Morgunblaðið - 27.04.1986, Side 54

' tíORbú^BLAÖIÐ/SÚítórUDlGlíRiK.APRÍLIðSe
I <&
Kolbrún Jóns-
dóttir - Minning
Fædd 21. ágúst 1913
Dáin 18. apríl 1986
Kolbrún Jónsdóttir lézt í Land-
spítalanum 18. þ.m. Hún kvaddi
okkur þar síðast með þeim orðum
að e.t.v. hittumst við í Mörkinni í
sumar.
Við höfðum samfyigd Kollu í
allmörgum Útivistarferðum síðustu
árin. Hún var einn af stofnendum
Útivistar og virkur félagi, svo lengi
sem kraftar leyfðu.
Kolbrún var góður ferðafélagi og
átti létt með að blanda geði við
unga sem aldna. Það var lítilli hnátu
alltaf fagnaðarefni að vita að „Kolla
vinkona", eins og hún kallaði hana
yrði með í ferðinni, þótt aldursmun-
ur þeirra væri næstum 70 ár.
Það var ailtaf jafn gaman að
skreppa til Koliu, hvort heldur var
í sætið hennar í rútunni eða á skrif-
stofu Útivistar, þar sem hana var
oft að finna, eftir að hún seldi
verzlun sína við Laugaveginn.
Kolla hafði alltaf tíma til að
spjalla við litla stúlku og stundum
líka e-ð spennandi í bakpokanum
sínum.
Að leiðarlokum viljum við þakka
samfylgdina og alla hennar vináttu
og hlýju og kveðjum hana með
söknuði.
Guð blessi minningu Kolbrúnar
Jónsdóttur.
Jóhanna Simars
og María Ósk
Það er bjartur og fagur haust-
dagur eins og þeir gerast bestir hér
á landi. Himinninn heiður og blár,
efstu eggjar fjalla mjallahvítar og
haustlitir á jörðu. Útivistarhópur
er á leið að Stapa á Snæfellsnesi
og genjgur fjöruna undir Sölva-
bjargi. I flæðarmálinu liggja selir á
steinum sem demba sér klunnalega
og með miklu skvampi ofan í spegil-
sléttan sjóinn þegar við nálgumst.
Klettaveggurinn fyrir ofan okkur
er víða vaxinn þéttum breiðum af
bumirót sem hefur tekið á sig
rauðan lit haustsins, og silfurtærar
fossbunur falla hér og hvar ofan
af brún niður í fjöruna. Þessi dagur
er svo eftirminnilegur öllum þeim
sem þátt tóku í þessari ferð, að enn
er hans minnst með sérstakri
ánaegju þótt tíu ár séu liðin.
Á þessari fallegu leið gengum
við Kolla, eins og hún var jafnan
kölluð, röbbuðum saman og keppt-
umst við að taka myndir, sem var
eitt af okkar sameiginlegu áhuga-
málum. Það má segja að þetta hafí
verið mín fyrstu kynni af henni. Ég
vissi þó vel hver hún var, hafði
verslað við hana í versluninni Iðu
sem hún árum saman rak við
Laugaveginn, þar sem hún af-
greiddi viðskiptavini sína af sinni
alkunnu alúð og kurteisi, seldi þeim
góðar vömr fyrir gott verð. Við
vomm báðar meðstofnendur Úti-
vistar og báðar í Kjama félagsins
frá upphafi, en það höfðu ekki
tekist með okkur nein kynni,
kannski vegna þess að Kolla hafði
verið í löngu „göngufríi" vegna
langvarandi veikinda móður sinnar,
en þær bjuggu saman mæðgumar
og Kolla annaðist hana af mikili
umhyggju og kostgæfni þegar aldur
færðist yfír hana og veikindi urðu
hennar hlutskipti.
Kolla var lítil og grönn og afar
létt á sér og mikil göngukona. Hún
hafði ámm saman gengið um Qöll
og fímindi þessa lands, og hafði
víst komið á flesta þá staði sem upp
á er boðið í slíkum ferðum. Við
vomm báðar komnar yfir miðjan
aldur þegar leiðir okkar lágu saman
þennan fagra haustdag, en áttum
þó eftir næstu tíu árin að ferðast
saman víða um landið í hópi okkar
góðu félaga.
