Morgunblaðið - 01.12.1983, Blaðsíða 8

48
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. DESEMBER 1983
Mörgum þykir Bubbi bestur þeg-
ar hann er einn meö gítarinn
sinn.
Alþýðu-
tónlist
í Gamla
Bíói
Bubbi Morthens og fleiri
góðir skemmta í kvöld
FYRSTU tónleikarnir af fimm
fyrirhuguðum til styrktar Sól-
heimum í Grímsnesi, en þar er aö
finna elsta samastað vangefinna
hérlendis, verða haldnir í Gamla
Bíói í kvöld undir yfirskriftinni Al-
þýðutónlist.
Margt góöra gesta veröur á fjöl-
um Gamla Bíós aö þessu sinni.
Fyrstan ber aö telja Bubba Morth-
ens, sem margir telja að sé aldrei
betri en þegar hann er einn á sviö-
inu meö kassagítarinn. Þá kemur
Aldrei aftur-hópurinn meö þau
Bergþóru Árnadóttur, Tryggva Hu-
bner, Pálma Gunnarsson og Gísla
Helgason innanborðs fram, svo og
Hrím, Rúnar Júlíusson og Ólafur
Þóröarson.
Verö miöa á þessa skemmtun í
kvöld, sem og allar hinar fjórar
sem fylgja á eftir (skýrt var ítarleg-
ar frá þessu á Járnsíöunni á þriöju-
dag), er kr. 250. Allur ágóöi af tón-
leikunum fimm rennur til uppbygg-
ingaraöstööu fyrir félagslega starf-
semi á Sólheimum.
Þriðja lota
Músíktil-
rauna í kvöld
Músíktilraunir SATT og Tóna-
bæjar eru nú hálfnaóar og fer
þriðjí hluti þeirra fram í kvöld (í
Tónahæ art sjálfsögðu). Kimm
sveitir mæta til leiks í kvöld: Butl-
er, 89 á saleminu, Tekk, Hvers
vegna, Svefnpurrkur og Kök.
Þegar hafa fjórar sveitir
tryggt sér sæti á úrslitakvöld-
inu, sem fram fer á Kjarvals-
stöðum þann 9. desember. Af
fyrsta kvöldinu eru það Þarma-
gustarnir og %, en það voru
Dúkkulísurnar og Bylur, sem
komust áfram sl. fimmtudag.
Þá var troðfullt hús og mikil
stemmning.
Áhugi á Músíktilraunum hef-
ur reynst mikill í ár, jafnvel enn
meiri en í fyrra, þegar fyrst var
reynt að brydda upp á þessari
nýjung. Nokkrar hljómsveitir
eru á biðlista vegna kvöldsins í
kvöld svo og lokakvöldsins í
undankeppninni nk. fimmtu-
dag.
Sérstakir gestir hafa verið
bæði þau kvöld, sem þegar hafa
farið fram. Fyrst var það Tappi
Tíkarrass, þá BARA-flokkurinn
og í kvöld eru það Frakkarnir,
sem kynna lögaf væntanlegri
piötu sinni, 1984.
Virtasti reggae-kappi heims
leikur í Sigtúni annað kvöld
ÞAO HEFUR lítíð farið fyrir
skrifum um Linton Kwesi John-
son á Járnsíðunni þrátt fyrir þá
staðreynd, að þessi líkast til
virtasti reggae-tónlistarmaður
heimsins í dag efnir til tónleika
« Sigtúni annað kvöld, föstudag,
kl. 22. Fyrir alla þá er unna
reggae-tónlist œtti þetta aö
veröa heilmikil upplifun, því
það er hreint ekki á hverjum
degi að færir menn á þessu
sviói sæki okkur mörlandana
heim.
Linton Kwesi Johnson er rúm-
lega þrítugur aö aldri, fæddur ár-
iö 1952 á Jamaica. Hann fluttist
11 ára gamall til móöur sinnar í
London, sem haföi flust þangaö
nokkru áöur. Linton Kwesi hélt
heföbundna leið í gegnum
breska skólakerfiö og lauk aö
endingu háskólaprófi í þjóöfé-
lagsfræði.
