Morgunblaðið - 09.09.1983, Page 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. SEPTEMBER 1983
Kennslumiðstöð Námsgagnastofnunar:
Norræna stærðfræði-
sýningin á leið út á land
— mikill áhugi meðal kennara og
fleiri sýningar í bígerð
í sumar hefur í Kennslumiðstöð
Námsgagnastofnunar staðið yfir
norræn stærðfræði-sýning, þar sem
grunnskólakennurum gafst tækifæri
til að bera íslenskt nárasefni saman
við það sem best gerist í í nágranna-
löndunum. Sýningin er að raestu leyti
hingað komin fyrir tilstilli Önnu
Kristjánsdóttur og Guðnýjar Helgu
Gunnarsdóttur. Er þetta stærsta sýn-
ing sinnar tegundar hér á landi til
þessa og aö sögn Ingvars Sigurgeirs-
sonar mæltist hún mjög vel fyrir. Sýn-
ingunni er nú lokið hér í Reykjavik
en verður hluti hennar settur upp
bæði á Blönduósi og Akureyri á næst-
unni.
„Síðan Kennslumiðstöðin tók til
starfa fyrir ári hafa kennarar kom-
ið hingað í stríðum straumum og
heimsóknirnar orðnar á fimmta
þúsund," sagði Ingvar. j,Auk þess
sem Kennslumiðstöðin er opin
daglega milli kl. 1— 6 þá erum við
með í bígerð að hafa námsgagna-
sýningar annan hvern mánuð, þar
sem kvikmyndasýningar, fyrir-
lestrar, starfsdagar og vinnukvöld
fléttast inn í. Verða þessar dag-
skrár gerðar í samráði við náms-
stjóra menntamálaráðuneytisins
og starfsfólk Kennaraháskólans.
Ætlunin er að byggja í hvert sinn á
ákveðnu þema, svo sem í janúar
“talvan og grunnskólinn". Það hef-
ur sýnt sig að áhugi hjá kennurum
er feikimikill, hér geta þeir komið
og kynnt sér nýjungar á sínu sviði,
undirbúið starfið og borið saman
bækur sínar, og það nota þeir sér
óspart og er oftast setið hér fram
eftir kvöldum. Það virðist því vera
mikil hreyfing og vakning meðal
kennara, og má nefna að svo mikil
eftirspurn er eftir námskeiðum til
dæmis Kennarháskólans, að ekki
hefur nándar nærri tekist að anna
henni.
Þá rekum við hér í Námsgagna-
stofnun nokkurskonar neytenda-
þjónustu fyrir grunnskólakennara,
og gefum við upplýsingar og ábend-
ingar varðandi kennslugögn og
hjálpartæki."
Ljósmynd.: Mbl./KÖE.
Á norrænu stærðfræðisýningunni gátu kennarar skoðað það námsefni sem
notað er við stærðfræðikennslu í grunnskólum nágrannalandanna.
Hin nýja sjúkrastöð SÁÁ við Stórhöfða í Grafarvogi. Fyrsta skóflustungan var tekin 14. ágúst í fyrra, en stefnt
er að því að byggingarframkvæmdum Ijúki um mánaðamótin okt.—nóv. Morgunbiaftið/Ói.K.M.
Sjúkrastöð SÁÁ í Grafarvogi:
Stefnt að verklokum
í nóvemberbyrjun
Það er hátt til lofts og vítt til veggja í sjúkrastöð SÁÁ.
„ÞAÐ stefnir allt í að sjúkrastöðin
verði tilbúin um mánaðamótin
október-nóvember, sem þýðir að
þetta hefur gengið vel eftir áætlun,
án nokkurra tafa sem orð er á ger-
andi,“ sagði Árni Reynisson hjá
SÁÁ, aðspurður um gang mála i
Grafarvogi, þar sem Samtök
áhugamanna um áfengisvandaraál-
ið eru að reisa nýja sjúkrastöð. Var
fyrsta skóflustungan tekin þann
14. ágúst í fyrra.
Hér er um að ræða tvö þúsund
fermetra hús á tveimur hæðum,
með 60 sjúkrarúmum. Þegar
húsið kemst í gagnið flyst starfs-
emin á Silungapolli yfir í þessa
nýju sjúkrastöð við Stórhöfða í
Grafarvogi.
Arni sagði að áætlaður kostn-
aður við bygginguna væri um 35
milljónir króna og væri búið að
afla meirihluta þess fjár. Var
það gert með almennri fjársöfn-
un, happdrætti og gjafabréfa-
söfnun, en út úr gjafabréfasöfn-
uninni sl. vetur fengust tæpar 20
milljónir króna í gjafaloforðum.
Að sögn Árna vantar þó enn
herslumuninn að endar náist
saman.
