Morgunblaðið - 30.09.1986, Blaðsíða 41

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 30. SEPTEMBER 1986
41
Sr. Guðmundur Guðmundsson gengur úr kirkju í hinzta sinn sem sóknarprestur Mikill mannfjöldi var í heiðurssamsætínu.
Útskálakirkju í 34 ár. Við hUð hans gengur kona hans, frú Steinvör Kristófersdóttír.
Garður:
Samsæti til heiðurs fráfar-
andi sóknarpresti osr konu hans
M. O
SL. SUNNUDAG var haldið veglegt heiðurssamsæti í
samkomuhúsinu fyrir fráfarandi sóknarprest Útskála-
kirkju séra Guðmund Guðmundsson og konu hans
Steinvöru Kristófersdóttur. Veizlan hófst að lokinni
síðustu guðsþjónustu sr. Guðmundar í Útskálakirkju þar
sem Garðmenn fjölmenntu og var kirkjan þéttsetin.
Séra Guðmundur Guðmunds-
son hefír starfað við Útskála-
sókn í rúm 34 ár. Hann tók
prestvígslu í Dómkirkjunni í
Reykjavík 18. júní 1944 og var
settur i embætti í Útskálasókn
2. ágúst 1952. Guðmundur og
kona hans gegndu fjölmörgum
trúnaðarstörfum fyrir ýmis
starfandi félög í Garðinum og
séra Guðmundur kenndi lengi
við Gerðaskóla. Þá ber einnig
að geta þess að sr. Guðmundur
þjónaði einnig Hvalsneskirkju
og mun kveðjuguðsþjónusta
hans þar verða um næstu helgi.
Það kom berlega í ljós í heið-
urssamsætinu í samkomuhúsinu
hvaða hug sóknarbörnin bera til
sr. Guðmundar og Steinvarar
konu hans. Þau fengu margar
góðar gjafír m.a. frá sóknar-
nefnd, kvenfélaginu Gefn,
Tónlistarfélagi Gerðahrepps,
hreppsnefnd, Styrktarfélagi
aldraðra á Suðumesjum, kirkju-
kómum, fermingarbömum
1986, knattspymufélaginu Víði
o.fl. o.fl.
Fjölmörg ávörp vom haldin
og einnig komu fram nokkrir
yngri og eldri tónlistarmenn.
Finnbogi Bjömsson oddviti
Gerðahrepps ávarpaði prests-
hjónin fyrir hönd Garðbúa og
rakti störf þeirra hjóna í gegnum
tíðina og þakkaði þeim gæfuríkt
starf í þágu safnaðarins. Sigrún
Oddsdóttir formaður kvenfé-
lagsins flutti þeim kveðjur frá
Kvenfélaginu Gefn og Tónlistar-
félagi Gerðahrepps sem var
stofnað 1979 og var mikið óska-
bam þeirra prestshjóna. Kjartan
Ásgeirsson meðhjálpari í Út-
skálakirkju ávarpaði prestshjón-
in og kom m.a. fram í máli hans
að sl. 60 ár hafa einungis tveir
meðhjálparar starfað við kirkj-
una. Kjartan hefír verið með-
hjálpari í 11 ár en hann tók við
af valinkunnum manni, Sigur-
bergi Þorleifssyni hreppstjóra
sem hafði verið meðhjálpari í ein
50 ár. Ýmsir fleiri tóku til máls.
Steinn Erlingsson söng nokk-
ur lög í samsætinu. Var söngur
hans að venju góður og einkum
var lagaval hans mjög vel heppn-
að. Tvær ungar og upprennandi
listakonur, Heiða Ingimundar-
Morgfunblaðið/Amór
dóttir og Herborg Hjálmars-
dóttir léku saman á píanó og
kiarinett. Þá söng kirkjukórinn
nokkur ættjarðarlög og stjómaði
fjöldasöng. Það má geta þess
að kirkjukór Útskálakirkju hefír
sjaldan verið betri undanfarin
ár en nú undir öruggri stjóm
organistans Jónínu Guðmunds-
dóttir sem einnig er skólastjóri
Tónlistarskólans.
Mikið fjölmenni var í heiðurs-
samsætinu og skráðu sig á þriðja
hundrað manns f gestabók
þeirra hjóna.
Séra Guðmundur Guðmunds-
son og frú Steinvör Kristófers-
dóttir em þessa dagana að flytja
til Reykjavíkur. Eg leyfi mér
fyrir hönd Garðmanna að flytja
þeim þakkir fyrir samveruna og
blessunar Guðs.
Arnór f Gerðum
Sr. Guðmundur og Steinvör ásamt tveimur börnum sínum, Barða
Guðmundssyni, leikara, og Hraf nhildi Guðmundsdóttír, söngkonu.
Sr. Guðmundur kvaddi söfnuðinn með handabandi i messulok.
