Morgunblaðið - 21.10.1988, Blaðsíða 25

A3HMÖ3JIÖM
24
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. OKTÓBER 1988
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 21. OKTÓBER 1988
25

Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aðstoðarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
Árvakur, Reykjavík
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guðmundsson,
BjörnJóhannsson,
ÁrniJörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
ÁgústlngiJónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, Pimi 691100. Auglýsingar:
Aðalstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Kringlan 1, sími 83033.
Áskriftargjald 800 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 70 kr. eintakiö.
Baráttan fyrir
mannréttindum
Vaxandi menntun, þekking
og tækniþróun hafa fært
þjóðir heims í nábýli, svo að
segja hveija í túnfót annarrar.
Við getum flogið til flarlægra
heimshoma á fáeinum klukku-
stundum. Við getum horft á
atburði á sjónvarpsskjá á heim-
ilum okkar á sömu stund og
þeir gerast svo að segja hvar
sem er i veröldinni. Samskipti
þjóða, menningarleg og við-
skiptaleg, em mikil og vaxandi.
Mannkyninu hefur sem heild
miðað hratt til réttrar áttar á
fjölmörgum sviðum. Gæðum
framþróunarinnar er að vísu
mjög misskipt. Þjóðir, sem hafa
aðgang að alhliða og sérhæfðri
menntun og þekkingu, hafa
búið þegnum sínum velferð á
heildina litið, þótt undantekn-
ingar séu til, því miður. Þróun-
arlönd eiga hinsvegar miserfíða
brekku eftir að almennri vel-
megun. En ör framvinda í fram-
leiðslu matvæla, heilsugæzlu og
samgöngum, svo þijú dæmi séu
nefrid, hafa komið flestum þjóð-
um til góða í einni eða annarri
mynd. Þó eru hrikaleg frávik
frá meginreglu velmegunar,
samanber fæðuskort, jafnvel
hungur, víða í þróunarríkjum
og hörmungar milljóna flótta-
manna. Þessi frávik eiga ekki
sízt rætur í ónógri almennri
menntun og þekkingu, röngu
sfjómarfari og misheppnuðu
hagkerfí viðkomandi ríkja,
hemaðarátökum — og stað-
bundnum, náttúrulegum að-
stæðum. Velmegunarríki verða
að veita þróunarríkjunum mark-
vissari „hjálp til sjálfshjálpar".
Þrátt fýrir allar þessar fram-
farir á sviði þekkingar og tækni
hefur mannkyninu miðað hægt
áleiðis í þeirri viðleitni að
tryggja almenn mannréttindi.
Minnihluti þjóða og mannkyns
býr við lýðræði, þingræði og
almenn mannréttindi í þeim
skilningi þessara orða, sem við
Norðurlandabúar leggjum í þau.
Það er víða pottur brotinn í
þessu efni í veröldinni. Fá ríki,
ef nokkurt, hefur alhreinan
skjöld. En verst standa mann-
réttindamál í ríkjum alræðis og
einsýni.
Mannhelgi varðar rétt ein-
staklingsins til menntunar, hús-
næðis og starfs (efnalegs sjálf-
stæðis). Og jafnframt og ekki
síður rétt manneskjunnar til að
mynda sér eigin skoðanir og
láta þær í ljósi, hvort heldur er
í ræðu eða riti. Hún varðar
flokka- og félagafrelsi, ferða-
frelsi, og frelsi fólks tii að móta
sinn eigin lífsstíl, innan eðliiegs
samfélags- og lagaramma.
Þrátt fyrir það að flestar
þjóðir heims viðurkenni í orði
almenn mannréttindi — mann-
réttindasáttmála Sameinuðu
þjóðanna — sitja tugþúsundir
manna í fangeslum víða um
heim fyrir skoðanir sínar einar
saman. Þeir eru samvizkufang-
ar. í fréttabréfí íslandsdeildar
Amnesty-samtakanna, sem er
nýkomið út, er bent á þessar
ótrúlegu og hrikalegu stað-
reyndir:
1) í meira en helmingi rílga
heims er fólk lokað inni fyrir
að tjá hug sinn, oft að loknum
réttahöldum sem eru tómur
skrípaleikur.
2) í meira en þriðjungi ríkja
heims eru karlmenn, konur og
jafnvel böm pyntuð af starfs-
mönnum ríkisins.
