Morgunblaðið - 20.08.1983, Qupperneq 11

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. ÁGÚST 1983
11
Úr tónlistarlífmu
MARGRÉT HEINREKSDÓTTIR
Síðasta Zukofsky-
námskeiðið?
*
I dag kemur fram á tónleikum í Háskólabíói hljómsveit um sjötíu ungmenna á ýmsum
aldri, sem þar koma saman til að sýna sjáifum sér og öðrum árangur af tveggja vikna
linnulausum æfíngum undir stjórn bandaríska fíðluleikarans Paul Zukofskys. Flytja þau
þrjú öndvegis hljómsveitarverk, DauÖa og ummyndun (Tod und Verklárung) eftir
Richard Strauss, Upprisuna (L’Ascencion) eftir Oliver Messiaen í tilefni 75 ára afmælis
hans og Myndir á sýningu eftir Modest Mussorgsky í hljómsveitarútsetningu Ravels.
Með þessum hljómleikum lýk-
ur sjöunda Zukofsky-námskeið-
inu sem hér er haldið — og að
öllum líkindum þvf síðasta f
þeirri mynd, sem þau hafa haft
til þessa. Af ýmsum ástæðum
hafa aðstandendur þeirra talið
rétt að finna þessari starfsemi
nýtt form og munu hugmyndir
þar um enn á mótunarstigi.
Zukofsky-námskeiðin hafa
verið haldin á vegum Tónlist-
arskólans í Reykjavík og nú
einnig Flugleiða, sem að þessu
sinni lögðu sterkari hönd á plóg-
inn en nokkru sinni og styrktu
þetta á margvíslegan hátt. Ýms-
ir fleiri hafa og veitt þessu
stuðning, bæði einstaklingar og
fyrirtæki. Engu að síður hefur
þetta reynzt skólanum býsna
erfitt verkefni fjárhagslega, að
sögn aðstandenda námskeiðsins,
og jafnframt hafa breyttar að-
stæður rennt stoðum undir þá
skoðun, að heppilegra kunni að
vera að tengja þessa starfsemi
meira vetrarstarfi tónlistar-
skólanema. Hins vegar er áhugi
á því, að íslenzkir tónlistarskóla-
nemendur fái áfram að njóta
hæfileika Zukofskys svo og að
þeir fái áfram tækifæri til sam-
leiks í stórri hljómsveit, en þau
hafa til þessa ekki verið fyrir
hendi á öðrum vettvangi.
Hvernig svo sem að því verður
staðið má gera ráð fyrir að þeir,
sem heyrðu flutning 5. sinfóníu
Mahlers og Vorblóts Stravinskys
að loknu Zukofsky-námskeiðinu
í fyrra, myndu harma ef ekki
yrði áfram haldið að gefa ungum
hljóðfæraleikurum tækifæri til
að sýna þannig, hvað í þeim býr.
„Sunnudagarnir ætluöu
aldrei að líða ... “
Námskeiðið nú var sem fyrr
haldið í Hagaskólanum í Reykja-
vík. Framkvæmdastjórn var í
höndum Rutar Magnússon en
henni til aðstoðar var Kristín
Sveinbjarnardóttir. Þátttakend-
ur voru að þessu sinni að veru-
legum hluta yngri en á fyrri
námskeiðum og flestir strengja-
leikarar styttra komnir í námi
— eldri þátttakendur ýmist
flognir úr hreiðrum, ef svo má
segja, eða bundnir í brauðstriti
— en til styrktar voru nokkrir
eldri og reyndari hljóðfæraleik-
arar.
Þetta unga fólk hefur setið við
frá morgni til kvölds þessar tvær
vikur og „æft, æft og æft ... “
eins og einn sagði.
„Þetta hefur verið óskaplega
gaman," sögðu þeir, sem spurðir
voru. Einn fiðluleikaranna sagði:
„Það segir kannski bezt hvað
mér finnst, að ég ætlaði hreint
ekki að lifa sunnudagana af, þá
var frí og þeir ætluðu aldrei að
líða ..." Annar hafði við orð,
hvað góður andi hefði verið á
námskeiðinu ... „betri en í
fyrra“. Um það efaðist einhver í
hópnum og var þráttað svolítið
um þetta, bornir saman „andar“
síðustu námskeiða. Enn einn,
sem oft hefur tekið þátt í þessum
námskeiðum, hafði orð á því að
stjórnandinn hefði mátt „æsa
sig meira". „Hann hefur stund-
um átt það til og ég saknaði þess
— hann hefur verið svo salla-
rólegur núna.“ Og enn einn:
„Þetta eru einu tækifærin, sem
við fáum til að spila í svona
stórri hljómsveit — þetta er eins
og ævintýri, ég hugsa að ég
gleymi því aldrei."
„Stórfínir krakkar“
Aðalkennarar á námskeiðinu
voru ásamt Zukofsky, brezki
flautuleikarinn Bernard Wilk-
inson, sem hér hefur verið bú-
settur frá árinu 1975, en hann
leiðbeindi nú blásurunum í
þriðja sinn; Eggert Pálsson,
slagverksleikari, sem hafði um-
sjón með slagverki — hann hef-
ur verið þátttakandi í þessum
námskeiðum frá 1978 og leikur
nú með Sinfóníuhljómsveit ís-
lands — og Nancy Elan banda-
rískur fiðluleikari, konsert-
meistari í Colonial-sinfóníu-
hljómsveitinni í New Jersey, sem
Paul Zukofsky stjórnar, en hann
var einn af kennurum hennar við
Juillard-tónlistarskólann í New
York. Hún kvaðst aldrei fyrr
hafa kennt á slíku námskeiði og
því ekki hafa samanburð við
aðra nemendur á svipuðu stigi,
en lét afar vel af þátttakendum;
„stórfínir krakkar“, sagði hún.
Einnig hafa þau Karen Olson frá
Bandaríkjunum og James Sleigh
frá Skotlandi leiðbeint lágfiðlu-
leikurum og bandaríski kontra-
bassaleikarinn Richard Korn
selló- og bassaleikurum.
Og þá er að óska þessum „stór-
fínu krökkum" — og eldri ung-
mennum hljómsveitarinnar, sem
líklega eru upp úr því vaxin að
vilja láta kalla sig „krakka",
góðs gengis I viðureigninni við
þá Mussorgsky, Messiaen og
Strauss í dag.