Hér kveður hann Björn Guðjónsson aldraðan sjómann i Garðinum.
CASSIDY
Erlendar bækur
Jóhanna Kristjónsdóttir
Morris West: Cassidy
Hodder & Stoughton, útg. 1986.
CHARLES Pamell Cassidy — guð
sé sálu hans náðugur — því að ekki
mun af veita. Hann var stjóm-
málamaður fram i fingurgóma,
hann hefði þess vegna getað verið
kardináli eða eiturlyfjasmyglari,
braskari eða bakari. Allt lék í hönd-
unum á honum. Og kannski hann
hafí gutlað við þetta allt, þótt
pólitíkin hafi verið aðalstarfið,
svona út á við, að minnsta kosti.
En þótt Cassidy gamli hafi verið
lífið og sálin í hveiju því sem hann
tók sér fyrir hendur, var einkalífíð
ekki sérlega lánlegt. Hann lagði
hatur á væntanlegan tengdason
sinn — sem er sögumaður bókarinn-
ar — vegna þess hann áttaði sig á
því fljótlega að hann gat ekki beygt
hann undir vald sitt. Þetta kostaði
slit Cassidys við dóttur sína og eig-
inkonu og bamaböm sem síðan
komu til sögunnar lét hann af-
skiptaláus með öllu. Samt hefur
vald hans — óáþreifanlegt að vísu
— yfir dóttur sinni og tengdasyni
alltaf verið óumdeilanlegt. Gamli
maðurinn hefur búið f Ástralíu og
fjölskylda hans fluttist til Englands
en allt í einu skýtur þeim fullorðna
upp í Englandi. Hann er á hátindi
stjómmálaferils síns, en fársjúkur
maður og dauðinn við næsta fót-
mál. Hann er kominn að sættast
við dóttur sína og tengdason —
segir hann. Og deyr síðan. Hann
hefur ákveðið að tengdasonurinn
sjái um og gangi frá fjárreiðum
búsins og þá fer nú aldeilis að fær-
ast líf í tuskumar. Hafi verið
einhverjar efasemdir um óheiðar-
leika hans fljúga þær út í vindinn.
Það er ekki ofmælt að Cassidy hafi
komið víða við.
Tengdasonurinn Martin tekst á
hendur ferð til Sydney með jarð-
neskar leifar tengdaföðurins og til
að ljúka ýmsum peningamálum og
fleiru. Stúlkan, Laura Larson, sem
Morris West
er sessunautur hans í flugvélinni
til Ástralíu, virðist hafa kynlega
mikinn áhuga á öllum hans málum,
að ekki sé nú talað um bezta vininn
hans Cassidy gamla, Melville nokk-
um í Svisslandi. Sennilega ekki
allur sem hann er séður karlinn sá.
Og jafnskjótt og jarðarförin er af-
staðin fara alls kyns sögusagnir á
kreik um Cassidy og blaðamennim-
ir telja sig vera komna í feitt. Kona
sem hafði búið með stjómmála-
manninum og alið honum bam,
kemur fram á sjónarsviðið um hríð.
Allt flækist í eina bendu og Martin
gerir sér grein fyrir því að loks er
hefnd Cassidys í hans garC full-
komnuð: hann hafí litið svo á að
tengdasonurinn hefði rænt sig fjöl-
skyldunni á sínum tíma, vegna þess
að Martin lét ekki kúga sig — af
honum. Jafnframt gerði Cassidy sér
mæta vel grein fyrir að í hatri sínu
fannst ekki rökrétt hugsun. En
hefndunum hefur hann komið fram
og það má engu muna að bæði
Martin og kona hans glutri niður
því sem verra er en lífið.
Morris West er frábær sögumað-
ur og fer leikandi létt með efnið,
sem verður í það flókuasta á stund-
um. Hann þekkir vel til umhverfis
Sydney, þar sem meginhluti sög-
unnar gerist, enda er hann sjálfur
fæddur og alinn upp í Ástralíu og
býr þar nú. Um hríð bjó hann utan
heimalands síns, ætlaði ungur að
gerast munkur en hvarf frá og hef-
ur sent frá sér margar bækur sem
hafa aflað honum góðs orðstírs.
Síðasta bók hans á undan þessari
sem hvað mestar vinsældir hlaut
var Skór fískimannsins.
Frá Frakklandi skrifar 29 ára
karlmaður sem vill skrifast á við
íslenzkar konur, sem skrifað geta
á móðurmáli hans:
Beaudet Philippe,
25 rue Emile Zola,
76600 Le Havre,
France.
Sextán ára sænsk stúlka með
áhuga á tónlist, bréfaskriftum,
skíðum o.fl., vill skrifast á við 14-18
ára stráka og stelpur:
Johanna Maria Eriksson,
Dye,
33021 Reftele,
Sweden.