Morgunblaðið - 06.03.1982, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 6. MARZ 1982
t Sonur minn, JÓN VALDIMAR LÖVDAL, lést af slysförum mánudaginn 1. mars. Fyrir hönd ættingja, Sigrún Jónsdóttír.

t Eiginmaöur minn, faöir og fósturfaöir, SVEINN STEFÁNSSON, Unufelli 48, Reykjavík, lézt 3. marz sl. Guörún Karlsdóttir, börn, fósturbörn og barnabörn.

t Eiginmaöur minn, BALDUR KRISTINSSON, vélvirki, Glæsibæ 3, andaöist í Borgarspítalanum fimmtudaginn 4. mars. Viktoría Hólm Gunnarsdóttir.

t Útför fööur okkar og tengdaföður, GUDMUNDAR GUDMUNDSSONAR, Núpstúni, Hrunamannahreppi, fer fram frá Hrepphólakirkju, mánudaginn 8. mars kl. 14. Jóhann Már Guömundsson, Brynjólfur Guömundsson, Ingilaug Guómundsdóttir,

t Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför móöur okkar, tengdamóður, ömmu og lanqömmu, GUÐRÚNAR OKTAVÍU SÆMUNDSDOTTUR, áöur til heimilis aö Öldugötu 52. Gunnlaug Antonsdóttir, Eiríkur Jónsson, Anna Antonsdóttir, barnabörn og barnabarnabörn.

t Þakka auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og jaröarför konu minnar, KRISTÍNAR TEITSDÓTTUR, Ijósmóöur, Hnúki, Dalasýslu. Jóhannes Sigurösson.

t Alúöar þakkir færum viö öllum þeim sem heiöruöu minningu PÁLS SIGURGEIRSSONAR, Hvassaleiti 153, Reykjavík, og vottuöu samúö viö andlát hans og útför. Steínunn Theodórsdóttir, Gylfi Pálsson, Ellen og Sverrir Pálsson, Helga I. Helgadóttir, og aörir vandamenn.

