Morgunblaðið - 27.04.1979, Blaðsíða 22

Morgunblaðið - 27.04.1979, Blaðsíða 22
22 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 27. APRÍL 1979 + Utför eiginmanns mms, ÓSKARS ÞÓRÐARSONAR, Firöi, fer fram frá Fossvogskirkju, laugardaginn 28. apríl kl. 10.30. Jarðsett veröur í Grindavík sama dag. Þeim, sem vilja minnast hans er bent á minningarsjóð Ingibjargar Þórðardóttur hjá Kvenfélagi Langholtssóknar. Fyrir hönd vandamanna, Krístín Þorsteinsdóttir. Móðir okkar, tengdamóðir, amma og langamma, MARÍA ÞORBJARNARDÓTTIR, verður jarösungin frá Flateyrarkirkju, laugardaginn 28. apríl kl. 14.00. Börn, tengdabörn, barnabörn og barnabarnabörn. t Bróðir okkar og mágur REIMAR SIGURÐSSON, Hátúni 12, veröur jarösungin frá Fossvogskirkju, í dag föstudaginn 27. þ.m. kl. 1 30 Ina Dóra Sigurðardóttir, Jón Siguróason, Rafn Sigurósson, Pálína Óskarsdóttir, Randý Siguröardóttir, Berghreinn Þorsteinsson. Maöurinn minn og faöir, ÞORLEIFUR JÓHANNSSON, Þrándarstöóum, Eiöabingó sem lézt af slysförum 22. apríl, verður jarðsunginn frá Eiöakirkju laugardaginn 28. apríl kl. 2. Auður Garóarsdóttir, Garöar Þrándur Jóhannsson og vandamenn. t Eiginkona mín, móðir, dóttir og systir, SVAVA SIGURJÓNSDÓTTIR, Faxabraut 37 B, Keflavík, sem iézt 14. apríl, veröur jarösungin frá Kálfastrandarkirkju laugardaginn 28. apríl kl. 2. Gestur Rósinkarsson, Guðjón Gunnarsson, Guðlaug Guöjónsdóttir, Lilja Sigurjónsdóttir, Karlotta Sigurjónsdóttir. t Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaöir, afi og langafi, SVEINN SÆMUNDSSON, fyrrv. yfirlögregluÞjónn, Tjarnargötu 10 B, verður jarösunginn frá Oómkirkjunni í Reykjavík í dag föstudaginn 27. apríl, kl. 13.30. Elín Geira Óladóttir, Óli Haukur Sveinsson, Margrét Stefánsdóttir, Sæmundur örn Sveinsson, Vígdögg Björgvinsdóttir, Valborg Sveinsdóttir, Eiður Bergmann, barnabörn og barnabarnabörn. Blóm vinsamlegast afþökkuð, en þeim sem vildu minnast hans, er bent á Styrktarfélag lamaðra og fatlaðra. t Eingimaöur minn, faðir, fósturfaðir og tengdafaöir, GUÐMUNDUR BENJAMÍN ÁRNASON Hverfisgötu 28, Reykjavík sem lést af slysförum 17. þ.m. verður jarösunginn frá Fossvogskirkju föstdaginn 27. apríl kl. 3. Blóm vinsamlegast afþökkuö. Þeir sem vildu minnast hans láti Slysavarnafélag íslands njóta þess. Ragnheíður Bjarnadóttir, Elísabet J. Guömundsdóttir, Jón Helgi Þorsteinsson, Katrín Þorsteinsdóttir, Eyjólfur Vilbergsson, Gunnar Þorsteinsson, Arndís Eva Bjarnadóttir. t Þökkum auösýnda vináttu og hlýhug við andlát og jaröarför eiginmanns míns og föður okkar, ÞORKELS GÍSLASONAR. Sérstakar þakkir færum við gömlu starfsfélögum fyrir einstaka tryggð. Fyrir hönd barna okkar, Freyja Rétursdóttir. Minning: Sveinn Sœmundsson fyrrv. yfírlögregtuþjónn Fæddur 12. ágúst 1900. Dáinn 19. apríl 1979. Þar sem ég get ekki lokið rúm- lega fjögurra áratuga samfylgd með því að fara síðasta spölinn frá Dómkirkjunni með kistu Sveins Sæmundssonar verð ég að biðja Morgunblaðið að skila frá mér einhverju af því, sem nú er hug- stæðast við andlátsfregn Sveins, sem barst mér í morgun. Tíma- þröng veldur því að ég verð einungis að stikla á stóru í stað þess að reyna að fá tóm til þess að kveðja með þeirri yfirvegun og íhygli, sem minningu Sveins er samboðin. Hin hefðbundnu minnisatriði frá æviskeiði Sveins eru þessi: Hann fæddist á Lágafelli í Austur-Landeyjum. Foreldrar hans voru merkishjónin Guðrún Sveinsdóttir og Sæmundur Ólafs- son. Þau voru komin af ágætum bændaættum í Rangárvallasýslu, urðu bæði góðkunn vegna mikilla mannkosta og Sæmundur vegna forystu sinnar í leit að farsælum úrlausnum margra sameiginlegra vandamála sveitunga og héraðs- búa. Sveinn var elztur þriggja barna þeirra Lágafellshjóna. Systur hans tvær voru báðar