3) í fyölda ríkja stunda ríkis-
stjómir mannrán og myrða eig-
in þegna til að ná markmiðum
sínum.
4) Fleiri en 120 ríki hafa lög-
bundinn rétt til að taka fólk af
lífí, sem dæmt hefur verið fyrir
vissa glæpi. Meira en þriðjungur
þessara rílg'a framkvæmir þessi
„morð af yfírlögðu ráði“ á ári
hveiju.
í ljósi þessara staðreynda,
sem alþjóðasamtökin Amnesty
hafa varpað kastljósi á, má ljóst
vera, að mannkyninu hefur mið-
að sorglega skammt áleiðis í
mannréttindamálum. Þær
framfarir, sem orðið hafa í efna-
hagslífi heimsins, hafa ekki náð
til mannhelgi, siðöæði og kær-
leika í samskiptum einstaklinga
og þjóða, eða að minnsta kosti
ekki í nægilega ríkum mæli.
Alþjóðasamtökin Amnesty,
sem beijast fyrir mannréttind-
um, frelsi samvizkufanga, þurfa
að ná eyrum hvers heiðarlegs
manns. Þau hafa þegar unnið
ýmsa sigra, enda hjóta þau
trausts og trúnaðar vegna heið-
arleika og markvissra vinnu-
bragða. Með almennum stuðn-
ingi geta þau unnið enn fleiri.
Morgunblaðið vill velga athygli
á Amnesty-viku 1988, sem Is-
landsdeildin tekur virkan þátt
í. Þema vikunnar í ár er: „Bar-
áttumenn fyrir mannréttindum"
og hún tengist herferð undir
kjörorðinu: „Mannréttindi
strax"! Leggjum öll okkar lóð á
vogarskál alþjóðasamtaka
Amnesty í baráttunni fyrir
mannréttundum.
Morgunblaðið/Sigurður Jónsson
Unnið við að sjóða saman hitaveiturörin í ÖUusveitunni.
Hitaveita lögð til
35 aðila í Ölfiisi
Selfossi.
UNNIÐ er að því þessa dagana
að leggja hitaveitu til 35 aðila i
austanverðu Ölfusi. Heita vatnið
er tekið úr tveimur borholum við’
Gljúfurárholt. Með þessari veitu
hafa langflestir bæir í Ölfusinu
aðgang að heitu vatni.
Veitukerfí hitaveitunnar er alls
um 22 kílómetrar og kostnaður við
lögnina er um 22 milljónir króna.
Veitan er eign bændanna á svæðinu
40 manns missa
atvinnuna:
Hlín hættir
framleiðslu
ullarvöru
STARFSFÓLKI verksmiðjunnar
Hlínar hf., þar sem framleiddar
hafa verið ullarvörur, hefur
verið sagt upp störfum. Verk-
smiðjunni verður lokað um ára-
mót, þegar uppsagnir taka gildi.
„Við höfum sagt upp öllu starfs-
fólki, 40 manns," sagði Haukur
Þorgilsson, framkvæmdastjóri
verksmiðjunnar. „Við ætlum að
rejma að halda verksmiðjunni
gangandi til áramóta, en starfs-
menn okkar eru þegar famir að
svipast um eftir vinnu annars stað-
ar. Ástæða þess að við hættum
starfsemi er sú, að það er allt of
dýrt að framleiða ullarvörur til
útflutnings. Við fáum einfaldlega
ekki nógu hátt verð fyrir vöruna
til að það standi undir kostnaði,
enda erum við að keppa við lönd
þar sem framleiðslukostnaður er í
algjöru lágmarki. Og því miður
brást fastgengisstefnan. Þegar er-
lendir gjaldmiðlar eru alltaf skráð-
ir á sama gengi hér, en kostnaðar-
hækkanij- verða innanlands þá sjá
allir að endar nást ekki saman.
Og ekki getum við flutt út verð-
bólguna."
Verksmiðjan Hlín hefur verið
starfrækt frá 1981 og er dótturfyr-
irtæki Hildu hf., sem flytur út ull-
arvörur. Auk framleiðslunnar fyrir
Hildu hefur Hlín saumað kápur,
sem seldar eru undir nafninu Gaz-
ella. „Fjölmargar verksmiðjur í ull-
ariðnaði hafa lagt upp laupana á
undanfömum árum og því er sú
þekking sem starfsfólk þeirra býr
yfír að glatast," sagði Haukur.
