Morgunblaðið - 08.07.1981, Blaðsíða 23
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. JÚLÍ1981
23
Guðrún Ólafsdóttir
Minningarorð
Fædd 15. nóvember 1900.
Dáin 27. júni 1981.
í dag verður til moldar borin
Guðrún Ólafsdóttir, Suðurgötu 56,
Hafnarfirði. Útför hennar mun
fara fram frá Hafnarfjarðar-
kirkju. Guðrún var fædd í Gríms-
nesi, þeirri fögru sveit, hvar enn í
dag dafnar björk og víðir, auk
gróinna grunda, mönnum og
skepnum til lífsviðurværis og ynd-
isauka. Fyrsta árið sitt í þessum
heimi bjó Guðrún með foreldrum
sínum og eldri bróður að Þóris-
stöðum i nefndri sveit, en þegar
Guðrún var um eins árs gömul
fluttist fjölskyldan að Búrfells-
koti, hvar þau bjuggu til ársins
1916, er foreldrar hennar brugðu
búi og fluttust til Reykjavíkur.
Foreldrar Guðrúnar, þau Vigdís
Jónsdóttir og Ólafur Þorsteinsson,
áttu barnaláni að fagna, en börn
þeirra urðu alls 11. Af þeim
komust 7 til fullorðinsára, en 4
dóu í bernsku. Af systkinum
Guðrúnar eru nú 4 á lífi. Eins og
áður er sagt, fluttust foreldrar
Guðrúnar til Reykjavíkur, er hún
var 16 ára að aldri. Faðir hennar,
Ólafur, hóf þá störf við almenna
verkamannavinnu. Guðrún hins-
vegar var ekki lengi aðgerðarlaus
á mölinni, heldur hóf ’þegar störf
og var í vist framanaf. Ber þar
sérstaklega að nefna Þorstein Ein-
arsson byggingarmeistara og konu
hans, Ragnhildi, sem alla tíð voru
nánir vinir í blíðu og stríðu, en
þannig æxlaðist, að þau voru
fyrstu grannar foreldra Guðrúnar,
eftir komuna til Reykjavíkur.
Nokkuð fljótlega eftir að fjöl-
skyldan hafði komið sér fyrir og
vanist bæjarbragnum, hóf Guðrún
störf á Farsóttarsjúkrahúsinu í
Reykjavík, hjá þeirri merku konu
Maríu Maack. Má segja að þar
hafi fyrst komið berlega fram
tilhneiging og vilji Guðrúnar til að
hjálpa öðrum, en þannig var hún
ávallt. Guðrún giftist 5. október
1922 Jóni Sumarliðasyni, frá Bol-
ungavík. Jón stundaði sjómennsku
og var lengst af á togaranum
Surprise frá Hafnarfirði. Þau
Guðrún og Jón hófu sinn búskap
við Njálsgötu í Reykjavík, en
fluttu nokkuð fljótlega á Nýlendu-
götu í hús, er nefndist Sandgerði.
Þaðan fluttust þau, er Jón hóf
störf á Surprise, en það skip var
gert út frá Hafnarfirði, og lá þá
beinast við að setjast að þar, og
leigðu þau íbúð við Suðurgötu, en
hófu jafnframt byggingu hússins
Suðurgata 56, hvar þeirra heimili
var haldið æ síðan. Svo sorglega
vildi til, að Jón fór að finna fyrir
ólæknanlegum sjúkdómi, þá í
blóma lífsins, og fór svo að hann
lést 11. nóvember árið 1950, aðeins
54 ára að aldri. Áður hafði hann
verð illa haldinn, en Guðrúnu af
sinni einstöku nýtni og sparsemi
tekist að halda heimili þeirra með
fullri reisn, þrátt fyrir mótbyr.
Hvernig Guðrúnu tókst að ná
endum saman skilja fáir aðrir en
þeir, sem báru gæfu til að kynnast
þessari hæglátu og göfugu konu,
sem á sinn hljóðláta hátt með
hógværð og þakklæti fól sig og
sína í hendur Hans, sem öllu lífi
ræður. Þeim Jóni og Guðrúnu varð
6 barna auðið, og lifa þau öll, utan
einn drengur, sem lést af slysför-
um, þá 7 ára að aldri. Auk þess ólu
þau upp dótturson. Barnabörn
Guðrúnar eru 14 orðin, og barna-
barnabörn 12, öll hin mannvæn-
legustu. Við öll, afkomendur og
vinir, minnumst nú hennar, sem
átti æðruleysi þess, sem reynt
hefur og fundið jafnt mótlæti sem
meðbyr. Víst er um það, að þrátt
fyrir að Guðrún hafi verið fríð
kona sýnum og kvenleg, þá er
ótrúlegur styrkur hins granna
reyrs, sem jafnvel hinn sterkasti
stormur fær ekki brotið. Ávallt
hélt Guðrún reisn og myndarleik
til hins hinsta dags og fylgdist
gjörla með atburðum líðandi
stundar. Börnum hennar, barna-
börnum, barnabarnabörnum, svo
og öðrum ættingjum votta ég
mína dýpstu samúð, og bið Guð-
rúnu Olafsdóttur vel að lifa í
nýjum heimkynnum, hjá þeim,
sem á undan okkur eru gengin, en
við munum öll hittast síðar og fá
að njóta samvista á ný.
