Morgunblaðið - 13.11.1988, Page 43

5jr .81 HUDAQITHMJ3 oit/nAðMAa ®|lA.ISKUÍ>30M
MORGUNBLAÐE) SAMSAFNIÐ SUNNUDAGUR 13. NÓVEMBER 1988
r> _ s&
43 C~
Æflngin í fullum gangl.
Menuhin gerir athugasemd.
Æfingu lokiA.
SÍMTALID
HJÁLMAR ÁRNASON SKÓLAMEISTARI
Sýktur af
laxveiðidellunni
92-13101
- Pjölbrautarskólinn.
Hjálmar, sæll og blessaður,
Sveinn Guðjónsson á Moggan-
um..
- Nei, blessaður.
Hvað er að frétta af þér, -
þú kannt alltaf jafn vel við þig
þama suðurfrá?
- Nú,_ þetta gengur sinn vana
gang. Eg tók við þessu starfi
1985 og var þá búinn að kenna
héma í þijú ár þannig að ég er
nú farinn að venjast þessu. En
þetta er hörkuvinna ef maður
ætlar að standa sig í þessu. Það
fer eiginlega allt
árið í þetta. Eg
tók til dæmis bara
hálfan mánuð í
sumarfrí í sumar.
Hvað var svona
aðkallandi?
- Það er svo
erfítt að fá kenn-
ara. Það fer
sumarið í það að
leita að kennurum
og grenja utan í
fólki um að koma að kenna. Svo
þarf að útvega þessu fólki íbúð-
ir og þess háttar...
Er þá aldrei laus stund til eins
eða neins?
- Jú, ég segi það nú ekki. Ég
hef til dæmis verið að reyna að
veiða lax inn á milli, það er að
segja á sumrin og haustin. Ég
er alveg orðinn sýktur og sýktist
endanlega i sumar. Ég fór á fjóra
staði. Tvær smásprænur sem þú
þekkir sennilega ekki. Önnur
heitir Hafnará og rennur undir
Hafnarfelli. Það er svona slepp-
ingalax í henni,- ég náði þó í tvo
þar. SVo fór ég í Brynjudalsá í
Hvalfírði. Þar fékk ég fjóra.
Síðan var ég í Laxá í Leirársveit
í haust. Það voru tveir síðustu
dagamir í henni en ég náði þó
í þijá.
Hvemig byijaði þessi della hjá
þér?
Það er smáspræna fyrir norð-
an, Djúpá, sem rennur út í
Skjálfandafljót úr Ljósavatni,
sem kom mér á bragðið. Ég var
búinn að fara mörgum sinnum
í laxveiði án árangurs og var
hættur. Ég var svo svekktur og
leiður yfír þessu.
Svo var það góður
vinur minn fyrir
norðan sem eigin-
lega vélaði mig
með sér í Djúpá.
Þar fékk ég
maríúlaxinn minn
og síðan er ég
heltekinn af þess-
um sjúkdómi. Við
erum fjórir saman
í veiðifélaginu Mei
fímmta og höfum farið fjögur
haust. Það er skirfað MEI V og
er eins konar leyniþraut. Það er
aldrei gefíð upp hvað það tákn-
ar..
Og þú ætlar væntanlega ekki
að gefa það upp nú?
- Nei, það geri ég ekki. Þú
verður sjálfur að ráða gátuna.
Jæja, ég bið þá bara að heilsa
þér og veiðifélögunum og óska
Mei fimmta alls hins besta í
framtíðinni.
- Já þakka þér fyrir, blessað-
ur.

Af dultufullu brott- 'íí?SSiðs
hvai/fi dr. Gunrúaugs
afþingi
„Hefir dr. Gunnlaugi Þórðarsyni verið
meinuð þingseta?“, - spyr Morgunblaðið I
fyrirsðgn á forsíðu fimmtudaginn 23. maí
1957. í undirfyrirsögn er áréttað að þing-
maðurinn hafí ekki stutt frumvarp um stór-
eignaskatt og í fréttinni er þvi gert skóna
að afstaða dr. Gunnlaugs og ágreiningur við Al-
þýðuflokkinn í þvi máli sé skýringin á „hinu dular-
fulla brotthvarfí" hans afþingi.
efir^dr. Gunnlaugi Þórð-|
arsyni verið mein-
uð þíngseta?
vfmíf etti s,orei!P>nskafiinn
iiUui"!m.m, Br j s n.'inkim,u „„ ,
■« *•-«. n.» h.„» t u->
r *•iZ; wJTír
framar Rraga.
' «“11 I»VÍ
tyrlr um ' *«*l
-m ».» . r-iMi
..... Nla wrlli.
Mlþinaix, hv.-r
J Urrtu um þurt
H *kipli:
GaaaUaiur
vohljiiðandi oiða-
Iupphafí fréttarinnar segir að það
hafi vakið athygli að dr. Gunn-
laugur Þórðarson hvarf af þingi
við heimkomu Guðmundar í Guð-
mundssonar, en ekki Bragi Sigur-
jónsson, „þó hann sé annar vara-
þingmaður Alþýðuflokksins en dr.