mikilhæfar konur, Margrét, sem nú er látin, og Vilborg, sem alltaf hefur átt heima að Lágafelli. Sveinn var 14 ára gamall er hann gerðist útróðramaður frá Þorlákshöfn, en þaðan réri hann þrjár vetrarvertíðir. Síðar stund- aði hann sjó frá Vestmannaeyjum en var annan árstíma að störfum hjá foreldrum sínum. Seinna var hann um skeið háseti á togurum, sem gerðir voru út frá Reykjavík og Hafnarfirði. Hinn 1. nóvember 1929 kvæntist Sveinn Elínu Geiru Óladóttur frá Höfða í Suður-Múlasýslu, ágætri konu af góðu fólki. Þau hófu fyrst búskap að skólavörðustíg 36 en árið 1936 fluttu þau í eigið hús- næði að Tjarnargötu 10B og bjuggu þar alla tíð síðan. Sveinn gekk í lögreglulið Reykjavíkur 1. janúar 1930. Þar var honum fljótlega falin rann- sókn brotamála og síðar stjórn rannsóknardeildarinnar. Árið 1935 dvaldi Sveinn í Kaupmannahöfn og víðar erlendis þar sem hann kynnti sér starfshætti sakamála- lögreglu. Hinn 7. júlí 1938 var Sveinn skipaður yfirlögregluþjónn í rannsóknarlögreglunni sem þá var formlega stofnuð. Hann lét þar af störfum 1. janúar 1969. Fyrir embættisstörf var hann sæmdur riddarakrossi hinnar íslenzku fálkaorðu árið 1960. Þau Geira og Sveinn eignuðust þrjú mannvænleg börn. Elzt þeirra er Óli Haukur, vélstjóri, kvæntur Margréti Stefánsdóttur. Þau búa við Irafoss. Næstur í röðinni er Sæmundur Örn, skipstjóri, kvæntur Vígdögg Björgvinsdóttur, hjúkrunarkonu, sem hlúði að Sveini af mikilli hjartahlýju síðustu ævistundir hans. Þau Dögg og Sæmundur búa í Reykjavík. Yngst barnanna er Valborg. Hún er gift Eiði Bergmann Helgasyni, framkvæmdastjóra. Þau búa í Reykjavík. Það var mér mikil gæfa, ungum og óvitrum, er fundum okkar Sveins bar fyrst saman. Ég stofn- aði þá strax til þakkarskuldar við hann vegna þess að ég hafði vit á aö þiggja hollráð í nýju starfi, sem gefin voru af þeim, er þar átti að baki langa reynslu og kunnur var orðinn af farsæld og hyggindum. Sú þakkarskuld hefur hækkað ört með hverju nýju ári og verður aldrei fullgoldin. En vegna hennar mun Sveinn jafnan verða mér einna hjartfólgnastur þeirra mörgu góðu manna, sem forlögin hafa af miklu örlæti gefið mér til samfylgdar á lífsleiðinni. Og fyrir það er mér bæði ljúft og skylt að þakka í dag. Persónuleg kynni af æsku- heimili Sveins og foreldrum hans sannfærðu mig um að hann var vaxinn upp í rótgróinni bænda- menningu og hafði síðar hert manndóm sinn með harðfylgni sjósóknar. Sameiginlegir vinir okkar sögðu mér að þar hefði hann reynst hinn traustasti liðsmaður og bezti félagi. Vegna alls þessa gat hann verið hvort tveggja í senn, óþreytandi vinnuþjarkur og áhlaupamaður til stórræða, gæddur seiglu og forsjálni hins búhyggna bónda með þau snöggu viðbrögð og hröðu hendur, sem hafið temur þeim, sem það eflir til dáða. Rík bókhneigð og stálgreind ollu því að þótt Sveinn, nyti lítillar skólagöngu varð hann víðlesinn, fjölfróður og áreiðanlega einn sannmenntaðasti maður, sem ég hef kynnst. Hann hóf ungur ástríðufulla söfnun bóka, eignaðist smám saman víðfrægt bókasafn og kunni góð skil á þeim fróðleik, sem þar var að finna. Átti það engu síður við skáldsögur og Ijóð en fræðirit. Þegar Sveini var orðið ljóst að senn myndu bækurnar einungis verða honum hillufylling- ar gekk hann til þess með sama kappi og forsjá og þeirri sem einkennt hafði bókasöfnun hans og öll önnur störf, að skipta þeim bókakosti milli barna sinna og vina, sem þeim var einkum hug- leikið að fá en eftirláta annað öðrum, sem auka vildu við eigin söfn. Bókasöfnunin var honum þess vegna miklu fremur leiðarljós í sífelldri þekkingarleit en árátta, og af þeim sökum dæmigerð um hin spaklegu viðhorf hans til lifsins og lokaþáttar þess. Sveinn lagði með braut- ryðjandastarfi sínu traustan