Morgunblaðið - 24.02.1988, Síða 41

_________MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 24. FEBRÚAR 1988 41
Guðbjörg Björns
dóttir Minning
að leggja oft nótt við dag við rækt-
un og byggingar og beita hagsýni
og nýtni í búskapnum efnuðust þau
og gerðu Ásgarð að góðbýli.
Þau eiga tvær dætur, Kolbrúnu
sem er húsfreyja á Norðurreykjum
í Hálsasveit og Gestrúnu sem býr
á Tálknafirði.
Sveinn var kappsamur og ósér-
hlífinn. Hann var hreinskiptinn og
hafði ákveðnar skoðanir á mönnum
og málefnum og hélt þeim fram af
einurð og festu. Hann tók þátt í
félagsstörfum bænda í sinni heima-
sveit. Var allmörg síðustu ár for-
maður Veiðifélags Reykjadalsár og
rækti þau störf af stakri trú-
mennsku og dugnaði. Hin síðustu
ár gekk Sveinn ekki heill til skóg-
ar. Hann fékk aðvörun frá eigin
hjarta um að nú þyrfti að rifa seglin.
Hann náði sér og virtist við góða
heilsu. Og er þau hjónin tóku á
móti bændum úr sveitinni á aðal-
fundi veiðifélagsins, sem var hald-
inn í Ásgarði þremur dögum fyrir
andlát Sveins, var ekki veikindi á
honum að sjá. En kallið kom.
Sveinn var einn af traustustu
bændum í Reykholtsdal, heill og
ákafur í störfum, heitur í hjarta.
Hann unni sinni heimabyggð og vék
ekki af hennar vettvangi.
Sem einn af samferðamönnum
og sveitungum vil ég færa fram
þakkir fyrir vináttu og samstarf og
votta frú Geirlaugu og Qölskyldunni
allri innilega samúð.
Bjarni Guðráðsson
Hún Gugga vinkona mín, eins
og við kölluðum hana hér, er dáin
eða flutt yfir á annað tilverustig,
eins og ég myndi kalla það.
Ég var ekkert hissa þegar syst-
urdóttir hennar tilkynnti mér lát
hennar. Hennar ganga var orðin
löng hér á jörð og minningamar
komu eins og leiftur fram í huga
minn. Þá minnist ég þess tíma
þegar við kynntumst fyrst á St.
Jósepsspítalanum í Hafnarfírði þá
15 ára gömul. Hún tók mig alveg
að sér eins og ég væri hennar
eigin dóttir og fannst henni að
það þyrfti að passa uppá svona
unglingsstelpu vestan af Snæ-
fellsnesi. Ekki hafði aldursmunur-
inn neitt að segja þar sem hún
var svo einlæg og bamsleg í sér,
en svo var hún alla tfð.
Við misstum hvor af annarri í
um það bil áratug. Gugga var á
sama stað hjá Guðlaugi Sveins-
syni, Krosseyrarvegi 3B, Hafnar-
fírði, en ég á ferð og flugi, ýmist
á Vífilsstöðum eða að vinna hing-
að og þangað um landið.
Þá var það að við hittumst aft-
ur í Vesturbúð í Hafnarfírði, og
upp frá því höfðum við gott sam-
band, þar sem við bjuggum
skammt frá hvor annarri. Hún
hafði kartöflugarð hér rétt fyrir
vestan mig, og man ég þegar hún
kom á hveiju hausti að taka upp
úr garðinum. Það var eins og
nokkurs konar orlof þegar ég fór
til hennar í garðinn og drakk með
henni kaffi, og hún kom til mín
að kvöldi og beið eftir að maður-
inn minn keyrði kartöflumar
hennar heim.
Hún gerði ekki víðreist um dag-
ana. Bara að fara suður í „Dröfn“
að kaupa sér steinolíu var heilmik-
ið ferðalag. Þá þurfti að koma við
á Suðurgötunni hjá Fríðu og
bræðrunum, Kjartani og Helga.
Fríða var systir Guðmundar, sem
var giftur systur hennar, Helgu
Bjömsdóttur.
Ef ég ætti að lýsa Guggu, þá
myndi ég segja að hún hafí verið
sérstæður persónuleiki, sem setti
svip á samtíð sína hér í Vestur-
bænum. Hún var ákafleg greiðug
svo að stappaði nærri meinlæti,
og var hún alltaf að gefa öðrum,
en gekk alls á mis sjálf og fannst
það alveg sjálfsagt. Ég minnist
þess, er ég sagði við hana einu
sinni, því ert þú að þessu, og hún
svaraði „má manni ekki þykja
vænt um nokkra manneskju“. Það
var svo mikil viska og einlægni í
þessu svari að það sagði allt. Oft
hef ég heyrt þessa setningu síðan
og þá hefur mér verið hugsað til
þessa svars.
Ekki veit ég mikið um ætt
Guggu, nema hún var fædd 16.
apríl 1895 á Reynikeldu á Skarðs-
strönd og er ein af ellefu systkin-
um. Hún fór ung frá foreldrum
sínum til vandalausra og ólst þar
upp. Hún giftist ung, Kristmanni
Sturlaugssyni, en það varaði stutt
og þau slitu samvistir. Síðan var
hún á ýmsum stöðum að vinna
fyrir sér, m.a. var hún vinnukona
á Fjósum í Dalasýslu og síðar
þegar hún kom suður var hún í
fískvinnu í vaski og á reitum eins
og algengt var þá. Um 1930 gerð-
ist hún ráðskona hjá' Guðlaugi
SVeinssyni, Krosseyrarvegi 3B í
Hafnarfirði, og var hjá honum
marga áratugi og þar leið henni
vel. Guðlaugur var hinn ágætasti
maður.
Árið 1972 fór hún til Reykjavík-
ur að Öldugötu 8 til systurdóttur
sinnar, Margrétar Kristínar Guð-
mundsdóttur, og var þar þangað
til hún fór á Elliheimilið Grund.
Oft minntist hún á Hafnarfjörð
og litla húsið á hólnum við Kross-
eyrarveg og sólarlagsins fagra við
bláan sæ.
Ég bið guð að blessa skyldfólk
hennar, systkinin frá Reynikeldu,
Margréti, Kristínu og Bjöm, sem
henni þótti svo vænt um, og Guð-
bjöm litla Birgisson og Guðmund
Bryde.
Matthildur Matthíasdóttir
rf/f-tijvalin
tilbreyting
Ljúffengt gæðakex í þremur bragðtegund-
um. Frábært með osti og ídýfum eða eitt
sér. TVC - eitt það besta. Láttu það ekki
vanta.

\

■
.

EGGERT
KRISTJÁNSSON H/F
SÍMI 6-85-300
MICROSOFT
HUGBÚNAÐUR
Hlýlegra og betra Ijós
i nýrri peru (rá PHILIPS
■I |
I J
I I
miRTÆKIOG FtLAGASAMTÖK
tR eÓBUR STABUR F/RIR
RÁÐSTEFNUR OG FUNDAHALD
KOMÍd OGNJÓW GÓm STUNÐA
FYRIR ÓTRÚLEGA
LÁGT VERÐ
GERUM VERÐTILBOÐ FYRIR HOPA
• gSfc
FiA Ferdaskrifstofa Akuœyrarhf.
Ráðhústorg 3 - SlMI (96)25000