Morgunblaðið - 21.06.1979, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 21. JÚNÍ 1979
Það er auðvitað enginn kjallari
undir húsinu!
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
Eítir óheppilegt útspil náði
vörnin sér á strik á skemmtileg-
an hátt í spilinu hér að neðan.
Suður gaf, Norður-suður á
hættu. Norður S. 862 H. G8 T. ÁK42 L. K963
Vestur Austur
S. D1054 S. 97
H. K742 H. 10953
T. D9 T. 8763
L. 1085 L. ÁDG
COSPER
Vona bara að ekkert alvarlegt sé að drengnum, en
hann á eitthvað erfitt um andardráttinn!
Suður
Kristnihald und-
ir rádstjórn
Ég vil þakka sjónvarpinu fyrir
mjög athyglisverða mynd, sem
sýnd var 12. júní s.l. um kristni-
hald í Rússlandi. Ég vona að þetta
hafi vakið marga til alvarlegrar
íhugunar um þessi mál. Þarna
kom margt greinilega fram, sem
furðulítið hefir verið rætt í fjöl-
miðlum þó talað hafi verið um
„andófsmenn". Hversu margir
þjást og líða í fangelsum og
þrælkunarbúðum aðeins vegna
þess, að þeir trúa á Jesúm og vilja
fylgja honum.
En það eitt er af stjórnvöldum
talinn vera einn helsti glæpur
gegn þjóðfélaginu, svo foreldrum
er jafnvel stranglega bannað að
uppfræða börn sín í kristinni trú.
Eiga slíkir foreldrar á hættu að
börnin verði tekin frá þeim fyrir
fullt og allt og þau alin upp á
pólitískri stofnun eða a.m.k. gert
Þessir hringdu . . .
• Lögum ber
að hlíta
Maður, sem ekki vill láta
nafns síns getið, hringdi og sagði:
Sem gamall sjómaður vissi ég
erfitt fyrir í barnaskóla og um
framhaldsmenntun er þá alls ekki
að ræða.
Biblían er fyrirlitin bók af
stjórnvöldum og því ekki leyfð
útgáfa hennar nema afar tak-
markað. Sitja margir í fangelsi
fyrir að hafa með leynd prentað
Biblíuna eða hluta af henni og
dreift út á meðal fólks, sem þrátt
fyrir allt hungrar og þyrstir eftir
orði Guðs. Ferðafólk fær ekki að
hafa Biblíu með sér inn í landið til
að gefa vinum sínum. Hefir slíkt
kostað fangelsi fyrir marga. Er
þar skemmst að minnast hinna 3
ungu Svía, sem handteknir voru
fyrir rúmu ári og talað var um í
heimsfréttum.
I þessari mynd voru m.a. viðtöl
við nokkra leiðtoga frjálsra safn-
aða, sem þó eru ekki leyfðir í
Rússlandi en verða að starfa með
alltaf, að þegar á reyndi myndu
farmenn hlíta lögum, jafnvel þótt
þau væru sett af mönnum, sem
sjálfir hvöttu til lögbrota, af því
að þeir töldu það pólitískum
frama sínum til framdráttar. En
ég verð að láta í ljós vonbrigði mín
yfir því að ríkisstjórnin skyldi
ekki láta þá fá 3% grunnkaups-
hækkunina strax. Það er óverj-
andi með öllu og raunar hrein
ögrun við sjómannastéttina.
• Morgunblaðs-
borðinn
íþróttaunnandi hringdi til
Velvakanda og hafði þetta að
segja: Fjárframlög ríkisins til
íþróttastarfsemi hafa aldrei verið
S. ÁKG3
H. ÁD6
T. G105
L. 742
Norður og suður voru á meðal
þeirra fjölmörgu, sem nota veika
grandopnun í öllum stöðum. Suður
opnaði því á einu grandi, 13—15
punkta. Og norður þóttist þá viss
um að félagi hans ætti meir en
lágmark úr því hann notaði þessa
opnun á hættunni og hækkaði
strax í þrjú grönd.
Vestur spilaði út spaðafjarka,
átta nía og gosi. Sagnhafi fór
beint í tígulinn, spilaði gosanum,
drottning og kóngur. Síðan spilaði
hann lágu laufi frá borðinu, gosi
og austur spilaði spaða, sem suður
tók með ás, spilaði aftur laufi,
kóngur og ás. Og í þetta sinn
spilaði austur hjarta.
Suður gat þá unnið spilið með
því að taka á ásinn og fríspila
þrettánda laufið. En hann valdi að
láta lágt og vestur fékk á kónginn.
