Morgunblaðið - 23.08.1986, Síða 15

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 23. ÁGÚST' 1986
15
Borgarfulltrúara-
ir og messuraar
eftir Ólaf Skúlason
Það er ævinlega mikils virði þeg-
ar samstaða ríkir. Fjölskyldur njóta
þess, en gjalda, ef skortir. Það er
þá einnig í hinni stækkuðu mynd
fjölskyldunnar einstaklega ánægju-
iegt þegar þess virðist notið af
öllum, sem fram fer og almenn
þátttaka sannar.
Þannig varð með afmælishátíð
Reykjavíkur. Ég hef engan hitt, sem
ekki var innilega ánægður með það
hvemig til tókst og að var staðið.
Og slík var samstaðan, að rígur
hvarf milli landsbyggðarinnar og
eftirLúðvík Gizurarson
í Morgunblaðinu þriðjudaginn
19. ágúst er frétt á baksíðu, þar
sem segir að vaip hafi misfarist
hjá 27 arnarjiörum. Þetta eru slæm-
ar fréttir og sýnir, að enn á haförn-
inn undir högg að sækja.
Samkvæmt fréttinni hafa 18 ungar
komist upp í 13 hreiðrum og er því
um nokkra endurnýjun að ræða hjá
hafarnarstofninum.
Tilefni þessa stutta tilskrifs eru
þó fyrst og fremst þau orð sem ég
hnaut um, að Fuglavemdunarfélag
Islands sé „að athuga möguleika á
að kæra þessa menn“. Er þar átt
við þá sem spillt hafa varpi eða
gert annan óskunda. Þetta eru nei-
kvæð viðbrögð og dauðir amarung-
ar vakna vart til lífs með þeim
hætti.
Ég hef lengi verið þeirrar skoð-
unar, að nauðsynlegt væri að taka
almennt upp jákvæðari afstöðu til
hafarnarins, ef hann ætti að ná
fullri útbreiðslu hér á landi og sama
fjölda og fyrr á öldum, áður en eit-
ur og aðrar ofsóknir á hendur
honum gerðu hann nálægt aldauða.
Haförninn hefur aðallega haldið
velli við Breiðafjörð, enda er það
kjörlendi hans. Því er samt ekki að
neita, að hann sætir víða andúð,
þar sem verulegt æðarvarp er og
kenna menn honum um, ef illa
gengur með varpið. Hann er oft
hrakinn í burtu af slíkum stöðum
með ýmsum ráðum.
Þessu þarf að snúa við. Það verð-
ur varla gert með öðrum hætti en
veita þeim bændum verðlaun, sem
gæta arnarhreiðra í landi sínu og
sjá þannig til þess að ungar komist
upp. Það er hægt að efla byggð í
sveit með ýmsum hætti og einhver
opinber styrkur til slíkra bænda
mundi bæta stöðu hafamarins og
raunar tiyggja að miklu fleiri ungar
bættust árlega við stofninn en nú
er.
í fréttinni segir að 18 ungar
hafí komist upp í sumar. Þessum
fuglum má hjálpa, en þeir eru í
hinnar einu borgar, svo að utan-
bæjarmenn nutu hátíðarinnar
ekkert síður en Reykvíkingar, bæði
með því að streyma til borgarinnar
og í gegnum fjölmiðla, sem ræktu
hlutverk sitt frábærlega vel. En
vitanlega ætti það ekki að koma á
óvart, þótt farið sé að slá á aðra
strengi. Við eigum ekki öll auðvelt
með það að láta gleðina ríkja ótrufl-
aða. Og auðvitað er alltaf hægt að
finna eitthvað til þess að kvarta
yfir og finna að. Það er að segja
fyrir þá, sem slíkt vilja stunda. Og
ég sá mér til leiðinda í Þjóðviljanum
í dag, 20. ágúst, að nú er verið að
„Ég hef leng'i verið
þeirrar skoðunar, að
nauðsynlegt væri að
taka almennt upp já-
kvæðari afstöðu til
hafarnarins, ef hann
ætti að ná fullri út-
breiðslu hér á landi og
sama fjölda og fyrr á
öldum, áður en eitur og
aðrar ofsóknir á hend-
ur honum gerðu hann
nálægt aldauða."
mestri hættu fyrsta veturinn og
skortir þá t.d. oft æti. Setja má út
fæðu fyrir ungana, þar sem þeir
venja komur sínar og er þá komið
að tillögu þessarar greinar. Við
höfum meira en nóg af hvalkjöti
og tölum um að ala refi og minnka
á því sem ekki verður selt til út-
landa.
