Morgunblaðið - 11.11.1980, Blaðsíða 44

Morgunblaðið - 11.11.1980, Blaðsíða 44
44 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 11. NÓVEMBER 1980 HÖGNI HREKKVÍSI v/lf) FÍNGOM 'L- TQNM /Af- 'fÚHf 15KI oó 50 feó AP LAOKOFaR^GA f " Ast er... aÖ gefa gaum aÖ góöum ráöum. TM Reg U S. Pat. Off — all rights reserved ° 1979 Los Angeies Times Syndicate Nú, símareikniniíurinn hefur borist í daK. það er augljóst mál •> COSPER 3E? ©PIB cortaMtcia COSPER 847) w Ja ja, þá kemur klæðskerinn ukkar uk tekur af þér mál! Þessar ófullkomnu líf- verur finnast hvergi Sóley Júnsdóttir, Akureyri, skrifar: „í Velvakanda hinn 30. okt. skrifa þeir Finnur Lárusson og Haraldur Ólafsson grein, sem þeir nefna: „Hér sjáum við sönnun fyrir þróun“. Þeir skrifa þessa grein i tilefni af skrifum minum í Velvakanda h. 23. okt. Sú grein nefndist „Hvar sjáum við sönnun fyrir þróun?“ Var aðoins að bcnda á staðreyndir Þessir ungu aðdáendur „frjálsr- ar hugsunar" taka því ekkert sérlega vel, að ég skuli leyfa mér að gagnrýna þróunarkenninguna, átrúnaðargoð þeirra, og ásaka mig m.a. um „að úthúða þróunarkenn- ingunni og hinum ágæta þætti Davids Attenboroughs um „Lífið á jörðunni". Ekki veit ég hvar þeir sjá dæmi þess í greininni, mér kom ekkert slíkt í hug, ég var aðeins að benda á staðreyndir, en það kalla þeir „fáránlegar rökleys- ur“. Hins vegar komu þeir ekki með neitt fullgilt svar við spurn- ingu minni. Þeir virðast ekki hafa skilið það sem ég var að berda á (með rökum), að ef þróun væri raunveruleg, ættu þessir stein- gervingar, sem sýndir voru og sagðir um 2 þúsund milljón ára gamlir, að vera ófullkomnir. Þeir segja í grein sinni „að með tíman- um þróist tegundirnar til aukinn- ar fjölbreytni og einstaklingarnar verði sífellt flóknari að innri gerð“. Þetta var einmitt það, sem ég var að sýna fram á, með staðreyndum, að hvergi sæjust merki um. Þessar ófullkomnu lífverur finnast hvergi. Langt frá því að vera einfalt mál Það væri líka fróðlegt að fá að heyra, hvernig slíkar lífverur eiga að geta fjölgað sér. Ef þróun er eðlislögmál, hvers vegna eru þá hinar svokölluðu lægri tegundir enn við lýði? Drengirnir telja það „ofur eðlilegan og náttúrlegan hlut“, hvernig fjölbreytileiki ein- staklingsins ræðst. Þeir tala um genin, arfberana, eins og j)etta væri allt mjög einfalt mál. Eg vil ráðleggja þeim að afla sér meiri þekkingar á þessum sviðum. Þá munu þeir vissulega komast á aðra skoðun. Starfsemi mannslík- amans er langt frá því að vera einfait mál, þarna eru flókin ferli að verki, einmitt það vitnar um mikinn Skapara. Heimskinginn segir í hjarta sínu: Enginn Guð! Ill og andstyggileg er breytni þeirra. Sálm. 14:1 og 53:2. Þetta er einmitt það sem þróunarsinnar segja: Enginn Guð, allt hefur þróast. Miðaldamyrkur að trúa á þróun Þið skuluð ekki ímynda ykkur, ungu drengir, að trúin á Guð og orð Hans, Biblíuna, sem þið kallið „mörg þúsund ára gamalt trúar- rit“, tilheyri einhverju „miðalda- myrkri". Það tilheyrir miklu fremur miðaldamyrkri að trúa á þróun, ósannaða kenningu, sem ekki hefur neinar staðreyndir að styðjast við. Umdeildar beinaleif- ar tei ég tæpast til staðreynda. Sóley Jónsdóttir ímynduð þróun ein af aðalröksemdunum Mér finnst líka ástæða til að