Morgunblaðið - 13.04.1983, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 13. APRÍL 1983
33
upp. Þar á meðal bæði skóla- og
tryggingakerfi, enda getur ekkert
Arabaríki státað sig af því að geta
boðið upp á jafn margþætta þjón-
ustu, menntun og fyrirgreiðslu og
við. Á tveimur stöðum í ísrael, í
Beersheva og Jerúsalem, eru
blandaðir háskólar og ég held að
óhætt sé að segja að samskiptin
séu betri en þau voru, þó að mjög
lítið megi út af bera. Menn gera
sér naumast grein fyrir því,
hversu margt skilur okkur að. Við
verðum að horfast í augu við þann
vanda — að minnsta kosti verðum
við að gangast við því, að vandinn
er fyrir hendi. Ef við gerum það er
fært að vinna gegn honum, en það
verður hvorki gert með froðu-
snakki né heldur í einu vetfangi.
Til þess er beizkjan of djúpstæð af
beggja hálfu. En á því sem öðru
verður að vinna bug með fræðslu
og aftur fræðslu og það þýðir líka,
að það verður að jafna aðstöðu
allra til að afla sér menntunar.
Takist það er von til, að samskipti
komist í það horf, að allir geti
sæmilega við unað.
Eftir spjall okkar dr. Inbars var
mér sýndur háskólinn þarna á
Mount Scopus. Þetta eru tilkomu-
mikil og víðáttumikil húsakynni
og mér þótti þar svo vandratað að
ég held að til þess að komast þar
fylgdarlaust leiðar sinnar þyrftu
nýliðar að byrja á að sækja rötun-
arnámskeið. Kennslustofur eru vel
búnar gögnum og kennslutækjum,
bókasöfn tölvuvædd — og meðal
annars var kallað upp i tölvu
hvort bækur varðandi Island væru
í safninu og reyndist sá bókakost-
ur meiri en ég hugði.
Síðan fórum við til fundar við
Moshe Maoz, sem er prófessor í
Múhameðstrúarríkjasögu. Hann
hefur einnig ritað bækur og hin
síðasta „The Palestinian Lead-
ership" er nýkomin út. Maoz var
ráðgjafi hjá Ezer Weizmann í
varnarmálaráðherratið hans og
hefur mjög afdráttarlausar skoð-
anir á málefnum Palestinumanna.
— Við verðum að tala við þá,
segir hann. — Við getum ekki leitt
hjá okkur hálfa aðra milljón
manns, sett alla undir einn hatt
sem réttlausa hryðjuverkamenn.
Við verðum að skilja og viður-
kenna að báðir aðilar eiga sinn
rétt. Með því að kynna sér sögu
nútíðar og fortíðar Arabalanda er
óhjákvæmilegt að við virðum og
metum framlag þessara þjóða til
menningar og framþróunar
mannkyns um aldir — þeir verða
ekki afskrifaðir sem einhver
undirmálslýður. Það situr sann-
arlega ekki á okkur Gyðingum að
vera með hrokagikkshátt út í fólk
af öðrum kynstofnum. Á einn eða
annan hátt verðum við að viður-
kenna PLO — ég er ekki elskaður
alls staðar fyrir skoðanir mínar,
en þær hafa mótast með mér
gegnum tíðina og með öflun þekk-
ingar.
Maoz hefur skrifað tvær bækur
um Palestínu og eina um Sýrland
nútímans. Við röbbuðum um af-
stöðu ísraela gagnvart Sýrlend-
ingum og vise versa og ég lét orð
falla um, að í Sýrlandi væri Assad
forseti kannski ekki eins fastur í
sessi og látið væri liggja að út á
við.
— ísraelar líta vitaskuld á
Assad sem andstæðing sinn, sagði
Maoz — og það ekki að ósekju.
Hins vegar verð ég að segja að ég
dáist að Sýrlandsforseta fyrir
margra hluta sakir. Ég er sann-
færður um, að mikið böl myndi
ganga yfir landið ef Sýrlendingar
veltu honum úr sessi. Þó að
óánægja sé með stjórnarfarið, sem
er um sumt grimmúðlegt, virðist
andstaðan gegn honum ekki
byggjast á málefnalegum grund-
velli. Það hefur lítið upp á sig að
velta Sýrlandsforseta úr sessi til
þess eins að kalla yfir sig stjórn-
leysi og ringulreið. Ég hef þá skoð-
un, að Assad væri verðugur samn-
ingsaðili við okkur, en það er ekki
vinsælt að segja þetta frekar en
það er vinsælt að tala um vanda-
mál Vesturbakkans. við neitum að
horfast í augu við að það er arab-
ískt samfélag þar.
