Morgunblaðið - 08.07.1981, Blaðsíða 28

28
MORGUNBL,AÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 8. JÚLÍ1981
n pBTTA ER TILVONJANDI T^NGDAFAOlR
þlNN^ ELSKAN.”
Með
morgunkaffínu
ViA hlásum á krrtin klukkan
sjö! Eftir þaö viljum við ekki
heyra nokkurt hljcið eða stunur,
— skilurðu?
HÖGNI HREKKVlSI
Þatka Þ'éR
Upp með kofana —
niður með grasið
RannveÍK TryKKvadóttir skrif-
ar ok sendir meðfylgjandi mynd:
Ég hélt að ég yrði ekki eldri, svo
undrandi, hneyksluð og reið varð
ég þegar ég sá spjöllin sem unnin
hafa verið á grasflötinni neðan
húsanna á Bernhöftstorfunni.
Heyrt hef ég því fleygt að þurft
hafi að endurnýja hverja einustu
spýtu í Bernhöftsbakaríinu gamla
á Torfunni margfrægu, svo fúið
hafi húsið verið. Þetta heitir „að
bjarga menningarverðmætum" og
er aðstandendum verksins mikið
niðri fyrir í þjóðlegheitunum. Á
sama tíma og ausið er almannafé í
þetta verk og þá iíklega jafnframt
í það að endurbyggja ljóta, svarta,
hálfbrunna gamla pakkhúsið við
hlið bakarísins, hafa skurðgröfur
verið í rólegheitum að moka upp
og bílar að aka burt margfalt
meira menningarverðmæti sem er
grasflötin og stór hluti brekkunn-
ar neðan þessara húsa.
Nú vill svo til að einmitt þessi
grasflöt, sem nú er horfin án
nokkurs samráðs við landslýð, var -
ein elskulegasta grasflötin í borg-
inni, leyfi ég mér að fullyrða, því
hvergi naut fólk þess betur að
setjast á grasið og sóla sig (og
skoða umferðina um leið) á góð-
viðrisdögum en einmitt þar. Vin-
sælastur var sá hluti flatarinnar
meðfram Lækjargötunni sem nær
var Bankastræti en Amtmanns-
stíg því þar var bezt útsýnið yfir
iðnandi mannlífið þarna.
Það hervirki sem nú hefur verið
unnið á þessum stað er með
slíkum endemum að engu líkara er
en að Bakkabræður og klæðsker-
arnir úr „Nýju fötum keisarans"
hafi slegið sér saman um fram-
kvæmdirnar. Hugmyndina að því
að þessari dásamlegu grasflöt
skyldi fórnað en í staðinn kæmi
„steypt taflborð, girt höggnu
grjóti og gangstétt" hafa „klæð-
skerarnir" fengið og henni hrinda
þeir í framkvæmd með aðstoð
Bakkabræðra. Heitir þetta „fé-
lagsleg samneyzla" á máli vinstri
manna. Þarna er ausið af al-
mannafé til mikillar óþurftar
fyrir allan landslýð, því auðvitað
eru staðir eins og gamli miðbær-
inn í Reykjavík sameign allrar
þjóðarinnar.
Vinstri menn eru miklir „aust-
ursmenn", það er eðli þeirra. Þeir
ausa hinsvegar ekki til að létta
byrðir þjóðarskútunnar, heldur
ætjð til að íþyngja henni. Þeir
vilja sýnast miklir menn og kom-
ast á blað sem slíkir en þeir nota
alltaf almannafé til að reisa sér
minnisvarða með en kosta aldrei
neinu til frá sjálfum sér.
Eyðslueðli þessa fóks (að því er
almannafé varðar) kemur mjög
vel fram í því t.d. að nú eru hafnar
framkvæmdir á því óþarfa verki
að byggja brú yfir Tjörnina norð-
anverða („svo hægt verði að kom-
ast allsstaðar niður að henni", las
ég einhvers staðar og fyrir mörg-
um mánuðum). Kannski mann-
virkið verði vígt með því að láta
berrassaða Japanann með vafða
tippið ganga á höndunum yfir
brúna á næstu Listahátíð, hver
veit?
Að lokum vil ég skora á fólk að
krefjast þess að umræddri gras-
flöt verði skilað hið bráðasta.
Með mikilli virðingu fyrir óvit-
lausum,
Rannveig Tryggvadóttir