Morgunblaðið - 24.04.1988, Blaðsíða 26

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. APRÍL 1988
26 B
' *-
i i i riHi i vi
Fólkí
f rétt u m
Bíóborgin/Bíohöllin sýnir bráð-
lega eina af athyglisverðustu
myndum síðustu mánaða í Banda-
ríkjunum, nefnilega „Broadcast
News“ (Sjónvarpsfréttir í beinni
þýðingu) eftir James L. Brooks
með William Hurt, Holly Hunter
og Albert Brooks í aðalhlutverkum.
Það vakti talsverða athygli að
hún skyldi ekki hreppa neinn Oskar
um daginn því hún þótti eiga mikla
möguleika. Kvikmyndagagnrýn-
endur New York-borgar völdu
hana til að mynda bestu mynd
ársins 1987.
„Broadcast News" er fyrsta
mynd Brooks frá því hann gerði
Óskarsverðlaunamyndina „Terms
of Endearment" árið 1983. Myndin
sú var byggð á bók eftir Larry
McMurtry en í þetta skiptið er
sköpunin alfarið í höndum Brooks
sjálfs. Hann eyddi tveimur árum í
að kynna sér viðfangsefnið og
næstum heilt ár fór í að skrifa
handritið.
Myndin gerist á sjónvarpsstöð
í Washington sem stendur höllum
fæti fjárhagslega og fjallar um
samband þriggja starfsmanna
hennar, bæði faglegt og ró-
mantískt — Jane Craig (Holly Hunt-
er) sem framleiðir fréttaþátt stöðv-
arinnar, Áarons Altmans (Albert
Brooks), sem er mjög góður frétta-
maður og Toms Grunicks (William
Hurt), sem er myndarlegur frétta-
maður en engin mannvitsbrekka.
Brooks er sjóaður í gerð gaman-
þátta fyrir sjónvarp. Hann hjálpaði
m.a. til við að búa til frægan gam-
anþátt Mary Tyler Moore. Þá hafði
hann nokkra höfunda sem upp-
hugsuðu brandarana með honum
en í „Broadcast News" stóð hann
einn. Það var „aðeins ég og svitak-
irtlarnir".
Hann hringdi hins vegar mikið
í vini sína og kollega og las fyrir
þá skrif sín. „Ég var sífellt að
hringja í vini mína og spyrja þá
hvort ég mætti lesa fyrir þá eina
síðu. Skriftir geta orðið einmana-
legar". Brooks neitar því ekki að
margra ára störf við gerð gaman-
þátta hafi liðkað til fyrir honum við
samningu „Broadcast News" en
hann heldur því staðfastlega fram
að mikill munur sé á gamanþátta-
gerð og gerð dramatískrar bíó-
myndar. „Þegar við gerðum Mary
Tyler Moore-þættina gátum við
aldrei látið líða langt á milli brand-
aranna. Aðaláherslan var lögð á
þá. í myndinni eru persónurnar
aðalmálið og við reynum að vera
þeim trú jafnvel þótt við höfum
þurft að fórna nokkrum bröndur-
um.“
Hann setti sér það m.a. að
markmiði með nýju myndinni sinni
að kanna eðli rómantíkurinnar á
seinni hluta níunda áratugarins.
„Ég vildi vita hvort hún hafði
breyst. Sjálfur fann ég sterkt fyrir
breytingu og margir vina minna
líka. Mér fannst sum grundvallar-
atriði hafa breyst. Það var svolítið
sem kaupsýslukona sagði sem
festist í huga mér: Hverjum öðrum
en vinnufélaganum ætti maður að
verða ástfangin af þegar maður
vinnur 18 tíma á dag?"
Brooks setti sér einnig nokkur
veigaminni markmið með lýsingu
í réttarsalnum
með Cher
Hæstaréttardómari fremur
sjálfsmorð i Washington. Kona
finnst myrt niður við Potomacána.
Heimilislaus, fyrrum hermaður í
Víetnam er ákærður fyrir morðið.
Kathleen Riley er verjandi sem
hefur yfrið nóg á sinni könnu en
fær málið í hendur. Hún kemst
fljótt að því að þetta er enginn
venjulegur glæpur og morðinginn
er enginn venjulegur morðingi.
Þetta er sagan í spennumynd
Stjörnubíós sem heitir lllur grun
ur(„Suspect") og er með Cher og
Dennis Quaid í aðalhlutverkum.
Cher, sem hreppti Óskarinn um
daginn fyrir Fullt tungl, myndina
sem hún lék í næst á undan þess-
ari og er nú sýnd í Bíóborginni,
leikur verjandann Riley en Quaid
leikur Eddie Sanger, sem vinnur
við að afla ákveðnum frumvörpum
fylgis í þinginu og er kvaddur til
að sitja í kviödómnum sem
ákvarða á sekt eða sakleysi her-
mannsins fyrrverandi.
Hann fer útí svolitla rannsókn á
málinu uppá eigin spýtur og kemur
upplýsingum sínum á framfæri við
Riley en sá galli er á að þau mega
ekki talast við á meðan réttað er
í málinu. Það kemur þó ekki í veg
fyrir að ástin kvikni einhverstaðar
á leiðinni.
Leikstjóri myndarinnar er Bret-
inn Peter Yates sem gert hefur
nokkrar afbragðsmyndir („Break-
ing Away", Aðstoðarmaðurinn).
