Morgunblaðið - 31.07.1986, Side 60

60
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 31. JÚLÍ 1986
Loftslag hér eins
og best verður á kosið
til maraþonhlaupa
- segir ólympíumeistarinn Christopher Brasher,
sem er frumkvöðull og aðalstjórnandi Lundúnamara-
þonsins
„MÉR sýnist að hér á landi sé
loftslag eins og bezt verður á
kosið til maraþonhlaupa. Ykkar
eina vandamál er vindurinn, en
séuð þið lausir við hann á keppn-
isdag vœri hœgt að ná árangri á
heimsmælikvarða á íslandi. Þið
þurfið bara að fá hingað topp-
hlaupara, því bezta auglýsingin
fyrír maraþonhlaup er góður
árangur í brautinni.“ Þannig
mælti upphafsmaður og aðai-
stjórnandi London-maraþon-
hlaupsins, Christopher Brasher,
í samtali við Morgunblaðið. Bras-
her er einnig formaður Alþjóða
maraþonsambandsins, sem
Reykjavíkurmaraþon á aðild að.
Brasher var staddur hér á landi
á dögunum í viðskiptaerindum.
Hann er forstjóri brezka skófram-
leiðandans Reebok, sem hefur
verið í mikilli sókn á alþjóðamark-
aði undir hans stjórn síðustu tvö
árin. Nam heildarsala þess í Bret-
landi jafnvirði 36 millj. ísl. kr árið
1984, rúmlega 180 millj. í fyrra og
gert er ráð fyrir að salan nemi um
650 millj. kr. á þessu ári. Sóknin á
Bandaríkjamarkaði hefur verið
aevintýralegri. Salan þar nam 24
millj. kr. árið 1981 en tæpum 1,3
milljörðum króna í fyrra og gert
er ráð fyrir að sú tala tvöfaldist á
þessu ári.
Ólympíumeistari í
hindrunarhlaupi
Christopher Brasher er einnig
frægur íþróttamaður og kunnur
blaðamaður. Hann varð ólympíu-
meistari í 3.000 metra hindrunar-
hlaupi í Melbourne 1956, um leið
og Vilhjálmur Einarsson vann silfur
í þrístökki. Voru það fyrstu gull-
verðlaun Breta í frjálsíþróttum í 24
ár, eða frá því Tommy Hampson
sigraði í 800 metrum á Ólympíu-
leikunum í Los Angeles 1932.
Brasher vann ekki verðiaunin
fyrirhafnalaust, því hlaupstjórar
dæmdu hann úr leik strax að hlaupi
loknu. Gáfu þeir honum að sök að
hafa beitt bolabrögðum í hlaupinu
og hrint keppendum til að komast
fram úr þeim.
Bretar mótmæltu úrskurðinum
og stóð í stappi allt þar til Norð-
maðurinn Ernst Larssen, sem
Brasher átti að hafa hrint, sagði
dómarana ekki fara með rótt mál;
Brasher hefði hvergi hindrað sig í
hlaupinu. Þegar vitnisburður
Larssens lá fyrir áttu yfirdómarar
keppninnar ekki annarra kosta völ
en veita Brasher verðlaunin. Lars-
sen hlaut bronzverðlaun í hlaup-
inu.
Teymdi Bannister í
míluhlaupinu
Þá var Brasher keppandi í
hlaupi, sem enn er minnst sakir
þess að þá hljóp Bretinn Roger
Bannister fyrstur manna enska
mílu á skemmri tíma en fjórum
mínútum. Brasher á ekki lítinn
þátt í afrekinu, því hann hélt uppi
hraða fyrir Bannister 3A leiðarinn-
ar, ásamt öðrum stórhlaupara,
Chris Chataway, sem nú er þing-
maður fyrir íhaldsflokkinn. Hlaupið
fór fram í skólabænum Oxford 6.
maí 1954. Það var vandlega undir-
búið og áætlun, sem gerð var
mörgum vikum fyrir hlaupið, fylgt
út í æsar. Teymdu Bannister og
Chataway því Bannister niður fyrir
draumamúrinn. Níu ára gamalt
heimsmet sænska hlaupagarpsins
Gunder Hagg var slegið um tvær
sekúndur og lokatíminn varð
3:59,4 mínútur. „Það er langt um
liðið, rúm 30 ár, en hlaupið er mér
samt minnisstætt. Við spaugum
stundum með að við Chataway
höfum hlaupið 1200 metra og
Bannister síðan 400. Þetta var
óneitanlega mikill viðburður enda
þótt tími þessi þyki ekki stórkost-
legur í dag, en það er margt sem
hefur breyst í millitíðinni."