Það fór ekki mikið fyrir Kollu
og ekki var hávaðinn í kringum
hana. Ég held að ég hafí aldrei
heyrt hana brýna raustina, samt
kom hún alltaf því til skila sem hún
vildi sagt hafa, hvort heldur hún
var ánægð með hlutina eða þurfti
eitthvað að gagnrýna. Hún var allt-
af svo róleg í fasi og yfirlætislaus,
jafnvel þegar hún stríddi manni,
sem hún gat vel átt til að gera
þegar sá gállinn var á henni. Oft
hafði hún litlu frænkur sínar með
í ferðum, Litlu Kolbrúnu nöfnu sína,
og Lindu systur hennar. Alltaf var
hún jafn róleg og alúðleg við þær,
jafnt þótt henni fyndist þær á
sundum ærslast fullmikið, samt
hlýddu þær henni ævinlega skilyrð-
islaust.
i
t
c
í
k
rat
áfc'*
nnar
y£ Leiðbeinandi:
Christian Soelberg,
framkvæmdastjóri
ráðgjafafyrirtækis-
/insTeam Training
Á námskeiöinu „Stjórnandi framtíóarinnar“ sem
Stjórnunarfélag íslands heldur verður fjallaö um
skapandi lausn á vandamálum, stefnumótandi
hugsun samstarfs, þróun persónuleika, gerö
vinnuhópa, breytt viðhorf stjórnenda til ákvaröana-
töku, áætlanageröa og stjórnun vió mismunandi
aöstæður.y'
/ Bandaríkjunum og vlöar hafa rannsóknir sýnt aö
mannsheilinn ensérhæföur, hin rökrétta starfsemi fer fram í
vinstri hluta heilans en hægri hlutinn fæst viö heildir og
hlutföll. Niðurstööurnar hafa haft ótvíræð áhrif á rannsóknir í
stjórnun, og breytt viöhorfum stjórnenda til ákvarðanatöku og
áætlanagerða.
Tími og staðun 29. apríl kf.9-17
Kristalssalur Hótels Loftleióa
Stjómunarfélag isjands
Ánanaustum 15 • Sími: 6210 66
Kolla starfaði mikið fyrir Útivist.
Margar voru vinnuferðimar í Bása
meðan verið var að koma upp skál-
anum og vinna að uppbyggingunni
þar, og eftir að hún hætti að reka
verslun sína við Laugaveginn vann
hún oft á skrifstofunni og tók að
auki að sér ræstingu þar, og þáði
aldrei laun fyrir. Hún var, eins og
áður sagði, í Kjama félagsins frá
upphafi og tók með því þátt í innra
starfí þess. Á tíu ára afmæli félags-
ins var hún kjörin heiðursfélagi og
var vel að þeim heiðri komin. Taug-
ar félagsins til Kollu koma kannski
best fram við það, að þrátt fyrir
veikindi hennar, sem gátu ekki farið
nema á einn veg, var hún endurkjör-
in í Kjaraann á aðalfundi félagsins
kvöldið áður en hún lést.
Síðasta ferðin okkar saman var
hin ógleymanlega kirkjuferð Úti-
vistar í upphafi þessa árs, þegar
farið var austur að Skálholti í hinu
fegursta vetrarveðri, hlýtt þar á
messu og víða komið við á leiðinni.
í þessari ferð var Kolla kát og glöð
og ekki gmnaði nokkum mann þá
hversu stutt hún átti eftir. Hún
ætlaði með okkur í Þorraferðina en
kom ekki, og var okkur þá sagt að
hún hefði verið lögð inn á sjúkrahús
daginn áður, mikið veik. Okkur var
sagt að hverju stefndi, en aldrei
minntist hún á það sjálf þegar ég
heimsótti hana á spítalann. Maður
sá hvemig af henni dró smátt og
smátt og maður þakkaði fyrir að
hún virtist aldrei líða neinar kvalir.
Kolla kvaddi aðfaranótt föstu-
dagsins 18. þ.m. á sama hátt og
hún lifði lífí sínu, róleg, kyrrlát og
æðrulaus. Hún hefur nú lagt upp í
sína hinstu ferð og vil ég að leiðar-
lokum þakka henni samfylgdina og
alla góða hluti mér gerða.
Systkinum hennar og vanda-
mönnum öllum, ekki síst Litlu Kollu
og Lindu, sem ekki aðeins hafa
misst sína kæm frænku heldur
einnig góðan félaga, sendi ég inni-
legar samúðarkveðjur.
Nanna
Elsku frænka mín er dáin. Hún
sem alltaf var svo ung í anda að ég
hugsaði aldrei um dauðann þegar
hún var annars vegar. Kolla
frænka, sem var svo létt í lund og
frá á fæti, hún var á sífelldum
ferðalögum upp um fyöll og fimindi
landsins sem hún þekkti svo vel.
