Morgunblaðið - 19.11.1983, Blaðsíða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 19. NÓVEMBER 1983
t
Konan mín,
UNNUR HLÍF JÓNSDÓTTIR HILDIBERG,
Sólbergi viA Nesveg,
andððist að morgni fimmtudags 17. nóvember.
Kristjén Jónsson.
t
Móðir okkar,
SIGRÍÐUR THORSTEINSSON,
lést á Landspítalanum þann 17. nóvember.
Þorsteinn Thorsteinsson,
Hannes Þóróur Thorsteinsson,
Ragna Thorsteinsson,
Kristjana Milla Thorsteinsson,
Ragnheióur Thorsteinsson.
t
Eiginmaður minn og faöir okkar,
HANS JÖRGEN ÓLAFSSON,
Austurvegi 8, Selfossi,
andaöist í Borgarspitalanum 16. nóvember.
Ólöf Guömundsdóttir og börn.
t
Faöir minn, tengdafaöir og afi,
SIGFÚS GUNNLAUGSSON,
lést 18. nóvember í Borgarspítalanum.
Fyrir hönd vandamanna,
Bryndís Sigfúsdóttir,
Oddgeir Júlíusson,
María Sif Kristjénsdóttir.
t
Eiginmaöur minn,
SNORRI HALLDÓRSSON,
forstjóri Húsasmiöjunnar,
lést aö morgni 18. þessa mánaöar í Landakotsspitala.
Inga B. Jóhannsdóttir.
t
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
HERMANN STEFÁNSSON,
fyrrv. menntaskólakennari,
Hrafnagilsstræti 6, Akureyri,
andaöist í Fjóröungssjúkrahúsinu á Akureyri aö kvöldi 17.
nóvember.
Þórhildur Steingrímsdóttir,
Stefén Hermannsson,
Birgir Hermannsson.
t
Eiginkona mín, móöir og amma,
ÓLAVÍA JÓNA HAFLIOADÓTTIR
fré Fossi, Kirkjulæk í Fljótshlíð,
lést í Landspítalanum 5. nóvember. Útförin hefur fariö fram í
kyrrþey aö ósk hinnar látnu.
Þökkum auösýnda samúö og vinarhug.
Böövar Brynjólfsson,
Sigríður Böövarsdóttir,
Brynjólfur Gislason,
Guöni Birgir Gíslason.
t
Móðir okkar, fósturmóöir og tengdamóöir,
MARTA ÓLAFSDÓTTIR,
Drépuhlíð 2,
veröur jarösungin frá Fossvogskirkju mánudaginn 21. nóvember
kl. 13.30.
Manfreö Vilhjélmsson, Erla Sigurjónsdóttir,
Steinunn Vilhjélmsdóttir, Karl Ottó Karlsson,
Karen Vílhjélmsdóttir, Þorvaldur Óskarsson,
Vilmar Þór Kristinsson, Unnur Gunnarsdóttir.
Stefán Ingólfur
Jónsson - Minning
Fæddur 21. júlí 1922
Dáinn 14. nóvember 1983
í dag, 19. nóvember, verður bor-
inn til hinstu hvíldar Stefán Ing-
ólfur Jónsson, húsasmíðameistari,
Silfurgötu 3, fsafirði.
Stefán var fæddur á Þæfusteini,
Neshreppi ytri, Snæfellsnessýslu
þann 21. júlí 1922. Hann var sonur
hjónanna Jóns Bjarnasonar
(1889—1946) og Lilju Guðmunds-
dóttur (1901—1968). Jón var fædd-
ur á Kirkjuhóli í Staðarsveit og
var elstur 10 systkina, en Lilja var
fædd á Litla-Kambi í Breiðuvík-
urhreppi og var ein þriggja systk-
ina. Stefán var elsta barn þeirra
hjóna, en saman eignuðust þau 11
bðrn. 7 þeirra eru enn á lífi. Þegar
sambúð þeirra Jóns og Lilju hófst
var Jón ekkill. Hann hafði misst
fyrri konu sína, Valgerði, af
barnsförum. Þau höfðu eignast
einn son, Bjarna, er lést fyrir
þremur árum.
Lilja og Jón bjuggu á Þæfu-
steini til ársins 1944 og þar ólst
Stefán upp. Börnin byrjuðu ung að
taka þátt í störfum hinna full-
orðnu,- eins og tíðkast hefur til
sveita. Þar sem búið var ekki ýkja
stjórt, sótti Jón alltaf sjóinn af og
til. Á vetrum reri hann frá Hell-
issandi, en frá Rifi á sumrin. Stef-
án var vart fermdur er hann fór
fyrst á sjó, og létti hann á þann
hátt undir með foreldrum sínum.
Til Reykjavíkur fór Stefán fyrst
fyrir stríð og vann þar um sinn
almenn verkamannastörf. Á
stríðsárunum stundaði hann að
mestu sjóinn, lengst af sem
matsveinn. Hann var á bátum sem
gerðir voru út frá Reykjavík,
Njarðvík og fleiri stöðum sunnan-
lands. Síðar fór Stefán að vinna
við smíðar og aflaði sér fljótlega
réttinda sem húsasmíðameistari.
Árið 1947 kvæntist Stefán Jó-
hönnu Vilhjálmsdóttur frá ísa-
firði. Þau hófu búskap sinn í
Reykjavík, en fluttust til ísafjarð-
ar árið 1952, og bjuggu þar ætíð
síðan.
