Morgunblaðið - 31.12.1987, Blaðsíða 34

34 B
MORGUNBLAÐIÐ, PIMMTUDAGUR 31. DESEMBER 1987
Ást er...

... að eiga hvort annað.
TM R«g. U.S. Pat. Ott.-all rights reserved
•1984 Los Angetes Times Syndicate
Með
morgiinkaffínu
Allt ætlaði vitlaust að
verða í vinnunni þegar ég
lagði á borðið nestistösk-
una með myndinni af
böngsunum. Eg hélt að
þakið færi af húsinu í
hlátrasköllunum. Þetta má
ekki koma fyrir aftur ...
HÖGNI HREKKVÍSI
0BSTA JÓLAVSlSLA SE/Yl Éö HEFVERjÞ í. ‘‘
Hættið sölu á eiturgutlinu
- o g bætið engu við
Til Velvakanda.
Fagnaðarerindi Jóns Magnússon-
ar og Geirs H. Haarde hefur nú séð
dagsins ljós, og er það ófagurt á
að líta, enda um það að hefja sölu
bjórs á Islandi. Þessi áfengi drykk-
ur mun verða til þess að eitra enn
meir fyrir fólkið í landinu verði sala
hans samþykkt en þegar er orðið
af öllu hinu áfenginu sem selt er
ábyrgðarlausum stjórnendum þjóð-
arinnar, sem eiga þó af öllu hjarta
að vinna að sem mestri farsæld og
heilbrigði þegna þjóðar vorrar, til
þess eru þeir kosnir.
Væri það nú ekki dásamlegt for-
dæmi fyrir aðrar þjóðir ef hér væri
hvorki selt áfengi né tóbak, þá
þyrfti ekki að byggja ný og stærri
drykkjumannahæli — spítala og vit-
firringahæli fyrir fórnardýrin sem
stjómmálamennirnir ala upp á
áfengi og öðrum óþverra sem þeir
bjóða börnum landsins og valda
slysum og hörmungum meðal fjölda
fólks. Siðferðimenning og mannlíf
skiptir þá víst ekki máli, heldur
ágimd, hór, áfengi og glæpir í Ba-
býlon nú á tímum. Vilja menn fleiri
slys, bruna, þjófnaði, fjármálaspill-
ingu, dmkkna byssumenn og
lögleysingja, meira mannlaust hús-
næði o.fl. o.fl.
Ég trúi því varla að óreyndu að
Jón Baldvin Hannibalsson og Þor-
steinn Pálsson sem og aðrir Al-
þingismenn láti þennan bjórófögnuð
flæða yfir landið okkar með sínu
samþykki, og þá treysti ég forseta
íslands á Bessastöðum að mótmæla
og skrifa alls ekki undir lög um
sölu áfengs bjórs, ef svo skyldi fara
að aðrir ráðamenn landsins væru
svo öllum heillum horfnir og sam-
þykktu sölu hans, og nú er að sjá
hvort menn vilja vera upplitsdjarfir
eða niðurlútir.
Bindindismenn, læknar, hjúkr-
unarfólk, heilbrigðisyfirvöld, þeir
sem með dómsmál fara, lögreglu-
menn, fangaverðir, prestar, kennar-
ar, foreldrar, íþrótta- og
ungmennafélög og allir sem vilja
fólki vel og vinna að sem mestri
heill fólksins í landinu skulum mót-
mæla sölu bjórs. Það er gott að
margir hafa andmælt, en ekki nógu
margir. Látið heyra í ykkur, þegið
ekki þegar menn með anda heims-
ins ætla að hella yfir okkur eitrinu.
Það eru aldrei of margir sem gjöra
það sem rétt er. Kaupmennirnir sem
selja eitrið geta lesið um launin sín
í Biblíunni, þau eru þau verstu sem
hægt er að fá.
Jón Baldvin var allt í einu orðinn
vinur minn í sumar, mig dreymdi
að hann gaf mér 50 kindur og þakk-
aði ég vel fyrir, en ef hann
samþykkir sölu á bjór þá yrði hann
ekki vinur minn á sama hátt og
áður.
Þjónn Drottins Páll postuli skrif-
ar er hann átti í samræðum við
Postula Jesú: „En þótt jafnvel vér
eða engill frá himni færi að boða
yður annað fagnaðarerindi er það
sem vér höfum boðað yður, þá sé
hann bölvaður.“ (Gal. 1, 8.) Páll og
hinir Postulamir boðuðu bindindi
samkvæmt fagnaðarerindi Jesú.
(Gal, 15, 22-23.)
Þeir menn sem selja fólki mat
eða drykk sem eitrar fólkið hugsa
ekki langt. Gamli heimurinn var
eyðilagður fyrir áhrif áfengis og
spíritisma og þurfti næstum heilt
ár til að skola óþverranum burt.
