Morgunblaðið - 21.12.1979, Qupperneq 26

Morgunblaðið - 21.12.1979, Qupperneq 26
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. DESEMBER 1979 26 Minning: ^ Páll Asmundsson fv. eimreiðarstjóri F. 17. apríl 1894. Dáinn 16. desember 1979. Þegar okkur bárust þær fréttir, að afi væri látinn, kom í hug minn „hann sem var hjá okkur í gær svo hress og kátur". En hann fékk að enda sitt lífsskeið á þann hátt er hann hafði óskað og var að fara í sína morgungöngu er kallið kom. Páll var ekki minn rétti afi þó ég kallaði hann alltaf svo, en hann fór að búa með föðurömmu minni er ég var aðeins eins árs en amma og afi voru bræðrabörn. Margar stundi átti ég hjá ömmu og afa og minnist ég sérstaklega áramót- anna, en þeim eyddi ég hjá þeim frá því ég man eftir mér, þar til amma lést fyrir 10 árum. Eg vil þakka honum hve vel hann reynd- ist ömmu minni þau ár er þau bjuggu saman. Eftir lát hennar bjo hann hjá syni sínum og tengdadóttur, Guð- jóni Pálssyni og Asgerði Sófus- dóttur, að Reynimel 92, en undan- tekningalítið hefur hann heimsótt okkur á laugardögum s.l. 10 ár og er ekki nema tæp vika frá því hann var hjá okkur síðast. Það tekur sinn tíma að átta sig á því að hann komi ekki oftar, en við vitum að honum líður vel, því Guð hefur tekið hann til sín. Eg kveð elsku afa og þakka honum sam- fylgdina. Berglind Eyjólfsdóttir. Sunnudagsmorguninn 16. þ.m. varð Páll Asmundsson fyrrum eimreiðarstjóri bráðkvaddur. Hann var að hefja venjubundna morgunferð um borgina og hafði rétt kvatt Guðjón son sinn og hans fólk, hress og kátur að vanda. Páll Asmundsson vann allan sinn starfsdag hjá Reykjavíkur- höfn. Hann hóf störf hjá verktak- anum við hafnargerðina, N.C. Monberg, í marsmánuði 1913 og hætti störfum í hafnarsmiðjunni 1. janúar 1970 eftir 57 ára starf hjá sama vinnuveitanda. Það þótti kostur hér fyrrum ef menn voru hjúasælir. Þvi láni hefir Reykjavíkurhöfn átt að fagna og er Páll ein af síðustu greinunum sem falla af þeim styrka stofni, sem lagði grundvöll- inn að Reykjavíkurhöfn í þess orðs fyllstu merkinu. Svo sem kunnugt er voru við byggingu Reykjavíkurhafnar tek- in í notkun stórvirkari tæki og Faðir minn er látinn. t GUNNAR V. GÍSLASON, frá Papey, Lovísa Gunnarsdóttir. t Systir mín ANNA JÓHANNSDÓTTIR VALENTI frá isafirði, Seljaveg 3, er látin. Soffía Jóhannsdóttir. t Eiginmaöur minn HÖGNI EINARSSON, skósmiður, Furugrund 30, andaðist í Borgarspítalanum 20. þ.m. Fyrir hönd barna okkar og annarra aöstandenda. ■s. Jónborg Sigurðardóttir. t Bróðir minn sóra PÉTUR MAGNÚSSON frá Vallanesi andaðist aö heimili si'nu þann 19. þ.m. Páll Magnússon t Móðir okkar JÓHANNA SVEINSDÓTTIR lézt aö elliheimilinu Grund 18. þessa mánaöar. Bergþóra og Fríða Skarphéðinsdætur. t Eiginmaður minn, faðir, tengdafaöir og afi GUÐMUNDUR GUÐMUNDSSON, innheimtumaður, Nóatúni 26. lézt 8; desember s.l. Jaröarförin hefur fariö fram í kyrrþey aö ósk hins látna. Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö. Fyrir hönd vandamanna. Salvör Jónsdóttir, Guömundur Jón Guömundsson, Sigurlaug Magnúsdóttir, Guömundur Halldór. vélar en áður höfðu tíðkast við mannvikjagerð hér á landi, má þar nefna gufuknúna krana, graf- vél og eimreiðar. Við framkvæmd- ina var allt fyllingarefni flutt í járnbrautarvögnum, sem knúnir voru tveim eimreiðum, þeim einu sem gengið hafa hér á landi. Var járnbrautarsporið um 12 km að lengd og lá annars vegar frá Öskjuhlíð vestur Mela út á Granda og hins vegar um Snorra- braut og Skúlagötu að Ingólfs- garði. Páll varð þegar í upphafi, aðeins 19 ára að aldri, aðstoðar- maður á eimreiðunum og síðan eimreiðarstjóri og gengdi því starfi af mikilli samviskusemi eða eins og segir í umsögn verkfræð- ings verktakans við verklok: „Han har under sin tjenestetid vist sig fuldt ud pálidelig og pápasselig og udfört sine pligter til fuldkommen tilfredshed.“ Páll starfaði í hafnarsmiðjunni er hlé varð á verkefnum járn- brautarinnar. Hann sá á þessum tíma um allan rekstur á stálþilj- um og staurum í bryggjur og bakka hafnarinnar. Síðustu verk járnbrautarinnar voru flutningar vegna framkvæmda við fyllingar við Austurhöfnina, svo og gerð Skúlagötu. Síðast mun hún hafa verið notuð 1928. Eimreiðunum var lagt og hafði Páll umsjón með þeim alla tíð. Hann tók sárt að eimreiðin PIONEER, sem hann alla tíð hafði haldið gangfærri, skyldi standa úti, en hún var að lokinni Reykjavíkursýningunni 1961 flutt á Árbæjarsafnið. Það gladdi hann því mikið er hún komst í hús og var hann vakinn og sofinn við að gera hana sem best úr garði og vann að því eftir að hann hætti störfum hjá höfninni. Páll var fæddur hér í Reykjavík, sonur hjónanna Ásmundar Ás- mundssonar sjómanns og skipa- smiðs ög Vilborgar Rögnvalds- dóttur. Þau voru fimm systkini, fjórar systur og Páll. Þrjar systur Minning: Fædd 30. október 1917 Dáin 14. desember 1979 í dag er til moldar borin Sigur- rós Ásta Guðmundsdóttir, Bröttu- kinn 12, Hafnarfirði. Hún andað- ist á heimili sínu 14. des. s.l. Þó sýnt væri að hverju drægi, er enginn því viðbúinn að sjá á bak ástvini sínum. Nú er stórt tóma- rúm á heimilinu, sem ekki verður fyllt. Eiginmaðurinn, börnin, tengdabörnin og barnabörnin, ættingjar og vinir trúa því naum- ast að hún sé horfin. En maðurinn með ljáinn spyr ekki um slíkt. Hann hreif hana með sér á hljóðlátum degi, af giftust til Danmerkur og eru iátnar en eftir lifir Fríða, sem dvelst á Elliheimilinu að Grund. Páll kvæntist Maren Jónsdóttur frá Akranesú f. 19.10.1896, d. 1956. Börn þeirra urðu fjögur, Kristinn og Guðjón, báðir starfsmenn Reykjavíkurhafnar, Páll skrifstofumaður, látinn, og Hjördís, er dvelur í Hveragerði. Páll var minnugur og hélt til haga mörgum merkum gögnum. Um starf hans á járnbrautinni hafa birst blaðagreinar og viðtöl. Einkum má benda á grein Þorleifs K. Þorleifssonar í Sögu 1973. Fyrir hönd Reykjavíkurhafnar þakka ég gegnum öðlingi störf og trúmennsku og flyt ættmennum öllum samúðarkveðjur. Gunnar B. Guðmundsson. hennar ástkæra heimili, en þar vildi hún vera er yfir lyki. Andlát- ið endurspeglaði vel hennar lífs- viðhorf. Hún vildi ekki að fyrir sér væri haft, en var ætíð reiðubúin að veita öðrum aðstoð, ef einhvers staðar var þörf. Hún helgaði heimilinu krafta sína alla meðan nokkuð var eftir. Ásta