Morgunblaðið - 01.07.1979, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 1. JÚLÍ1979
41
okkar sjálfra snerti, þá hafði
okkur láðst af skiljanlegum
ástæðum að taka með okkur kjól-
föt, sem voru óhjákvæmileg í
veizlunni miklu, því að við fyrstu
kynni tókust ástir með Sigfúsi og
öllum, sem hann komst í augsýn
við og ekki kom til annars en að
hann kæmi með mér á stúdenta-
fagnaðinn mikla. Fjölskylda henn-
ar tók að sér að útvega okkur
kjólföt, og svo komum við á
tilsettum tíma á heimili hennar til
að máta. Við Sigfús erum af sinn
hvorri líkamsstærðinni, svo að
margs þurfti að gæta, þegar safn-
að var saman kjólfötum til mátun-
ar. En þetta tókst með slíkum
ágætum, að öll mál voru leyst með
glans nema eitt. Það voru engir
skór nógu litlir á Sigfús. Loks
leystist sá vandi á heimilinu með
því, að hann færi í skónum hans
Karls Jóhanns, 12 ára bróður
Hennar. Og hafi nokkur maður í
veizlunni miklu verið maður fyrir
sína skó, þá var það Sigfús
Halldórsson.
Sigfús spilaði og söng
Hátíðin fór fram með hinum
mesta glæsibrag, en það fer ekki á
milli mála, að við Sigfús vorum
aðal hátíðarbrigðin og þóttum
fuðulegastir fugla. Enda frá fjar-
lægum slóðum og vorum óspart
spurðir að því, hvernig menn færu
að því að lifa á íslandi. Ég hélt
þarna þrumandi ræðubull um ís-
land, minntist á Matthías og
Runeberg og Svein Dúfu, sem mér
í barnaskóla hefði óspart verið líkt
við og vakti almenna vorkunn og
samúð. Sigfús sagðist ýmist hafa
tárast eða hlegið að þessari
ógleymanlegu ræðu, sem hann
man lítið úr en þeim mun betur
undirtektirnar, enda virtust allir
fegnir þegar ég fór úr ræðustóln-
um. Aftur á móti gleymi ég aldrei
þeirri undrun og kátínu, sem
Sigfús vakti, er hann settist við
píanóið og spilaði og söng, eftir að
ég hafði kynnt hann. Sú athygli,
sem allt þetta vakti, varð til þess,
að okkur var boðið til svo margra
samkoma og fagnaða, að hvert
kvöld var upptekið lengi á eftir,
unz við sögðum, að nóg væri
komið, enda tókum við ekkert
fyrir að mæta neins staðar. En
þess ber fyrst að geta á þessum
degi, þegar þetta er ritað í Hels-
ingfors 17. júní 1979, að Sigfús
spilaði og söng í finnska útvarpið,
og því var útvarpað 17. júní 1947.
Þeir íslendingar, sem það heyrðu,
voru stoltir af framlagi finnska
útvarpsins á þjóðhátíðardegi okk-
ar, en það var fyrst og fremst
fólgið í söng Sigfúsar, og eitt af
því, sem ég ætla að kanna hér í
Helsingfors, er það hvort finnska
útvarpið eigi enn upptökuna.
Einnig ætla ég að fá ljósrit af
viðtölum, sem við okkur voru höfð
í Hufvudstadsbladet.
„Það var gaman að
heyra rödd yðar“
Við komum hingað í gærmorg-
un, og þá var laugardagur, svo að
hinn virki hluti vikunnar er allur
eftir. Þó verður þjóðhátíðardags-
hátíð Islands í Helsingfors frestað
til morguns, mánudags, vegna
þess að á sunnudögum eru menn
út úr bænum, sagði mér Juuranti,
aðalræðismaður, sem býður okkur
til sín hinn átjánda í tilefni hins
sautjánda júní. Kannski verður
eitthvað frá því að segja í næstu
grein.
En að lokum er rétt að skýra frá
því, að við Sigfús erum hér aftur
af sérstöku tilefni. Ég hafði þýtt
og samið nokkur bréf á sænsku
fyrir þá, sem voru að sækja um
styrk úr sjóði, sem heitir Menn-
ingarsjóðurinn Ísland-Finnland,
og þá datt mér í hug sísona, að við
Sigfús gætum alveg eins sótt um
menningarstyrk vegna samskipta
landanna eins og hverjir aðrir. Ég
hringdi í Sigfús, hann kom og
skrifaði undir og hér erum við
núna. Við erum staðráðnir í því að
leg;gja okkar skerf af mörkum til
eflingar menningarlegum sam-
skiptum íslands og Finnlands. Að
minnsta kosti því sem nemur 2000
finnskum mörkum á mann. Þess
vegna skrifa ég þessar greinar, og
þess vegna teiknar Sigfús myndir
þeim til skrauts. Og því valdi hann
að teikna minnismerki Sibeliusar,
að meðal annars merkilegs, sem
gerðist í för okkar hingað 1947,
var að ég átti samtal við sjálfan
Sibelius í síma, og við töluðum
saman um íslenzkar fornbók-
menntir og fleira og ég tók við
kveðjum til íslendinga, sem ég
skilaði í blaðagrein. Að lokum
sagði hann setningu, sem enn
hljómar mér í eyrum, þótt ég hafi
aldrei tekið hana bókstaflega:
„Det var roligt att höra Er röst“
— Það var gaman að heyra rödd
yðar.
Sveinn Ásgeirsson.
Það er viðurkennd staðreynd að Bandaríkjamenn framleiða
kælitæki í hæsta gæðaflokkí.
Með vandláta kaupendur í huga bjóðum við pví núna
ameríska PHILCO kæliskápa í mörgum stærðum og litum.
Hér fara saman fallegt útlit og haganlegar innréttingar ásamt
vandaðri hönnun sem tryggir mikla endingu.
PHILCO kæliskáparnir eru pví gæddir öllum peim kostum sem
prýða fyrsta flokks kæliskápa.
Sjón er sögu ríkari — komið í verzlanir okkar og kynnist af
eigin raun amerísku PHILCO kæliskápunum.
PHILCO FYRIR VANDLÁTA
heimilistæki sf
HAFNARSTRÆTI 3 — 20455 — SÆTÚN 8 — 15655
Fundir með ráóherrum
Alþýðubandalagsins
Ráöherrar Alþýðubandalagsins heimsækja á næstunni nokkra staöi og gangast
fyrir almennum fundum sem allir hefjast kl. 20.30.
Hjörleifur
Guttormsson
um
Grundarfjörður,
fimmtudagur 5. júlí
Þorlákshöfn,
miövikudagur 11. júlí
Vopnafjöröur, Mikligaröur,
miövikudagur 4. júli
Reyöarfjörður, Félagslundur,
fimmtudagur 5. júlí
málefni á verksviöi hvers ráöherra og hagsmuni byggöarlaganna.
Hjörleifur Guttormsson,
Ragnar Arnalds
Svavar Gestsson.
Sauöárkrókur, Safnahúsiö,
þriöjudagur 3. júlí
Akureyri, Sjálfstæöishúsiö,
miövikudagur 4. jútí
Á fundunum veröur einkum fjallaö
Fundirnir eru öllum opnir.