Stefán og Jóhanna eignuðust 6
börn. Þau eru Jón Kristinn (1948),
Sesselja Sveinbjörg (1951), Lilja
Svanhvít (1954), Stefán Jóhann
(1957), Haraldur Hersir (1960) og
Elín Þóra (1965). Hálfbróðir
þeirra systkina ólst upp með þeim,
Bjarni Þór Friðþjófsson (1940), en
hann er sonur Jóhönnu af fyrra
hjónabandi. Barnabörn Stefáns og
Jóhönnu eru átta.
Á ísafirði vann Stefán fyrst og
fremst við húsasmíðar. Haustið
1981 veiktist Stefán. Sjúkdómur-
inn lagðist það þungt á hann að
hann gat ekki sinnt smíðunum
sem áður. Hann ákvað í fyrstu að
fá sér einhverja létta vinnu, sem
þó reyndist honum um megn. En
Stefán bar sig vel sem endranær.
Stefán átti sín áhugamál og
+
Útför eiginmanns míns,
GUÐMUNDAR SIGURBJÖRNSSONAR
fré Litlu-Tungu, Holtahreppi,
fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 21. nóvember kl. 10.30.
Jarösett veröur aö Árbæ sama dag.
Margrét Ólafsdóttir.
Útför eiginmanns míns og fööur,
ÞÓRHALLS KARLSSONAR,
flugstjóra,
Rauöahjalla 11,
Kópavogi,
fer fram frá Kópavogskirkju, þriöjudaginn 22. nóvember nk., kl.
15.00.
Þeim sem vildu minnast hans er vinsamlega bent á Slysavarna-
félag islands.
Aöalheiöur Ingvadóttir,
Þórhildur Þórhallsdóttir,
Elías Þórhallsson,
Hrafnhíldur Þórhallsdóttir.
Þökkum vinarhug og samúö viö andlát og útför
EMILS PÁLSSONAR,
Torfufelli 13,
Léra Eövarðsdóttir
börn, tengdabörn og barnabörn.
+
Hugheilar þakklr tll allra þeirra fjölmörgu ættingja, vina, félaga-
samtaka og fyrirtækja er auösýndu okkur sarpúö og vináttu vegna
andláts
VALDEMARS BALDVINSSONAR,
stórkaupmanns,
Ásvegi 27, Akureyri,
og viröingu vottaöa minningu hans.
Kristjana Hólmgeirsdóttir,
Sigrún Valdemarsdóttir, Ingólfur Ingólfsson,
Valgeröur E. Valdemarsdóttir, Baldur Guðvinsson,
Þórhildur S. Valdemarsdóttir, Þorsteinn Þorsteinsson,
Hólmgeir Valdemarsson, Birna Björnsdóttir,
Baldvin Valdemarsson, Eva Rögnvaldsdóttir
og barnabörn.
hugðist iðka þau frekar, loks þá
tími gafst til. Stefán fylgdist vel
með þjóðmálum, hafði áhuga á
þjóðlegum fróðleik og málvöndun
var þáttur í fari hans. Hann hafði
mikinn áhuga á ættfræði, enda
bar hann sterkar taugar til æsku-
stöðva sinna. Hann viðaði að sér
bókum um ættfræði og hugðist
vinna upp úr þeim. Stefán var
mikill dýravinur, enda var það líf
hans og yndi hin síðari ár að sinna
hestum sem hann átti. En hesta-
mennskan krafðist talsverðs
þróttar, ekki síður en ættfræðin.
Yfir þeim þrótti bjó Stefán hins
vegar ekki, og varð því minna úr
en skyldi.
Ég kom fyrst á heimili þeirra
Stefáns og Jóhönnu fyrir rúmum 4
árum. Það var einstaklega gott að
sækja þau heim. Þau tóku ávallt á
móti manni með opnum örmum og
gerðu allt sem í þeirra valdi stóð
til að gera dvölina á ísafirði sem
ánægjulegasta.
Eftir að Stefán veiktist kom
hann oft suður til að leita sér
lækninga. Þá færði hann okkur
ósjaldan vestfirskt góðmeti eða
annað þarflegt í poka frá þeim
hjónum.
Stefán var ætíð léttur í skapi.
Hann var ræðinn og hafði frá
mörgu að segja. Þegar síðast var
kosið til Alþingis sátum við Stefán
tvö saman og fylgdumst með
gangi mála. Hann var þá í Reykja-
vík vegna veikinda sinna, og gisti
þá meðal annars á heimili mínu.
Um kvöldið skrapp hann í heim-
sókn til annarra ættingja, en
sagðist myndu verða mjög fljótur,
því hann vildi vera mér innan
handar, þar sem hann vissi að ég
var hálflasin. Á þessari stundu
var ég þó ekki mikið lasin sam-
anborið við Stefán. Þessi um-
hyggja hans lýsti hins vegar vel
þeirri velvild sem hann sýndi öðr-
um. Hann var ávallt tilbúinn til að
reiða fram hjálparhönd, oft meira
af vilja en mætti.
Stefán var mikill vinur. Ég
þakka honum góða viðkynningu og
sendi kveðju lítils afastráks sem
því miður fékk notið samfylgdar
hans allt of skamman tíma.
Blessuð sé minning Stefáns.
Guðbjörg Linda Rafnsdóttir
ATHYGLI skal vakin á þvf, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hlið-
stætt með greinar aðra daga. í
minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Þess skal
einnig getið, af marggefnu til-
efni, að frumort Ijóð um hinn
látna eru ekki birt á minningar-
orðasíðum Morgunblaðsins.
Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.
Krossar
á leiöi
Framleiöi krossa
á leiði.
Mismunandi geröir.
Uppl. í síma 73513.