Mörg heimsveldi hafa fallið fyrir
sömu lifnaðarhætti, nú bíður okkar
heims gjöreyðing, en nú dugar ekki
vatn, næst er það' eldur. Vill fólk
taka við orði Guðs og forða sér.
Það vildi það ekki á dögum Nóa!
Þér ráðamenn þjóðarinnar iðrist
synda yðar og hættið sölu á eitur-
gutlinu og bætið engu við, þá getið
þið nefnt nafn Drottins kinnroða-
laust og án þess að syndga. Vinnið
að heill þjóðarinnar með Guði.
Fagnaðarerindi Jesú boðar bind-
indi, og þeir sem em hans em
bindindismenn.
Óðinn Pálsson
Stóruvöllum.
Skrif ið eða hringið til
Velvakanda
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til — eða
hringja milíi kl. 10 og 12, mánu-
daga til föstudaga, ef þeir koma
því ekki við að skrifa. Meðal efnis,
sem vel er þegið, em ábendingar
og orðaskiptingar, fyrirspurnir og
frásagnir, auk pistla og stuttra
greina. Bréf þurfa ekki að vera
vélrituð, en nöfn, nafnnúmer og
heimilisföng verða að fylgja öllu
efni til þáttarins, þó að höfundur
óski nafnleyndar.
Víkverji skrifar
Víkverji átti á dögunum tal við
menntaðan sjúkraliða um mál-
efni gamla fólksins. Þar kom í
samtalinu, að sjúkraliðinn atyrti
Víkveija fyrir að nota orðið gamali
og sagði, að sér hefði verið kennt,
að það væri Ijótt orð, sem enginn
mætti Iáta sér um munn fara. Einu
orðin, sem gjaldgeng væm í slíkri
umræðu væm aldur og skyld orð,
þar á meðal héti það öldmn, þegar
aldurinn færist yfir fólk. Víkveiji
mótmælti þessu harðlega á þeim
forsendum, að slík útskúfun orða
væri til þess eins fallin að gera
málið einhæfara og endirinn yrði
sá, að orðin dyttu upp fyrir og við
ættum fátækara móðurmál.
Viðmælandi Víkveija benti á, að
þetta væri bókstaflega kennt því
fólki, sem menntaði sig, og hefði
sér aldrei dottið í hug að líta á það
sem tilræði við móðurmálið, þótt
það væri eitthvað einfaldað til dag-
legs brúks. Hins vegar viðurkenndi
hann við nánari umhugsun, að orð,
sem þannig væri ýtt til hliðar, kæmi
honum ekki í hug, þótt sérstaklega
stæði á. Það hyrfi einfaldlega úr
orðaforða hans. .
Samtal þetta gekk miklu lengur
og lögðu fleiri orð í beig. Kom þá
í ljós, að margir viðstaddra könnuð-
ust við það úr vinnunni, að þar
hefðu orð hlotið svipuð örlög og
gamall hjá þeim, sem gömlum
sinna. Þessi orð hefðu hreinlega
verið myrt og fallið burt úr daglegu
máli. Sjálfur fékk Víkveiji á bauk-
inn fyrir það, að hann og aðrir
blaðamenn skrifuðu síður en svo
fjölbreytt mál. Þar gengi líka margt
út á einhæfnina.
xxx
Og þegar menn höfðu litið í eig-
inn barm, þá sáu þeir slysin
alls staðar. Orðfæri þeirra, sem
mest væru í fjölmiðlum og töluðu
til fólks væri síður en svo til fyrir-
myndar.
I því sambandi detta Víkveija í
hug orðin úrdráttur og útdráttur.
Víkveiji hefur fylgzt með viðureign
þessara orða, einkum í því, sem frá
stjórnvöldum og félögum kemur.
Þessir aðilar senda oft frá sér
skýrslur og stuttar samantektir um
efni þeirra með. í huga Víkveija
er útdráttur rétta orðið um slíkar
ritgerðir, en hins vegar virðist orðið
úrdráttur oftar notað í orásending-
unum. Það orð þýðir hins vegar í
huga Víkveija að draga úr ein-
hveiju, til dæmis þýðingu eða
merkingu þess, sem um er að ræða.
Víkveija er hins vegar til efs, að
það sé meining þeirra, sem orðið
nota. En ef til vill á þetta merking-
arleysi eftir að verða ofan á og
ganga af hinu orðinu dauðu. Og
getur þá leikið tveimur skjöldum
með sína gömlu merkingu og aðra
nýja, sem um leið er allt önnur en
hin. En eftir stæði tunga með einu
orðinu færra. Og þannig orð af orði.
Því gerir Víkveiji þetta að um-
ræðuefni í síðasta bréfi sínu á þessu
ári, að honum kemur vemdun móð-
urmálsins sérstaklega í hug við þau
tímamót, þegar menn stíga á stokk
og strengja einhvers heit.
Víkveiji óskar landsmönnum öll-
um gæfuríks komandi árs.