t Alúðar þakkir fyrir auðsýnda samúö og hlýhug við andlát og útför eiginmanns míns, fööur, tengdafööur og afa, KRISTINS ÓLAFSSONAR fró Kiöafelli, Háaleitisbraut 26. Lilja Össurardóttir Thoroddsen, Hrafnhildur Thoroddsen, Helgi Guömundsson, Óssur Kristínsson, Björg Rafnar, Ingibjörg Kristínsdóttir, Snorri Gunnarsson og barnabörn.
t
Öllum þeim fjölmörgu sem heiöruöu minningu
GUOMUNDAR HALLDÓRS GUOMUNDSSONAR,
sjómanns,
Ásvallagötu 65,
færum við alúöarþakkir.
Viö sendum hjúkrunarfólki á hjúkrunardeild Hrafnistu hlýjar kveöj-
ur og þökkum góða umönnun og hjúkrun.
Sérstakar þakkir færum viö Sjómannafélagi Reykjavíkur og Bæj-
arútgerö Reykjavíkur fyrir þá hlýju og heiöur er þau sýndu minn-
ingu hins látna.
Óskar Guömundsson,
Friörik Guðmundsson, Sigríóur Sigurjónsdóttir,
Guömundur J. Guömundsson. Elín Torfadóttir,
Jóhann Guömundsson, Kristín Þorsteinsdóttir
og barnabörn.
Helga Kristjánsdótt-
— Minningarorð
ir
Fædd 17. júní 1929
Dáin 24. febrúar 1982
Var hún sjálf
*t HÍnu edli
flj<»Lskyggn ok
fröm (il góöverka,
hreinlynd ok
hugprúð,
guó ok allt
gott eLskandi.
(Bjarni Thorarennen)
I dag er við kveðjum Helgu er
okkur sorg og tregi í huga. Hún
var svo trygg og hafði svo ein-
staklega jákvætt lífsviðhorf og
jákvætt hugarfar til alls.
Hún ætlaðist ekki til neins, sér
til handa, en fannst alltaf sjálf-
sagt að gera öðrum greiða. Greiða-
semi hennar varð ég aðnjótandi í
mörgu, og er mér ofarlega í huga
móttökurnar er ávallt biðu okkar í
Svíþjóð. „Get ég ekki gert eitthvað
fyrir þig,“ sagði hún ævinlega þeg-
ar við hittumst úti í Svíþjóð, með-
an við bjuggum þar.
Að koma inn á heimilið var eins
og að koma heim. Alúðin og þessi
hlýji heimilisandi var svo náinn
hluti af persónuleika hennar. Eft-
ir að við fluttum heim, hefur
lengst milli funda okkar, en samt
fannst mér alltaf eins og ekki
væru nema fáir dagar frá siðasta
fundi. Hún hafði alltaf mikið fyrir
stafni og hafði frá mörgu
skemmtilegu að segja. Þó Helga
byggi í Svíþjóð síðustu æviárin
held ég að hugur hennar hafi oft
dvalið á Islandi, þar sem eldri
dóttir hennar býr ásamt fjöl-
skyldu sinni, enda var samband
þeirra mæðgna mjög einstakt.
Eftir að Helga veiktist kom styrk-
ur hennar vel í ljós. Aldrei æðrað-
ist hún, en leit alltaf björtum aug-
um fram á við. Uppgjöf var ekki
til, hvorki i orðum né athöfnum.
En ekki tjáir að deila við dómar-
ann.
Samfylgdinni er lokið, hún var
styttri en við vonuðumst til.
Helgu, þakka ég fyrir alla vináttu
hennar og tryggð, og þá hlýju sem
hún veitti mér og fjölskyldu minni
svo ríkulega af.
Kærar kveðjur flyt ég frá móður
minni. Innilegustu samúðarkveðj-
ur sendir fjölskylda min öllum
ástvinum Helgu, og biðjum guð að
styrkja þá í sorginni.
„Kar þú í fridi,
Kridur guós þig blessi,
hafdu þökk fyrir allt og allt.“
(V.B.)
Sigríður M. Hermannsdóttir
Við fráfall nákominna ættingja
eða ástvina koma óhjákvæmilega
upp í huganum spurningar varð-
andi markmið lífsins og undir-
stöður tilveru okkar hér á jörð.
Slíkar spurningar um lífsgátuna
eru svo umfangsmiklar og svörin
ekki síður, að orð mega sín lítils.
Segja má að hluti svarsins sé fólg-
inn í því að manneskjan skapi,
upplifi og njóti sannrar lífsham-
ingju, hvað svo sem á dynur eða
hver sem örlögin verða er búa i
óráðinni framtíð lífsins.
Lífshamingja, gleði og kærleik-
'ur eru þau orð sem upp í hugann
koma þegar ég set á blað nokkur
orð í þakklætisskyni fyrir sam-
verustundir og samfylgd með
tengdamóður minni, Helgu Krist-
jánsdóttur, ásamt öllum þeim
stundum sem börnin áttu með
henni og voru svo bjartar og þýð-
ingarmiklar.
Helga Kristjánsdóttir var fædd
í Vopnafirði 17. júní 1929, og var
þvi 52 ára þegar hún lést að
morgni 24. febrúar í Malmö Al-
mánna Sjukhus í Svíþjóð. Hún var
dóttir hjónanna Kristjáns Frið-
finnssonar og Jakobínu Gunn-
laugsdóttur og ólst upp í hópi 10
systkina að Merki í Vopnafirði.
Helga eignaðist 3 börn, Esther,
Guðmund Kristin og Díönu með
Óskari Guðmundssyni frá Blesa-
stöðum á Skeiðum og bjó í hjóna-
bandi með honum þar til fyrir 4
árum.
Fram til ársins 1969 bjó Helga á
Selfossi en fluttist það ár ásamt
fjölskyldu sinni til Malmö í Sví-
þjóð, þar sem hún var búsett síð-
an.
í hversdagsleika lifsins virðist
oft sem lífshlaup okkar manna séu
hvert öðru lík og allir lifi sama lífi
í sama umhverfi.
Umgjörðin, nútiminn, steypir
öllu í sama mótið og gerir hvað
öðru líkt. Sannleikurinn er hins
vegar sá, að líf hverrar manneskju
er sérstakt og hefur sín einkenni
sem skapast af innræti manneskj-
unnar og upplagi.
Hinnar sönnu lífshamingju leit-
aði Helga og fann í samskiptum
sínum við börn sín og barnabörn
og í fjölskyldu í heild. Allt frá því
kynni okkar Helgu hófust og fram
