Morgunblaðið - 11.12.1988, Qupperneq 13

Morgunblaðið - 11.12.1988, Qupperneq 13
MORGUNBLAÐIÐ MANNLIFSSTRAUMAR suNNUDAGUR 11. DESEMBER 1988 D 13 SÁLARFRÆDI/ Leynist merking \ andstcebunum f Flýttu þér hægt eftir Sigurjón Björnsson Gömul spakmæli, orðskviðir og orðtök geyma jafnan mikla visku. Þar má fmna mannþekk- ingu, mannskilning og lífsvisku sem orðið hefur til í rás aldanna, slípast og sorfist við langa lífsreynslu kyn- slóðanna og bo- rist okkur í hend- ur sem fagrar perlur. Ekki er okkur þó ávallt ljóst fémæti þeirra og okkur hættir því til að kasta þeim á haug sem hverju öðru fánýti eða líta á allt þess háttar sem ómerk- ar kerlingabækur. Þetta er raunar skiljanlegt. Spakmæli eða orðs- kviðir slá sjaldnast vamagla, held- ur láta sem þau hafí almennt undantekningarlaust gildi. Naum- ast er það rétt, svo að vitnað sé í orðtak sem segir að engin regla sé án undantekningar. Þá ruglar það menn oft í ríminu að enginn hörgull er á því að spakmæli flytji andstæðan boðskap. Hér þarf þá að lesa á milli lína, ef svo má segja. Lítum nú á eitt slíkt and- stæðupar og hugleiðum hvort fá megi merkingu í andstæðumar og draga af þeim einhveija lær- dóma. Einn orðskviður segir að flas sé ekki til fagnaðar. Samhljóma honum, en þó ekki alveg sömu merkingar er hið kunna latneska orðtak „festina lente“ eða flýttu þér hægt. Andstæðu við þetta er svo einnig að fínna sem segir að hika sé sama og tapa. Annars vegar virðist þannig mælt með því 'að fara sér hægt, t.a.m. í ákvarðanatöku, rasa ekki um ráð fram, fresta ákvörðun, yfírvega og skoða. Á hinn veginn er svo rekið á eftir, varð við vangaveltum og seinlæti. Ekki virðist þetta falla ýlqa vel saman. Þegar nánar er aðgætt sáum við þó að orðskvið- imir bæta hvom annan upp og í raun er beggja þörf til að mynda rétta heild. Það sefn er lqami málsins er að varað er við öfgum á báða bóga: Of miklu fljótræði og of miklu seinlæti. Hvort tveggja er skaðlegt. í sameiningu benda orðskviðimir á meðalhófíð eða mundangshófið sem farsæl- ustu leiðina. Nú má reyna að klæða þessi spakmæli orðafari nútímamanna og gera úr þeim eins konar heil- ræði. Það gæti orðið eitthvað á þessa lund: Þegar maður stendur andspæn- is vanda eða úrlausnarefni ein- hvers konar er gagnlegt að melta það með sér um stund, skoða all- ar hliðar málsins vendilega, ræða um það við vini, ef málið er þess eðlis, jafnvel „sofa á því“ eins og sagt er. Þetta á ekki síst við ef málið varðar miklu, sér í lagi ef það snertir tilfínningar okkar, veldur uppnámi, kvíða eða huga- ræsingi. Við þurfum að gefa okk- ur tíma til þess að öldurnar lægi nokkuð. Hitt er svo jafn rétt að sjaldnast megum við ætla okkur langan tíma til þess konar yfirveg- unar og meltingar. Nokkuð traustan mælikvarða eigum við að hafa á það, hvenær rétt sé að hefjast handa. Sé svo komið að við séum farin að tvístíga í sömu sporum, hugsun okkar er hætt að endumýjast og sýna nýjar hlið- ar eða nýja lausnarmöguleika. Þegar við sitjum orðið föst í ófijó- um, þráhyggjukenndum vanga- veltum og endurtekningum er mál til komið að taka ákvörðunina. Og