Kolbrún Jónsdóttir var fædd 21.
ágúst 1913 á Æsustöðum í Húna-
vatnssýsslu en fluttist ung að ámm
til Reykjavíkur þar sem hún bjó
sfðan alla tíð lengst af með móður
sinni en henni var hún stoð og
stytta við heimilishald og við upp-
eldi yngri systkina sinna. Kolia
frænka vann við verslunarstörf alla
tíð og í nokkur ár rak hún verslun-
ina Iðu við Laugaveg.
Það var sama hvað hún tók sér
fyrir hendur, allt var unnið með
sömu viðkvæmu umhyggjunni.
í æsku sem og alla tíð var gott
að koma til Kollu frænku, hún var
svo blíð og góð, hún var engu lík,
hún var einstök frænka.
Ég kveð elsku frænku mína og
þakka allar góðu samverustundim-
ar sem hún veitti mér, bömum mín-
um og manni. Hugur minn mun
fylgja Kolbrúnu yfír móðuna miklu
þar sem ég veit að henni mun líða
vel alla tíð.
Stella María
Nú munum við kveðja hana Kollu
frænku í hinsta sinn, ekki gmnaði
okkur systkinin að hún kæmi ekki
aftur til okkar eftir að hún lagðist
inn í vetur.
Hún var Útivistar kona mikil,
hafði gaman af að ferðast um landið
og þau em fá fjöllin sem hún hefur
ekki gengið á. Hversu langt sem
hún fór var ísland alltaf hennar
yndi.
Oft var það er við vomm lítil sem
böm, að frænka fékk okkur lánuð
um heigar og var þá farið í göngu-
ferðir um bæinn og margt skoðað.
Alltaf var hægt að koma til Kollu
frænku í heimsókn og fá góð ráð
við okkar málum er á þurfti að
halda.
Við þökkum henni af alhug fyrir
allt sem hún gerði fyrir okkur. Eftir
er stórt tóm sem enginn getur fyllt.
S.B. og G.B.
Kolbrún Jónsdóttir er gengin til
hinstu hvflu. Ég veit að hennar
verður vel minnst af vinum og
vandamönnum, en við Útivistarfólk
viljum ekki sitja hjá þegar fallinn
er frá jafn tryggur félagi eins og
hún var. Þegar við gengum til leiks
að stofna Útivist varð Kolbrún strax
virkur og traustur félagi. Hún vann
félaginu allt það hún mátti með
því að búa okkar ferðaskála þæg-
indum og hlýleika sem nauðsynlegt
er til að við mættum una þar vel.
Hún var einnig boðin og búin að
rétta hjálparhönd á skrifstofunni
sérstaklega eftir að hún hætti
rekstri verslunar sinnar. Við nutum
krafta hennar og trúmennsku allt
til hins síðasta. Ef maður athugar
lífshlaup Kolbrúnar kemur margt í
hugann. Hún óx upp í víðlendu
héraði og vom því rætur hennar
við barm íslenskrar náttúru. Hún
hafði stundað ferðalög vítt og breytt
í áratugi áður en hún gekk til liðs
við okkur Útivistarfólk og henni
vom ferðalög um landið svo mikil
nauðsyn að hún var þeírri köllun
trú allt til æviloka.
t
ANNAP. HELGADÓTTIR,
Grundarstig 10,
sem lést 22. apríl verður jarösungin frá Dómkirkjunni föstudaginn
2. maíkl. 10.30.
Fyrir hönd systkina hennar og annarra vandamanna,
Andrea Helgadóttir,
Helgi Guðbergsson.
t
Innilegar þakkir til allra þeirra sem auðsýndu okkur samúð og
vinarhug við andlát og útför bróður okkar,
EINARS ÞORGEIRSSONAR
fró Lambastöðum í Garði.
Guðmundur Þorgeirsson, Þorsteinn Þorgeirsson,
Magnea R. Þorgeirsdóttir, Guðrún Þorgeirsdóttir,
Gróa S. Þorgeirsdóttir Lawrence, Rannveig Þorgeirsdóttir,
Guðmunda Þorgeirsdóttir, Valgerður Þorgeirsdóttir
og fjölskyldur.
t
Innilegar þakkir fyrir hlýhug viö andlát og útför föður okkar,
tengdaföður og afa,
JÓNS H. ÁRNASONAR
frá Steinnýjarstöðum.
Ingiríður Jónsdóttir,
Una G. Jónsdóttir, Geir H. Hansen,
Stefán H. Ingólfsson, Rúna S. Gelrsdóttir.