Morgunblaðið - 05.02.1984, Blaðsíða 23

„Vonandi gefst tími
til að fara á skíði“
Rætt við Kristínu
Ingvadóttur, full-
trúa íslands í
Miss Europe-
keppninni í
Austurríki
Kristín Ingvadóttir, fulltrúi fs-
lands í Miss Europe-keppninni held-
ur utan til Vínar tíunda febrúar.
Þátttakendur frá öllum Evrópulönd-
um koma þar saman, en keppnin
sjálf mun verða haldin í skídabæn-
um Badgastein 17. febrúar.
„Ég hlakka mikið til ferðarinn-
ar,“ sagði Kristín í samtali við
Mbl. „Austurríki hefur lengi verið
eitt af draumalöndunum, en ekki
grunaði mig að fyrsta ferð mín
þangað yrði með þessum hætti.
Það er samt ekkert verra. Ég vona
bara að dagskráin verði ekki svo
stíf að mér gefist ekki tími til að
fara á skíði.
Kristín er 22 ára gömul. Hún
var lengi ritari en vinnur nú í
tískuvöruversluninni Basar. í frí-
tíma sínum hefur hún starfað með
Módel ’79 og í fyrra tók hún þátt í
keppninni um titilinn Ungfrú ís-
land þar sem hún hafnaði í öðru
sæti.
„Ég stefni að því seinna meir að
læra fatahönnun," segir Kristín
þegar minnst er á framtíðina.
„Áhugi minn liggur mikið á þessu
sviði en ég hef hingað til aðallega
saumað á sjálfa mig.
í keppninni komum við fram á
kvöldkjól, sundbol og í þjóðbún-
ingi eða einhverju táknrænu fyrir
land okkar. Mig langar til að prófa
eitthvað nýtt og útbúa föt úr gær-
um en ef það tekst ekki kem ég
fram í skautbúningi.
Það er heilmikið fyrirtæki og
kostnaðarsamt að fara í svona
keppni. Þátttakendur eru yfirleitt
veí útbúnir og vil ég ekki vera
síðri. Ég hef fengið lánuð föt út
um allt og hafa vinir og kunningj-
ar verið mér mjög hjálplegir.
Það verður gaman að taka þátt í
þessu. Maður fer fyrst og fremst
út með jákvæðu hugarfari og
reynir að gera sitt besta, betur
getur maður ekki gert.“
Og hoppa ...
Ljósmynd Gunnlaugur Rögnvaldsson.
Þessi mynd náöist af Superman yngri er hann lenti
sem snöggvast á járnbrautarstöð í Bretlandi fyrir
skömmu.
Ljósmynd Gunnlaugur Rógnvaldsson.
Öndin: Hvaö er hann að gera þessi lögregluþjónn? Ætli
ég sé búin að standa hérna of lengi?
Magnús
„Fólkið sat grafalvar-
legt undir misheppn-
uðum bröndurum“
Stutt spjall við Magnús Ólafsson
„íslendingar hlæja mest aö tví-
ræöum bröndurum, þar sem ýmis-
legt er gefið í skyn. Ég læt fólk
draga eigin ályktanir af sögum.
Sumir segja aö þetta sé klám, en
þaö er alrangt. Þaö er ekkert klám
þegar menn ekki klæmast." ÞaÖ
er hinn landskunni skemmtikraft-
ur Magnús Ólafsson, sem hefur
oröiö. Hann hefur skemmt lands-
mönnum viö góöar undirtektir.
En gefum Magnúsi aftur orð-
ið. „Fyrir utan að hlæja að tví-
ræðum bröndurum hafa íslend-
ingar gaman af óförum annarra.
Þeir hafa gaman af því þegar
grín er gert að náunganum.
Ljómandi vel hefur gengið í
„bransanum" í vetur. En auðvit-
að er aldrei hægt að gera öllum
til hæfis.
Ég minnist skelfilegs laugar-
dagskvölds í marz. Við Þorgeir
Ástvaldsson vorum búnir að
vera á þremur stöðum sama
kvöldið og enduðum í Domus
Medica á hátíð hjá Átthagafé-
lagi Bolvíkinga. Við vorum í
miklu stuði þegar í Domus kom,
enda fengið góðar undirtektir
fyrr um kvöldið — raunar verið
æðisgengin stemmning. Við
komum í Domus undir miðnætti
og byrjuðum prógrammið, sem
var rabb okkar í milli og brand-
arar. En það hló alls enginn.
Fyrr um kvöldið hafði þetta vak-
ið mikla lukku en heppnaðist
bara alls ekki hjá Bolvíkingum.
Mér fannst þetta dulítið fyndið
og var skapi næst að hlæja að
þessu öllu saman, en stillti mig
þó. En ég sá að Þorgeir var alls
ekki jafn hrifinn. Hann svitnaði
reiðinnar ósköp og leið ákaflega
illa undir þessu.
Enginn hló og Þorgeir svitn-
aði. Við reyndum að ná upp
stemmningu með fjöldasöng, en
enginn söng, alls enginn. Þetta
var skelfilegt — um leið og við
höfðum lokið þessu sá ég í hæl-
ana á Þorgeiri. Hann hljóp út án
þess að tala við kóng eða prest.
Ég hef enga skýringu af hverju
móttökurnar voru eins og þær
voru. Ef til vill höfum við komið
of seint og fólkið verið orðið leitt
á að bíða. í öllu falli var and-
rúmsloftið slíkt, að fólki var ekki
hlátur í huga. Það sat grafal-
... og Magnús
varlegt undir misheppnuðum
bröndurum okkar og því varð
ekki haggað."
— Þú hefur sótt um aðild að
félagi islenzkra leikara, hvernig
stenduf það mál, Magnús?
„Ég sótti um aðiid að félaginu
í annað sinn í fyrra ásamt
Ladda, Þórhalli Sigurðssyni. Bón
minni var hafnað og þær skýr-
ingar gefnar að ég hefði ekki
nógu mörg hlutverk að baki, en
ég fengi aðild að ári. Nú er árið
liðið og þessa dagana er ég að
ganga frá umsókn. Vonandi finn
ég náð fyrir augum hinna háu
herra og þyki gjaldgengur í fé-
lagið."