Steinunn. Laufey,
Kristján og Páll.
Guðrún Ólafsdóttir fæddist að
Þórisstöðum í Grímsnesi alda-
mótaárið. Foreldrar hennar voru
hjónin Vigdís Jónsdóttir, fædd að
Steinum undir Eyjafjöllum, og
Ólafur Þorsteinsson, frá Heiðar-
bæ í Þingvallasveit. Þau Vigdís og
Ólafur eignuðust tíu börn. Var
Guðrún elzt þeirra. Létust fjögur
þeirra í æsku, en hin náðu fullorð-
insaldri. Af þessum systkinum lifa
nú þrjú Guðrúnu. Auk þeirra átti
Guðrún einn eldri hálfbróður,
Guðjón. Voru þau sammæðra.
Guðrún giftist 5. okt. 1922 Jóni
Sumarliðasyni, sjómanni, ættuð-
um frá Bolungavík. Áttu þau
heima í Reykjavík fyrstu hjúskap-
arár sín. Síðan fluttust þau til
Hafnarfjarðar, efi þar áttu þau
heima upp frá því. Eftir fimm ára
búsetu í Hafnarfirði reistu þau sér
íbúðarhús að Suðurgötu 56 þar i
bæ. Varð það heimili þeirra, unz
Jón lézt árið 1950, þá þrotinn að
kröftum eftir löng veikindi. Eftir
lát manns síns átti Guðrún heima
þar, fyrst í sambýli við börn sín,
en síðustu tólf árin var hún ein í
húsi sínu. Þau Guðrún og Jón
eignuðust sex börn. Eru fimm
þeirra á lífi, en dreng misstu þau
af slysförum, árið 1940. Einnig ólu
þau upp dótturson sinn sem sitt
eigið barn.
Þetta er hinn ytri rammi um líf
Guðrúnar. Hann segir raunar ekki
mikið um þann mann, sem Guðrún
hafði að geyma. Strax við komu
sína til Reykjavíkur fór Guðrún að
starfa við hjúkrun. Var hún lengst
af á Farsóttarhúsinu undir hand-
leiðslu frk. Maríu Maack. Taldi
Guðrún sér ávinning af að hafa
kynnzt svo ung frk. Maríu og
störfum hennar. Sú reynsla, sem
Guðrún aflaði sér í þeirri vist og
víðar, kom henni að góðum notum
síðar, er hún þurfti að annast
eiginmann sinn í langri sjúkralegu
hans. Var hún þá sjálf orðin veik.
Skömmu fyrir andlát manns síns
gekk Guðrún undir mikla skurðað-
gerð á mjöðm. Komst hún rétt á
fætur til þess að vera við útför
eiginmanns síns. Skömmu síðar
veiktist Guðrún af sama sjúkdómi
í hinni mjöðminni. Þá varð ann-
arri skurðaðgerð ekki við komið.
Upp frá þessu var Guðrún fötluð,
og gekk við staf, er hún fór ferða
Þessi áföll urðu ekki til þess að
draga úr kjarki Guðrúnar og
dugnaði. Hún var brekkuvön frá
fyrri tíð. Tók hún að sér ýmsa
vinnu, sem hún gat stundað
heima. Lagði hún sig fram um að
leysa þá vinnu af hendi sem bezt,
eins og annað, sem hún tók sér
fyrir hendur um sína daga. Guð-
rún eignaðist marga vini, þótt hún
kæmist ekki oft af bæ. Heimsóttu
þeir hana, styttu henni stundir og
þáðu góðgerðir hennar. Guðrún
var heiðvirð og grandvör kona í
lífi sínu öllu. Nú er lífi þessarar
konu lokið hér á meðal okkar. Hún
hvarf af þessum heimi, er sólar-
gangur var hvað lengstur. Að
leiðarlokum þökkum við henni
fyrir samfylgdina og geymum í
þakklátum huga minningu um
konu, sem fremur kaus að verða
öðrum að liði en þiggja liðsinni
annarra.
Hvíli hún í friði.
G.T.S.