Gunnlaugur hinn fyrsti og hafi því
þingseturétt fram yfir Braga.“ í
fréttinni er síðan greint orðrétt frá
orðaskiptum Bjama Benediktsson-
ar, 1. þingmanns Reykvíkinga, og
forseta Sameinaðs þings, Gunnars
Jóhannssonar, vegna þessa máls.
Bjami bar fram fyrirspum til
forseta hvemig á því stæði að
fyrsti varaþingmaður Alþýðu-
flokksins hefði vikið af þingi? „Hef-
ur hann tilkynnt forfoll eða hver
önnur atvik standa til þess, að við
njótum ekki návistar hans hér leng-
ur?,“ - spyr Bjami. Hann gerði
síðan grein fyrir lagaákvæðum sem
kváðu á um að varaþingmenn
tækju þingsæti eftir þeirri röð, sem
þeir em kosnir. Bjami spyr síðan
hvort dr. Gunnlaugur hafi boðað
forföll og óskað eftir þvi að annar
varamaður tæki sæti sitt. Út af
þessu spunnust nokkur orðaskipti
milli Bjama og forseta þingsins og
tveimur dögum síðar er málið enn
tekið upp f Sameinuðu þingi með
svari forseta við fyrirspum Bjama
Benediktssonar um þingsetu dr.
Gunnlaugs.
Forseti las upp allanga greinar-
gerð, þar sem aðalefnið var, að
bæði Gunnlaugur og Bragi hafi
löglega tekið sæti á þingi. Gunn-
laugur hefði vikið er aðalmaður,
Guðmundur í Guðmundsson, kom
Úrkllppa af forsíðu Morgun
blaðslns 23. mai 1957.
aftur til þings en hinsvegar væri
sá maður, sem Bragi sæti fyrir,
Pétur Pétursson, ókominn til þings.
„Varamaður virðist eiga sitja,“
sagði forseti, „þar til aðalmaður
kemur aftur til þings.“ Þá las hann
upp bréf frá dr. Gunnlaugi Þórðar-
syni þar sem hann lýsir því yfír
að hann hafí að eigin ósk vikið af
þingi er Guðmundur í. tók þar aft-
ur sæti sitt enda hafí hann talið
að svo hafi átt að vera samkvæmt
kosningalögum og venjum.
Þar með lýkur umfjöllun um
þetta mál í Morgunblaðinu, en
spumingin stendur eftir hvort dr.
Gunnlaugur hafi verið settur á
„pínubekkinn hjá samflokksmönn-
um sínum og meinuð áframhald-
andi þingseta" eins og Bjami Bene-
diktsson gaf í skyn?
Var í ónáð lýá Guðmundi í.
„Ég held að túlkun Bjama hafi
verið rétt, en sannleikurinn er sá
að ég var kominn í ónáð hjá Guð-
mundi í. og ýmsum fleiri í Al-
þýðuflokknum á þessum tíma,“
sagði dr. Gunnlaugur þegar þetta
var borið undir hann nú, 30 árum
síðar. „Það var fyrst og fremst
út af landhelgismálinu. Kröfur
mínar gengu miklu lengra en þeir
gátu hugsað sér, en ég taldi þá
að við ættum að gera kröfu um
50 mflna landhelgi. Þeir töldu
þetta fjarstæðu. Og ekki bætti
úr skák að ég greiddi ekki at-
kvæði með stóreignaskatti og fór
ekki úr þingsalnum á meðan á
atkvæðagreiðslunni stóð. Sam-
þingmenn mínir álösuðu inér fyrir
að hafa ekki frekar farið út og
verið fjarstaddur atkvæðagreiðsl-
una. En með þessu vildi ég sýna,
að ég var ekki samþykkur þessum
skatti og ég tel að stóreignaskatt-
urinn, bæði 1947 og 1957, hafí
verið tóm sýndarmennska. Hann
var óréttlátur og kom aðallega
niður á fullorðnu fólki sem hafði
verið heiðarlegt, vandað og spar-
samt, þótt kannski einhveijir hafí
haft óhrein mél í pokahöminu eins
og gengur,“ sagði dr. Gunnlaug-
ur.
„Guðmundur í. Guðmundsson
bað mig síðan um að skrifa bréf
til að skýra brotthvarf mitt af
þingi og þar sem þessi varaþing-
mennska mín var mér ekki föst á
hendi, lét ég tilleiðast. Láklega hef
ég ekki viljað koma mér alveg út
Dr. Gunnlaugur Þóróarson:
„Ég var faflinn í ónáð hjá
Guðmundi í.“
úr húsi þegar hér var komið sögu.
En það er Ijóst ég rakst illa í
flokki og ég viðurkenni það, þó
ég hafi beygt mig undir flokksag-
ann í þetta skiptið. En ég fór aldr-
ei í framboð fýrir Alþýðuflokkinn
eftir þetta, enda fallinn í ónáð.
Ég sat hins vegar í miðstjóm
nokkrum sinnum, en féll út þess
á milli enda hafði ég ekki alltaf
sömu skoðanir og hinir. Það fór
líka svo að ég sagði mig endan-
lega úr Alþyðuflokknum 1973 og
hef verið óflokksbundinn síðan.“