fæddist í Hafnarfirði 30. okt. 1917 og bjó þar alla sína ævi, fyrst á æskuheimili sínu með móður og systkinum, föður sinn missti hún barn að aldri, og síðan með eiginmanni sínum Valdimar Randrup. Þeim varð sex barna auðið. Þau eru: Guðmundur ókv., býr í föðurhúsum, Herbert, kvæntur Erlu Þorsteinsdóttur, þau búa í Hafnarfirði, Gunnar ókv., býr í Hafnarf., Guðrún Sæunn, gift Árna Halldórssyni, þau búa í Hafnarf., Valdís, gift Þórði Hannessyni, þau búa í Galtanesi, V-Húnavatnssýslu, og Hafdís, gift Erni Guðmundssyni, þau búa í Hafnarfirði. Barnabörnin eru fjögur. Öll voru þau augasteinar ömmu, þó eitt þeirra stæði henni næst. Litla nafna sem fylgdi ömmu hvert sem farið var. Árið 1972 kom þessi sólargeisli inn í líf Ástu heitinnar. Lítil stúlka sem strax átti æðsta sess í hug og hjarta ömmu sinnar. Það duldist engum sem sá þær saman, að hér voru sannar vinkonur á ferð, þó aldursmunurinn væri mikill. Það var sönn gæfa fyrir þær báðar að eiga þessa stuttu samleið. Ásta lita syrgir sárt, en hún gleymir ekki því sem amma kenndi henni, og geymir minn- ingar frá þeirra samvernstundum eins og dýrar perlur. Fjölskyldan var afar samrýnd og þar var Ásta sú þungamiðja sem ætíð var hægt að treysta á. Hún bar hag annarra heimilismanna ætíð meir fyrir brjósti en sinn eiginn. Skaphöfn hennar var heilsteypt, hún fór dult með sína hagi og ef á móti blés var hún sú sterka. Ásta var sannur vinur vina sinna, það þekkjum við öll. Við, sem í dag kveðjum Ástu, viljum þakka henni allar liðnar stundir. Sérstakar kveðjur eru frá hennar stóru fjölskyldu, þar er vandfyllt í vel skipað sæti. Megi Guð styðja eftirlifandi eiginmann, börnin og litlu barnabörnin. Bless- uð sé minning Ástu. Aðstandendur + Eiginkona mín, móöir, tengdamóðir og amma, GUÐRÚN ÁSGRÍMSDÓTTIR Ránargötu 5 A, lézt í Borgarspítalanum 19. desember. Einar Júlíusson, Júlíus Einarsson, Brynja Lárusdóttir og barnabörn. Eiginmaöur minn OLGEIR EGGERTSSON vólstjóri Vatnsnesvegi 24, Keflavík veröur jarösunginn frá Keflavíkurkirkju laugardaginn 22. desem- ber kl. 14. Fyrir hönd vandamanna Ásta Kristjánsdóttir. + Hjartkær moöir mín, tengdamóöir, amma og langamma, ANNA GUORÍÐUR JÓNSDÓTTIR, Merkurgötu 2, Hafnarfiröi. veröur jarösungin föstudaginn 21. desember frá Þjóökirkjunni f Hafnarfiröi kl. 10.30 f.h. Hallgeröur Jónsdóttir, Örn Ingólfsson, barnabörn og barnabarnabarn. + Eiginmaður minn og faöir okkar SIGURÐUR KR. ÞORVALDSSON vólstjóri Heiöarbraut 5, Akranesi sem andaöist í Sjúkrahúsi Akraness 13. desember verður jarösunginn frá Akraneskirkju föstudaginn 21. desember kl. 1.30. Þeim sem vildu minnast hans er bent á Sjúkrahús Akraness. Svava Símonardóttir og börn. + Innilegustu þakkir til ykkar allra sem auösýnduö okkur samúö og vináttu vegna andláts og jaröarfarar HALLDÓRS SIGURBJÖRNSSONAR Borgarnesi Anna Jónsdóttir, Inga Björk Halldórsdóttir, Markús Benjamínsson, Jenný Svana Halldórsdóttir, Guömundur Finnsson, Ása Helga Halldórsdóttir, Ingvi Árnason. Sigurbjörg Halldórsdóttir, Jón Sigurbjörnsson, Ingunn Einarsdóttir, Sigurrós Ásta Guðmundsdóttir

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.