Morgunblaðið - 05.02.1984, Blaðsíða 11

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. FEBRÚAR 1984
59
Dökkir menn í dökkum hestum
leggja til orrustu. Fremstir eru
þeir Helgi Skúlason og Egill Ólafsson
í hlutverkum sínum.
hliðina snertir en aðrar íslenskar myndir
sem fram hafa komið að undanförnu. Á
það ekki síst við um kvikmyndatöku Tony
Forsberg, en hann á að baki langan og
litríkan feril við kvikmyndagerð. Forsberg
starfaði við kvikmyndafélagið Europa
Film í Stokkhólmi á árunum 1954 til 1965
er hann varð meðeigandi í Aspect Film
ásamt Calvin Floyd. Aspect Film hefur
framleitt fjórar stórar kvikmyndir, leik-
stýrðum af Floyd og teknar af Forsberg,
en þær eru „Champagne Rose is Dead“
1971, „In Search of Dracula" 1976, „Victor
Frankenstein" 1978 og „The Inn of the
Golden Dragon" 1980. Auk þess hefur fé-
lagið framleitt sjónvarpsmyndir víða um
heim.
Forsberg hefur að auki kvikmyndað 34
stórar kvikmyndir frá árinu 1961 og má
þar m.a. nefna: „A Sunday in September"
(leikst. J. Donner 1961), „Faust" (M. Sman
1963), „The Coffin" (LM Lindgren 1965),
„Ulysses goes on Holiday" (G. Skalenakis
1966), „The Daily Fable" (T. Chanowski
1971), „Flossie" (M. Ahlberg 1975), „Sum-
mer Paradise" (G. Lindblom, framl. Inge-
mar Bergman, 1977), „My Beloved" (K.
Grede, framl. I. Bergman, 1977), „Adven-
tures of Picasso (T. Danielsson 1978), „The
Lorry" (A. Mattson 1978), „Linus" (V.
Sjöman 1979), „Sally and her Liberty" (G.
Lindblom, framl. I. Bergman 1980), „I am
Blushing" (V. Sjöman 1980), „Operation
Leo (H. Hederberg 1981). Auk þess má
nefna að Forsberg hefur að undanförnu
stjórnað myndatöku á öðrum hluta
„Fanny and Alexander" undir leikstjórn
Ingemar Bergman. Eins og sjá má á þess-
ari upptalningu er hér enginn aukvisi á
ferðinni og ber „Hrafninn flýgur" þess
merki að þar hefur fagmaður haldið á vél-
inni.
Viö upptöku á „Hrafninn flýgur".
Helgi Skúlason mundar bogann.
Leikstjórinn, Hrafn Gunnlaugsson,
athugar sjónarhornió í vélinni og hjá
stendur kvikmyndatökumaðurinn
Tony Forsberg.
Annað sem ástæða er til að vekja at-
hygli á er hljóðsetning myndarinnar og
tónlist danska tónskáldsins Hans-Erik
Philip, sem á að baki mikið starf við leik-
hús, kvikmyndir og sjónvarp í heimalandi
sínu. En þótt hér hafi útlendur maður
haldið um tónsprotann hefur hann notfært
sér sérkennileg einkenni íslenskrar tón-
listar og má þar m.a. benda á skemmtilega
útfært stef úr „Sprengisandi", sem gengur
aftur og aftur í gegnum atburðarásina.
Hin rammíslensku einkenni myndarinnar
gill Ólafsson í hlutverki bróöur
i Þórðar.
Helgi Skúlason og Gottskálk Sig-
urösson í hlutverkum feöganna.
eru svo undirstrikuð af umhverfinu, þar
sem myndin er tekin, og er það í rauninni
kapítuli út af fyrir sig.
