Morgunblaðið - 01.05.1981, Blaðsíða 2

„Við vorum reknir í einn
dag en höfðum okkar fram“
„ÞETTA ER BESTA VINNAN:“
Guðmundur Valdimarsson, Jón Gislason, óttar Jónsson og Vilhjálmur
Matthíasson hengja upp skreið vestur á ísafirði.
Fjórir táningar og
bílstjóri þeirra
teknir tali
Inni á Ilauganesi fyrir botni
Skutulsfjarðar, voru fjórir frísk-
ir ungir menn að hengja upp ufsa
í skreið. I»rír þeirra sogðust vera
húnir að vinna hjá Norðurtang-
anum samfleytt í tæp tvö ár eða
síðan þeir hættu í gagnfra'ða-
skólanum sá fjórði var í vélskól-
anum í vetur en vinnur þarna
milli skólaanna. Þeir segja að
það sé lang best að vera í
útivinnu. þeir hafa einhvern bón-
us fyrir þetta. en mest hefst
þegar landað er úr togaranum
Guðbjarti. sem er í eigu Norður-
tangans.
Ef við höldum okkur vel að
verki þá getum við haft 300 krónur
á tímann í lönduninni. Ef við fáum
bæði löndun og vinnu á laugardegi
þá höfum við svona 3500 krónur
yfir vikuna, það er ágætt. Það er
verst hvað þessi togari er mikil
fiskifæla segir einn þeirra. Ef
hann fiskaði almennilega væri
kaupið mikið meira. Aðspurðir um
frekara nám sögðu þeir þremenn-
ingarnir einum rómi að sennilega
færu þeir bara í framhaldsnám í
Norðurtanganum og hlóu glatt.
Við höfðum töluverð samskipti
við verkalýðsfélagið í vetur. Við
vildum fá aðgang að borðsalnum í
Guðbjarti á meðan við erum að
Matthias, bilstjóri hjá Norður-
tanganum samfleytt i 15 ár hlust-
ar ekki á reglugerð um 10 tima
hvild.
landa, en ekki að þurfa að sitja í
sloppageymslunni á meðan við
drukkum kaffið. Það varð heilmik-
ið uppistand, við fórum í verkfall,
en verkalýðsfélagið gat ekkert
hjálpað okkur. Við vorum allir
reknir en ráðnir aftur daginn
eftir. En nú höfum við aðgang að
kaffistofu á höfninni.
Það er helvítis vitleysa þetta
með 10 tíma hvíldina, segir Ottar
Jónsson, þetta dregur úr tekju-
möguleikum okkar, áður fengum
við næturvinnukaup ofan á dag-
vinnukaupið ef unnið var 10 tíma.
Þeir eru ánægðir með þetta slæg-
ingarmennirnir, en við kærum
okkur ekkert um þetta.
Matthías Vilhjálmsson er bíl-
stjóri á fiskbílnum. Hann hefur
verið í því starfi samfleytt í 15 ár.
Hann sagðist ekki hlusta á þessa
vitleysu um hvíldartímann og
sagðist vinna eins og hann væri
vanur ef þess þyrfti með.
Við ætlum ekki í kröfugöngu 1.
maí, við hefðum heldur farið í
skrúðgönguna með skátunum á
sumardaginn fyrsta segir Vil-
hjálmur Matthíasson, okkur
finnst bara að verkalýðsfélagið
geri það lítið fyrir mann. Þeir
tóku til dæmis allt of mikið af
okkur í félagsgjöld í fyrra, en það
gengur ekkert að fá það endur-
greitt, segir Óttar.
Þeir kepptust við að hengja upp
skreiðina til að afla gjaldeyris-
tekna fyrir þjóðina og voru ekkert
óánægðir með að aðrir nytu af-
rakstursins af útflutningstekjun-
um, en þeim þótti það hart að
mega ekki ráða því sjálfir hversu
mikið þeir leggðu á sjálfa sig í
verðmætasköpuninni og til að
tryggja sína eigin afkomu.
„Þetta er kommúnista-
dagur fyrst og fremst“
í Holtahverfi sunnanverðu hef-
ur risið á fáun árum hverfi
fjölbýlishúsa, sem öil erg byggð
af sama hyggingaverktakanum.