Skoðaði Reykjavík
skokkandi
Brasher er mikill náttúruskoðari
og útivistarmaður. Notaði hann
tækifærið í íslandsdvölinni og
skrapp m.a. á silungsveiðar. Veiði-
túrnum lauk hann með því að
skokka úti í guðsgrænni náttúr-
unni, en hann segist hvergi kunna
betur við sig.
Brasher var íþróttaritstjóri hjá
brezka blaðinu The Observer í ára-
tugi og nú er hann dálkahöfundur
hjá blaðinu. Af þessum sökum
hefur hann ferðast víða. „Ég legg
mig fram um að skoða borgir þær
sem ég heimsæki. Bezta aðferðin
til þess er að skokka um þær. Með
þeim hætti hef ég t.d. séð talsvert
af Reykjavík," sagði Brasher.
Þetta er í fyrsta sinn, sem hann
kemur til íslands. Landið hefur þó
verið ofarlega í huga hans oft áður
því árið 1972 stjórnaði hann sjón-
varpsþáttum í BBC-2 um skákein-
vigi Fischers og Spasskys. „Við
vorum með þátt á sunnudögum,
sem sýndur var beint úr upptöku-
sal. Þar voru skákirnar skýrðar og
einnig fjallað um þær, sem tefldar
höfðu verið í vikunni á undan.
Maður var á nálum síðustu mínút-
urnar fyrir útsendingu. Vegna
dyntanna í skákmeisturunum átti
maður allt eins von á því að hafa
ekkert úr að moða í þættinum.“
íslenzkt loftslag kjörið
til langhlaupa
Brasher sagðist telja íslenzkt
loftslag mjög gott til maraþon-
hlaupa en vindurinn væri versti
óvinur langhlaupara. „Ykkur hefur
tekizt vel til með Reykjavíkurmara-
þonhlaupið. Ég hef fylgst með því
úr fjarlægð. Og það er snjöll hug-
• Christopher Brasher
mynd að bjóða einnig upp á keppni
í hálfu maraþonhlaupi og enn
styttra skemmtiskokki. Með þessu
verða þátttakendur fleiri og keppn-
in verður því að stærri viðburði.
Þróunin hefur verið sú, t.d. í Bret-
landi, að maraþonhlaupum hefur
fækkað en keppni í hálfu maraþon-
hlaupi, sem maður í æfingu getur
hlaupið oft á ári, hefur aukizt mjög
að vinsældum. Því er sniðugt að
bjóða upp á hvort tveggja, eins
og þið gerið," sagði Brasher.
Brasher sagðist ekki telja að
trimm- og hlaupabylgjan væri að
sjatna. Nefndi hann sem dæmi að
stöðugt fjölgaði þeim, sem vildu
hlaupa hið árlega Lundúnamara-
þon, sem háð er að vori. Á þessu
ári hefðu um 90 þúsund manns
sótt um að fá að hlaupa. Hins veg-
ar væri ekki hægt að ráða við svo
stóran hóp og því hefði aðeins
verið hægt að taka við fjórðungi
þess fjölda. Engu að síður er
hlaupið hið stærsta í heimi.
• Brasher í úrslitahlaupí 3.000 metra hindrunarhlaupsins é Ólympíu-
leikunum í Melbourne 1956. Hann sigraði f hlaupinu og voru það
fyrstu gullverðlaun Breta í 24 ér, eða fré leikunum i Los Angeles 1932.
• Chrístopher Brasher í fararbroddi f mfluhlaupinu fræga f Oxford 1954 þar sem Roger Bannister (f
miðið) varð fyrstur manna til að hluapa vegalengdina á skemmri tfma en fjórum mfnútum.