Þarna er af nógu að taka og lítið
mundi muna um að ráðstafa kjöti
af t.d. einum vísindahvali í fæði í
vetur fyrir arnarstofninn, sérstak-
lega ungana. Líklega þarf ekki
nema hluta úr hval árlega til að
fjölga örnum verulega.
„Arnarstofninn er ennþá í útrým-
ingarhættu" segir í fréttinni frá
Fuglaverndunarfélaginu. Það má
því fella þetta undir náttúruvemd
og fuglafriðun, ef gert yrði. Alla
vega er þetta til umhugsunar. í slát-
urtíðinni munar lítið um einn kepp,
eins og oft er sagt. Einn vísinda-
hvalur er ekki mikil fórn, ef íslenzki
haföminn verður aftur hafinn með
því til sinnar fyrri stöðu og hættu
á útrýmingu hans forðað.
Höfundur er liæstaréttarlög-
nihður
finna að hátíðarmessunum á sunnu-
daginn var. Vil ég því leyfa mér
að koma með athugasemdir við þá
umfjöllun, bæði af því að mín er
þar sérstaklega getið og vitnað til
orða, sem sögð em höfð eftir mér,
og einnig vegna þess, að ég bar
ábyrgð á undirbúningi og tilhögun
þcssa þáttar hátíðarinnar.
Á fiindi með fulltrúum undir-
búningsnefndarinnar, þar sem rætt
var um þátt kirkjunnar í borginni
í afmælishaldinu, lagði ég áherslu
á það að messur væm sungnar í
öllum kirkjum borgarinnar og
messustöðum öðmm og tækju þá
kjörnir fulltrúar borgarbúa virkan
þátt í þeim messuflutningi. En að
auki skyldi sérstök hátíðarmessa
flutt í Dómkirkjunni síðdegis. Vom
þessar tillögur mínar samþykktar.
Næst fékk ég upplýsingar á borgar-
skrifstofunni um nöfn og heimilis-
föng borgar- og varaborgarfulltrúa.
Átti síðan fund með prestunum og
sagði þeim frá því hveijir ættu
heima innan sóknarmarka hvers um
sig. í tveimur sóknum reyndust
fulltrúamir fimm í hvorri en í einni
var enginn borgarfulltrúi eða vara-
borgarfulltrúi. Síðan ræddu prest-
amir við viðkomandi borgarfulltrúa
og skipulögðu messumar að öðm
leyti. Tókust þær að öllu leyti mjög
vel og var mér það sérstök ánægja
þegar fulltrúi gesta annarra byggð-
arlaga lýsti þvi yfir í skilnaðarræðu
að þessi þáttur hátíðarinnar hefði
verið hvað ánægjulegastur og yrði
um leið eftirminnilegastur.
En vitanlega hlaut að fara svo
að það vom ekki allir borgar- eða
varaborgarfulltrúar tilbúnir til þess
að ganga fram yfir söfnuð við guðs-
þjónustu og dæmi var þess að sú
skýring fylgdi að það samrýmdist
Séra Ólafur Skúlason
„Að flokksleg sjónar-
mið hafi ráðið vali
borg'arfulltrúa vísa ég
algjörlega á bug. En
vitanlega er það svo um
stjórnmálamenn sem
aðra, að þeir sinna safn-
aðarstörfum misjafn-
lega og sjást misjafn-
lega oft í kirkju.“
ekki lífsskoðun viðkomandi. Náði
það þá vitanlega ekki lengra og
átti að vera mál viðkomandi einna.
Á fúndinum með prestunum rædd-
um við ekki um verkaskiptingu, en
skal þó tekið fram, að ég sgaðist
vart telja borgarstjóra hafa tíma til
þess að undirbúa prédikun í viðbót
við allar þær ræður, sem hann hlyti
að verða að semja. Þeim mun meiri
var ánægjan þegar ég frétti að
Davíð Oddsson hefði tekið beiðni
séra Franks M. Halldórssonar,
sóknarprests í Neskirkju, einstak-
lega ljúfmannlega og fallist á
tilmæli hans um að stíga í stólinn.