„Okkar starfsfólk er afar reynt og
hefur alltaf skilað fyrsta flokks
vinnu og ég vona að það fái störf
við sitt hæfí.“
og reiknað með að kostnaður við
lögnina greiðist upp á tíu ámm.
Hver aðili fær tíu mínútulítra fyrir
stofíigjaldið.
Hitaveitan er lögð í plaströmm
í úrethan-einangrun með plastkápu.
Það er fyrirtækið Plastmótun á Læk
í Ölfusi sem framleiðir rörin og
kápuna og Pípur sf. í Kópavogi sem
einangrar rörin. Fyrirtækin vinna
saman að þessu verkefni og er að
fullu gengið frá römnum á Læk í
Ölfusi þangað sem Pípur sf. flutti
sín tæki vegna verksins. Hönnun
verksins annast Verkfræðistofa
Suðurlands á Selfossi.
— Sig. Jóns.
Tveir dæmdir í Hæstarétti
fyrir smygl á amfetamíni
TVEIR menn hafe í Hæstarétti verið dæmdir til fengelsisvistar vegna
smygls á amfetamíni til landsins, annar í 2 ára fangelsi og hinn í 2
ára og 4 mánaða. Fíkniefninu komu þeir fyrir um borð í tveimur
íslenskum skipum í höfe í Þýskalandi, án vitundar skipveija. Dómur
Hæstaréttar er staðfesting á dómi sakadóms í ávana- og fíkniefeamál-
um í fyrra.
Mennimir tveir heita Magnús
Einarsson og Friðþjófur Bragason
og fékk Magnús þyngri dóminn.
Forsaga málsins er sú, að aðfara-
nótt föstudagsins 1. nóvember
1985 handtók fíkniefnalögreglan
þá Magnús og Friðþjóf, ásamt
þriðja manni, eftir mikinn eltingar-
leik á Grandagarði. Lögreglan
hafði þá fylgst með ferð þeirra um
borð í togarann Karlsefni, sem var
nýkominn frá Þýskalandi, en um
borð náðu þremenningamir i rúm
200 grömm af amfetamíni. Fíkni-
efninu höfðu þeir komið fyrir um
borð á meðan skipið lá í slipp í
Þýskalandi, en skipverjar vom ekki
viðriðnir málið.
Skömmu síðar, eða sunnudaginn
3. nóvember 1985, fann fíkniefna-
lögreglan um 300 grömm af am-
fetamíni um borð í togaranum
Breka í Vestmannaeyjahöfn. Tog-
arinn hafði einnig verið í Þýska-
landi og höfðu þremenningamir
komið fíkniefninu fyrir í skipinu
og enn án vitundar skipveija.
Magnús og Friðþjófur vora
dæmdir til fangelsisvistar í undir-
rétti, en áfrýjuðu dóminum. Þriðji
maðurinn var dæmdur í tveggja
ára fangelsi og undi því, sem og
tveir menn sem dæmdir vora til
fímm mánaða skilorðsbundinnar
fangelsisvistar hvor fyrir hlutdeild
í brotunum. Þeir sáu um að útvega .
þremenningunum fé til kaupa á
fíkniefhinu erlendis. Dómur Magn-
úsar í undirrétti var 25. refsidómur
hans, en síðan hafa bæst við a.m.k.
tveir, fyrir ölvunarakstur og rétt-
indaleysi og fyrir þjófnað.
Með dómi Hæstaréttar er Magn-
úsi og Friðþjófí einnig gert að
greiða 65 þúsund króna sekt í ríkis-
sjóð hvor og að greiða veijendum
sínum 35 þúsund krónur hvoram.
Þá greiða þeir allan áfrýjunar-
kostnað, þar með talin saksóknar-
laun í ríkissjóð, samtals 35 þúsund
krónur.
Dóminn kváðu upp hæstaréttar-
dómaramir Magnús Thoroddsen,
Bjami K. Bjamason, Guðmundur
Jónsson og Hrafn Bragason og
Haraldur Henrysson, settur hæsta-
réttardómari.
