Morgunblaðið - 17.07.1986, Blaðsíða 44
44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 17. JÚLÍ 1986
n Mcr þcctti Cjumarx. ab J>]a. Kom. tó. þettix.
lárnxb aftorj"
%
W
bog’ana!
Með
morgunkaffinu
Frami minn hófst þeg-ar í
barnaskólanum. Þá tók ég
dag hvern bréf heim frá
kennaranum mínum!
HÖGNI HREKKVÍSI
„ EG GEF ALLTAF KEGLOLEGA TiL
HJÁLPAR. HEIAHLI-SLAOSOAl köttom."
Réttu máli hallað
Einar Einarsson, Hveragerði
skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Mér þykir vænt um að fá tilefni
til að skrifa þér nokkrar línur og
þakka þér fyrir alla þína ágætu
pistla, sem gegnum árin hafa veitt
mér bæði ánægju og margvíslegan
fróðleik, einkum eftir að ég hætti
að geta unnið. Oft geri ég mér
dægrastyttingu með því að fara í
gegnum og lesa gömul blöð, sem
ég á nokkurt safn af og rekst þá
stundum á ýmislegt sem ég var
löngu búinn að gleyma, eða sem
af einhverjum ástæðum hefur farið
fram hjá mer.
Þannig var það að hérna á dög-
unum rak ég mig á úrklippu úr
Morgunblaðinu frá 15. desember
1984. Þar er að fínna greinarkom
eftir Óla Kristinsson frá Húsavík.
Birtir Ó.Kr. þar vísu úr eftirmælum
sem hið fræga alþýðuskáld, Páll
Ólafsson orti eftir uppáhaldshest
sinn, Bleik. Sú vísa er svona:
„Ellin hallar öllum leik,
ættum varla að státa!-
Hún mun alla eins og Bleik,
eitt sinn falla láta!“
Þessa vísu vill Ó.Kr. eigna Björgu
Sveinsdóttur hagyrðing í Keldu-
hverfí. Hér er mjög hallað réttu
máli. Vísan er ekki eftir Björgu
heldur Pál sjálfan og engan annan.
Ekki heldur ort ein sér sem lausa-
vísa, heldur er hún í eftirmælum
sem Páll orti eftir uppáhaldshest
sinn, Bleik. Allt er kvæðið svona:
„Bijóstið hrellir harmur sár!
Hné að velli Bleikur.
Sönn ég felli sorgartár.
Svona ellin leikur!
Folinn ungur fetaði létt,
fjallabungur, grundir,
fen og klúngur fór á sprett,
flöllin sungu undir.
Daga og nætur rataði rétt,
rösklega fætur bar hann,
fremstur ætíð fór á sprett,
fáum sætur var hann.
Ellin hallar öllum leik,
ættum varla að státa!-
Hún mun alla, eins og Bleik,
eitt sinn falla láta.
Fákinn minnir allt mig á,
öll er sinna farin,
aldrei linnir þeirri þrá
þar til ég finn marinn.
Lífs á vori mætir mér
minn sé - þorinn Bleikur,
endurborinn, - eins og hér
indæl sporin leikur.
Verður glatt í muna mér
millum hnatta þeyta.
Hann mun aftur, eins og hér,
æ á brattann leita.
Þessi fallegu eftirmæli Páls um
vildishest sinn, Bleik, lærði ég á
unga aldri. Þótti mér mjög vænt
um þau, eins og önnur ljóð Páls.
Og ekki hef ég fyrri vitað til þess
að nokkur hafí glefsað bita úr ljóð-
um þessa ástsæla alþýðuskálds til
að stinga upp í annan, enda mun
það fátítt og þeir fáir sem telja sér
slíka lítilmennsku við hæfi.
Vera má að sumum finnist þessi
afskiptasemi mín jaðra við smá-
munasemi. En mér eru minnisföst
hvatningarorð foreldra minna, að
gera mér hugleikin orð Ara fróða
að „hafa það heldur er sannara
reynist". Með vinsamlegri kveðju
og fyrirfram þökk fyrir birtinguna."
Víkverji skrifar
Bréfin streyma nú til Víkveija,
sem er að verða harður keppi-
nautur Velvakanda í þeim efnum!
Svohljóðandi bréf hefur Víkveija
borizt frá Valgerði Bjarnadóttur,
forstöðumanni markaðsrannsókna
hjá Flugleiðum.
Víkveiji Morgunblaðsins víkur
að „Saga-Class“ Flugleiða í hug-
leiðingum sínum 12. júlí sl.
Tvö atriði sem Víkveiji minnist
á langar mig að gera athugasemd
við. I fyrsta lagi segir Víkveiji að
ekki sé hægt að bera þá þjónustu
sem þar er veitt saman við þjónustu
á fyrsta farrými erlendra flugfé-
laga, heldur fremur svokallaðan
„Buisness-Class". Þetta er hárrétt
hjá Víkveija, enda var það aldrei
ætlun Flugleiða að koma á fyrsta
farrými í vélum sínum, enda yrðu
fargjöld á slíku farrými að vera all
miklu hærri en fullt fargjald er í
dag, til að bera þann kostnað sem
slík þjónusta hefur í för með sér.