Quaid og Cher f myndinni lllur grunur.
l\MyNDANN/4
sinni á þremur vinnuölkum sem
giftir eru starfinu sínu. „Ég vildi
búa til sannan þríhyrning. í hvert
sinn sem annar mannanna virtist
vera að ná yfirhendinni reyndi ég
að bæta stöðu hins og gerði val
Jane eins erfitt og hægt var." Með
því braut Brooks þá Hollywood-
reglu að áhorfandinn verði alltaf
að halda með einni persónunni.
Á sama hátt vildi hann lýsa vax-
andi áhyggjum sínum af sjónvarps-
miðlinum og sýna hvernig sjón-
varpsfréttir hafa í æ ríkari mæli
verið settar upp sem skemmtiefni.
En hann vildi ekki leggja of mikla
áherslu á boðskap. „Mér virtist
það kjánalegasti hlutur í heimi að
standa upp og predika," segir
hann.„í staðinn lýsir myndin hrað-
ferðinni inn í einskismannslandið
sem allt stefnir á. Ég lagði mikla
áherslu á að gera öllum jafnhátt
undir höfði og ekki dásama eitt á
kostnað annars. Jane er kona sem
ber hag samstarfsmanna sinni
mjög fyrir brjósti en samt sjáum
við þegar hún er að skipuleggja
helgarleyfið sitt um leið og nokkrir
samstarfsmenn hennar eru reknir.
Ég álasa henni ekki. Hvað gat hún
gert? Ég held að hún hafi hagað
sér af raunsæi og ég vildi fyrir alla
muni vera raunsær."
Það var þó ekki fyrr en hann
horfði á myndina sína rétt áður en
hún var sett í dreifingu að hann
uppgötvaði nokkuð sem kom hon-
um mjög á óvart. „Það var ekki
fyrr en þá sem ég sá að myndin
er gerð í hefð rómantískra gaman-
mynda. Allt í einu heyrði ég Cary
Linda Kozlowski
- hún hlautfrægðfyrir að leika í
„Krókódíla Dundee"
Hún hlaut frægð fyrir hlutverk
sitt í „Krókódíla Dundee" og seg-
ist bara nokkuö ánægð meö það,
en það eina sem hún getur verið
stolt af segir hún að sé nafnið
sitt: Linda Kozlowski. Það var
nefnilega þannig að allir vildu
ólmir breyta nafni hennar þegar
hún var fyrst að reyna fyrir sér
á listabrautinni. Hún hafði nógu
sterk bein til að standa á sínu.
Henni líkaði alltaf sitt eigið nafn,
henni fannst það skemmtilegt
og henni fannst það líka hallæris-
legt og gamaldags að breyta
óvenjulegu nafni til þess eins að
fá eitthvað snubbótt og ómerki-
legt í staðinn.
Það voru aðeins tvö ár liðin frá
því hún kláraði leiklistarnámskeið
við hinn virta Juillard-listaskóla í
New York, þegar hún fékk hlut-
verkið í „Krókídíla Dundee". Það
var hennar fyrsta kvikmyndahlut-
verk. Hún þáði það enda þótt
hvorki hún né vinir hennar bygg-
just við miklu. En myndin var
frumsýnd síösumars 1986 og viti
menn — hún gekk fyrir fullu húsi
í meira en tólf mánuði, og varð
lang óvæntasti smellurinn í kvik-
myndaheiminum það áriö. Eng-
inn vissi hver Paul Hogan var
áður en myndin var sýnd, og enn
síöur var Linda Kozlowski þekkt.
„Myndin breytti lífi mínu alger-
lega," segir Linda. Hún varð fræg
og eftirsótt. Hún þurfti ekki leng-
ur að grátbiðja um smávægileg
hlutverk i leikhúsum. Hún þarf
ekki að fara í prufutökur fyrir bíó-
Á
frétta-
stofunni;
Brooks,
Hunter
og Hurt
góna á
skjáinn.
Leik-
stjórinn,
James L.
Brooks:
„Ég elska
samtöl".
Grant fara með setningarnar. Ég
hafði ekki farið af stað með það í
huga að herma eftir einhverjum
ákveðnum myndum og þegar það
rann upp fyrir mér að ég fylgdi
hefðinni undraði það mig og
kætti."
Brooks er mikið gefinn fyrir
samtöl í kvikmyndum og undrast
sífellt hvað þeim er gefinn lítill
gaumur af kollegum sínum. Fyrir
nokkrum árum kenndi hann á nám-
skeiði í handritsgerð í San Fran-
cisco og í samtölum við aðra hand-
ritshöfunda og áheyrendur kom i
Ijós að hann stóð einn á báti þeg-
ar hann varði mikilvægi samtala í
kvikmyndum.
„Ég elska samtöl," segir hann,
„og þau eiga fullan rétt á sér í
kvikmyndum og það var furðulegt
að þurfa að verja það sjónarmið.
Óllum öðrum þóttu samtöl gegna
veigalitlu hlutverki. Ég skil hinar
myndrænu myndir en ég get ekki
skilið fólk sem kann ekki að meta
samtöl."
Linda Kozlowski f „Pass the
Arnrno" sem fjallar um banda-
rfska sjónvarpspredikara.