Morgunblaðið - 25.03.1979, Síða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. MARZ 1979
Verð eldavéla er frá
Kr. 135.000
GUNNAR ASGEIRSSON H.F. SÍMI 35200
yr....
bátasmíðar alla vetur, me
minna, svo voru og flest vt
bæði úr tré og járni, heimasmíðuð,
og öllu slíku þurfti að halda vel
við, svo að tiltækt væri, þegar þörf
kallaði. Ég held því, að heimili
slikt sem Látraheimilið hafi
reynst mörgum þarfur og furðu
fjölbreyttur og notadrjúgur skóli,
enda hafa margir, sem sprottnir
eru úr slíkum jarðvegi, ekki reynst
eftirbátar margra þeirra, sem
hafa langa skólagöngu að baki. í
október 1932 giftist Jón Jóhönnu
Friðriksdóttur. Jóhanna var ekkja
eftir fósturbróðir Jóns, Aðalstein
Ólafsson, og átti hún tvö börn á
lífi af fyrra hjónabandi, Björgu 11
ára og Aðalstein 10 ára. Næstu
þrjú ár eru þau Jón og Jóhanna
áfram í Hvallátrum, enda bjó
Ólafur þá enn, en 1935 tekur
yngsti sonur Ólafs, Valdimar við
jörðinni, en Ólafur fluttist til
dóttur sinnar í næstu ey, Skáleyj-
ar . Þau Jón og Jóhanna fóru þá
einnig í Skáleyjar og voru þar í
húsmennsku tvö næstu ár, en 1937
byrja þau búskap á hálfum Hval-
látrum móti Valdimar, ogþar hafa
þau búið til þessa dags, ýmist á
hálfri jörðinni, en nú um alllangt
skeið á henni allri.
Að vísu hafa þau hin síðustu 4
ár haft vetursetu hjá dóttur sinni
og tengdasyni, sem búa í Garðabæ,
en jörðina hafa þau nytjað fram til
þessa daga og aðeins dvalið blávet-
urinn. Þau Jón og Jóhanna einuð-
ust 5 börn og eru 4 þeirra á lífi og
öll hin mannvænlegustu. Þau eru:
Ólína húsfreyja í Flatey, Daníel
bóndi á Drögum á Skógarströnd,
María húsfreyja í Garðabæ og
Valdimar lögregluverðstjóri í
Kópavogi. Eina dóttur eins og
hálfs árs gamla misstu þau, hét
hún Elín, en það er móðurnafn
Jóhönnu. Einn dreng tóku þau í
fóstur kornungan, Aðalstein
Valdimarsson, son Valdimars,
fóstbróður Jóns, og konu hans
Fjólu Borgfjörð. Valdimar dó
aðeins þrjátíu og þriggja ára
gamall frá konu og börnum. Aðal-
steinn, sonur Jóhönnu, dvaldist
ávallt með þeim Jóni og Jóhönnu,
en var aldrei ábúandi jarðarinnar.
Hann stundaði lengst af bátasmíð-
ar og aðrar smíðar og hafði lífs-
framfæri sitt af því. Björg dóttir
Jóhönnu nam hjúkrunarfræði, en
fluttist fljótlega til Canada og
giftist þar bónda og búa þau þar
enn stórbúi.
Hér hefur verið stiklað á stóru
og rakinn í aðalatriðum æviferill
Jons bróður míns. Hvorttveggja
er, að mér er málið skylt og annað
hitt, að ég þekki svo bróður minn,
að ég veit, að honum er síst greiði
gerður sé farið að bera hann lofi.
En sannmælis hlýtur hann að
njóta, enda það minnsta, er ég tel
mig skulda honum. En hvernig
maður er hann þá? Ég held á
engan sé hallað, þótt um hann sé
sagt, að hann sé „drengur góður".
Þeim Jóhönnu og Jóni hefur alltaf
búnast vel, enda samhent um allt.
Þau eru þekkt fyrir gestrisni og
rausn. Jón hefur alla tíð verið hið
mesta snyrtimenni í búskap sínum
og öllum verkum. Verlaginn er
hann og áhugasamur, og hefur
verið sívinnandi, á meðan heilsa
og kraftar leyfðu, og hlífði sér
hvergi. Umgengnisgóður er hann
og prúður í allri framgöngu. Hann
hefur gaman af góðlátri kímni og
ekki er trútt um, að hann búi yfir
slíku. Hann hefur yndi af lestri
góðra bóka, þá tími hefur til gefist.
Ég er þess fullviss, að þeir eru
margir sem minnast hans með
hlýju og þökk á þessum tímamót-
um og er þá vart til einskis lifað.
Ég er þess viss, að dýrin hans og
eyjan hans myndu færa honum
þökk sína í orðum mættu þau
mæla. Sjálfur þakka ég honum
opinskátt fyrir mig og mína og tel,
að vart verði á betri bróður kosið.
Megi kvöldsólin heið og hrein
brosa honum og þeim hjónum, þar
til yfir lýkur.
Theódór Danielsson.
