Morgunblaðið - 04.04.1981, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. APRÍL 1981
11
Svo skulum
viö til
gleöinnar gá
Umsjónarmaður Jenna
Jensdóttir rithöfundur
Það er -
dásamlegt að geta unnið
Það er dásamlegt
að geta unnið
Vikar Davíðsson er kominn á
sextugsaldur. Hann hefur verið
lamaður í fótum síðan hann var
smábarn. Auk þess að hafa grind-
ur utan um fætur sína notar
Vikar hækjur til þess að komast
leiðar sinnar og það tekst honum
sannarlega vel. Gegnum tíðina
hefur hann komist það sem hann
hefur ætlað sér — í öllum skiln-
ingi eins og hann sjálfur orðar
það.
Vikar stundaði nám í Verslun-
arskólanum og bókhald hefur
verið hans aðalatvinna um ævina,
þótt hann hafi unnið margt annað
og víða verið. Hann vann lengi hjá
Sjóvá og var hótelstjóri í Bjarkar-
lundi.
Tæp tvö ár vann hann við
Búrfellsvirkjun og nú siðustu árin
hefur hann unnið á skrifstofu hjá
Istak. Vikar er mikill ferðamaður
og hann er fyrst spurður um þann
þátt í lífi hans.
„Já, ég ferðaðist mikið um
landið og þekki það orðið vel,
sérstaklega Vestfirðina. Vestur
fer ég ekki sjaldnar en fjórum-
fimm sinnum á ári — þá einkum í
Barðastrandarsýsluna. Við hjónin
erum bæði þaðan. Við höfum
tvisvar farið hringleiðina um
landið. Kjalveg og Sprengisand
höfum við einnig farið. Eg ek
alltaf sjálfur og hefi mikið yndi af
því.
Safnarðu einhverju á þessum
ferðum þínum?
„Nei. Eg er aiveg laus við
söfnunar-Iöngun. Ég hefi gaman
af öllum gróðri, steinum og tign-
arlegri, íslenskri náttúru. Ég hvíl-
ist og sæki mér styrk er ég ferðast
um landið mitt. Við höfum einnig
ferðast nokkrum sinnum til út-
landa og það er ógleymanlegt."
Hver eru önnur áhugamál þín?
„Ég er mikil félagsvera. Hefi
ákaflega gaman af að vera innan
um fólk. Ég er í Barðstrendinga-
félaginu. Hefi verið þar í 30 ár og
lengi í stjórn þess. Einnig er ég
formaður í Gesti, sameignarfélagi
Barðstrendingafélagsins og sýslu-
og sveitarfélaga á Vestfjörðum.
Ég er í framkvæmdastjórn
Sjálfsbjargar. Annars — eitt
mesta áhugamál mitt er vinnan.
Það er dásamlegt að geta unnið. I
vinnu er fólgin mikil lífshamingja
ef manni tekst að finna það.“
Þú virðist búa yfir mikilli
lífsgleði.
„Eg held að lífsgleðin sé mér
eðlislæg. Ég er alinn upp í stórum
systkinahópi. Næst yngstur sjö
barna. Faðir minn dó þegar ég var
6 ára. Elsta systkini mitt var þá
12 ára. Móðir mín og systkini voru
afskaplega góð við mig. Ég fann
aldrei að ég væri öðruvísi en þau.
Ég var alltaf einn af hópnum og
tók þátt í öllu með þeim.“
Var fötlun þín þér ekki erfið
sem litlum dreng?
„Nei. — Það sem ég komst ekki
sjálfur hjálpuðu hinir krakkarnir
mér. Þau höfðu mig alltaf með.
En unglingsárin voru erfið. Þá
fór maður að skynja að maður var
öðruvísi. Maður rak sig oft á, en
lærði um leið að þekkja takmörk
sín — nota sér þá reynslu og fá
það besta út úr henni.
Jú, það var oft erfitt. Þegar ég
Vikar Daviðsson
átti að fermast var það mér mikið
áhyggjuefni hvernig ég færi að
því að krjúpa eins og hin börnin.
Móðir mín fann fljótt ráð við því.
Þau ræddu svo saman hún og
presturinn okkar, séra Einar
Sturlaugsson. Samþykkt var ráð
móður minnar að setja stól fyrir
aftan mig og á hann settist ég
þegar hin börnin krupu. Tveir
stórir og sterkir fermingarbræður
mínir stóðu sinn til hvorrar hliðar
við mig og studdu mig við altarið.
Þetta gekk allt vel. Séra Einar var
mikill og góður maður. Hann
reyndist mér óskaplega vel og
studdi mig til náms í Verslun-
arskólanum með ráðum og dáð.“
Viltu segja mér frá henni móð-
ur þinni?
„Móðir mín var merkileg kona.