Hið sama má segja um leikmynd og bún-
inga, en leikmyndina hannaði Gunnar
Baldursson í samvinnu við íslensk nátt-
úruöfl. Útiatriði eru flest tekin við
Drangshlíð undir Eyjafjöllum, á söndun-
um við Dyrhólaey og að Skipahelli austan
við Vík í Mýrdal. Og eftir að hafa séð
myndina finnst manni einhvern veginn að
staðurinn hefði ekki getað verið betur val-
inn. Á það einkum við um bæjarstæði
Þórðar, þar sem leikmyndin fellur sérlega
vel að umhverfinu, undir hrikalegum
hamrinum. Karl Júlíusson hannaði bún-
inga og koma þeir skemmtilega á óvart. í
íslendingasögunum segir frá köppum í
litklæðum, með skrautlegar beltisspennur
og ennishlöð. Karl hefur hér ekki farið
SJÁ NÆSTU SÍPÍT
Gestur, aóalpersónan í „Hrafninn
flýgur“, leikinn af Jakob Þór
Einarssyni.
Hafði ómælda ánægju
af gerð myndarinnar
segir Helgi Skúlason
sem fer með hlutverk Þórðar goða
Helgi Skúlason í hlutverki Þórðar goöa.
„Fyrsta filman mín var Brekku-
kotsannáll og síðan lék ég í Para-
dísarheimt, Útlaganum og svo í
Húsinu í fyrra, þannig að þetta er
nú ekki alveg ný reynsla fyrir
mig,“ sagði Helgi Skúlason, sem
fer með hlutverk Þórðar goða í
kvikmyndinni „Hrafninn flýgur1*.
„En þetta er það stærsta sem ég
hef gert á þessu sviði og ég hafði
ómælda ánægju af samvinnunni
við gerð þessarar myndar og einn-
ig af því að takast á við þetta hlut-
verk,“ sagði Helgi ennfremur.
„Hlutverkið höfðaði strax til
mín, eftir að ég hafði lesið frum-
gerðina að handritinu sem
Hrafn lét mig fá og ég hafði
mjög gaman af að fást við þetta
verkefni. Það var virkilega
ánægjulegt að vinna þetta, bæði
með Hrafni og kvikmyndatöku-
manninum Tony, þrátt fyrir
þessar óblíðu aðstæður í sumar,
en myndin var tekin meira og
minna í roki og kulda, og í þess-
um skinnflíkum hans Kalla, sem
eru í rauninni kapítuli út af fyrir
sig. Þarna er búin til alveg ný
ímynd af klæðaburði landnáms-
manna, sem ekki er ólíklegt að sé
nærri raunveruleikanum þegar
allt kemur til alls.
Þetta er mjög djörf tilraun hjá
Hrafni. Hann býr til sínar eigin
hugmyndir af sögusviðinu og líf-
inu á þessum tíma. Það er búið
að berja inn f okkur ákveðna
ímynd af glæsileik fornmanna,
en þarna fleygir hann þessari
hefðbundnu lýsingu á landnáms-
og söguöldinni. Vopnabúnaður-
inn er annar, hýbýlin öðruvísi
svo ekki sé talað um skinnflík-
urnar. Hugmyndin að hýbýlun-
um er mjög góð að mínu mati.
Húsin eru byggð hálf inn í hella
og síður en svo fráleitt að hugsa
sér að þannig hafi það einmitt
verið. Nú svo má einnig segja að
sjálfir mennirnir séu ekki alveg
sömu glæsimennin og sögurnar
segja okkur. En ég held að þegar
allri hetjudýrkun sleppir og ef
við tökum af okkur þessi ljós-
bláu gleraugu að menn geti fall-
ist á, að kannski hafi þetta ein-
mitt verið svona. Ég get alla
vega sætt mig við að þessi lýsing
sé frekar sannleikanum sam-
kvæm.
Það var tiltölulega auðvelt að
setja sig inn í þessar aðstæður.
Maður fór í þennan búning og
eftir augnablik fannst manni
ekkert sjálfsagðara og eðlilegra.
Manni fannst það nánast an-
kannalegt að fara aftur í sín eig-
in föt þegar myndatökunni var
lokið á kvöldin. Ég hef ekki enn
séð myndina í heild og er spennt-
ur að sjá hvað út úr þessu kem-
ur. Þetta er mjög djörf tilraun,
en heiðarlega unnin. Hrafn veit
hvað hann vill.“