Morgunblaðið - 15.06.1982, Page 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. JÚNÍ1982
pinrfwMalillr
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritsfjórar
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Skeifunni 19, sími 83033. Áskrift-
argjald 120 kr. á mánuöi innanlands. í lausasölu 8 kr. eintakið.
Fundir í Bonn
og New York
Það hefur ekki farið fram hjá neinum, sem sækir fróð-
leik í fréttir íslensku ríkisfjölmiðlanna, að síðustu
daga hefur verið efnt til svokallaðra friðarfunda bæði í
Bonn og New York. Þessu hefur meira að segja verið haldið
að þeim, sem setið hafa við útvarpstækin í því skyni að
hlusta á tónlist, og þegar sjónvarpið sagði stuttlega frá
leiðtogafundi Atlantshafsbandalagsríkjanna í Bonn í
fréttatíma sínum á föstudagskvöldið sýndi það ekki mynd
frá NATO-fundinum heldur af þeim, sem komu saman til
að andmæla þeim fundi.
Vegna þess hve mikið hefur verið gert úr þessum fundum
hér á landi en lítið sagt frá efni þeirra og skoðanaágrein-
ingi milli hreyfinganna í Vestur-Þýskalandi og Bandaríkj-
unum, er ástæða til að minna á nokkrar staðreyndir að
þessu leyti. Er hér stuðst við úttekt, sem gerð var af John
Vincour, fréttaritara bandaríska blaðsins New York Times
í Bonn.
Greinilegur ágreiningur er orðinn milli hreyfingar, sem
á rætur í mótmælendakirkjunni í Vestur-Þýskalandi, og
þeirra, er stjórnuðu fundinum í Bonn á fimmtudaginn.
Varaði þessi kirkjuhreyfing ásamt friðarráði kirkjudeilda í
Hollandi við fundinum í Bonn á þeirri forsendu, að mark-
mið hans væru óljós og auðvelt væri að túlka þau fyrst og
fremst sem andóf gegn Bandaríkjunum og NATO. Hol-
lenskir baráttumenn gegn kjarnorkuvopnum hafa vaxandi
áhyggjur af þróun mála í „friðarhreyfingunni" í Vestur-
Þýskalandi, þar sem ýmislegt bendir til, að hún sé að taka
á sig mynd vinstrisinnaðrar þjóðernishreyfingar, er telji
„frið“ nátengdan sameiningu Vestur- og Austur-Þýska-
lands í hlutlaust ríki, með slíku ríki skapist forsendur
nýrrar skipunar í Evrópu. Hefur þetta verið baráttumál
Kremlverja um áratuga skeið. Hinir „grænu", það er
stjórnmálahreyfingin í Vestur-Þýskalandi, sem sækir
skoðanir sínar einkum í sjónarmið umhverfisverndar-
manna og berst ekki síst af þeim sökum gegn kjarnorku-
vopnum, hafa mótmælt yfirgangi kommúnista í vestur-
þýsku „friðarhreyfingunni" og ætluðu í fyrstu ekki að taka
þátt í fundinum í Bonn.
Astæða er til að vara menn við því, að setja fyrirvara-
laust alla andstæðinga kjarnorkuvopna í Vestur-Evrópu í
sömu skúffu. Eins og að framan greinir, er mikill munur á
afstöðu þeirra hópa, sem að þessu máli starfa, eftir því
hvort þeir eru andvígir Atlantshafsbandalaginu eða ekki.
Og hvað sem baráttu þessara hópa líður, hefur síður en svo
dregið úr stuðningi almennings í þeim löndum, þar sem
þeir starfa, við Atlantshafsbandalagið, á þetta jafnt við
um Vestur-Þýskaland, Holland og önnur ríki. Og það er
með öllu rangt að láta sem svo, að hreyfingin á móti
kjarnorkuvopnum í Bandaríkjunum sé andvíg varnarsam-
starfi vestrænna þjóða. Hún er hins vegar andvíg kröfum
þeirra í Vestur-Þýskalandi, sem krefjast einhliða kjarn-
orkuafvopnunar Vesturlanda, svo að ekki sé minnst á
hlutleysi Vestur-Þýskalands.
Hugmyndir þær, sem kenndar eru við bandarísku þing-
mennina Edward Kennedy og Mike Hatfield, miða að því,
að framleiðsla allra kjarnorkuvopna verði stöðvuð bæði
hjá Sovétmönnum og Bandaríkjamönnum og banninu verði
fylgt fram með eftirliti. Bandarísku þingmennirnir vilja
ekki, að bannið nái aðeins til Evrópu, og í hugmyndum
þeirra felst raunar, að ákvörðun NATO frá 1979 um meðal-
drægar kjarnorkueldflaugar í Evrópu verði framkvæmd, ef
ekki næst samkomulag í INF-viðræðunum í Genf — geng-
ur þetta þvert á helstu kröfu „friðarhreyfingarinnar" í
Vestur-Þýskalandi og annars staðar í Vestur-Evrópu.