Sjávargull og Vatna-
gnll lýst gjaldþrota
FISKELDISSTÖÐVARNAR Sjávargull hf. í Grindavík og Vatnagull
hf. í Rangárvallasýslu hafa verið úrskurðar gjaldþrota. Litlar eignir
eru í þrotabúunum en kröfiir skipta milljónum. Er talið að þetta séu
fyrstu fískeldisstöðvarnar sem verða gjaldþrota af þeim fíölda fyrir-
tækja í þessari atvinnugrein sem stofeuð hafa verið á undanförnum
árum.
Sjávargull hf. var stofnað 1984
með það að markmiði að reisa físk-
eldisstöð í Grindavík. Aðaleigandi _
þess er Valdimar Valdimarsson
sem búsettur er í Noregi og fyrir-
tæki hans, Nordic Sea Gold. Fýrir-
tækið var úrskurðað gjaldþrota að
kröfú lögmanns sem gert hafí ár-
angurslaust fjámám. Kröfulýsing-
arfrestur er nýlega liðinn og skipta
kröfur milljónum kr., samkvæmt
upplýsingum bæjarfógetaembætt-
isins í Keflavík. Engar eignir fund-
ust í búinu nema hugsanleg krafa
á dótturfyrirtækið Vatnagull hf.
sem einnig hefur verið lýst gjald-
þrota.
Vatnagull hf. er seiðaeldisstöð í
Landmannahreppi, stofnað 1986.
Þar var búið að reisa eldishús til
bráðabirgða og nokkur útiker.
Einnig grann að tvö þúsund fer-
metra seiðastöð. Þrotabúið stóð í
seiðaeldi um tíma því það tók 340
þúsund seiði upp í skuld frá öðram
aðila og ól þau þar til tókst að
selja þau. Þrotabúið reyndi að selja
fasteignir félagsins en það tókst
ekki, að sögn Ingimundar Einars-
sonar bústjóra. Kröfulýsingarfrest-
ur er ekki liðinn og því ekki vitað
með kröfur í þrotabúið.
Frá 17. landsfendi Kvenréttindafélags íslands sem haldinn var um helgina.
Landsfiindur Kvenréttindafélags íslands:
Konur og karlar þurfa að fa sömu tækifeeri
Kvenréttindafélag íslands leggur megináherslu á að konur og karl-
ar fái sömu aðstöðu og tækifæri tíl að pjóta hæfíleika sinna. Svo seg-
ir meðal annars i stefeuskrá Kvenréttindafélags íslands sem sam-
þykkt var fyrir næstu fjögur árin á 17. landsfímdi félagsins sem hald-
inn var um helgina. Féiagið hvetur til þess að heimild í 3. grein jafo-
réttislaga um timabundnar ráðstafenir í þágu kvenna verði nýtt sem
best. Markmið Kvenréttindafélags íslands hafí frá upphafí verið að
vinna að jaferétti og jaferi stöðu kvenna og karla á öllum sviðum
þjóðlifsins.
í stefhuskránni segir ennfremur
að ábyrgð á heimilishaldi og upp-
eldi bama hafi að mestu leyti hvílt
á herðum kvenna þrátt fyrir aukna
þátttöku þeirra í atvinnulífínu.
Hvetja þurfi feður til að nýta sér
rétt til fæðingarorlofs. Öll böm eigi
rétt á dagvistun og samfelldum
skóladegi. Leggja verði áherslu á
aukna samveru foreldra og barna
til að treysta tilfínningatengsl og
veita öryggiskennd. Stórauka þurfí
fræðslu í skólakerfínu um stofnun
heimilis, sambúð og hjúskap, upp-
eldi og jafna stöðu kvenna og karla.
Benda þurfí konum, sem sinnt hafí !
bamauppeldi og heimilisstörfumj
um hríð, á þá námskosti sem völ sé
á og hvetja þær til að afla sér
starfsmenntunar.
Konum og körlum skuli í reynd
greidd jöfn laun fyrir jafnverðmæt
og sambærileg störf óg vinna verði
gegn kynskiptingu á öllum sviðum
atvinnuiífsins. Tryggja verði réttar-
stöðu kvenna þegar þær eignast
böm. Lengja þurfí fæðingarorflof
og báðum foreldram verði gert
kleyft að annast böm sín. Einnig
sé nauðsynlegt að tryggja lengdan
rétt vegna veikinda barna.
