Morgunblaðið - 15.11.1983, Blaðsíða 36

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. NÓVEMBER 1983
Minning:
Jakob Sveins-
son yfirkennari
Þann 4. nóvember 1983 andaðist
hér í Reykjavík Jakob Sveinsson,
yfirkennari, eftir langvarandi
veikindi. Með honum er genginn
mætur samferðamaður. Jakob
Sveinsson var hlédrægur og lét lít-
ið á sér bera á opinberum vett-
vangi og hefði því manna helst
sem eiga honum svo margt að
þakka, að ég tek mér það þessa-
leyfi að skrifa nokkur orð um
hann að honum látnum. Jakob
Sveinsson var fæddur 19. júlí 1905,
þriðji af átta börnum Sveins
Helgasonar, b. á Hvítsstöðum í
Álftaneshreppi á Mýrum, og konu
hans, Elísabetar Guðrúnar Jóns-
aðeins tvö á lífi, Magnús og Ingi-
björg. Sveinn faðir hans andaðist
'26. maí 1914 og fóru flest börn
hans í fóstur á ágætis heimili í
hreppnum. Jakob fór í fóstur til
hjónanna Hallgríms Níelssonar,
hreppstjóra á Grímsstöðum í
Álftaneshreppi, og konu hans, Sig-
ríðar S. Helgadóttur, og var mjög
kært milli Jakobs og fóstursystk-
ina hans. Hugur Jakobs stóð til
mennta en ekki voru miklir mögu-
teikar til slíks fyrir fátækan
sveitapilt að ræða þá. Þó braust
hann til þess að fara í alþýðuskól-
ann á Hvítárbakka 1924—1925 og
síðan í Flensborgarskólann í
Hafnarfirði 1925—1926 og kenn-
araprófi frá Kennaraskóla íslands
lauk hann 1929. Hann var kennari
við andlát sitt. Jakob var samt dóttur, auk þess átti hann einr slíkur ágætismaður og svo margir hálfbróður. Áf systkinunum eri Arnardal og Skutulsfirði 1930—1931, en fór þá utan til
+ Mágkona mín, GUÐMUNDA GUÐMUNDSDÓTTIR, Kleppsvegi 28, + ÞORSTEINN MAGNÚSSON frá Vestmannaeyjum, Litlahjalla 7, Kópavogi,
andaöist í Landspítalanum 13. nóvember. Fyrir hönd dóttur hennar, systkina minna og annarra vandamanna, lést 12 þ.m.
Gunnar Ásgeirsson. Guörún Gunnarsson.

+
Sonur minn, stjúpsonur og bróöir,
KRISTJÓN ÖRN KRISTJÓNSSON,
þjónn,
Mónahliö viö Suöurlandsveg,
andaðist í Landakotsspítala laugardaginn 12. nóvember.
Sólveig Siguröardóttir,
Hreinn Ólafsson,
Ásta Björgvinsdóttir.