Maoz hefur ekki getað heimsótt
Arabaríkin nema Egyptaland
allra síðustu ár og nú Líbanon.
Hann hefur að vísu farið í Golan-
hæðir, en það kemur honum sem
vísindamanni ekki nema að litlu
gagni. Hann segir að hann fáist
við ýmis störf utan háskólans
enda hafi hann fundið að akadem-
ískt líf væri sér ekki nóg og það
væri alltaf hætta á að einangrast í
háskólasamfélagi.
Hann hefur brotið heilann um
lausn á vanda ísraels og Palest-
ínumanna, einkum eftir að hann
fór fyrir alvöru að sinna sögu Pal-
estínu. — Að mínum dómi hlýtur
lausnin að felast í, að einhvers
konar tengsl verði mynduð við
Jórdaníu, eins konar sambands-
ríki. Það er óhugsandi að innlima
Vesturbakkann í ísrael. Það ætti
hver maður að sjá. En margir
okkar hagsmunir eru svipaðir og
þó að gæta verði að því að tryggja
til fulls öryggi ísraels ættu menn
ekki að halda áfram að þyrla upp
moldviðri í sambandi við Jórdani.
Við höfum alltaf haft samskipti
við Jórdaníu — ég nefni Faisal og
Weizmann 1919, síðar Abdullah og
Goldu Meir, Dayan og Hussein. I
pólitík verður alltaf að velja milli
kosta og við megum ekki alltaf
hika með að velja. Ef við höfum
ekki hugrekki til að halda áfram,
er friðurinn við Egypta til dæmis
úti. Ég er að gera mér í hugarlund
einhvers konar kantónukerfi, líkt
og í Sviss og þá kæmu bæði Jórd-
anía og Líbanon inn í þá lausn.
Ýmsir hallast svo sem að þeirri
lausn, en jafnskjótt skjóta efa-
semdirnar upp kollinum, við
treystum aldrei neinum. Það er
skiljanlegt að vissu leyti, en við
verðum að horfast í augu við
breytt viðhorf og hamra ekki allt-
af á horfinni tíð — helför og hryll-
ingi sem er eins og steinbarn inn-
an í mörgum. Sem betur fer búum
við við lýðræði og getum tjáð hug
okkar. Það er meira en frændur
okkar í ýmsum Arabaríkjum
mega. En það er ekki nóg að stæra
sig af lýðræði ef við höfum ekki
kjark til að losa okkur úr einangr-
uninni, sem við erum að festast i.
Þegar kom út úr háskólanum
höfðu veðurguðir stöðvað snjó-
komu en slagveður var skollið á.
Nú var stefnt til heimilis rithöf-
undar nokkurs, sem heitir Haim
Toren og býr í glæsilegu einbýlis-
húsi í virðulegu hverfi í Jerúsal-
em.
SJÁ NÆSTU SÍÐU!
Hús Sparisjóðs Reykjavíkur og nágrennis við Skólavörðustíg.
51. aðalfundur Sparisjóðs Reykjavíktir og nágrennis:
Opnar útibú á Seltjarnar-
nesi síðar á þessu ári
SPARISJÓÐUR Reykjavíkur og nágrennis hélt 51. aðalfund sinn laugardag-
inn 26. marz sl. Þar kom fram að innlán sparisjóðsins höfðu aukist á árinu
um 62,6% eða 91,4 millj. kr. Er það nokkru meiri aukning en almennt varð í
bankakerfinu. Á árinu jukust útlán sparisjóðsins um 69,4% eða um 66,6%
millj. króna.
Formaður sparisjóðsstjórnar,
Jón G. Tómasson, skýrði frá því að
seint á liðnu ári hafi sparisjóður-
inn fengið heimiid til þess að setja
upp útibú í Seltjarnarnesskaup-
stað. Nú er unnið að undirbúningi
þess að koma útibúinu á fót og
verður það opnað síðar á árinu.