Féiagið telur það ógnun við frelsi
og lýðræði hversu ójafn hlutur karla
og kvenna sé við ákvarðanatöku.
Ekki verði við það unað í lýðræðis-
þjóðfélagi að karlar (aki nær allar
ákvarðanir í þjóðfélaginu. Konur
beri jafnmikla þjóðfélagslega
ábyrgð og karlar og eigi því ekki
að hika við að gefa kost á sér til
framboðs og annarra trúnaðar-
starfa. Vinna beri að því að kyn-
greind félög stjórnmálaflokka verði
óþörf.
Stéttarfélög verði að fá fleiri
konur til starfa og veita þeim sömu
tækifæri og körlum til að gegna
trúnaðarstörfom. Kvenréttindafé-
lag íslands telur það vera eina af
forsendum þess að raunverulegt
jafnrétti náist á öllum sviðum
þjóðlífsins að konur beini orku sinni
að sem flestum málaflokkum.
AF ERLENDUM VETTVANGI
COLIN MCINTYRE
Varfærnar breytingar í Albaníu:
Einbúinn hyggst auka
tengsl við umheiminn
Síðastliðinn sunnudag var þess minnst með mikilli viðhöfe í Al-
baníu að 80 ár voru liðin frá fæðingu Envers Hoxhas, einræðis-
herra landsins frá stríðslokum þar til hann lést árið 1985. Frá
1961 til dauðadags fór Hoxha ekki út fyrir landamæri ríkisins
þar sem nú búa tæpar þrjár milljónir manna. Hann kom á fót
ríki þar sem skattar og orkukreppa hafe ekki þekkst, einkabílar
eru bannaðir og trúariðkun sömuleiðis, erlendir ferðamenn sár-
afáir og við útför leiðtogans voru engir érlendir fiilltrúar. Eftir
að tengsl höfðu verið rofín við Sovétríkin vegna hugmyndafræði-
legra deilna og siðar einnig Kína var þvi lýst yfír að Albanía
væri hið eina sanna ríki kommúnismans. Fyrir skömmu var opn-
að safo í höfoðborginni Tirana, helgað leiðtoganum, og hans
minnst sem frelsara landsins. Sagt var að starf Hoxha væri lýs-
andi fordæmi fyrir arftaka hans. Ramiz Alia.
Þrátt fyrir allan dýrðaróðinn
um Hoxha er ljóst að breyt-
ingaskeið er hafíð í landinu og
einangranarstefna Hoxhas á leið
í glatkistuna. „Við hyggjumst
ekki vera utan við samfélag þjóð-
anna eða einangra okkur," sagði
Alia í nóvember síðastliðnum.
„Við hikum ekki við að fítja upp
á samvinnu við Önnur ríki og ótt-
umst hvorki auð þeirra né völd.“
Fyrir skömmu komu Albanir á
stjómmálasambandi við Vestur-
Þýskaland, Kanada og Spán. Enn
meira kom þessi fyrram einbúi
meðal Evrópuríkja nágrönnum
sínum á óvart er albanska stjóm-
in samþykkti að taka þátt í fyrstu
ráðstefeu utanríkisráðherra Balk-
anþjóða sem haldin var í Belgrad,
höfuðborg Júgóslavíu, í febrúar á
þessu ári.
Stjórnin í Tirana hefur einnig
sýnt áhuga á því að bæta sam-
skiptin við Júgóslava en þau hafa
verið afar fátækleg síðan 1948
ér Júgóslövum var útskúfað úr
alþjóðasamtökum kommúnista. í
júgóslavneska sjálfsstjómarhér-
aðinu Kosovo, er á landamæri að
Albaníu, er meirihluti íbúanna af
albönskum stofni og hafa deilur
þeirra við serbneskan minnihluta
í héraðinu undanfarin ár hrandið
af stað þjóðemisólgu sem gæti
orðið til að ldjúfa Júgóslavíu í
nokkur smáríki.
Gorbatsjov fordæmdur
Enda þótt Albaníustjóm fylgi
nú raunhæfari og sveigjanlegri
stefhu gagnvart umheiminum en
á Hoxha-áranum þá hefur hún
lagt áherslu á viss grandvallarat-
riði sem ekki verði breytt. Öll
samskipti við Sovétríkin era á
bannlista og umbótastefna Gor-
batsjovs er fordæmd sem „frekari
þróun endurskoðunarstefnunnar"
er sé í andstöðu við grundvallarat-
riði í stefnu Leníns og Stalíns.