I K:: í V
| «: 1 \ "

L % k
Staksteinum varð obbolítið á
(Leiðrétting við myndatexta)
Það er alltaf leiðinlegt þegar
fjölmiðlunum verður það á að fara
með rangar fréttir eða byggja um-
fjöllun sína á um mál á vondri
fréttamennsku. Samt er þetta allt-
af að gerast, jafnvel sómakærustu
miðlar sleppa ekki, enda er víst
mannlegt að skjátlast og mann-
legt að gera mistök, einkum
mannleg mistök. Nú gerðist það í
síðustu viku að það henti sjálfa
Staksteina að halla réttu máli og
þar sem mitt lítilfjörlega nafn
kom þar við sögu vil ég gerast svo
djarfur að biðja Mbl. að birta eft-
irfarandi leiðréttingar.
Það sem um er að ræða er ör-
stutt klausa í Staksteinum um að-
gerðir Samtaka herstöðvaand-
stæðinga (SHA) vegna s.k. kurt-
eisisheimsóknar 5 NÁTO-herskipa
til Reykjavíkur hér á dögunum.
Klausan er í raun og veru mynda-
texti með mynd af smáhópi fólks,
sam stendur í höm í regngöllum
einhvers staðar á víðavangi. Hún
hljóðar svo:
„Eins og útvarpshlustendur
heyrðu um síðustu helgi vörðu
Samtök herstöðvaandstæðinga
stórfé til að auglýsa að þeir ætl-
uðu um borð í herskipin í fasta-
flota Atlantshafsbandalagsins á
laugardag og sunnudag. Frá þess-
ari heimsókn var að auki skýrt í
fréttatíma hljóðvarpsins og jafn-
framt þótti það í frásögur færandi
að Árni Hjartarson hefði tekið til
máls um borð í einu herskipanna.
Fréttastofan sleppti því hins veg-
ar, aldrei þessu vant, að láta
hlustendur vita hvað herstöðva-
andstæðingar hefðu verið margir
um borð í herskipunum. Var þó
auðvelt að telja það á fingrum sér
þar sem þeir stóðu í hnapp á hafn-
arbakkanum og söfnuðu kjarki áð-
ur en gengið var um borð í víg-
drekana.
Myndin hér að ofan var tekin á
laugardaginn og sýnir hóp her-
stöðvaandstæðinga í Sundahöfn.
Á mælikvarða samtaka þeirra var
hér um fjölmenni að ræða og á
mælikvarða hljóðvarpsins er það
til frásagnar í kvöldfréttum að
fimmtán til tuttugu manns fari
saman um borð í erlent skip og
einn úr hópnum kveðji sér hljóðs
og flytji óhróður um skipin,
áhafnir þeirra og þá sem standa
vörð um sjálfstæði og öryggi ís-
lensku þjóðarinnar."
í þennan texta hafa slæðst inn
fjórar meinlegar missagnir sem er
nokkuð mikið fyrir ekki lengra
mál.
í fyrsta lagi kostuðu SHA ekki
miklu til þessara aðgerða. Stórfé
er að vísu afstætt hugtak en jafn-
Vel öreigalýðnum á Mbl. getur
ekki fundist 2.500 kr. fyrir þrjár
litlar Útvarpsauglýsingar nein
ógnarfúlga. Af hálfu samtakanna
var alls ekki meiningin að fara út
í neinar stóraðgerðir að þessu til-
efni. Auglýsingarnar höfðu fyrst
og fremst þann tilgang að láta
menn vita að samtökin sitja ekki
auðum höndum þegar herskipa-
floti vaggar sér í höfninni. Sam-
tökin hafa sýnt það og sannað að
þau geta hvatt upp þúsundir
manna til aðgerða þegar þau
leggja sig fram um það. Það stað-
festir t.d. friðargangan í sumar.
Samtökin ákváðu hins vegar að
eyða litlu púðri á þessi herskip.
í öóru lagi er það þar af leiðandi
rangt, að samtökin hafi gefið í
skyn að um fjöldaaðgerðir hefði
verið að ræða. Staðreyndin er
nefnilega sú að ekkert verulegt
fjölmenni kom til að skoða skipin.
Sú sorglega staðreynd blasir við
Staksteinum að Íslendingar hafa
ósköp lítinn áhuga á herbúnaði og
vígatólum en umtalsverðan áhuga
á friðarhreyfingum.
í þriðja lagi er það rangt að
myndin sýni þann hóp herstöðva-
andstæðinga sem lagði leið sina
inn í Sundahöfn þennan dag.
Vafalítið eru allmargir herstöðva-
andstæðingar meðal þeirra
óþekkjanlegu andlita sem á mynd-
inni eru, enda má út frá líkinda-
reikningi ætla, að hvar sem þrír
menn eru samankomnir séu einn
eða tveir herstöðvaandstæðingar í
þeim hópi. Eftir þeim undirtekt-
um sem aðgerðir samtakanna
fengu áttu þau drjúgan liðsafla
meðal þess fólks sem skoðaði skip-
in þessa regnvotu daga.
