæmdastjóra verða skrifstofur vorar lokaöar frá kl. 1—3 í dag, (miðvikudag). Sjóvátryggingarfélag íslands h.f.