Morgunblaðið - 01.05.1981, Blaðsíða 17
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. MAÍ1981
49
rölta um bæinn og það er heldur leiðigjarnt til lengdar.
Ég vann áður í byggingaiðnaðinum hjá fyrirtækinu
Aðalgeir og Viðar, en var sagt upp í janúar. Þá þótti
mér hálft í hvoru gott að fá frí, því ég bjóst engan
veginn við því að fá ekki vinnu í rúma 3 mánuði. Þetta
aðgerðarleysi verður einnig til þess að maður er meira
á ferðinni og eyðir því kannski meiri peningum, en ef
maður hefði verið í vinnu. Ég fæ nú 124 krónur í
atvinnuleysisbætur 5 daga vikunnar, sem eru rúmlega
1.200 krónur hálfsmánaðarlega og það rétt dugir til að
halda bíl gangandi.
Ég hef ekki orðið var við það, að bæjaryfirvöld hafi
reynt að gera eitthvað til lausnar vandanum og veit
reyndar ekki hvort þau eða einhver annar aðili geta
gert nokkuð í svona málum.
Þetta er í fyrsta skipti, sem ég verð atvinnulaus og ég
vildi ekki verða fyrir þeirri reynslu aftur. Þó að nú sé
aðeins að birta yfir atvinnuástandinu, veit ég að enn
eru víða erfiðleikar og ég tel mig heppinn, fái ég vinnu
aftur hjá Aðalgeir og Viðari, eins og ég vonast til að
verði um miðjan næsta mánuð.“
— Hii
Valdimar
Davíðsson
Atvinnuleysi og oanægja
með efnahagsaögerðir
64Veröstöövun
bara oröin
tóm44
Auður Guðjónsdóttir er trúnaðarmaður starfs-
fólks hjá frystihúsi Útgerðarfélags Akureyrar og
hefur unnið við snyrtingu á fiski þar í 16 ár. Hún
sagðist kunna vel við þessa vinnu og efast um að hún
fengi eitthvað, sem hún kynni betur við, ef hún
breytti um. Hún sagðist kunna vel við fólkið, sem
hún ynni með og vinnustaðurinn væri mjög góður.
Starf hennar sem trúnaðarmaður sagði hún vera
fólgið í því að sjá um að ekki væru brotnir
samningar á starfsfólkinu og að réttindi og skyldur
væru í heiðri hafðar. Þá væri einnig mikið að gera í
bónusútreikningum og alls konar málum vegna hans.
Mætti hækka dagvinnukaupiö um 50 til 60%
og leggja bónusinn niður
Hvernig gengur að lifa af laununum?
„Dagvinnukaupið er allt of lágt, það væri nær að
hækka það um 50% —60% og fella bónusinn niður.
Það eru bara örfáar konur, þær hörðustu, sem geta
tvölfaldað kaupið sitt með bónusvinnunni, en algengt
er að konurnar hækki kaupið um 40 til 50%. En mér
er illa við bónusinn, hann veldur mikilli streitu hjá
starfsfólkinu, það þarf að hamast við vinnuna allan
daginn ef eitthvað á að fást út úr honum og því er
talsvert um atvinnusjúkdóma af hans völdum,
aðallega vöðvabólgu. Það lifir enginn af því að vinna
bara dagvinnu til þess er kaupið allt of lágt og því
erum við að hamast þetta við bónusinn og
yfirvinnuna."
Auður
Guðjónsdóttir
Okkur er hegnt meö skatt-
píningu fyrir aö vinna
Hvernig koma skattarnir niður á ykkur?
„Ég er ekki ánægð með störf verkalýðshreyfingar-
innar, en ég veit að það er erfitt að fást við þessi mál,
því mörg ljón eru í veginum. Hún hefur lítið getað
gert fyrir okkur í skattamálum og því koma
skattarnir mjög hart niður á okkur. Það liggur við að
verið sé að hegna okkur fyrir að vinna og bjarga
þannig verðmætum fyrir þjóðarbúið. Þessi atvinnu-
vegur er undirstaða útflutnings í landinu.
Þá finnst mér fáránlegt að vera að skerða
vísitöluuppbætur á laun þeirra lægstlaunuðustu eins
og okkur og mér hefur aldrei fundist eins erfitt að
láta enda ná saman eins og nú, allar nauðsynjavörur
til heimilisnota eru mjög dýrar og það er fráleitt að
vera að tala um verðstöðvun, hún er bara orðið tómt.
Mér finnst að verkafólk, sem hreinlega er neytt til
þess að vinna yfirvinnu til að bjarga verðmætum
fyrir þjóðarbúið, ætti að fá eftir- og næturvinnu
skattfrjálsa, í stað þess að laun fyrir hana fari nær
öll í skattakistu ríkisins.