I fjórða lagi er það alls ekki rétt,
að ég hafi flutt óhróður um skipin
og áhafnir þeirra í þeim fátæklegu
orðum sem ég lét falla um þessa
flotaheimsókn af efra þilfarinu á
ameríska tundurspillinum DEW-
EY. Ég benti að vísu á að skipin
væru hluti af kjarnorkuherafla.
En ég hafði ekki orðið þess var að
Staksteinar telji að það sé ljóður á
ráði NATO þótt það veifi gereyð-
ingarvopnum framan í veröldina.
Það sem ég gerði að aðalumtals-
efni mínu var hugarfarið innan
ríkisstjórnarinnar, og einkum þó
utanríkisráðuneytisins, að efna
ölium að óvörum til hersýningar í
Reykjavík sömu daga og bylgjur
almennrar friðarbaráttu ólguðu
um þjóðlífið, en eins og menn mun
var á annað þúsund sjóliðum
sleppt á land í borginni sama dag
og konur héldu sinn mikla friðar-
fund. Ég leyfði mér að halda því
fram, að hersýningin væri svar ís-
lenskra stjórnvalda við friðar-
hreyfingunni í landinu. Stjórnvöld
vildu sýna svarabræðrum sínum í
NATO, að þrátt fyrir kröfur al-
mennings um frið og afvopnun
væru þau ráðin í að fylgja hernað-
ar- og vígbúnaðarstefnu þeirra og
mundu ekki hvika frá samþykki
sínu við uppsetningu meðaldrægu
eldflauganna í Evrópu né samúð
sinni með nifteindasprengjum og
efnavígvæðingu Bandaríkja-
manna.
Daginn eftir flutti ég reyndar
aðra tölu um borð í sama skipi og
þá á minni bjöguðu ensku og var
að auki truflaður æ ofan í æ af
taugaveikluðum dátum sem héldu
víst að flotanum stafaði hernað-
arleg ógn af mér. Þá vorum við
herstöðvaandstæðingar að gera
grín að tildurskap flotaforingj-
anna á skipunum þar sem þeir
létu dreifa sérstökum kynningum
á sjálfum sér og afrekum sínum
meðal fólks. Við dubbuðum upp
Manninn með ljáinn og kynntum
hann á sama hátt og flotaforingj-
ana sem æðsta yfirmann alls her-
aflans, sem með sanni má segja að
hann sé. Ég fór um borð og hvatti
sjóliðana til að marsera í land og
heilsa foringja sínum Manninum
með ljáinn að hermannasið. Svo
saklaust var nú það. Hnjóðsyrði
létum við herstöðvaandstæðingar
ekki falla um dátana. Við létum þá
meira að segja óáréitta í byssuleik
uppi í kirkjugarði síðasta dag her-
sýningarinnar. Staksteinar geta
þess vegna tekið gleði sína á ný.
En það liggur fiskur undir steini
hjá Staksteinum. Aðaltilgangur
klausunnar er ekki að skammast
út í SHA heldur út í Ríkisútvarpið
fyrir að birta fréttir af aðgerðun-
um.
Mbl. hefur löngum verið það
ljóst, að besta aðferðin gegn
málflutningi SHA er að þegja
hana í hel því gegn honum eru svo
fátækleg rök. Það er því segin
saga að í hvert sinn sem ríkis-
fjölmiðlarnir minnast á samtökin
eða málstað þeirra er þegar í stað
beitt þrýstingi af hálfu blaðsins
gegn þessari fréttamennsku og þá
oft á tíðum reynt að krossfesta
einstaka fréttamenn.
Hér sem oft endranær er sá
munurinn á fréttamennsku Mbl.
og RÚV að fréttir Útvarps voru
bæði eðlilegar og réttar en frásögn
Mbl. öll úr lagi færð. Vilji Mbl.
segja öðrum fjölmiðlum til um
starfshætti ætti það sjálft að
byrja á,að temja sér vandaðri
vinnubrögð.
Með baráttukveðju,
Árni Hjartarson
Aths. ritstj.: Erfitt er að skilja
hvers vegna Árni Hjartarson
sendir Mbl. þessa athugasemd.
Hún staðfestir hvert orð, sem í
Staksteinum stóð! Að vísu var
ofsagt I Staksteinum að her-
stöðvaandstæðingar hefðu varið
„stórfé" í útvarpsauglýsingar.
Ástæðan var sú að Morgunblaðið
taldi Samtökin fjárvana. Nú er
komið í ljós, að svo er ekki. Her-
stöðvaandstæðingar hafa nóg fé í
auglýsingar. Hvaðan skyldi það
koma?