Það'er svo sannarlega ástæða til að vara við einhliða
fréttaflutningi, þar sem látið er að því liggja, að rætt hafi
verið um sömu mál á útifundunum í Bonn og New York —
það eru evrópskir „friðarhreyfingarmenn", sem vilja hafa
þann blæ til draga úr því yfirbragði, er sviptir þá trausti,
að þeir séu á móti Bandaríkjamönnum og NATO.
Það var hart barist í úrslitunum.
Rally Cross:
Stórskemmtileg keppni
og djarfur akstur
þrem undangengnum umferðum.
Þórður Valdimarsson á VW, Jón S.
Halldórsson, BMW, sem sigrað
hafði alla sína riðla, Birgir Braga-
son í Datsun 2000 og síðast en
ekki síst „áhorfandinn" Ólafur
Árnason á VW. Þrír fyrsttöldu bíl-
arnir áttu allir góða möguleika á
sigri og var Ijóst að ekkert yrði
gefið eftir. Það varð lika raunin,
strax í startinu héldu þessir þrír
bílar samhliða af stað. Birgir
Bragason hægði á Datsun sínum
fyrir krappa beygju, en VW Þórðar
skall utan í BMW Jóns. Kastaðist
við það bíll Jóns útaf háum kanti
og endastakkst, hentist síðan upp i
loft aftur á hliðinni. Datt bíllinn
síðan sjálfur á hjólin og var ýtt
aftur inn á braut af áhorfendum.
Þórður Valdimarsson náði við
þetta afgerandi forystu, sem hann
hélt allt til loka. Brigir Bragason
ók Datsun sinum upp í annað sæti,
en hann hafði ekki nægan kraft til
að veita Þórði verulega keppni.
Ólafur Árnason hafði ekið VW
bilnum áhyggjulaust, en Jón Hall-
dórsson náði honum, þrátt fyrir
veltuna. Ók Jón svo hratt að áhorf-
endur voru með öndina í hálsinum
og biðu eftir að eitthvað gerðist.
Fór svo að vélin í BMWinum gafst
upp í hamaganginum. Náði Ólafur
Árnason á VWinum því þriðja sæti
auðveldlega.
Eftir þetta Rally cross er Ijóst að
baráttan um íslandsmeistaratitil-
inn verður hörð. Mesta möguleika
eiga líklega Þórður Valdimarsson
á VW, Birgir Bragason á Datsun
og Jón S. Halldórsson á BMW.
Myndir og texti:
Gunnlaugur
Rögnvaldsson
Birgir Þór Bragason ók Datsun 2000 upp í annað sæti.
Hann á eftir að standa sig vel í framtíðinni.

BMW Jóns S. Halidórssonar endastakkst útaf og
lenti á hliðinni í úrslitunum. Hann ofkeyrði síðan
bílinn er hann reyndi að vinna upp tapaðan tíma.
Áhorfandi náði
þriðja sæti!!
Djarfur akstur, veltur og stökk
settu skemmtilegan svip á keppni í
Rally cross, sem fram fór á Kjal-
arnesi á laugardaginn. Hátt í 1300
áhorfendur fylgdust með aöförum
ökumanna, sem slógu hvergi af í
erfiðri brautinni. Sigurvegari varð
Þórður Valdimarsson á VW og
komst enginn í hálfkvisti við
hann.
í öðru sæti varð Birgir Þór
Bragason á Datsun 2000. Þriðja
sæti náði Ólafur J. Árnason á VW,
en hann ætlaði í upphafi að vera
áhorfandi að keppninni. Hann var
hinsvegar dregin út í happdrætti,
sem fylgdi aðgöngumiða að keppn-
inni. Vinningurinn var að aka VW
í keppninni. Stóð Ólafur sig mjög
vel, þrátt fyrir það aö bíllinn væri
einungis á sléttum sumardekkjum!
Hreppti hann eins og áður sagði
þriðja sæti eftir skemmtileg tilþrif.
Það gekk á ýmsu í undankeppni
fyrir úrslit. í fyrstu umferð ultu
tveir bílar. Fiat Sigurjóns Krist-
jánssonar fór útaf í beygju og rúll-
aði á toppinn og lenti siðan á hjól-
unum aftur. Sigurjón hélt ótrauður
áfram en bíllinn bilaði fljótlega.
Stuttu síðar fór Rafn Guðjónsson
heilhring í loftköstum á Vauxhall
Viva. Stöðvaðist hann á hliðinni og
var bíllinn réttur við í skyndi, en
bilaði það illa við þetta ævintýri að
hann féll úr leik. Mikla athygli
vakti frammistaða Njáls Sigurðs-
sonar á Skoda, hann leiddi oft
mun kraftmeiri bíla eftir brautinni
og virtist nota hvert einasta brot af
þeim fáu hestöflum, sem í bílnum
voru. Honum tókst þó ekki að
komast í úrslít, en þar mættu þeir
fjórir bílar sem höfðu staðið best í
Ekki fyrata og varla síðasta mynd
af sigurvegaranum, Þórði Valdi-
marssyni, I þessari stellingu.
Hér sést Ólafur Árnason. Hann
fékk að aka rally cross-bíl í keppn-
inni sem verðlaun í happdrætti.
Hann ók af stakri snilld.