Eiríki og Einari Val sf. Þar sem
bygging þessara húsa, virðist
hafa gengið óvenju fljótt, þótti
fréttamanni Morgunblaðsins
ástæða til að kynnast lítillega
starfi sem að byggingunum hafa
unnið.
Jón Steinar Ragnarsson verka-
maður var að koma ofan af þaki
nýjustu blokkarinnar og var hann
tekinn tali. „Eg er búinn að vinna
hér í u.þ.b. 14 mánuði, hef her-
bergi í kjallara einnar blokkarinn-
ar, en borða út á herkastala. Það
er hálfgert skítakaup í þessu ef
miðað er við afkomu. Þó borga
þeir hérna töluvert yfir samninga.
Mér finnst vikukaupið alltaf end-
ast skemur og skemur fram eftir
vikunni. Annars er mjög gott að
vinna hérna, þeir eru rausnarlegir
og mjög þægilegir í umgengni.
Ég hef aldrei þurft að hafa
Rætt við Jón Stein-
ar Ragnarsson, far-
andverkamann og
Þóri Sigurðsson,
húsasmíðanema
afskipti af verkalýðsfélaginu
hérna og þeir hafa aldrei haft
samband við mig. Eina sem ég veit
af þeim er að þeir hirða eitthvað
að kaupinu mínu í hverri viku.
Þessi nýju næturvinnulög gera
bara illt verra. Það minnkar
næturvinnan, en það er nú einmitt
hún sem við lifum á. Mér finnst að
langur vinnutími hafi aldrei skað-
að hvorki mig né nokkurn annan
sem hérna vinna. Þó að verka-
menn kjósi að vísu forystu verka-
lýðshreyfingarinnar þá er það nú
svoleiöis i reynd að þeir tala aldrei
við okkur um þau málefni sem
mestu varða".
Nú birtist á þakbrúninni Þórir
Sigurðsson húsasmíðanemi og
blandar sér í samræðurnar. „Fyrir
okkur er ekkert gert, við erum
ekki aðilar að launþegasamtökun-
um, og verðum því að sjá um
okkur sjálfir. Okkur var að vísu
boðin þátttaka í nýstofnuðu
sveinafélagi húsasmiða á Isafirði,
en samkvæmt lögum er okkur það
óheimilt, svo við lærlingarnir hér
létum það vera. Það skiptir okkur
heldur engu máli, því við gerum
sjálfir samninga við okkar yfir-
menn og höfum aldrei þurft að
kvarta undan þeim. Það hefur
ekkert verið haft samband við
okkur um þessa nýju vinnuvernd-
arreglugerð og við förum ekkert
eftir henni. Þegar álíka vandamál
koma upp og mikið þarf að vinna
höldum við allir fund um málið,
þar sem gert er út um hlutina
þannig að allir séu ánægðir.
Okkur finnst sko alls ekki verra að
eiga þá Eirík og Einar Val að sem
viðsemjendur en Alþýðusamband
Jón Steinar: Kaupið endist alltaf
styttra og styttra fram í vikuna.
Vestfjarða, því hér fáum við
yfirleitt allt sem við förum fram á.
„Við viljum", sagði Jón Steinar,
„að hver vinnustaður sé samnings-
aðili, þannig að þetta sé meira í
okkar höndum“. Þeir félagarnir
voru að iokum spurðir að því hvort
þeir færu í kröfugöngu 1. maí.
Jón Steinar: „Nei þetta er orð-
inn áróðursdagur hernámsand-
stæðinga og kommúnista yfirleitt
og ég vil ekki vera með í þeim
mislita hópi.2
Þórir: „Eg held að einn og einn
Þórir: „Einn og einn maður fer
ekki í kröfugöngu."
maður geti ekki farið í kröfu-
göngu. Það hefur ekkert samband
verið haft við okkur hvorki frá
verkalýðsfélagi né öðrum um eitt-
hvert ákveðið mál sem á að koma
fram, en ef okkur fyndist að það
væri verið að berjast fyrir okkur
þá færum við sennilega í göng-
una.“ „Þetta er kommúnistadagur
fyrst og fremst,“ segir Jón Stein-
ar, „og það eru síðustu mennirnir
til að hafa okkar hagsmuni í
huga.“