Morgunblaðið - 06.10.1983, Síða 45

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 6. OKTÓBER 1983
45
" n ~ . jj
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
10100 KL. 11—12
FRÁ MÁNUDEGI
TIL FÖSTUDAGS
n, iu™ ju
Fer ekki í þennan garð aftur
9490—0476, Selfossi, skrifar:
„Vegna greinar Sveinbjarnar I.
Baldvinssonar í Mbl. og Velvak-
andapistils 4192—7828 ákvað ég
að láta verða af því að skrifa um
sama efni, eins og ég hafði löngu
ætlað mér að gera, en ég er báðum
þessum aðilum innilega sammála.
Spurningin virðist fyrst og
fremst snúast um það, hvort um-
gengni almennra borgara sé orðin
svo slæm, að ekki sé unnt að leyfa
þeim um frjálst höfuð að strjúka á
almannafæri, eða hvort vörðurinn
í Laugardalsgarðinum sé haldinn
illkynjuðum embættishroka. Eða
hefur honum verið fyrirskipað að
sýna fávísu fólki dónaskap? Og
hver hefur þá lagt honum orð í
munn?
Ég kom í umræddan garð fyrir
einum 15 árum og varð þá ekki vör
við neinn vörð. Eg reikaði þar um
ásamt unnustanum, athugasemd-
arlaust. Kannski allt sé í lagi, ef
maður er ekki með neitt ungviði í
eftirdragi.
Svo liðu árin og ég fjölgaði
mannkyninu og eignaðist líka
kettling og hvolp, og hefur það allt
gengið klögumálalaust þar til í
sumar. Þá var svo komið, að ég
hafði nýlega eignast lóð og fengið
óskaplegan áhuga á garðyrkju,
gerst félagi í Garðyrkjufélagi ís-
lands, skoðað alla garða í bæjarfé-
lagi mínu og keypt allar bækur um
þessi efni, sem fáanlegar voru með
góðu móti. En allir bentu mér á að
skoða fyrrnefndan garð í Laug-
ardal.
Loksins þegar tækifæri gafst til
að heimsækja höfuðborgina og
skoða garðinn hafði mér nýlega
áskotnast hvolpur af dverg-
poodle-kyni. Þar sem ég bý er
hægt að fá leyfi til að halda hund,
að því tilskildu að hann sé tryggð-
ur. Nú veit ég að hundahald er
bannað í Reykjavík, enda þótt
margir séu þar með hunda og viðri
þá á almannafæri. Hvolpurinn
okkar er minni en köttur og þarf
að fylgja okkur hvert sem við för-
um, því að hann er svo grátgjarn,
greyið.
Þegar við komum inn í Laugar-
dal var ekki hægt að læsa bílnum
og þorðum við ekki að skilja hann
eftir, þar sem reynslan hefur sýnt,
að ókunnug börn og jafnvel full-
orðnir hafa verið fyrir að hleypa
honum út. Og það leyst okkur ekki
á i sjálfri höfuðborginni. Við tók-
um hann því með okkur í ramm-
gerðri hálsól og hélt ég á honum
að auki. Vorum við þrjú um að
gæta þessa „óargadýrs", sem aldr-
ei hefur gert flugu mein.
Ekki vorum við fyrr komin inn
um hliðið en umræddur vörður í
einkennisklæðum birtist. Ekki
sagði hann, að bannað væri að
koma með dýr í garðinn, heldur:
„Burt, burt, út með ykkur, út með
ykkur.“
Ég var svo einföld, að ég vissi
ekki, hvaðan á mig stóð veðrið.
Var mér þá tjáð, að ég ætti að geta
sagt mér það sjálf, þarna ættu
hundar ekki að sjást. Þá tjáði ég
manninum, að ég væri utan af
landi og við ábyrgðumst dýrið.
Sagði vörðurinn þá, að við þyrft-
um ekki að vera algjörir hálfvitar,
þó að við værum úr sveit. Ég sagð-
ist ekki vera hálfviti; spurði, hvað
hann hefði fyrir sér í því. Hann
sagði að hann fengi ekki annað séð
af þessum gjörðum okkar; sagði,
að við hlytum að hafa aðgang að
fjölmiðlum í okkar heimasveit.
Nú var fokið í skapið á mér, og
þótti mér maður þessi sýna ein-
staka ókurteisi, því að ofan á allt
annað glotti hann glaðbeittur. Ár-
um saman hef ég reynt að temja
mér geðprýði, en þarna kom að
því, að mína lægstu hvatir fengu
lausan tauminn eftir langt hlé. Eg
sagði garðverðinum allt um fal-
lega garðinn minn og glotti við
honum, svo að skein í tanngarð-
inn.
Sonur minn og eiginmaður
höfðu ætlað að byrja á því að fara
á salerni, sem þarna er, af brýnni
nauðsyn eftir langferðina, en er
þeir höfðu orðið vitni að þessu,
snerist þeim hugur. Fórum við öll
út fyrir garðshliðið og nú var
vörðurinn sýnilega ánægður með
lífið. Hann stóð glottandi við hlið-
ið og hélt yfir lásinn. Ég gat ekki
stillt mig um að glotta á móti,
meðan hann skoðaði utanbæjar-
númerið á bíl hálfvitanna.
Eitt er alveg víst: Ég fer aldrei í
þennan garð aftur, þó barnlaus og
hundlaus væri, fyrr en nýr vörður
með nýja mannasiði verður ráð-
inn.
Við fórum til Hafnarfjarðar,
þar sem við höfðum heyrt, þrátt
fyrir búsetu í dreifbýlinu, að
Hafnfirðingar væru húmoristar {
besta lagi. Skipti það heldur eng-
um togum, að við skoðuðum Hell-
isgerði með óblandinni ánægju át-
ölulaust og nú gátu allir létt á sér.
Og ég held að við höfum ekki vald-
ið neinum teljandi usla.
Lifi náttúran og allir hennar
þegnar."
Góður ökumaður sýnir ábyrgð, dómgreind og tillitssemi í
umferðinni. Hann virðir bið- og stöðvunarskyldu og er minn-
ugur þess að rétt notkun stefnuljósa auðveldar alla umferð.
Góður ökumaður gefur stefnuljós í tíma.
03^ SIGGA V/öGA £ \iLVtmi
Utsala
Seljum í dag og á morgun nokkrar
útlitsgallaðar Victor tölvur á niður-
settu verði.
M.a. er aö finna á útsölunni: Victor 9000 eöa 384
kb innra minni og 2,4 Mb diskarými, einnig tölvur
með 10 Mb höröum diski.
Komið og grípið
þetta einstaka tækifæri.
TDLVUBUDIN HF
Skipholtil. Simi 25410
HUGSAÐU
þig tvisvar um áður en
þú kaupir gufugleypi.
Flestir gufugleypar eru
eins, en Blomberg E 601
gufugleypirinn getur
sparað þér mikla orku á
köldum vetrarmánuðum.
Með einu handtaki er
hægt að breyta loftblæs-
trinum frá útblæstri í
hringrás um kolasíu.
Hafðu þetta hugfast,
þegar þú kaupir
gufugleypi.
Og það er 2ja ára
ábyrgð á
Blomberg, taktu
eftir því.
Blomberq
- Stílhrein hágæða heimilistæki.
EINAR FARESTVEIT & CO. HF.
BERGSTAÐASTRÆn I0A Slml 16995