Eftir aö skólagöngu hans lauk
starfaöi hann um tima meö
hreyfingu Svörtu hlébaröanna í
Bretlandi, en hefur undanfarin ár
starfaö viö tímaritiö Race Today.
Þaö var einmitt í því tímariti, sem
fyrstu Ijóöin eftir Linton Kwesi
birtust. Fyrsta Ijóöabók hans,
„Raddir hinna lifandi og dauöu",
kom hins vegar út 1973. Síöan
hefur hann sent frá sér 2 Ijóða-
bækur og þrjár breiöskífur.
Innlegg í
baráttu svartra
Yrkisefni Linton Kwesi er eink-
um daglegt líf innflytjenda frá
Vestur-lndíum í Bretlandi. Stund-
um er í Ijóöunum vitnaö beint til
ákveöinna atburöa í samfélagi
svartra í Bretlandi. Einn textinn
fjaliar t.d. um mál 33 ára verka-
manns frá Jamaica, sem var
dæmdur sekur og sat í fangelsi i
heilt ár fyrir innbrot, sem hann
haföi ekki framiö. Var texti Lint-
on Kwesi innlegg hans í baráttu
svartra viö aö fá verkamanninn
lausan.
Sjálfur hefur Linton Kwesi sagt
aö reggae-tónlistarformið hafi
oröiö til upp úr áhrifum af völd-
um þeirra breytinga, sem áttu
sér staö í samfélaginu á Jamaica
á sínum tíma. Tónlistarmennirnir
hafi veitt hinum nýju þvingunum
og spennu inn í tónlistina og
þannig tjáð á huglægan hátt
sögulega reynslu af kúgun og
uppreisn. Hiö sama má reyndar
segja um kveöskap Linton
Kwesi. Hann einkennist af þess-
ari innri spennu í ríkum mæli.
Hún birtist bæöi í rími og hrynj-
andi Ijóöanna og einnig í sjálfu
yrkisefninu, sem gjarnan snýst
um þá togstreitu sem átt hefur
Linton Kwesi Johnson
sér staö á milli samfélags inn-
flytjenda og hvítra í Bretlandi.
„Þaö sem ég skrifa og hvernig
ég skrifa er afleiöing af spenn-
unni á milli kreólamállýsku Jam-
aica og Jamaica-ensku og svo
aftur á milli tveggja þessara mál-
lýska og enskrar ensku. Og allt
þetta er í raun afleiöing af þvt aö
alast upp í nýlendu og koma síö-
an til Englands og ganga þar í
skóla.
Spennan hleöst upp. Þaö má
sjá hana í skrifum mínum. Þaö
má heyra hana. Ljóö mín kunna
e.t.v. aö líta dálítiö flatneskjuiega
út á prenti. Þaö er vegna þess aö
þau eru í raun og veru munnlegur
kveöskapur. Þau voru beinlínis
samin til þess aö vera lesin upp-
hátt á meöal fólksins,“ segir Lint-
on Kwesi Johnson.
Dennis Bovell
Á tónleikunum á morgun mun
Linton Kwesi njóta aöstoöar
hljómsveitar Dennis Bovell. Bov-
ell þessi hefur komiö viö sögu á
öllum plötum Linton Kwesi til
þessa. Þá hefur hann gefiö út
a.m.k. eina plötu sjálfur. Bovell
er talinn mjög fjölhæfur tónlistar-
maöur. Hann semur lög og texta,
leikur á hljóöfæri og er jafnframt
mjög fær upptökumaöur og
„pródúser" í hljóðveri. Þaö var
einmitt Bovell, sem stofnaði
reggae-sveitina Matumbi fyrir
um áratug í Bretlandi. Sveit þessi
vakti óskipta athygli á sínum
tíma.
Sem fyrr segir ættu reggae-
unnendur aö fá mikiö fyrir sinn
snúö í Sigtúni annaö kvöld. Verö
aögöngumiöa er kr. 400, en þaö
ætti ekki aö aftra mönnum frá
því aö berja virtasta reggae-
kappa heimsins í dag augum.
— SSv.