Amma var eitt af því besta, sem
við áttum, og þess vegna er það
svo sárt að skilja og viðurkenna,
að hún sé horfin að eilífu.
Alltaf var hægt að koma til
ömmu og ræða við hana í gamni
og alvöru. Hún skildi allt.
Það var líklega þessvegna, sem
hún var svo vinamörg, alltaf voru
einhverjir í kaffi á Suðurgötu,
bæði ungir og gamlir.
Eitt af því furðulega, sem við
minnumst, þegar við lítum aftur,
er, að við munum ekki eftir, að
hún hafi nokkurn tíma beint til
okkar einu styggðaryrði. Já, það
voru margar gleðistundir sem við
áttum með ömmu okkar.
Hún var stór mynd í lífi okkar,
sem við raunum aldrei gleyma.
„Dýpsta sæla ok sorKÍn þunKa
svíía hljoðlaust yfir stord.
I>eirra mál ei talar tun«a.
tárin eru beKKja orA.“
(Höf. ólöf frá HlöÖum.)
Guð geymi elsku ömmu okkar.
Elva Björk og Guðrún Dís
Afmælis- og
minningargreinar
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og
minningargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi
á mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga.
Greinar mega ekki vera í sendibréfsformi. Þess skal
einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort ljóð um
hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíðum
Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúð og vinarhug viö andlát og
útför eiginkonu minnar,
ANDREU GRÉTU LAURU «. Hansen
Ljósheimum 20.
Guöjón V. Þorsteinsson.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vináttu viö andlát og w
útför mannsins míns,
VALS SÓLMUNDSSONAR,
Melabraut 65.
Sesselja Ásmundsdóttir,
börn og tengdabörn.
t
Hjartans þakkir til hinna mörgu fjær og nær, sem auösýndu samúö
og vinarhug, viö andlát og útför
BJARNA JÓNSSONAR,
Skólavöróustíg 40.
Sérstakar þakkir til fyrrverandi samstarfsmanna og vinnuveitanda
hjá Skeljungi hf.
Fyrir hönd aöstandenda. Ragnheiður Hóseasdóttir.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
GUÐNA ÖRVARS STEINDÓRSSONAR.
Björg Guölaugsdóttir,
Eybjörg Ásta Guönadóttir, Magnús H. Guönason,
Eyrún Guðnadóttir, Einar Steindór Guðnason,
Guöni Örvar Þór Guönason, Ingi Guönason.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug viö fráfall og
jaröarför móöur okkar. tengdamóöur og ömmu,
GUDNYJAR GUÐRUNAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Sólvallagötu 54.
Daggrós Stefánsdóttir, Halldór Helgason,
Sigríöur Stefánsdóttir, Gísli Vilmundarson
og barnabörn.
+
Þökkum samúö viö andiát og útför móöur okkar, tengdamóöur og
ömmu,
SIGURBJARGAR GUÐMUNDSDÓTTUR,
Svignaskaröi.
Valdís Kristjónsdóttir, Skúli Kristjónsson,
Rósa Guömundsdóttir, Guöbjörg Skúladóttir,
Guðmundur Skúlason, Sigríður Helga Skúladóttir.
+
Þökkum auösýnda samúö vegna andláts og útfarar móöur okkar,
tengdamóöur, ömmu og langömmu,
GUÐRÚNAR VERNHARDSDÓTTUR
frá Stóru-Drageyri,
Grettisgötu 27.
Sérstakar þakkir færum viö starfsfólki Hafnarbúöa og deildar A-4
Borgarspítala.
Þuríöur Guömundsdóttir,
Halldóra Guömundsdóttir,
Guöbjörg Guömundsdóttir,
Vernharöur Guðmundsson,
Guóbrandur Guðmundsson,
Kristófer Guömundsson,
barnabörn og
Stefán Gíslason,
Jón G.K. Jónsson,
Kamilla Lydía Thejll,
Elin S. Aöalsteinsdóttir,
Hlif Traustadóttir,
barnabarnabörn.
Þökkum innilega auösýnda samúö og hlýhug viö andlát og útför
móöur okkar, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
KRISTÍNAR SIGURDARDOTTUR,
Fagurhóli, Vestmannaeyjum.
Valgeröur Siguröardóttir,
Fjóla Sigurðardóttir,
Ásta Siguröardóttir,
Erna Siguröardóttir,
María Siguróardóttir,
Rafn Sigurösson,
Óskar Sigurðsson,
Rúnar Siggeirsson,
Bernharö Ingimundarson,
Garðar Ásbjörnsson,
Kristinn Jónsson,
Magnúa Benjamfnsson,
Fanney Sigurjónsdóttir,
Júlíana Helgadóttir,
Emil Sigurösson,
barnabörn og barnabarnabörn.