Hún bjó yfir mikilli lífsorku og
kjarkur hennar var óbilandi, enda
kom slíkt sér vel er hún stóð ein
uppi með hópinn sinn. Hún var
mér mikið. Seinna eignaðist ég
góða konu sem skilur vel aðstæð-
ur mínar og er mér frábær félagi.
Dálítið merkilegt er ég hugsa til
þorpsins míns heima — fjórunnar
og bátanna. Ég finn sambland af
sjávar- og fisklykt og man hvað
ég átti yndislega félaga, strákana
í þorpinu, sem höfðu mig alltaf
með sér, báru mig á „langabaki"
ef ekki vildi betur til. Ég var
aldrei einn. Ég fór í róðra með
bróður mínum. Það var gaman.
Já, Patreksfjörður var merkilegur
staður.
Hefurðu gaman af tónlist og
bókmenntum?
„Já, mikið yndi af hvoru
tveggja. Ég er nánast alæta á
bækur — les það sem ég kemst
yfir.“
Sérstakur höfundur sem þú
hefur dálæti á og ein tegund
bókmennta fremur en önnur?
„Halldór Laxness. í bókum
hans hefi ég fundið dýrmætari
lífssannindi og dýpri visku en
annars staðar. Ég nýt þess að lesa
góðar bókmenntir, bæði ljóð og
sögur, en ég held að síðari ár hafi
ég mest gaman af æviminningum
og ættfræði."
Hvaða eðlisþætti telur þú að sé
mikilvægast hverjum manni að
rækta með sér þannig að hann
finni tilgang og hamingju í lífinu?
„Ég held að það sé stærst að
gera sér grein fyrir því hvar
takmörk manns liggja sem ein-
staklings — og rækta með sér
gleðina. Hún býr í hverjum
manni. Þetta tvennt held ég að
hjálpi manni til að gefast ekki
upp og gerir mann sáttari við
umhverfi og aðstæður. Ég hefi
reynt margt — oft hefi ég tapað
— það er að vísu alltaf sárt, en ég
hefi sætt mig við það — fundið
takmörk mín og tekið gleði mína á
ný.“
Inn um gluggann á vistlegu
heimili Vikars og konu hans berst
hægur andvari vorsins. Það leynir
sér ekki að vorið er að koma.
Hvað hugsar þú með vorinu?
„Ferðast mikið í sumar. Ég er
að fá mér nýjan bíl og við förum
væntanlega fyrstu ferðina okkar
vestur núna í apríl. Ég hlakka
mikið til.“
Eg finn ekki betur en kjörorð
þitt sé gleði.
„Já, ég get vel fallist á það. Án
hennar er ekki hægt að lifa.“
Kvöldstund með athyglisverð-
um manni á fallegu heimili þeirra
hjóna er liðin. Vikar stendur
brosandi með hækjur sínar og
segir:
„Á ég ekki að skjóta þér heim.
Ég er bráðfljótur að hoppa hérna
niður stigann — á hækjum mín-
um — og út í bílinn."
J.J.
Ljósm. Mhl.: RAX
Félagskonur ásamt nokkrum þeirra muna sem á boðstólum verða á
basarnum i dag.
Fjallkonurnar með bas-
ar í Fellahelli í dag
t DAG, laugardag. heldur kveníé-
lagið Fjallkonurnar i Breiðholti
III basar i Fellahelli. Basarinn
verður opnaður kl. 14.
Á basarnum verður á boðstólum
margt muna, m.a. fatnaður,
lukkupakkar, happdrætti og einn-
ig verða seldar kökur.
Félagskonur hafa sjálfar gert
þá muni sem þarna verða seldir
eða aflað þeirra. Ágóðinn af bas-
arnum rennur í söfnun Bandalags
kvenna í Reykjavík vegna Árs
fatlaðra. Formaður félagsins er
Hildigunnur Gestsdóttir.
Fyrirlestur um
Islendingaþætti
VÉSTEINN Ólason, dósent í ís-
lensku, flytur opinberan fyrirlest-
ur á vegum heimspekideildar Há-
skóla íslands laugardaginn 4. apr-
íl 1981 kl. 15.00 í stofu 101 í
Lögbergi.
Fyrirlesturinn nefnist: „íslend-
ingaþættir" og er þriðji í röðinni
af fjórum fyrirlestrum, sem kenn-
arar heimspekideildar flytja nú á
vormisseri um rannsóknir og
fræði í deildinni.
Öllum er heimill aðgangur.
GLASGOW
verð kr. 1.892.-
OSLO
verð kr. 2.316.-
STOKKHOLMUR
verð kr. 2.896.-
KAUPMANNAHOFNI
verð kr. 2.539.-
AUK ÞESS
NÆTURFARGJÖLD.
LONDON
verð kr. 2.189.-
5"
mtiMK
FERÐASKRIFSTOFA, Iðnaðarhúsinu Hallveigarstíg 1 Símar 28388 og 28580.
APEX