í annan stað langar mig að víkja
að því að mér finnst reyndar frem-
ur borulegt sjónarmið Víkveija,
þegar hann spyr hvemig opinberir
starfsmenn ferðist á kostnað skatt-
greiðenda. Það verður að gæta
nokkurrar varúðar þegar kostnaður
við utanlandsferðir er reiknaður, og
ekki sízt þegar talað er um lengd
ferðar eins og Víkvetji gerir í pistli
sínum. Þetta verður að skýra með
dæmi. Opinber starfsmaður þarf að
mæta á fundi í Kaupmannahöfn kl.
9:00 á mánudagsmorgni, áætlað er
að fundurinn standi til hádegis á
þriðjudegi. Hið opinbera er „hags-
sýnt“ eins og Víkveiji og keypt er
„Pex-gjald“ á kr. 22.040, það far-
gjald er háð því að ferðamaðurinn
sé einn sunnudag á áfangastað.
„Opinberi" pantar sér því far til
Kaupmannahafnar á laugardegi og
heim á þriðjudegi (brottför 14:15).
Með þessu gæti hann talið sig spara
kr. 18.470, það er hins vegar ekki
alls kostar rétt, því hann er einum
degi lengur í ferðinni en hann þyrfti
að vera, einn dagur í dagpeninga
þar, kr. 6.700, og einn dagur í eftir-
vinnu („Opinberi" ferðast á laugar-
degi) ca. kr. 4.000, aukakostnaður-
inn er kominn í kr. 10.700 og
„spamaðurinn“ í kr. 7.700. Nú ger-
ist það á þriðjudagsmorgni að
fundartími virðist ekki munu nægja
til að ljúka því sem ætlað var. Fund-
artíminn lengist um einn til tvo
tíma. „Opinberi" á nú um tvennt
að velja víkja af fundi til að ná flug-
vélinni heim eða kaupa sér farmiða
á fullu gjaldi (Saga-Class) heim.
ef til vill gerir ekkert til þó hann
víki af fundi og þá er það gott og
blessað, ef hann hins vegar getur
það ekki þarf hann að kaupa sér
fargjald fyrir kr. 19.880. Þegar upp
er staðið er kostnaðurinn orðinn
þessi: „Pex-gjald“ á kr. 22.040,
fullt fargjald heim kr. 19.880 og
laugardagurinn kr. 10.700 sem er
samtals 52.620. í stað spamaðarins
er heildarkostnaður „hagsýninnar"
nú orðinn kr. 12.110 hærri en fullt
fargjald fram og til baka til Kaup-
mannahafnar. Þessu svarar
Víkveiji og aðrir hagsýnir menn
auðvitað því að „Opinberi" hefði
strax í upphafi pantað sér far heim
á miðvikudegi og lenging fundarins
hefði því engu breytt. Lítum aðeins
á það. Hann hefði sem sagt farið
að heiman á laugardegi og komið
aftur á miðvikudegi, það em tveir
aukadagar umfram það sem nauð-
synlegt er, áður hefur komið fram
að laugadagurinn kostaði skatt-
borgarana kr. 10.700 og miðviku-
dagurinn kostar þá lfklega um
8.700 (dagpeningar og laun), sam-
tals kr. 19.400. Ef þessu er svo
bætt við „Pex-fargjaldið“ þá er
heildarkostnaðurinn orðinn kr.
41.440 eða kr. 930 hærri en fullt
fargjald (Saga-class) sem kostar
kr. 40.510.
Hér er auðvitað bara búið til
dæmi, að sýnir hins vegar að lítið
þarf að breytast frá upphaflegri
áætlun til að það sem átti að vera
sparnaður breytist í aukakostnað
og hann í rauninni óþarfan. Víkveiji
og aðrir verða að fara átta sig á
því að í utanlandsferðum er fleira
kostnaður en fargjaldið til og frá
áfangastað. Þeir verða einnig að
átta sig á því að það fólk sem við-
skipti er átt við í útlöndum, hvort
sem það starfar hjá hinu opinbera
eða hjá einkafyrirtækjum, er ekki
rígbundið af ferð „mjókurbílsins“
og líkur til þess að fundir styttist
eða lengist em því miklar. Hraðinn
í heiminum er orðinn svo mikill að
það er jafnvel spurning hvort ekki
eigi að setja þá almennu reglu að
þeir sem ferðast á vegum hins opin-
bera, ferðist eingöngu á því far-
gjaldi sem leyfir að farpöntunum
sé breytt eftir því sem þörf krefur,
þ.e. á fullu fargjaldi.
P.S. Víkveiji gleymir reyndar
nokkmm þáttum þjónustunnar sem
sérstaklega er veitt farþegum sem
ferðast á „Saga-class“ svo sem eins
og því að á flugvöllum er sérstakt
afgreiðsluborð fyrir þá og þurfa
þeir því ekki að standa í biðröðum
til að losna við farangur sinn. Þetta
er e.t.v. það sem þeim sem oft em
á flugvöllum (sem ek.ki em
skemmtilegustu staðir í heimi)
finnst þægilegast. Því verður vart
trúað að glöggur maður sem
Víkveiji hafi ekki notfært sér þessa
þjónustu, sem hann þó hafði keypt
dým verði.
xxx
að verður ekki annað sagt en
að „hið opinbera“ hafi eignazt
rökfastan talsmann, þar sem er
Valgerður Bjarnadóttir!