vekja athygli á kenningu þróunar- sinna um þroska mannsfóstursins í móðurlífi, hún er alröng. Þeir kenna að mannsfóstrið líkist dýra- fóstri á fyrstu vikunum, jafnvel fyrstu mánuðunum, og sýna teikn- ingar (auðvitað falsaðar) til skýr- ingar. Já, svo langt hafa þeir gengið í þessum fölsunum, að þeir segja að sex mánaða gamalt mannsfóstur líkist fiski meir en manni!!! sbr. Frumlífssöguna bls. 98—99. Þessi ímyndaða þróun mannsfóstursins átti að vera ein af aðalröksemdunum fyrir þróun. Nú eru þessi rök að engu orðin, þar sem nú er vitað að manns- fóstrið ber fullkomna manns- mynd, strax á fyrstu vikunum. Hvenær má búst við leiðrétt- ingu á þessum málum? Það er alvarlegt mál að uppfræða æsk- una á rangan hátt. Það er annars undarlegt, hvað sumir eru áfjáðir í að telja sig af öpum komna.“ „Hvenær var ég fló á skinni?“ Þróunarkenningarmaðurinn Apapabbi skrifar: „Hvenær var ég fló á skinni?" varð manninum að orði þegar hann heyrði þróunarkenninguna í sinni þróuðustu mynd. Gat það verið að hann væri kominn af einfrumungi sem einhvern tíma í fyrndinni hefði orðið til í sjónum, skriðið á land sem þúsundfætla, misst allflesta fæt- urna, orðið að apa og loks að manni? Nei, þessu neitaði hann að trúa. Hann neitaði jafnvel að trúa því að einfrumungar gætu orðið til án þess að skaparinn kæmi þar nærri. En svo fór hann að hugsa og hugsaði stíft. Af- raksturinn varð ný og merk kenning: Darvins kenning della er dæmalaus og öfug. Apinn, hann kom út af þér, ekki telst það göfugt. Skyldleiki manns og apa Þróun er til staðar en að ákaflega litlu marki, enda þyrfti jörðin að vera margfalt eldri en hún er talin ef þróunin ætti að vera slík sem áður hefur verið haldið fram. Engar sannanir liggja fyrir um breytingar úr tegund í tegund þrátt fyrir ýmis skilyrði sem ættu að auðvelda slíkt. Samt er skyldleiki manns og apa eins og fram kemur í vísunni og byggist sú kenning á fornri vitneskju og því sem enn gerist meðal vor þó ekki nái slíkt að þróast á sama hátt og áður. Nokkrum tókst þó að hjara í fornöld báru menn börn sín út ef þau voru að einhverju leyti afbrigðileg. Stundum kom það fyrir að afbrigðileikinn gerði ekki vart við sig fyrr en barnið fór að þroskast lítillega og oft gerðist það að móðirin ól van- skapning í leyni. Þegar þessir vesalingar nutu ekki verndar lengur var þeim útskúfað og þeir hraktir á vergang sem varð mörgum þeirra að aldurtila. Nokkrum tókst þó að hjara, náðu kynþroska og fjölguðu sér. Þann- ig urðu bæði til heilbrigð mannabörn og enn meiri van- skapningar en foreldrarnir voru. Úr vansköpnuðunum urðu til apar en heilbrigðu börn van- skapninganna mynduðu þá kyn- þætti manna sem við þekkjum nú. Hvort sem líf þrífst á jörðinni eður ei Kenningu þessari ber venju- legu kristnu fólki að taka með varúð enda er hún sennilega að öllu leyti röng þó hún sé marg- falt líklegri fyrri þróunarkenn- ingum og geti staðist sögulega séð. Hins vegar er hún sett fram sem umhugsunarefni fyrir glórulitla þróunarsinna og guð- lastandi unglinga sem ekki ættu að fermast fyrr en þeir hafa skipt um skoðun á almættinu sem var, er og verður ávallt til staðar hvort sem líf þrífst á jörðinni eður ei.“

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.