Eins og aðrar þekktar vörur,
sem miklar kröfur eru gerðar
til, er HUSQVARNA elda-
vélin framleidd til aö þjóna
þér og fjölskyldu þinni í mörg
ár.
Þegar slíkur „heimilisvinur"
er valinn þarf að hafa margt í
huga. Svo sem útlit, fjöl-
breytt litaval, lítinn rekstrar-
kostnað, örugga þjónustu,
o.fl.
Sparneytni HUSQVARNA
eldavélanna er ótvíræð. Að
henni stuðlar m.a. eftirfar-
andi:
Ofnar vel einangraðir. —
Tvöfalt gler í ofnhurðum.
Hröö upphitun. — Sérstök
hitaelement og plötur.
sjón er sögu rikari
Akurvík h.f., Akureyri og hjá umbodsmönnum víða um land.
Viö gætum líka sent yöur
verö- og myndalista, en
Tækin getiö t>ér séö í verzlun okkar að Suðurlandsbraut 16, Rvík.
Hvað útlit snertir þá falla
HUSQVARNA eldavélarnar
vel að hvaða eldhúsi sem er.
Hvort sem um er að ræöa
nýtísku eldhús eöa eldhús
eldri gerðar.
Litaval er óvenju fjölbreytt.
Hægt er að velja um a.m.k.
fjóra liti.
Með vélunum er hægt aö fá
þrennskonar „stjórnborö",
strax eða síðar.
„Stjórnborðinu fylgir leiðar-
vísir á íslensku.
Viögeröir eru framkvæmdar
á eigin verkstæöi af sér-
hæföum fagmönnum.
Meö þessari auglýsingu
vildum viö vekja athygli yðar
á HUSQVARNA eldavélum
og HUSQVARNA vörum
yfirleitt.
Husqvarna & Husqvarna
Husqvarna
©
Husqvarna
H
éldhussms
75 ára:
Jón Daníels-
son H vallátrum
Sjötíu og fimm ár er langur tími
fyrir þá, sem ungir eru, sé horft
fram um veg. En öfugt finnst þeim
aldraða, er til baka horfir, og
jafnvel þó að leiðin hafi ekki ávallt
verið greiðfarin. Hinn unga
dreymir, en sá aldni á sér minn-
ingar, sætar, en oftast trega-
blandnar. En hvorttveggja getur
og verið gott að minnast. Og ég
veit, að Jón bróðir minn á hvort-
tveggja geymt í huga sér.
Jón Daníelsson er fæddur 25.
mars 1904 í Hvallátrum á Breiða-
firði. Foreldrar hans eru hjónin
María Guðmundsdóttir frá Skál-
eyjum og Daníel Jónsson ættaður
úr Reykhólasveit. Þegar Jón fædd-
ist, voru þau í húsmennsku í
Hvallátrum hjá Ólafi Begsveins-
syni og konu hans Ólínu Jónsdótt-
ur, en hún var alsystir Daníels.
Er Jón var tveggja ára, fluttust
foreldrar hans að Neðri-Gufudal í
Gufudalssveit og bjuggu þar í tvö
ár og ég ætla, árin 1906-1908, en þá
fluttust þau aftur í Hvallátur og
voru þar til dauðadags, en þau
önduðust, María 1913, en Daníel
1915. Jón dvaldist áfram í Hval-
látrum hjá þeim Ólínu og Ólafi,
sem ekki létu sig muna um að taka
hann að sér sem sitt eigið barn
ásamt okkur þremur systkinum
hans. Úr því skildust leiðir þeirra
og fósturforeldra hans aldrei,
meðan þau lifðu. En því get ég
þessa, svo fram komi, að Jón hefur
dvalist í Hvallátrum í 71 ár sem
heimilismaður þar og síðar bóndi.
Aðeins þau tvö ár, sem hann var í
Gufudal sem smábarn og svo árin
1935 og 1936, sem hann var í
Skáleyjum, hefur hann átt heimili
annars staðar en í Hvallátrum, en
þar á hann heima enn.
Ungur að árum fór Jón á vefara-
námskeið í Reykjavík. Hann hafði
áður lært vefnað hjá fósturmóður
sinni, en vefnaður var stundaður
meira eða minna flesta vetur á
heimilinu. Þetta stutta námskeið
er það eina nám, sem Jón hefur
stundað, ef frá er talin sú barna-
fræðsla, sem hann naut heima í
Hvallátrum, en þar var oftast
heimiliskennari að einhverju hluta
hvers vetrar. Auk þess fengu þeir,
sem yngri voru, hjálp við námið
frá eldri systkinum eða fóstur-
systkinum, svo að segja má að vel
hafi verið fyrir því séð, eftir því
sem þá gerðist, og hefur sýnt sig,
að sú tilsögn, þó að lítil þætti nú,
hefur dugað mörgum furðu vel.
Auðvitað tók Jón þátt í öllum
daglegum störfum frá blautu
barnsbeini, var það og drjúgur
skóli, því að heimilið var stórt,
mannmargt og mikil umsvif til
sjós og lands, sem fylgir eyjabú-
skap. Auk þess voru þar stundaðar