grundvöll að starfsemi rann- sóknarlögreglunnar, byggði þar allt frá grunni af miklum vitsmun- um, hugkvæmni, eljusemi og drenglyndi. Hann sameinaði það listilega að gera það alltaf, sem skylt var grandvörum embættis- manni og eðlislægt hjartaprúðum heiðursmanni. Einskis manns hlut gerði hann þar verri en óumflýjan- legt var en allra eins góðan og bezt gat orðið. Þess vegna átti hann óskorðað traust yfirmanna sinna og reyndist slysamönnum þannig að margir leituðu fyrst skjóls hjá honum ef í nýjar nauðir rak, en úr þeim hópi hef ég flest lofsyrði heyrt falla um hina miklu mann- kosti Sveins. Ég vona að rann- sóknarlögreglan muni vel og lengi njóta þeirrar fyrirmyndar, sem Sveinn var öllum samstarfsmönn- um sínum í óbrigðulum grandvar- leik og einlægri samúð með öllum þeim sem í raunir rata. Sveinn var einnig líkamlega vel að guði gerður. Hann var mikill og fyrirmannlegur að vallarsýn, stæltur og stálsleginn allt til þess er nokkru áður en han lét af störfum. Það var nokkru fyrr en skylt var bæði vegna vaxandi sjóndepru og eigi síður til þess að tryggja góðum vini á hentugum tíma það sæti, sem Sveinn hafði skipað. Sveinn var vinafastur, ráðholl- ur, gróðviljaður og réttsýnn í öllum samskiptum. Hann var viðræðugóður, spaugsamur og hlýr í viðmóti, traustur og úrræðagóður í andstreymi, léttmáll og ljúfur í glöðum vinahópi. Geira reyndist Sveini traustur förunautur og bjó með honum gott heimili, börnum þeirra. Bæði voru þau hjón veitul fjölmörgum vinum og vandamönnum, sem sóttu þau heim, að ógleymdum öllum, ungum og gömlum, sem þau veittu lang- tímum saman skjól og ástríki á heimilinu. Fyrir það eiga margir nú mikið að þakka. Miklu og góðu dagsverki er nú lokið, góður drengur og mikil- hæfur maður fallinn til foldar. Margir munu nú rifja upp svo margt sem þakka ber og senda öllum aðstandendum Sveins inni- legar samúðarkveðjur. Já, það er margs að minnast frá rúmlega fjögurra áratuga sam- fylgd okkar Sveins, samstarfi um langt árabil, margra ára sambýli í húsi Sveins, samfunda nær alla þá sunnudagsmorgna, sem okkur var unnt að eiga saman, oft í þeim glaðbeitta góðvina hópi, sem nefndi sig „Alheimsráð" af alkunnu lítillæti, en síðasta sunnudaginn, sem Sveinn var á ferli, sátum við bara tveir einir saman, flestir hinna horfnir bak við fortjaldið mikla, einungis gamlir góðvinir ennþá ófarnir. Og við rifjuðum þá upp margar sameiginlegar unaðsstundir, sannfærðumst um að áreiðanlega væru þeir nú orðnir fjörutíu allir aðfangadagarnir þar sem við höfð- um farið á flakk saman með jólagjafir til vina okkar og vanda- manna, sem smám saman höfðu einnig orðið sameiginlegir, rétt eins og börnin okkar beggja og annað venzlafólk og vinir, svo ótal margt sem við áttum saman í blíðu og stríðu. en alltaf í órofa, fölskva- lausri vináttu, allt frá því er fundum okkar bar fyrst saman og t Hjartanlega þökkum viö öllum er vottuöu okkur samúð og vinóttu við andlát og útför elskulegrar eiginkonu, móöur og tengdamóður, GUÐBJARGAR EINARSDÓTTUR, Reykjanesvegi 54, Ytri-Njarðvík. Arnþór Jóhannesson, Gerður Hólm, Valgeir Rögnvaldsson. t Þökkum innilega auösýnda samúö viö andlát og bálför bróöur okkar, GUÐMUNDUR KRISTJÁNSSONAR, myndskera og bónda, Hörðubóli, Dalasýslu. Kristfn Kristjénsdóttir Snorri Kristjánsson. t Þökkum af alhug auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför ÁRNA YNGVA EINARSSONAR Hlín Ingólfsdóttir Auöur Árnadóttir Hermann Þóröarson Svala Árnadóttir Björn Kjartansson Ingólfur Árnason Kristjana FriöÞjófsdóttir Hlín Árnadóttir Ketill Oddsson Einar Ánason Berjouhe P. Árnason Péll Árnason Kristín A. Einarsdóttir Barnabörn, barnabarnabörn og aórir ættingjar.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.