Á aðalfundinum flutti formaður
stjórnar sparisjóðsins, Jón G.
Tómasson hrl., skýrslu stjórnar-
innar fyrir liðið starfsár og Bald-
vin Tryggvason sparisjóðsstjóri
lagði fram og skýrði ársreikninga
sparisjóðsins.
Starfsemi sparisjóðsins efldist
mjög á árinu og jukust eignaliðir á
efnahagsreikningi sjóðsins um
rúmlega 100 millj. króna í um
275,4 millj., eða 65%. Innláns-
aukning á árinu varð um 91,4
millj. króna eða 62,6%, sem er ná-
lægt því 3% meira en almennt
gerðist í bankakerfinu. Heildar-
innstæður í sparisjóðnum í árslok
voru um 237,5 millj. kr.
Heildarútlán sparisjóðsins voru
í árslok um 162 millj. kr. og höfðu
þá aukist um 69,7% af heildarút-
lánum sparisjóðsins. Voru lán til
einstaklinga u.þ.b. 105 millj. króna
eða 65% af öllum lánum spari-
sjóðsins.
Sparisjóður Reykjavíkur og J
nágrennis hefur því á liðnu ári ,
eins og áður lagt höfuðáhersluna á
að veita einstaklingum lán til
íbúðarbygginga og viðhalds eða
kaupa á eldra húsnæði. Þannig
hefur sparisjóðurinn eftir mætti
reynt að styðja byggingariðnaðinn
á starfssvæði sínu en að auki hef-
ur hann nú í æ ríkari mæli veitt
lán til ýmisskonar annars iðnaðar,
verslunar og ýmissa þjónustu-
greina á starfssvæði sínu.
Rík áhersla hefur verið lögð á
að þeir einstaklingar og fyrirtæki
sem hafa reglubundin viðskipti við
sparisjóðinn geti notið þar eins
góðrar fyrirgreiðslu og frekast
hafa verið tök á. Sérstaklega hefur
verið lögð áhersla á að veita þeim
einstaklingum sem hafa launa-
reikninga sína í sparisjóðnum þá
fyrirgreiðslu sem möguleg hefur
verið á hverjum tíma.
Eigið fé sparisjóðsins jókst um
15 millj. króna, en það er um 78%
hækkun á árinu og var eigið fé
sjóðsins við sl. áramót 34,2 millj.
króna. Þessi eiginfjárstaða svarar
því að u.þ.b. 12% af niðurstöðu
efnahagsreiknings er eigið fé
sparisjóðsins. Rekstrarhagnaður
sparisjóðsins varð um 3,7 millj. kr.
á móti um 900 þús. árið 1981.
Stjórn Sparisjóðs Reykjavíkur
og nágrennis er þannig skipuð, að
ábyrgðarmenn sjóðsins kjósa á að-
alfundi þrjá menn í stjórn, en
borgarstjórn Reykjavíkur kýs tvo
menn. A fundi borgarstjórnar
hinn 17. marz sl. voru kosnir 1
stjórn þeir Ágúst Bjarnason
skrifstofustjóri og Sigurjón Pét-
ursson borgarfulltrúi. Á aðalfundi
sparisjóðsins hlutu kosningu Jón
G. Tómasson hrl., Hjalti Geir
Kristjánsson forstjóri og Sigur-
steinn Árnason húsasmíðameist-
ari.
Stjórnin hefur skipt með sér
verkum þannig: Jón G. Tómasson,
formaður, Ágúst Bjarnason, vara-
formaður, Sigursteinn Árnason,
ritari.
Löggiltur endurskoðandi spari-
sjóðsins er Sveinn Jónsson við-
skiptafræðingur, en borgarstjórn
hefur kosið endurskoðendur til
eins árs þau Runólf Pétursson og
Magdalenu Schram.
Sparisjóðsstjóri er Baldvin
Tryggvason, en aðstoðarspari-
sjóðsstjóri er Bent Bjarnason.

esið
reglulega af
ölhim
fjöldanum!
f>rbH
Orlrit
^ ■ .. SYKURLAUST TYGGIGÚMMÍ í PLÖTUM
OHiit ER FRÁ
WRIGLEYS
ÞAÐ GERIR GÆÐAMUNINN