Félagsmálapakkarnir koma mjög misjafnlega
niður á fólki og koma alls ekki öllum til góða. Þess
vegna væri það betra fyrir fólk að fá frekar beina
kauphækkanir, ef þeim væri ekki alltaf skellt beint
út í verðlagið. Hingað til hafa beinar kauphækkanir
komið illa út vegna þess og hafa þannig eyðilagt
árangurinn af samningum, þegar þær koma fram í
verulega hækkuðu vöruverði strax að loknum
samningum. Þess vegna hefur verið farið út í það að
leysa vandamál þeirra lægstlaunuðustu með félags-
málapökkunum og er það vissulega góðra gjalda
vert.“
Launabiliö breikkar stööugt
„Þá finnst mér fráleitt að verkalýðshreyfingin
skuli alltaf vera látin ganga á undan í samningum
með verkföllum og erfiðri baráttu, þegar hærra
launuðu stéttirnar koma svo á eftir og heimta sömu
prósentuhækkun og verkalýðshreyfingin fékk. Það er
fráleitt, eins og ástandið er í dag, að hálaunastéttirn-
ar skuli leyfa sér að fara fram á meira en þær hafa,
þær hafa víst ábyggilega meira en nóg. Mér hefur
heyrzt að verkalýðsforingjar tali alltaf um það fyrir
hverja samninga að nú eigi laun þeirra lægstlaunuð-
ustu að hækka hlutfallslega mest, en þegar til
kastanna kemur er alltaf samið um prósentuhækk-
un, sem gengur í gegnum alla launastiga og laun
flestra landsmanna og þannig breikkar launabilið
sífellt. Mér er næst að halda að þessar yfirlýsingar
verkalýðsforingjanna séu hreinlega fals, aðeins til að
friða okkur verkamennina.
Mánaðarlaun okkar nú eru frá 3.915 krónur upp í
4.112 krónur fyrir dagvinnuna, enginn kemst hærra
en það þó hann hafi unnið í áratugi og mér er það
mjög til efs, að nokkur maður fengist í þessa vinnu,
væri það ekki vegna bónussins, en þetta er þó
auðvitað skárra en að vera atvinnulaus."
- HG.
Samhýli fyrir vangefna í Auöarstræti.
Styrktarfélag vangefínna:
Hús keypt fyrir þriðja sambýlið
AÐALFUNDUR Styrktarfélags
vangefinna var haldinn i Bjark-
arási laugardaginn 28. marz síð-
astliðinn. Formaður félagsins,
Magnús Kristinsson, flutti
skýrslu stjórnar og gat helstu
verkefna þess á liðnu starfsári. í
frétt félagsins segir, að hæst beri
þar framkvæmdir við nýtt sam-
býli fyrir vangefna hér í borg-
inni, sem opnað var um miðjan
september síðastliðinn. Dvelja
þar 11 einstakiingar og starfa 5
þeirra á almennum vinnumark-
aði, en 6 eru i vinnu og þjálfun i
Bjarkarási.
Félagið hefur að öllu leyti greitt
kostnað við þessar framkvæmdir,
en margar góðar gjafir hafa borist
heimilinu.
Þá gat formaður helstu verk-
efna á þessu ári og nefndi í því
sambandi framkvæmdir við nýtt
heimili við Stjörnugróf, Lækjarás,
sem væntanlega verður tekið í
notkun með haustinu, svo og
áform félagsins um að koma upp
vísi að vernduðum vinnustað fyrir
10—12 einstaklinga.
Þá gat formaður kaupa á hús-
eigninni Háteigsvegi 6, en ætlunin
er að koma þar upp þriðja sambýl-
inu á næsta ári.
Félagið rekur nú þrjú dagvistar-
heimili og tvö sambýli hér í
borginni.
Stjórn Styrktarfélags vangef-
inna er þannig skipuð: formaður:
Magnús Kristinsson, forstjóri,
varaformaður: Davíð Kr. Jensson,
húsasmíðameistari, ritari: Ragn-
heiður S. Jónsdóttir, húsmóðir,
gjaldkeri: Árni Jónsson, forstjóri,
meðstj.: Hafliði Hjartarson, verk.
þj.stjóri. I varastjórn: Sigurður
Garðarsson, versl.maður, Elísabet
Kristinsdóttir, skólastj., Hilmar
Sigurðsson, viðskiptafr., Gunn-
laug Emilsdóttir, húsmóðir, Frið-
rik Friðriksson, húsg.smiður. Fé-
lagsmenn eru nú rúmlega 2100.
Framkvæmdastjóri félagsins er
Tómas Sturlaugsson.