Og enn sótti vörnin spaðann.
Vestur spilaði drottningunni en þá
lét austur laufdrottninguna í slag-
inn og þá var sagnhafi skyndilega
kominn í vonlausa stöðu. Hann
tók á spaðakónginn og reyndi
laufið enn einu sinni. En nú var
nían í vestur orðin hæsta spil og
spaðaslagurinn varð fimmti slag-
ur varnarinnar.
Hverfi skelfingarinnar
Eftir Ellen og Bent Hendel
Jóhanna Kristjónsdóttir
snéri á íslenzku
]
69
um ofan í buxurnar og hafði
vitaskuld ekki séð fyrir þá
atburðarás sem síðan varð.
— Hvar hafið þér haldið
yður? spurði lögregiuforinginn
Bo eftir að stúlkan hafði verið
leidd á braut.
— Ég hef verið í alian dag í
gestaherberginu, upplýsti
hann.
— Þegar Caja kom læddist
ég út um gluggan og fylgdist
með því utan af tröppupallinum
hvað var að gerast inni í stof-
unni.
— Grunuðuð þér ungu stúlk-
una um græsku?
— Já, svaraöi Bo — og ég
gerði mér grein fyrir því að
kona mín myndi vera í Iffshættu
ef grunur minn reyndist réttur.
Þess vegna ákvað ég að flýta
mér heim eftir að ljós hafði
runnið upp fyrir mér.
— Það var sem sagt á
flóttanum sem grunsemdir yðar
vöknuðu.
Hann kinkaði kolli. Sagði svo
hikandi.
— Ég blygðast mín fyrir að
segja það, en ég var satt að
segja logandi hræddur um að
konan mín hefði drepið
konurnar tvær . . .
— Þrjár, leiðrétti leiðrétti
lögregluforinginn.
— Þegar ég flúði vissi ég
ekki að Solvej hefði einnig verið
drepin, sagði Bo. — Ég hafði
enga hugmynd um hvað var að
gerast í húsinu hennar. Aftur á
móti hafði ég komið auga á
Torp læðast um í garðinum hjá
Lesbesystrunum. Hann er
nefnilega gluggagægir.
— Það hefðuð þér átt að vera
löngu búnir að segja lögre^l-
unni.
Bo yppti öxlum.
— f rauninni kom það
máiinu ekkert við. Þessi veik-
leiki Torps er alkunnur hér og
er í samræmi við annað í hans
karakter.
Jacobsen muldraði eitthvað
svo sagði hann:
— Það er kvenmaður í
Kaupmannahöfn sem er með
reikning á yður.
— Ho, hreytti Bo út úr áer,
en bætti svo við alvarlegur.
— Var þetta nokkuð
alvarlegt?
— Nei, þér eruð enginn
maður í svona, Elmer, það er
augljóst.
— Er það ná nokkuð fleira?
spurði Bo og reis á fætur. Hann
er þegar kominn með hugmynd
að nýrri sakamálasögu.
20. kafli
Lífið í hverfinu heldur áfram.
Það er komið nýtt fólk í hús
Solvej Lange, elskuleg ung hjón
með hund, sem hcfur vingast
við Cora. Steen Torp er hetja
hverfisins. Hann baðar sig upp
úr því að hafa verið á staðnum
þegar morðinginn var
afhjúpaður. Allir sýna honum
umburðarlyndi og láta eins og
ekkert sé. Ekkjumaðurinn eftir
fyrsta morðið gat ekki haldist
við í hverfinu og flutti. Aftur á
móti býr Finn Christensen á
sínum stað og dóttir hans er á
daginn hjá frú Villumsen.
Hin vinalega og mikils metna
barnapía hverfisins, Caja, er á
geðveikrahæli í rannsókn.
Faðir hennar hefur selt búðina
sína og fluttur með Rigmor
konu sinni á brott.
í hornhúsinu á
Bakkabæjarvegi og Beykivegi
hafa einnig orðið eigendaskipti.
• Bo Elmcr, hinn þekkti
rithöfundur, hefur nú um hríð
búið um sig á gistiheimili í
Kaupmannahöfn. Kona hans og
sonur eru flutt inn til
Silkiborgar, þar sem þau búa í
rúmgóðri notalegri íbúð. Frú
Elmer hefur reyndar tekið upp
fyrra nafn sitt.
En að öðru leyti gengur svo
lífið sinn gang í
Bakkabæjarhverfinu...
ENDIR