Maöurinn minn, faöir okkar og tengdafaöir,
ÓLAFUR ODDGEIR KRISTINSSON,
Fossheiöi 1, Selfossi,
andaöist 13. nóvember í Sjúkrahúsi Suöurlands.
Guörún Eiríksdóttir,
börn og tengdabörn.
+
Móðir okkar og fósturmóöir,
MARTA ÓLAFSDÓTTIR,
Drópuhlíö 2,
lést 12. nóvember.
Karen Vilhjólmsdóttir,
Steinunn Vilhjólmsdóttir,
Manfreö Vilhjólmsson,
Vilmar Kristinsson.
+
Eiginmaöur minn,
HELGI KRISTJÁNSSON,
húsasmíöameistari,
Lambastööum, Seltjarnarnesi,
andaöist sunnudaginn 13. okt. í Vífilsstaöaspítala.
Katrín Magnúsdóttir.
+
Faöir okkar,
GUDJÓN KRISTINN ÞORGEIRSSON,
Sundlaugavegi 26,
lést í St. Jósepsspítala, sunnudaginn 13. nóvember.
Fyrir hönd vandamanna.
Guölaug Guöjónsdóttir,
Ágúst Guöjónsson,
Úlfar Guöjónsson.
+
KRISTJÁN NÓI KRISTJÁNSSON,
bótasmiöur,
Túngötu 9, Húsavík,
sem andaöist 7. nóv., veröur jarösettur frá Akureyrarkirkju,
fimmtudaginn 17. nóv., kl. 13.30.
Hulda Svansdóttir,
Þorsteinn Jónsson.
+
Útför móður okkar.
+
Eiginmaöur minn, faöir okkar og bróöir,
BJÖRNTHEODÓRSSON,
andaöist í Moss, Noregi, 11. þ.m.
Gullborg Theodórsson,
Kristín Theodórsson,
Elín Theodórsson,
Sigríður Theodórsdóttir,
Soffía Theodórsdóttír,
Helga Theodórsdóttir,
Þórunn Theodórsdóttir,
Póll Theodórsson,
Steinunn Theodórsdóttir.
ÞÓRNÝJAR JÓNSDÓTTUR,
Bergstaöastrœti 6C,
fer fram frá Fríkirkjunni Reykjavik miövikudaginn 16. nóvember kl.
15.00.
Þórlaug Guömundsdóttir,
Vilhjólmur Guömundsson.
Kveðjukaffi
Hlýleg salarkynni fyrir erfisdrykkju
og ættarmót.
Uppiýsingar og pantanir í síma 11633.
L Ki/oóíwiL
Caté Roaanbarg.
náms í kennaraháskólann í Kaup-
mannahöfn 1931—1932 og hóf
kennslu við Austurbæjarskólann í
Rvk. 1932 og kenndi þar síðan uns
hann varð þar yfirkennari. Jakob
var á kennaranámskeiði í Indsgavl
1933 og fór í námsferð til Norður-
landa 1957. 19. júlí 1933 kvæntist
hann eftirlifandi konu sinni, Ing-
eborg Vaaben Mortensen, hjúkr-
unarkonu, f. 24. ágúst 1905, dóttur
Peders Mortensen, skólastjóra í
Vester-Aaby á Fjóni, og konu
hans, Huldu Vilhelmínu Morten-
sen fædd Vaaben. Þau Jakob eign-
uðust tvo syni, Steinar Bendt,
rafmagnsverkfræðing og forstjóra
DISA Elektronik AS í Kaup-
mannahöfn, eins og stærsta fyrir-
tækis á sínu sviði, og Svein Peder,
doktor í jarðfræði og forstöð-
umaður Náttúrufræðistofnunar
íslands. Þau hjónin voru mjög
samhent og yndisleg heim að
sækja og vildu allt fyrir alla gera.
Jakob var mjög glaðsinna, lifandi
og skemmtilegur. Hann fór um
allt nærfærnum höndum og rækt-
unareðlið var sterkur þáttur í fari
hans, þar sem hann vildi allt gera
betur, hvort sem var mannræktin
í kennslunni, hjá mannni sem allt
vildi gera til þess að rækta hið
góða hjá nemendunum eða gróð-
urræktin, sem kom fram í mikilli
og fagurri trjá- og gróðurrækt í
sumarbústað þeirra hjóna við
Álftavatn eða í fögrum skrúðgarði
heima hjá þeim við Egilsgötuna.
Má segja að ræktunin, einkum
skógrækt, hafi verið aðaláhuga-
mál hans og við sumarbústað sinn
braut hann land til ræktunar og
breytti í skóglendi, enda lagði
hann sig mjög eftir að gera allt
fegurra í kringum sig. Jakob var
ákaflega vinsæll sem kennari enda
elskaður af nemendum sínum.
Átti hann einstaklega auðvelt með
að umgangast þá enda léttur í
lund og átti auðvelt með að setja
sig í spor nemenda sinna. Jakob
var ágætur sögumaður, kunni
hann þess vegna frá mörgu að
segja sem ekki stóð í bókum barn-
anna. Sjálfum þótti honum sér-
staklega vænt um að fá heimagerð
jólakort frá nemendum sínum,
enda mátu nemendur hans hann
mikils. Jakob var mjög vel að sér í
bókmenntum og hafði gaman af að
ræða um skáldverk og skáldin
sjálf og honum var sérstaklega
lagið að leiða umræðurnar þannig
að hægt væri að taka þátt í þeim,
þó að kunnátta hans væri meiri en
annarra. Sjálfur var Jakob vel
hagmæltur þó að hann færi dult
með það, svo sem með aðra hæfi-
leika sína, en skáldskapargáfan
var sterk í ætt hans. Þó átti hann
til að skrifa ljóðabréf og alltaf gat
hann gert að gamni sínu í bréfum
sínum. Jakob var félagslyndur og
áttu kennarar með honum margar
gleðistundir í frítímum. Það sem
einkenndi Jakob mest var hrein-
lyndi hans og gamansemi.
.Hann var heiðarlegur og stóð
við hvert orð sem hann sagði. Jak-
ob naut sín hvergi betur en heima
hjá sér, enda átti hann afbragðs
konu, ljúfa og gestrisna, og var
hún honum mikil stoð og stytta og
ekki hvað síst þegar mest á reyndi
undir lokin. Guð gefi að minningin
um góðan mann megi lifa og
styðja og styrkja aðstandendur
hans.
Sigurgeir Þorgrímsson
Birting
afmœlis- og
minningar-
greina
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu til-
efni, að frumort Ijóð um hinn
látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins.
Ilandrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.