En að Davíð eða Sjálfstæðis-
flokkurinn hafi haft afskipti af
þessu máli er svo langsótt, að ég á
bágt með að skiija þá hugsun, sem
liggur að baki. En vitanlega bar
meira á fulltrúum Sjálfstæðis-
flokksins í messunum en annarra
flokka. Þeir eru fleiri og ber þess
einnig að geta að ekki vildu allir
ljá máls á þessari þátttöku eins og
fyrr getur. Og sums staðar áttu
engir aðrir flokkar fulltrúa innan
sóknarmarkanna. Svo reyndist í
þeim söfnuði sem ég þjóna, Bú-
staðasöfnuði, og vil ég taka það
fram vegna orðalags í tilvitnaðri
grein Þjóðviljans, að þeir þrír borg-
arfulltrúar unnu sín verk einstak-
lega vel og var sómi að.
Að flokksleg sjónarmið hafí ráðið
vali borgarfulltrúa vísa ég algjör-
lega á bug. En vitanlega er það svo
um stjómmálamenn sem aðra, að
þeir sinna safnaðarstörfum misjafn-
lega og sjást misjafnlega oft í
kirkju. Hygg ég enginn lái presti,
þótt hann freistist frekar til þess
að bjóða þeim borgarfulltrúa stól-
inn, sem hann hefur reynt að
jákvæðri afstöðu til kirkju og safn-
aðarstarfs. Og vitanlega fylgjast
prestar með atkvæðagreiðslum í
borgarstjóm sem á Alþingi, þegar
um kirkjumál er flallað.
Eg harma það, að þessi þátttaka
hinna kjömu fulltrúa borgarinnar í
messuflutningi skuli fá nokkuð ann-
að en jákvætt þakklæti, svo mikils
virði finnst mér það. Og ég tek
undir það með fulltrúa annarra
sveitarfélaga að þetta var ekki sístí
þáttur hátíðarinnar, já, miklu frekar
í mínum augum hápunkturinn og
mótaði þannig framhald. Leyfi ég
mér að þakka þessa þátttöku og
vera má að títtnefnd grein oggrein-
ar í Þjóðviljanum sýni, að kirkjan
hefur áhrif og verður þá meira tek-
ið tillit til hennar en verið hefúr,
jafnvel svo að velviljað fólk sitji
ekki álengdar íjær, heldur muni
sunnudaginn og söfnuð sinn.
Höfundur er dómprófastur í
Reykjavík.
Rafbúð (s)
Domus Medica
Lampa-
sýning
í tilefni 20 ára afmælis Rafbúðar höfum við sett upp lampasýningu í aðalsal Domus
Medica, þar sem við sýnum lítinn hluta þess lampaúrvals er við höfum á boðstólum.
Sýningin verður opin laugardag 23. ágúst
og sunnudag 24. ágúst kl. 14-17 og þriðjudag 26. ágúst
til föstudags 29. ágúst kl. 13-19.
V ísindahvalur-
inn og haf örninn
Aðalfundur SASS
29. og 30. ágúst
Aðalfundur Samtaka sunn-
lenskra sveitarfélaga verður
haldinn 29. og 30. ágúst nk. Á
fundinum verða fluttar starfs-
skýrslur, reikningar kynntir og
fjárhagsáætlun lögð fram.
Meðal þeirra sem flytja munu
ávarp er Matthías Bjarnason sam-
gönguráðherra. Ólafur Steinar
Valdimarsson ráðuneytisstjóri mun
fjalla um skipulag samgangna á
Suðurlandi og Óli Jón Ólason ferða-
málafulltrúi Suðurlands mun Fjalla
um ferðaþjónustu á Suðurlandi,
skipulag hennar og framtíðarmögu-
leika.
Þingmenn kjördæmisins munu
sitja fyrir svörum um héraðsmál og
fundarmenn munu fara í kynnis-
ferðir m.a. í Fjölbrautaskóla
Suðurlands.
DIEHL
LVFfl
® ateljé Lyktanab
L
Vwam__
RAFBUÐ
Domus Medica, Egilsgötu 3.
nrnnnBOLUM bb
V
II
PILEPRODUKTER
Sig Jóns.