þá er rétt að standa fast á henni og láta engan bilbug á sér fínna. Að öðmm kosti fer hikið að verða til ógagns og trafala. En engin er regla án undan- teknipgar, eins og áður segir. Þau tilvik koma þega nauðsynlegt er að bregðast skjótt við og taka ákvörðun tafarlaust. Dæmi em þess að allur frestur eða töf sé skaðlegt. En í sumum öðmm til- vikum getur verið best að taka aldrei ákvörðun, heldur láta vand- ann leysast af sjálfsdáðum, ef svo má orða. Það er ekki ósennilegt að ein- hver spakleg orð megi fínna sem einnig höfða til þess háttar tilvika. ur svið sem notið hafa góðs af aukn- um skilningi á óreiðu má nefna taugalífeðlisfræði, rannsóknir á út- breiðslu . og fjölgun ákveðinna lífvera eða athuganir á hátterni fmmeinda í kjarnahröðlum og nú á síðustu örfáu mánuðum jafnvel at- huganir á útbreiðslu alnæmis. Oreiðin kerfi em gífurlega næm gagnvart ómælanlega smáum breytingum. Að ákveðnum tíma liðnum getur fátt sýnst skylt með tveimur kerfum sem einhver tíma reyndust óaðgreinanlega lík. Vængjasláttur fiðrildis í Ástralíu getur haft áhrif á það hvemig veð- rið verður á íslandi um jólin! Þessi staðhæfíng hljómar vissulega fár- anlega, en tilgangur hennar er fyrst og fremst sá að leggja áherslu á það hversu umfangsmiklar og lang- drægar óendanlega smáar traflanir á kerfinu geta verið. Niðurstöður þessara nýju vísinda má engan veginn túlka svo að nú sé tímabært að loka Veðurstofunni og senda alla verðufræðinga til annarra starfa, til dæmis í stjórn- mál eða „showbuisness", þar sem sumir hafa nú þegar náð dágóðum frama. Miklu fremur ber að taka þær sem hvatningu til aukinna dáða og viðleitni til þess að vinna erfítt verk eins vel og hugsanlega er hægt. Jafnvel þó flestir eyði vinnutíma og fríum í veðurskjóli glers og stáls em enn nokkrir sem þurfa að inna af hendi mikilvæg störf berskjald- aðir gegn duttlungum veðursins, upp til sveita og úti á sjó. Það skipt- ir þá miklu máli að hafa sem best- ar og áreiðalegastar upplýsingar um það hvernig veðrið verður. Lífið getur legið við. TRÚMÁLÆr ekki hcegt að trúa á Guð þó maður fari ekki í kirkju? Guðrækni eftir dr. Sigurbjörn Einarsson Þú fínnur ekki, að þú hafír þörf fyrir að fara í kirkju, ef Guð er þér ekki annað en hugtak. Ást getur líka verið þér aðeins hugtak. Það hindrar ekki, að hún geti jafn- ■^hbbi framt veríð afl, sem bærist með þér, meira • eða minna dulin leit og þrá og þörf. Þetta hvort tveggja breytist, þegar þú mætir ást í lifandi manneskju, sem leggur sjálfa sig í viðbrögð sín og viðmót, og þegar þú andsvarar á sama hátt. Þá er ástin ekki hugtak lengur og ekki ópersónulegt afl. Hún er orðin þér nákomin, persónuleg gjöf. Og um leið verður hún hlutverk, sem þér er harla ljúft að gegna, uppspretta mikillar hamingju, ef þú leggur rækt við tilfinningar þínar, hlynnir að ást þinni. Guð er mörgum ekki annað en hugtak. Og trú ekki annað en dulin þörf eða jafnvel bæld þrá hið innra með manni, sem leitar í ýmsa far- vegi. En kristin trú er persónulegt samband við persónu, við þann Guð, sem er lifandi hugur. Hann er ekki óræður