til hinstu stundar, var hugsun
hennar hjá börnum sínum og
barnabörnum. Samverustundirn-
ar með þeim voru henni það mik-
ilvægasta í lifinu og hún lagði
ótrúlega mikið á sig til að geta
verið með þeim og umfram allt
glatt þau, þó svo það legði henni
þungar byrðar á herðar.
Kynslóðabil var fjarlægt orð
þegar Helga og börnin áttu í hlut,
enda hændust börn og unglingar
að henni og sóttust eftir samskipt-
um við hana. Þær stundir voru
stór þáttur í lifshamingju hennar
og sá þáttur sem hún lagði sér-
staka rækt við. Hún hafði næma
tilfinningu fyrir því sem þeim
kom best. Öll smáatriði sem vakið
gátu gleði barnsins eða leitt ungl-
inginn til betri vegar, voru henni
eðlileg og framkvæmd þeirra varð
henni til innilegrar gleði og stórt
aðalatriði. Þannig varð gleðin yfir
að geta glatt aðra ríkjandi þáttur
í lífi hennar.
Helga átti hin síðari ár við erf-
iðan sjúkdóm að stríða sem hún
háði harða baráttu við, baráttu
sem margur telur vonlausa, en
varð það aldrei í hennar augum. Á
þann hátt fór hún með sigur af
hólmi. Umgengni okkar sem heil-
brigð erum við sjúklinga, vill oft
verða þvinguð og hugur okkar
bundinn við sjúkdóminn sem við-
komandi þjáist af. Helga hafði
sérstakt lag á að eyða öllum slík-
um hugsunum samferðafólks síns.
Kom þar einkum til jákvætt hug-
arfar hennar til lífsins og það að
vera ávallt tilbúin til þátttöku í
gleði annarra. Þó veikindin gengju
nærri henni, var hún ávallt hrók-
ur alls fagnaðar og hafði unun af
að dveljast í góðra vina hópi.
Þegar leiðir skiljast og vegferð
lýkur hér á jörð, þá er aðeins eftir
að þakka kynnin, umhyggjuna og
kærleikann sem Helga færði
okkur og gefið hefur okkur mögu-
leika á betri yfirsýn yfir eigið
lífshlaup. Trúin á lífið, lífsham-
ingjuna og óendanlegt framhald
lífsins undir almáttugri verndar-
hendi, gefur okkur sem eftir lifum
hér á jörð, kraft og styrk til að
horfa fram á veginn með gengna
slóð í huga að draga af lærdóm.
Sigurður Jónsson
Helga systir dáin. En hvað það
getur verið fjarrænt að trúa því,
svo kát og hress í anda sem hún
var hvenær sem við hittum hana
eða fengum bréf frá henni, allan
þann tíma sem sjúkdómurinn
þjáði hana. Hún kvartaði aldrei.
Hún elskaði lífið í allri sinni dýrð
og unni öllu fögru í náttúrunni,
elskaði söng og naut þess að
dansa, enda fögur kona og þroskuð
til að takast á við vandann sem
lífið getur boðið upp á, í sorg og
gleði. Hún elskaði börnin sin og
var þeim fyrirmynd í þroska
þeirra. Unni tengdasyni sínum og
barnabörnunum, enda dáðu þau
hana og amma svo góð.
Litla Sigga Rós fór til ömmu
með mömmu sinni og voru þær
með Guðmundi og Díönu hjá
ömmu þar til yfir lauk. Þá sagði
litla ljósið hennar ömmu: „Nú er
amma orðin frísk," þvílíkt sak-
leysi og umhyggja var hjá litlu
telpunni, en heima biðu Óskar og
Helgi hjá annarri ömmu og afa
sem fylgdust með úr fjarska,
gengu um hljóðir og vonuðu að
ömmu þeirra batnaði fljótt. Nú
svo hann pabbi þeirra sem var
stoð okkar allra, studdi og hvatti,
enda gull af manni.
Elsku Esther, Siggi, Guðmund-
ur, Díana, Helgi, Óskar og Sigga
Rós, okkar óskir ykkur til handa
að Guð gefi ykkur styrk til að lifa
sátt við það sem er óumflýjanlegt
og trúa að nú líði Helgu vel.
Við þráum öll að vera eins styrk
og sterk og Helga systir var. Guð
gefi að henni líði vel. Aðdáun
okkar á Helga.
Systkinin frá Merki
Æskulýðsdagur-
inn í Seljasókn
Á æskulýðsdegi Þjóðkirkjunnar,
sem er fyrsta sunnudag í mars, verð-
ur sérstök dagskrá í Seljasókn. Að
morgni verða harnaguðsþjónusturn-
ar eins og venjulega kl. 10.30, bæði í
Ölduselsskólanum og á Seljabraut
54.
Kl. 14 verður sunnudagsguðs-
þjónustan á sínum venjulega stað
í Ölduselsskólanum, en um kvöldið
verður samkoma þar, sem hefst kl.
20.30. Er sú samkoma kölluð fjöl-
skyldusamvera vegna þess að
áherslan verður lögð á að fjöl-
skyldurnar geti komið þar og tekið
sameiginlega þátt i helgihaldi. Á
þeirri samkomu mun Æskulýðs-
kór KFUM og K syngja, en sá kór
hefur getið sér mjög gott orð und-
ir stjórn Sigrúnar Huldar Jónas-
dóttur.
Þá mun sönghópurinn Rhema
syngja, en það er hópur fólks, að
stórum hluta til úr söfnuðinum,
sem syngur létt lög við gítarund-
irleik.
Iæsið verður upp og fluttur
helgileikur auk þess, sem mikill
almennur söngur verður við allra
hæfi.
Loks mun sr. Jón Bjarman
flytja hugleiðingu.
t
Þökkum innilega auösynda samúö og vináttu viö andlát og jaröar-
tör eiginmanns míns, fööur, fósturtööur, tengdaföður, afa og lang-
afa,
JÓHANNS SIGGEIRSSONAR,
Hagamel 25.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks á deild 1.A Landa-
kotspítala.
Ásdía Eiríksdóttir,
Hörður Jóhannsson, Sigríóur G.B. Einarsdóttir,
Helga Ágústsdóttir, Björn T. Gunnlaugsson,
barnabörn og barnabarnabörn.