Albanskur stjómarerindreki í Vín
staðfesti nýlega að Albanir myndu
halda uppteknum hætti og draga
lið sitt úr undankeppni Evrópu-
keppninnar í knattspymu yrði lið- '
inu gert að leika gegn Sovétmönn-
um. Önnur ríki á svörtum lista
hjá albönskum stjórnvöldum era
Bandaríkin, Suður-Afríka, Suð-
ur-Kórea og ísrael.
Tvö deilumál hindra enn að
samskipti Albana og Breta b'atni.
Bretar krefjast bóta fyrir tvö
bresk herskip senr sukku af völd-
um tundurdufla við albönsku
ströndina árið 1946 og Tirana-
stjómin krefst þess að Bretar skili
aftur gullforða að andvirði 70
milljóna Bandaríkjadala (um
3.400 milljóna ísl. kr.). Gullið var
flutt til Bretlands á stríðsárunum
til varðveislu þar.
Á fundi utanríkisráðherranna í
Belgrad kom skýrt í ljós að þótt
Albáníustjórri vilji taka þátt í
fundum nágrannarikja sinna um
þar sem menningarmál em sett á
oddinn.
í ágústmánuði var opnuð viða-
mikil sýning í Vestur-Þýskalandi
á albönskum fomleifum. Var þar
rakin saga Albana langt aftur í
aldir, frá því fyrir tíma Illýra eins
og Rómveijar til foma nefndu
íbúa Albaníu og nokkurra ná-
lægra landsvæða við Adríahafíð.
Að sögn vestur-þýskra embættis-
manna er þetta greinilega liður í
viðleitni albanskra ráðamanna til
að ijúfa einangmn landsins. „Sýn-
ingin leiðir glöggt í ljós hlut Al-
bana í framvindu mannkynssög-
unnar frá því í fomöld, sýnir, að
landið er ekki jafn lítilfíörlegt og
flestir halda," sagði Vestur-Þjóð-
veijinn Ame Eggebrecht, for-
stöðumaður safnsifts þar sem sýn-
ingin var sett á laggimar.
Ýmsar breytingar má sömuleið-
Reuter
Ramiz Alia (t.h.) sést hér ásamt Enver Hoxha, forvera sínum á
valdastóli í Álbaníu. Margt bendir nú til þess að Albanir hyggist
smám saman rjúfe sjálfskipaða einangrun sina á alþjóðavettvangi
og hafe þeir undanfarin ár reynt að bæta samskiptin við ná-
grannaþjóðir sínar.
is greina innanlands þótt hægt
gangi. Erlendar bækur, sem áður
vom illa séðar í landinu, era nú
þýddar á albönsku og fólk er hvatt
til að læra erlend tungumál. Á
ráðstefou kvennasamtaka fyrir
skömmu var albönskum konum
sagt að mikilvægasta framlag
þeirra í lífínu væri ekki lengur
að ala sem flest böm en mjög var
hamrað á slíku á Hoxha-árunum.
Líkneski af Stalín hafa verið
fíarlægð í flestum kommúnist-
aríkjum Austur-Evrópu en í Al-
baníu trónir bóndinn í Kreml enn
sem fyrr víða á stalli. í mars á
þessu ári voru 35 ár Iiðin frá
dauða Stalíns og nú gerðist það
í fyrsta sinn að fjölmiðlar létu
ártíðarinnar ekki getið. Stjómar-
málgagnið Zeri i PopuMhrósaði
Stalln að vísu fyrir stefnu hans í
málefrium þjóðabrota í leiðara
daginn eftir en breytingin vakti
samt mikla athygli og þótti marka
tímamót í landi þar sem stefnu-
breyting svo oft er látin í ljós með
táknrænum hætti.
afmörkuð málefni þá er hún
andvíg alþjóðlegum ráðstefnum.
Menningarleg' sókn
Jafnframt því sem Albanir
reyna nú að bæta stjómmálaleg
samskipti við nágrannalöndin, þ.á
m. Grikkland og Tyrkland, sækja
þeir nú fram með nýjum aðferðum
Höfendur starfar fyrir Reut-
ers-fréttastofuna.