máttur, meðvitund- arlaus orka, mállaust, tilfínninga- laust afl. Hann er heitt hjarta, sem elskar syndugan mann og vill blanda geði við hann, tala við hann, hlusta á hann, snerta hann þannig, að hann vakni til vitundar um Guð sinn og komist þar með til sjálfs sín. Boðun og tilbeiðsla kristinnar kirkju er vitnisburður um þennan Guð. Og sá sem eignast skímu af skilningi á því, hvað hér er um að ræða, hann spyr ekki, hvað hægt sé að komast af með minnst, þegar Guð á í hlut. Er það reyndar eðlileg og heilbrigð spuming? Kristinn maður lítur á guðsþjónustu safnað- ar síns sem dýrmætt ómissandi tækifæri til þess að glæða vitund sína um Guð, styrkja samband sitt við hann. Enginn er fæddur trúleysingi. Og enginn er fæddur trúmaður. Trúarþel, trúarhneigð, trúarhæfí- leiki þarfnast aðhlynningar og ræktar, eins og hvað annað já- kvætt og gott, sem með manni býr. Allt gott, sem blundar í eðli manns, þarf að vakna, það þarf að hlúa að því, leggja rækt við það, veita því tækifæri til að dafna. Ekkert er til í barmi þínum djúp- stæðara, sterkara, uppmnalegra en sú þörf að eignast vakandi meðvitund um Guð. Guð er bað líf, sem þú ert sprottinn af. Hann er sá hugur, sem vakir í hverri fmmu líkamans, í hverri heilli kennd hjartans, Guð er sú eilífa hugsun, sem hefur elskað þig fram til lífs og vitundar og vill elska þig fram og upp alla leið að dásam- legu markmiði. Þetta hefur Jesús Kristur birt. Jesús Kristur varð maður sem þú til þess að þú gætir eignast fullt og fölskvalaust sam- band við eilífan föður þinn. Guðrækni er gamalt og gott orð. Rökrétt hugsun á bak við það. Fleiri orð em eins mynduð: Jjóð- rækni, ættrækni, skyldurækni. Og samsvarandi neikvæð orð. Sá sem afrækir mannleg vébönd fer illa með sjálfan sig. Það er gæfa hveij- um manni að leggja rækt við heil- brigðar tilfinningar, ógæfa, ef þær lenda í órækt og kulna, eða van- skapast og snúast upp í andhverfu sína, eins og stundum kemur fyrir. Guðrækni er að rækja og rækta hæfileikann til þess að skynja Guð í nánd sinni. Þú átt þann hæfíleika. Og hann er of dýrmætur til þess að þú megir vanrækja hann. Þú rækir hann með því að iðka trú, lifa trúarlífi, muna eftir Guði, tala við hann í bæn, hlusta á orð hans, gera þannig samvisku þína næmari á rödd hans og viljann fúsari að fylgja bendingum hans. í þessu uppeldi á sálfum sér er reglubundin kirlq'uganga þaulreynd og virk að- ferð. Og jafnframt slökunaraðferð, sem er ömggari til andlegrar heilsu- bótar en annað, sem í boði er og auglýst meðal gimilegra hluta á markaðstorgi nútímans sem hjálp við streitu og sálarkreppu. BETRA BOÐ FRÁ SAMSUNG Samsung örbylgjuofnarnir eru traustir og öruggir. Þeir hafa reynst framúrskarandi vel og auðveldað mörgum eldamennskuna'. Getum nú boðið tákmarkað magn af RE-553 á sérstöku tilboðsverði. RE-553 býður upp á: 17 lítra innanmál - 500 ■wött - snúningsdisk - 5 hitastillingar. Páanlegur í tivítum eða brúnum lit. Verð 14.950,- stgr. JAPISS BRAUTARHOLT 2 • KRINGLAN ■ • SlMI 27133 ■ ■ AKUREYRI ■ SKIPAGATA 1 ■ ■ SlMI 96-25611 ■ 1

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.