Rabbað við Þorleif og Mikka í Frökkunum:
„Ég hef komist í betra
samband við sjálfan mig“
— segir Mike Pollock
um áhrif soul-tónlist-
ar á sig
„Ég „fíla“ þaö fínt aö vera
laus viö gítarinn og snúa mér
eingöngu aö söngnum," sagöi
Mike Pollock er Járnsíðan
ræddi við hann og Þorleif Guö-
jónsson, bassaleikara Frakk-
anna, um nýju plötuna, 1984,
sem vonandi lítur dagsíns Ijós
innan tíöar þrátt fyrir ómælda
erfiðleika.
„Það er gaman að vera
svona „front“ í hljómsveit og
það að sleppa gítarnum, sem
ég hef reyndar ekki snert aö
meira eða minna leyti í tvö ár,
gefur mér tækifæri til að
breyta algerlega til. Það má
eiginlega segja aö maður hafi
öðlast þekkingu á líkamanum í
nýju Ijósi. Ég hef komist í betra
samband við sjálfan mig eftir
að ég fór að helga mig söngn-
um alfarið. Auk þess nær mað-
ur betra valdi yfir röddinni
þegar ekki þarf að einbeita sér
að því að leika á gítar um leið,“
sagði Mike.
Á plötu Frakkanna sér Mike
um allan söng, en snertir ekki
á gítar. Sú hlið er að mestu
leyti í höndum Finns Jóhanns-
sonar og Björgvins Gíslasonar.
Björgvin og Ásgeir Óskarsson
koma Frökkunum til aðstoöar
á þessari plötu og sagöi Mike,
að þeir og Júlíus Agnarsson
ættu stóran þátt í heildarút-
komunni.
Járnsíðan spurði Mike hvers
vegna hann hefði allt í einu
snúið sér að grjóthörðu fönki.
Frakkarnir undir skæöadrífu af heröatrjém.
„Ég hef alltaf „fílað“ soul-
tónlist, þú veist þennan mo-
town-„fíling“, og undanfarið
hefur verið að koma upp ný
tegund af þessari tónlist og
það er meira rokk í henni en
áður var. Annars er ég alltaf
opinn fyrir allri tónlist á meðan
„fílingurinn” kemur beint frá
hjartanu."
„Ég hef smám saman vakn-
að til meðvitundar um aö þetta
er mín tónlist,” sagöi Þorleifur
við Járnsíðuna um leið og
hann dreypti á kampavíni úr
þar til gerðu glasi. Auövitað
hefur þessi „fílingur" eflaust
alltaf verið í manni, en þegar
viö fórum að „jamma“ í Frökk-
unum kom smám saman í Ijós
hversu vel ég kunni að meta
þessa tegund tónlistar. í fönk-
inu gefast miklu meiri mögu-
leikar á „impróvíseringum"
heldur en í rokkinu, sem er
bundnara í ákveöna „frasa".
Ég átti t.d. oft í útistööum við
Bubba þegar ég var í Egóinu út
af bassaleiknum. Hann vildi
t.d. að ég notaöi nögl til þess
að ná fram harðara „sándi" úr
bassanum, en ég setti mig á
móti því. í fönkinu er maður
laus við nöglina, og alla „fras-
ana“ vel að merkja, og getur
leyft sér miklu meira. Fyrir vik-
ið er þetta skemmtilegra."
Áöur en ég skildi viö þá
kumpána spuröi ég Mike
hvaöa lag hann héldi mest upp
á á plötunni.
„Það er alltaf erfitt að gera
upp á milli afkvæma sinna,"
sagöKhann og brosti. „Þessa
dagana er ég mjög hrifinn af
titillaginu, 1984, ekki hvaö síst
vegna þess að ég hef fengiö
svo áþreifanlegar sannanir
fyrir því að framtíðarspá
George Orwell var aö miklu
leyti rétt. Enda hef ég sungið
þaö lag af meiri innlifun en
nokkru sinni að undanförnu.
Þessi reynsla að undanförnu
hefur verið okkur dýrkeypt, en
upp frá þessu vitum viö, að
það er ekki á neinn að treysta
nema sjálfan sig.“
— SSv.